ΜΑΠΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ!!!

Καλησπερα και καλη εβδομαδα!

Στα πλαισια της εναλλακτικης διδασκαλιας, ειπαμε με τους μαθητες μου να στησουμε μια κινηματογραφικη λεσχη, οπου θα μαζευομαστε μια φορα την εβδομαδα να βλεπουμε μια ταινια στα Αγγλικα, χωρις υποτιτλους βεβαιως βεβαιως!

Μετα την επιτυχια που ειχε η προβολη του The Freedom Writers' Diary το χειμωνα και ολες οι εργασιες και οι συζητησεις που καναμε με αφορμη αυτο, ειπα να συνεχισω στο ιδιο κλιμα προβληματισμων και εγερσης συνειδησεων, προβαλλοντας το Μιραλ. Μεγα λαθος! Η μαλλον λαθη! Πρωτο λαθος που δεν το ειχα δει εγω πρωτη. Δευτερο λαθος που εμπιστευτηκα τις κριτικες που διαβασα. Τριτο λαθος, που δεν εμπιστευτηκα την πικρη εμπειρια μου απο βιβλια που εχουν μεταφερθει στην οθονη. Ακομα και οι πιο φιλοδοξες κι αρτιες παραγωγες δεν εχουν καταφερει να αγγιξουν την αιγλη και την ατμοσφαιρα του βιβλιου.

Στην προκειμενη περιπτωση εχουμε μια ταιναι βασισμενη στο βιβλιο Μιραλ της Ρουλα Τζεμπρεαλ, για το οποιο εχουμε μιλησει εδω:
ΜΙΡΑΛ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

Ειναι μια αληθινη ιστορια, η οποια σε κρατα καθηλωμενο ως την τελευταια σελιδα. Αλοιμονο, η ταινια δεν εχει καμια σχεση. Καταρχην, αν δεν εχεις διαβασει το βιβλιο ειναι αδυνατον να παρακολουθησεις την ταινια! Οι ερμοι οι μαθητες μου, περαν των χασμουρητων που εριξαν, με κοιτουσαν συνεχως με το χαμενο βλεμμα της αγελαδας και με ρωτουσαν τι εγινε, γιατι εγινε, τι νοημα εχει ολο αυτο που βλεπαμε κλπ! Η σκηνοθεσια του Τζουλιαν Σναμπελ δεν μου αρεσε καθολου, οχι οτι σκαμπαζω απο σκηνοθεσια, αλλα το μισο εργο ηταν θεοσκοτεινο και οι ερμηνειες μετριοτατες. Η Φριντα Πιντο και η Χιαμ Αμπαςς προσπαθησαν πολυ, αλλα τι ερμηνειες να δωσει κανεις οταν κανει αγωνα δρομου; Εμοιαζε σαν να προσπαθησε ο σεναριογραφος να στριμωξει μεσα σε 2 ωρες τα κυριοτερα στοιχεια του βιβλιου, κανοντας μια περιληψη. Ομως τελικα, ηταν πολλα ασυνδετα σχεδον μεταξυ τους στιγμιοτυπα. Πρωτη φορα που αιθανθηκα οτι το τρεϊλερ ειναι καλυτερο απο την ταινια! Ειλικρινα απογοητευτηκα απο την εν λογω παραγωγη που με μεγαλη χαρα και ανυπομονησια περιμενα να μοιραστω με τα παιδια μου, μετα το υπεροχο βιβλιο. Αλλα μου βγηκε μαπα το καρπουζι! Κι αντε τωρα καλακαιριατικο να τους ξαναπεισω να ερθουν μετα απο αυτην την πανωλεθρια!

Σας αφηνω με καινουργιο αγαπημενο τραγουδακι, να πανε κατω τα φαρμακια! Πεταλουδισια φιλια!

