Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Καθε χρονο τετοια εποχη, τα συναισθηματα μου ειναι αναμεικτα.Νιωθω ευγνωμοσυνη για ολα τα αγαθα που εχω, οχι τοσο τα υλικα, κυριως τα συναισθηματικα, τους ανθρωπους που με περιβαλλουν και γεμιζουν την ψυχη μου με συναισθηματα, με φροντιζουν, η αγαπη τους γινεται ασπιδα που με προστατευει!
Νιωθω μελαγχολια, επειδη ακριβως εχω τοσα πολλα και αρκετοι ανθρωποι δεν εχουν τιποτα. Νιωθω μικρη κι ασημαντη, ποναει πολυ η ψυχη μου αυτες τις μερες...
Ομως, τα Χριστουγεννα ειναι εδω κι εγω θελω να τα ζησω οπως τοτε που ημουν παιδι, πριν η συνειδητοτητα του κοσμου και του εαυτου μου κλεψει κατι απο την αθωοτητα μου!
Και επειδη ειναι το συνηθες να στεκομαστε στη μαυριλα και στην κακια, ας δουμε λιγακι και την αλλη πλευρα, την ανθρωπινη, ας πουμε τα μπραβο εκει που αξιζει!


ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΕΛΑΣ
Μια πρωτοφανης κινηση αγαπης απο τον αρχηγο της Ελληνικης Αστυνομιας! Πρωτοφανης για τα σημερινα δεδομενα, γιατι σε μια ιδανικη κοινωνια θα εθεωρειτο αυτονοητο η ακομα καλυτερα δεν θα χρειαζοταν!


"Ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ Λευτέρης Οικονόμου φέτος δεν έκανε αυτό που συνηθιζόταν τόσα χρόνια, δηλαδή να στείλει ευχετήριες κάρτες σε όλη την Ελλάδα και σε όλα τα αστυνομικά τμήματα τις χώρας επέλεξε να στείλει μέσω email τα "χρόνια πολλά" και με τα λεφτά αυτά πέταξε με ελικόπτερο σε δυο απομακρυσμένα νησάκια την Σίκινο και τους Αρκυούς και μοίρασε δώρα στα παιδιά! Τα δώρα ήταν εξοπλισμός για τα σχολεία, ηλεκτρονικοί υπολογιστές για όλους και πολύ-μηχανήματα για να επικοινωνούν με όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Επίσης ζήτησε από τη δασκάλα να ρωτήσει από τα παιδιά τι δώρα θέλουν και μετά τους τα πήρε! Είναι κάτι πρωτοφανές και μία κίνηση που θα έπρεπε να γινότανε εδώ και καιρό από όλες τις υπηρεσίες."

Και για να προλαβω τους σκεπτικιστες, δεν πιστευω να ηταν κινηση εντυπωσιασμου, γιατι δεν προβληθηκε ιδιαιτερως απο κανεναν ΜΜΕ και γιατι δεν υπαρχει λογος για κατι τετοιο. Ειναι απλως ενα παραδειγμα του πως με λιγη καλη θεληση και φαντασια, ενας ανθρωπος μπορει να αξιοποιησει καθε μεσο που εχει στη διαθεση του για καλο!
ΕΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟ
Γενικα, με εχει εκπληξει ευχαριστα ο νεος Αρχιεπισκοπος, δειχνει να θελει να προσφερει, δειχνει αποφασισμενος να εξυγιανει την νοσουσα εκκλησια, ελπιζω να τον αφησουν και να τα καταφερει.
Παρολο που ισως δεν εχει θεση ενας ιερωμενος στο Υπουργικο συμβουλιο, οι θεσεις τις οποιες εξεφρασε ειναι κατα τη γνωμη μου πολυ σωστες, ειλικρινεις και ανθρωπινες. Και επιτελους ηρθε ο καιρος η Εκκλησια να κανει το εργο που αρμοζει και να στηριξει τους ανθρωπους που χρειαζονται στηριξη με καθε τροπο.


«Αν δεν υπάρχει ανθρωπιά και αξιοπρέπεια, όσους νόμους κι αν φτιάξεις και όσα χρήματα κι αν διαθέσεις, δεν φτιάχνεις κοινωνία συνοχής... ».
Ο κ. Ιερώνυμος ζήτησε να βοηθηθεί η Εκκλησία με τα δεσμευμένα κτήματά της ώστε να δημιουργηθεί ένας φορέας «τα χρήματα του οποίου δεν θα γίνουν ούτε μετοχές της Εκκλησίας, ούτε θα πηγαίνουν στον κρατικό κορβανά», αλλά θα γίνουν προνοιακές δομές.Επίσης ζήτησε τη μείωση της γραφειοκρατίας σχετικά με τις δομές αυτές, ώστε να διευκολυνθεί και να επιταχυνθεί η δημιουργία τους.

ΠΟΛΛΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΡΑΒΟ...

σε ολους οσοι μπορουν να κανουν πραξη την αγαπη καθε μερα, καθε στιγμη, οχι μονο τα Χριστουγεννα η το Πασχα! Σε οσους ανοιγουν την ψυχη τους και κατατροπωνουν την ασχημια και τον πονο, στους πολιτες του κοσμου, στους πολιτες της καρδιας!



Απο εμενα με αγαπη πολλες ευχες προς ολους σας!
Να περασετε τα καλυτερα Χριστουγεννα! Και μην ξεχνατε να ονειρευεστε, να ελπιζετε, να κρατατε ζωντανο το παιδι μεσα σας και να μην παψετε ποτε να πιστευετε στα θαυματα!