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΑΧΗΣ

Κάποτε μου είχες πει
"αν φύγω τι θα γίνεις;"
Θα είμαι μια χαρά σου απάντησα.
Κι έφυγες...
Όμως εγώ δεν είμαι μια χαρά.
Κι αν οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο,
εγώ γιατί σιγοκαίγομαι στην κόλαση,
κάθε μέρα;
Και δεν έχω το φιλί σου να με δροσίσει.
Ούτε την ανάσα σου να γλυκάνει τον πόνο.
Το καλοκαίρι θα έρθει και θα φύγει.
Τα θερινά σινεμά θα γεμίσουν.
Μα εσύ δεν θα 'σαι εκεί.
Θα πηγαίνω βόλτες στην παραλία.
Θα κοιτάω το ηλιοβασίλεμμα
και θα μυρίζω τη θάλασσα.
Μα εσύ δεν θα 'σαι εκεί.
Θα θυμάμαι το παιχνίδι μας.
"Έρως" θα λέω.
"Θέρος" θα περιμενω ν' αποκριθείς.
"Καλοκαίρι", θα φεύγει απ' τα χείλη μου.
"Νυχτέρι", δεν θα φτάνει ποτέ η απάντησή σου.
Γιατί δεν θα 'σαι εκεί.
Απόψε πάλι θα δώσω τη μάχη μου
με τα μουσκεμένα από ιδρώτα σεντόνια.
Να μην ουρλιάζω το όνομά σου
σα σκυλί που αλυχτάει.
Να μη γυρεύω το άγγιγμά σου
στο σώμα μου.
Κάποτε ο ύπνος θα νικήσει
και θα σ' ονειρευτώ.
Το πρωί θα ξυπνήσω και δεν θα 'σαι εκεί.
Η μέρα θα κυλήσει κανονικά.
Θα ντυθώ, θα πάω για δουλειά.
Το απόγευμα θα φάω παγωτό.
Μα εσύ δεν θα 'σαι εκεί.
Το βραδάκι θα βγω στο μπαλκόνι.
Θα μετρήσω τα αστέρια στο θερινό ουρανό.
Κι αν πέσει κανένα,
θα κάνω μόνο μία ευχή.
Να είσαι πάντα καλά.
Όχι, δεν θα ευχηθώ να γυρίσεις...

Η δικη μου συμμετοχη στο 4ο Συμποσιο Ποιησης της μοναδικης Αριστεας.
Ευχαριστω οσους το ψηφισαν και οσους το αγκαλιασαν με την αγαπη τους.
Πεταλουδισια φιλια και καλο Σαββατοκυριακο!

ΛΙΓΗ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ -2

Για το πρωτο μερος, πατηστε εδω: http://butterflysstories.blogspot.gr/2014/06/blog-post.html

-Άκου Νεκταρία. Σε ξέρω από παιδί. Με συγχωρείς λοιπόν για το θάρρος, μα πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Δεν νομίζεις ότι πρέπει να συνέλθεις;

Στη αρχή απέμεινε να τον κοιτά παραξενεμένη. Έπειτα τα σμαραγδένια μάτια της σκούρυναν, πλημμύρισαν με θυμό. Σήκωσε το χέρι της και τον χαστούκισε.

-Πώς τολμάς; Έχασα μάνα κι αδελφό σε λίγους μήνες! Η ζωή μου κατέρρευσε! Δεν έχω τίποτα πια! Κι εσύ μου λες να συνέλθω; Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Είπε και σήκωσε ξανά το χέρι της, μα αυτή τη φορά ο Φώτης το άρπαξε και τη σταμάτησε.

-Εγώ ποιος είμαι; Σε μένα μιλάς έτσι Νεκταρία; Ξεχνάς πως μεγαλώσαμε μαζί;

 Ήταν εκτός εαυτού.

-Με συγχωρείς… είπε μετανιωμένη.

-Εμένα με συγχωρείς… Δεν ήθελα να σε πιέσω. Όμως Νεκταρία… κοίτα γύρω σου. Ο αδερφός σου έφυγε, η μάνα σου έφυγε, ο πατέρας σου είναι ένα ράκος, μην περιμένεις να δουλέψει πια, τουλάχιστον για καιρό. Κι εγώ… εγώ δεν μπορώ μονάχος μου να τα κουμαντάρω όλα αυτά. Πρέπει να με βοηθήσεις. Κρίμα είναι όλα αυτά που με τόσο κόπο έφτιαξε η οικογένειά σου να χαθούν. Κι έπειτα… Πώς θα ζήσετε; Έχεις ευθύνες πια Νεκταρία, εσύ απέμεινες μόνο… Εσύ κι εγώ…

Η συνεχεια εδω:  http://butterflysstories.blogspot.gr/2014/06/2.html

ΛΙΓΗ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ

  
-Εγώ θα πάω! Στύλωσε τα πόδια κάτω ο Μύρωνας κι άλλη μιλιά δεν έβγαλε εκείνο το βράδυ. Αύγουστος του 1952. Θα’ ταν δεν θα ‘ταν 14 χρονών, μα την απόφαση την είχε πάρει. Χαμένες οι απειλές του πατέρα, χαμένα και τα παρακάλια της μάνας.

-Πού θα πας παιδάκι μου; Πού θα ξενιτευτείς; Το κύμα κι η αρμύρα θα σε φάνε… και δώστου κλάμα η κυρά Ευτέρπη και να τα τάματα στην Παναγιά…

Του κάκου. Έτσι ήταν από παιδάκι, επίμονος κι αγύριστο κεφάλι. Τι κι αν ο πατέρας από αυτόν περίμενε να τον ξεκουράσει, μεγάλωσε πια πόσο να δουλεύει στα χωράφια, τι κι αν τα καπνά ήταν ανέκαθεν η δουλειά της οικογένειας, η σίγουρη, αυτή που ανέθρεψε 4 γενιές, αυτή που κι εκείνον τον είχε αναθρέψει… Αυτουνού η καρδιά χτυπούσε αλλιώτικα, αυτός γεννήθηκε θαλασσινός, η ανάσα του μύριζε αλάτι, η ψυχή του λαχταρούσε να ταξιδέψει, να χαθεί μέσα στο απέραντο του ωκεανού.

 

Η συνεχεια εδω: http://butterflysstories.blogspot.gr/2014/06/blog-post.html

ΑΧ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!

Ο γιος μου ο Δημητρης ειναι 3μιση ετων. Ειναι ενα τρελο ζιζανιο, πολυ ατιθασος και πεισματαρης κι ωρες ωρες θελω να τον πνιξω κι ας ειναι η αγαπη και το φως της ζωης μου.
Ομως...
Ερχονται καποιες στιγμες που με αφηνει αφωνη, πυ με κανει να νιωθω τοσο μικρη... που με κανει να φουσκωνω απο υπερηφανεια...

Προχθες επαιζε με ενα χριστουγεννιατικο περιτυλιγμα που βρηκε σε ενα συρταρι. Με ρωτησε τι ειναι και πως δουλευει κι οταν του εξηγησα, με ρωτησε αν τα Χριστουγεννα που θα ερθουν θα εχουμε πολλα πακετα με δωρα για να τυλιξουμε. Του απαντησα οτι αν ο μπαμπας εχει βρει δουλεια θα εχουμε, αλλιως δεν θα εχουμε λεφτα να αγορασουμε πολλα δωρα να χαρισουμε. Και τοτε με κοιταξε και μου ειπε επι λεξη:
"Δεν πειραζει μαμα, μπορουμε να δωσουμε τα δικα μου δωρα." Βουρκωσα...

Χθες παλι ειχαμε παει στις κουνιες. Καποια στιγμη, ενα μεγαλυτερο παιδακι που δεν το ξερουμε χτυπησε κι αρχισε να κλαιει.Τοτε ο Δημητρακης πηγε κι εκατσε διπλα του κι αρχισε να τον παρηγορει και να του λεει "Μην κλαις παιδακι. Να, θα κατσω εδω κοντα σου, διπλα σου." Χαμογελασα..

Συχνα κανει και λεει τετοια και συγκινουμαι πολυ! Ειναι ενας αγγελος καλοσυνης, οπως ολα τα παιδακια! Εμεις οι "ωριμοι" ενηλικες τα χαλαμε...

Για αυτο θελω να του αφιερωσω δυο τραγουδακια, πολυ αγαπημενα, που ελπιζω σαν φαροι να τον συντροφευουν σε ολη τη ζωη του!
Πεταλουδισια φιλια!

ΕΚΤΑΚΤΟ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Καλησπερα!
Διακοπτεται η ροη των αναρτησεων για να αναδημοσιευσω απο το μπλογκ του φιλου Νικου μια πολυ σημαντικη ειδηση:

 

Ήταν αρχές Οκτώβρη όταν δημοσίευσα παρέα μ' άλλα ιστολόγια αυτήν εδώ την έκκληση σε βοήθεια για ένα αγγελούδι-την 6χρονη σήμερα Παρασκευή-που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει το φως της.Μετά από τόσους μήνες ο πατέρας της κ.Θεοδώρου Απόστολος γνωστοποίησε την κατάσταση της υγείας της στέλνοντας με λίγα λόγια και λιτά αυτό το τόσο ελπιδοφόρο e-mail.

"Δόξα τον Θεό όλα πάνε καλά μέχρι στιγμής, έχει γίνει εγχείρηση στο δεξί ματάκι τον Απρίλιο στην Αμερική κι έχει κανονιστεί ραντεβού τον Σεπτέμβριο στο αριστερό ματάκι της, αλλά οφείλουμε 25.000 δολάρια.Εάν δεν τα δώσουμε, δε θα μπορέσουμε να πάμε πάλι στην Αμερική, για την επέμβαση στο αριστερό ματάκι της!"

Ο αγώνας πλέον έγινε διαρκής μάχη επιβίωσης της μικρής κι η βοήθεια έχει καταστεί αναγκαία κι απαραίτητη.Επειδή έγιναν τεράστιες οι πιθανότητες όσο ποτέ, να γίνει καλά αυτό το αγγελούδι κι εφόσον οι ελπίδες αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο, το μόνο που ζητά είναι λίγη βοήθεια, όσο μικρή κι αν είναι αυτή η όποια βοήθεια μέσα απ' τις δύσκολες συνθήκες που ζούμε... ακόμα κι αυτή όμως η απλή κι ανέξοδη αναδημοσίευση της έκκλησης, στη βοήθεια λογίζεται!Οι ευχές κι η αγάπη μας για να ξαναπάει στην Αμερική και να γυρίσει το συντομότερο δυνατόν γερή και δυνατή θα τη συνοδεύσουν και σε τούτο το ταξίδι της!
(Τηλέφωνο επικοινωνίας πατέρα: 6942216572)

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: 5048-063605-523

IBAN: GR44 0172 0480 0050 4806 3605 523

Η έκκληση βοήθειας έχει ήδη δημοσιευθεί στο διαδίκτυο και μπορείτε να τη διαβάσετε και σ' αυτήν εδώ τη διεύθυνση.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Μια ομορφη ιδεα απο την γλυκεια Εκφραστικη Κικη! Ας μιλησουμε για αγαπη λοιπον, μεσα απο ενα τραγουδι!

 

Παιρνω φως απ' τον ηλιο και φτιαχνω την αγαπη....

Η Κικη ζητησε να γραψουμε κατι για την αγαπη μεσα απο την καρδια μας. Αλλα τι να πει κανεις για την αγαπη; Ποσα και ποσα εχουν ειπωθει και στην ουσια τιποτα δεν ειπαμε ακομα! Ειναι αερικο, ειναι αγγελος, ειναι θεος, ειναι ψυχη, ειναι ζωη, ειναι απλα... ολα. Ειναι ΤΟ ΟΛΟΝ που δινει πνοη σε καθε ζωντανο πλασμα. Ειναι φως στο σκοταδι, αερακι καλοκαιρινο, θαλπωρη στην παγωνια του χειμωνα, θαλασσα ακατανικητη, ποταμι ορμητικο, χρωματα, χρωματα και αρωματα. Οσα και να πω ουτε μια μικρη ακρουλα του μεγαλειου της δεν θα εχω αγγιξει...
Ειναι η μανα που θηλαζει το μωρο της.
Ειναι το μωρο που τυλιγει τα χερακια του γυρω απο τον πατερα.
Ειναι ο αντρας και η γυναικα που γινονται ενα.
Ειναι η Χιντ Χουσεϊνι και τα παιδια που εσωσε.
Ειναι η Ιρενα Σεντλερ και τα παιδια που εσωσε.
Ειναι ο Οσκαρ Σιντλερ και οι ανθρωποι που εσωσε.
Ειναι ο Αλεξανδρος Φλεμινγκ  και η πενικιλλινη του.
Ειναι ο Γιωργος Παπανικολαου και το τεστ παπ.
Ειναι τα εμβολια και οι θεραπειες για ολες τις αρρωστιες που σκορπουσαν το θανατο.
Ειναι καθε μεγαλη η μικρη ιατρικη και επιστημονικη ανακαλυψη.
Ειναι η Μητερα Τερεζα.
Ειναι ο Μαχατμα Γκαντι που μοχθησε για εναν κοσμο χωρις βια.
Ειναι ο παππους και η γιαγια οταν κρατανε το εγγονι τους.
Ειναι το χαμογελο στο διπλανο σου.
Ειναι το απλωμενο χερι.
Ειναι το συγκινημενο βλεμμα.
Ειναι η ζεστη αγκαλια.

Για ολα τα παραπανω και απειρα ακομα μια ειναι η κινητηριος δυναμη, μια η ζωοδοχος πηγη, αυτη, η μια, η μοναδικη, η αιωνια, ΑΓΑΠΗ!

Συμμετέχουν τα ιστολόγια:

H Ζήνα Μαρνέζη με το μπλοκ Κοραλένια λόγια.

H Μαρία Παρασκευοπούλου με το μπλοκ Συλλέγω στιγμές.

O Ηengeo με το μπλοκ Κάθε τέλος είναι μία νέα αρχή.

Η Δέσποινα με το μπλοκ Μαμά σε κρίση.

Η Μαρία με το μπλοκ Μytripsonblog.

Το Πετροκόριτσο με το μπλοκ Ο πιο πιστος φιλος του σκύλου.

Η Αριάδνη με το μπλοκ Only you. 

H Ελένη Φλογερά με το μπλοκ Στα μονοπάτια της φαντασίας μου.

Η Εύη Γκάλαβου με το μπλοκ Γυναίκα.

H Aριστέα με το μπλοκ Η ζωή είναι ωραία.

Η Onirokosmos με το μπλοκ Οnirokosmos.

H Έλλη με το μπλοκ Funky Monkey

Η Μαρία Νι με το μπλοκ Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...

Η Xris Kat με το μπλοκ Νεραιδοδημιουργίες. 

Η Έλενα Λ. με το μπλοκ Μια καλημέρα!

Η Μαριλένα με το μπλοκ Μarilenaspotofart 

H Pepi με το μπλοκ Δημιουργίες καρδιάς.

Η Paloma με το μπλοκ Η θάλασσα των ονείρων μου.

Η Vivi με το μπλοκ Confusedmindblog.

H Μαρθα με το μπλοκ Γίναμε Γονείς.

Η Flore G. με το μπλοκ Διαβά-ζω

Η Φλώρα με το μπλοκ Texnisstories

H Πεταλουδίτσα με το μπλοκ BUTTERFLY'S WORLD

Η Maria Fe με το μπλοκ Η ΖωΗ μΑς ΜιΑ ΕιΚοΝα.

H Aμυ με το μπλοκ Ακροβατώντας στις σιωπές της ψυχής. 

Η Μarilise με το μπλοκ Μarilise 2

H Κατερίνα Koko με το μπλοκ Follow me... σκέψεις, απόψεις. 

H Κλαυδία με το μπλοκ Κάτω από την Ακρόπολη.

Και η Barbie που δεν είναι μπλοκερ και θα φιλοξενηθεί απ΄την Κική. 

Η Μαρία Έλενα με το μπλοκ Γλυκιά ζωή.
Η Μaria Kat με το μπλοκ Ότι ονειρευόμαστε... είμαστε...
Η Ρένα Χριστοδούλου με το μπλοκ Δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου
Η Κατερίνα Βερίγκα με το μπλοκ Positive Thinking Greece 
Η Ωραιοζήλη με το μπλοκ  KAΘE MEPA...!
Ο Νίκους Μous με το μπλοκ Αντίθετοι κόσμοι. 
Η Sofia Sofaki με το μπλοκ  Happiness - bonheur.
Η Βερόνικα με το μπλοκ Λογοκρισία εικοστού πρώτου αιώνα.

Πεταλουδισια φιλια σε ολους!

ΧΙΝΤ ΧΟΥΣΕΪΝΙ

Η Χιντ Χουσεϊνι γεννηθηκε στην Ιερουσαλημ στις 25 Απριλιου του 1916. Ηταν εγγονη ενος πλουσιου Παλαιστινιου και ξαδερφη του Φαϊζαλ Χουσεϊνι, ο οποιος συμμετειχε στις διαπραγματευσεις ειρηνης στην Μαδριτη, αλλα και στην Ιντιφαντα.
Η Χιντ ηταν μια πολυ δυναμικη και μορφωμενη γυναικα, που πιστευε στη χειραφετηση των γυναικων και στο δικαιωμα τους να μορφωθουν και να σπουδασουν. Ειχε την αποψη πως ο κοσμος μπορει να αλλαξει μονο μεσα απο την παιδεια και την αναδειξη σε ηγετικες θεσεις φωτισμενων μυαλων.
Το 1948 βρηκε κυριολεκτικα παρατημενα στο δρομο 55 παιδια, σχεδον ολα κατω των 9 ετων. Ειχαν επιζησει της σφαγης στο ΝτειρΓιασιν και τα ειχαν εγκαταληψει εκει. Η Χιντ νοικιασε δυο δωματια στην περιοχη για τα παιδια και τα επισκεπτοταν καθημερινα. Μετα απο προτροπες, αποφασισε να τα μεταφερει σε καποια μονη της περιοχης, καθως ηταν επικινδυνο τοσο για εκεινη να διασχιζει την Παλια Πολη οσο και για τα ιδια τα παιδια. Πραγματι δεκα μερες μετα, τα δωματια που ειχε νοικιασει βομβαρδιστηκαν...Τα παιδια γλιτωσαν απο το θανατο δυο φορες μεσα σε λιγες μερες.
Επειτα απο αυτο το περιστατικο, αποφασισε να τα μεταφερει στην παλια επαυλη που ειχε χτισει ο παππους της στην αλλη ακρη της Ιερουσαλημ. Εκει τους παρειχε στεγη, τροφη και μορφωση. Ιδρυθηκε τοτε το Νταρ ελ Τιφελ, ενα σχολειο που εμελλε να διαδραματισει μειζονα ρολο για πολλα χρονια στην πολη.
Η ακουραστη αυτη γυναικα απευθυνθηκε σε καθε τοπικο ηγετη, σε καθε ανθρωπο με επιρροη, ακομα και σε ξενους επιχειρηματιες, προκειμενου να εξασφαλισει τις απαραιτητες χορηγιες ωστε να λειτουργησει το ορφανοτροφειο. Αρχικα, φιλοξενουσε ορφανα του πολεμου, αργοτερα λειτουργησε και ως οικοτροφειο για παιδια που οι οικογενειες τους για οποιοδηποτε λογο δεν μπορουσαν να τα κρατησουν. Εξελιχθηκε σε σχολειο θηλεων, ενω φιλοξενουσε και αγορια προσχολικης ηλικιας, εως εξι ετων.
Στο Νταρ ελ Τιφελ αλ Αραμπ (Αραβικο Σπιτι για τα Παιδια), τα κοριτσια δεν βρηκαν απλως ενα σχολειο, αλλα ενα σπιτικο, μια πραγματικη οικογενεια. Η ιδια η Χιντ τα περιεβαλε με μεγαλη αγαπη, ωστε ολα τα παιδια την αποκαλουσαν Μαμα Χιντ. Τις εμαθε να αγαπουν η μια την αλλη σαν αδερφες, τους εδωσε ολα τα εφοδια για να συμμετεχουν στην ανωτατη παιδεια, τις διδαξε να ζουν με αξιοπρεπεια.
Το 1982 μεσα στο οικοτροφειο λειτουργησε και το πρωτο Πανεπιστημιο Θηλεων, ως παραρτημα του Πανεπιστημιου της Ιερουσαλημ. Την δυσκολη περιοδο του πολεμου αλλα και της Ιντιφαντα, πανω απο 300 κοριτσια φοιτουσαν στο ιδρυμα.
Η Χιντ Χουσεϊνι αφιερωσε τη ζωη της στο Νταρ ελ Τιφελ και στο Συνδεσμο Γυναικων Αραβιας, μαχομενη για την χειραφετηση των γυναικων στον Αραβικο κοσμο. Η ζωη και η δραση της δεν περασαν απαρατηρητες, αντιθετως ελαβε διακρισεις και βραβεια, οπως το Ιταλικο Μεταλλιο Αντελαϊ Ντιστορι, που απονεμεται σε πρωτοπορες γυναικες ανα τον κοσμο (1980) και το Αστερι της Ιορδανιας για την εκπαιδευση (1985).
Ομως, ουτε τα βραβεια ουτε η παγκοσμια φημη δεν αντανακλουν το μεγεθος της κληρονομιας αυτης της γυναικας. Ο αντικτυπος στις ζωες των "κοριτσιων της" οπως τα αποκαλουσε, οι τοσες ζωες που κυριολεκτικα εσωσε απο το θανατο, οι ευκαιριες που δοθηκαν μεσα απο τη δραση της σε νεαρες γυναικες, το φωτεινο παραδειγμα ζωης που χαρισε στον κοσμο ολο, οι παιδικες ψυχες που γεμισε με αγαπη, τα λαμπρα μυαλα που εστειλε ανα τον κοσμο, τα βοηθησε να σπουδασουν και να διακριθουν, η λατρεια και η συγκινηση των μαθητριων της οταν μιλουν για εκεινη... Ολα αυτα ειναι το κληροδοτημα της και αλλα πολλα που τα λογια δεν μπορουν να χωρεσουν...
Η "Μαμα Χιντ" εφυγε απο τη ζωη το Σεπτεμβριο του 1994 ηττημενη απο τη λευκαιμια. Ο θανατος της απαοσχολησε για μερες τα ντοπια και διεθνη μεσα μαζικης ενημερωσης.
Το οικοτροφειο περασε στα χερια των κοριτσιων που κατα καιρους ειχε υιοθετησει και κυριως της Χινταγια Χουσεϊνι. Λειτουργει μεχρι σημερα, με τον ιδιο τροπο μεσω δωρεων, ο αριθμος των μαθητριων ομως εχει μειωθει στις μολις 35.
Η ιδια η Χιντ δεν παντρευτηκε ποτε ουτε απεκτησε βιολογικα παιδια.

Περισσοτερες πληροφοριες εδω:
http://en.wikipedia.org/wiki/Hind_al-Husseini
http://www.wrmea.org/wrmea-archives/235-washington-report-archives-2006-2010/may-june-2008/3748-the-legacy-of-hind-al-husseini.html
http://www.dartifl.org/new/index.php?option=com_content&view=article&id=93&Itemid=176

Καλημερα και καλη εβδομαδα! Πεταλουδισια φιλια!