ΟΚ, σταματαω, το παρακανα!!!
Πεταλουδισια φιλια σε ολους!!!!

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ...

...στη Λυγερη...ξερει εκεινη...

Σε μια σκοτεινη θαλασσα
που απυθμενη φανταζε,
βουλιαξα αργα
ελπιζοντας πως θα με κραταγε
για παντα στο βυθο της...
Ομως μια γοργονα με πηρε απ' το χερι
κι ανεβηκε μαζι μου ως το φως...
Αργα μου ψιθυρησε εκεινο το τραγουδι,
που λεει πως οι ψυχες λευτερες τριγυριζουν
κι αναζητουν τη λυτρωση,
να σκλαβωθουν σε μια ματια,
σε ενα χαμογελο, ενα χαδι..
Πως δεν υπαρχει ελευθερια πιο μεγαλη

απ' της αγαπης την αιωνια σκλαβια...

Οπως καταλαβαινετε, πολλη δουλεια εχει πεσει και εχω ψιλοχαθει..

Θελω να σας ενημερωσω παντως για μερικες εξαιρετικες πρωτοβουλιες:

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗΣ ΚΑΙ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΑΡΑ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΥΚΛΑΣ ΑΠΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ ΦΥΛΑΚΩΝ

Και φυσικα, ενα τραγουδακι για το τελος:

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Καλησπερα!
Αν και αλλο ειχα στο μυαλο μου για σημερα, δεν θα μπορουσα να μη σταθω στην προηγουμενη αναρτηση μου και στο ποσο σας ευχαριστω ολους για τα σχολια σας!
Με αγκαλιασατε αμεσως μολις επεσα λιγακι και με βοηθησατε να αναπτερωσω το ηθικο μου με τα υπεροχα λογια σας! Και με χαροποιει περισσοτερο οτι πιστευω πραγματικα πως με νοιαζεστε κι ας μην με ξερετε προσωπικα, οτι δεν ηταν μονο λογια τυπικα!
Ολα τα σχολια με εκαναν να νιωσω καλυτερα και να ερθω πιο κοντα στον καθενα σας, αλλα δεν μπορω να μην ξεχωρισω καποια, που ηταν πιο προσωπικα, ειδικα για μενα!

Γιατι οταν βλεπεις αυτο:


Ο/Η λυγερη είπε...
Tι έγινε ποιος και τι άγγιξε με κακοτοπιά τα ευαίσθητα φτερά της πεταλούδας ψυχής μου ;
Μα δεν το έμαθες ακόμη κορίτσι μου ότι η Ζωή είναι ένα παζλ από μικρο χαρές και μικρό λύπες έως πολύ μεγάλες κι έτσι και τραβήξεις ένα κουτάκι το όλο οικοδόμημα καταρρέει, ή κακοφορμίζει το σχήμα της και δεν μπορείς από πουθενά να τ' αγγίξεις χωρίς να πονέσεις, να πληγωθείς ,να ματώσεις. ;
Έτσι είναι καρδιά μου. Τίποτ' άλλο δεν μας σώνει από την ΙΕΡΆΡΧΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ μας, για να μη μας πάρει από κάτω και μας κόψει τα φτερά πεταλούδα μου και δεν θα μπορεί μετά να πετάει η ψυχή μας από μικρο-λύπη σε μικροχαρά και να ανακυκλώνεται το νέκταρ της ζωής.

Δεν μ' έχεις μάθει να σε νοιώθω ντάουν αλλά ξέρω ότι είσαι εξωστρεφής και το βγάζεις. Αυτό είναι καλός οιωνός.
Έλα ρίχτω το χαμόγελο καρδιά μου για να μου το μεταδόσεις και μένα γιατί μη νομίζεις ότι είμαι στα χάι μου μέρες που είναι...Η ψυχή μου το ξέρει αλλα...την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμαι.
Πολύ σ’ αγαπάω κι απόψε.

Αυτο:




Αυτο:


Ο/Η kikop80 είπε...
Here is a little song I wrote
You might want to sing it note for note
Don't worry be happy
In every life we have some trouble
When you worry you make it double
Don't worry, be happy......

Ain't got no place to lay your head
Somebody came and took your bed
Don't worry, be happy
The land lord say your rent is late
He may have to litigate
Don't worry, be happy
Lood at me I am happy
Don't worry, be happy
Here I give you my phone number
When you worry call me
I make you happy
Don't worry, be happy
Ain't got no cash, ain't got no style
Ain't got not girl to make you smile
But don't worry be happy
Cause when you worry
Your face will frown
And that will bring everybody down
So don't worry, be happy (now).....

There is this little song I wrote
I hope you learn it note for note
Like good little children
Don't worry, be happy
Listen to what I say
In your life expect some trouble
But when you worry
You make it double
Don't worry, be happy......
Don't worry don't do it, be happy
Put a smile on your face
Don't bring everybody down like this
Don't worry, it will soon past
Whatever it is
Don't worry, be happy


:-)))))

Αυτο:


Ο/Η stravadi είπε...
Πεταλουδίτσα πέρασα για ένα γειά...Μην πέφτεις σε θέλω up...Ελπίζω να φτιάξει η διάθεση σου με αυτό το τραγούδι...Οταν είμαι χάλια το ακούω και χορεύω..και μετά ξεκαρδίζομαι με τις φιγούρες μου!Φρόντισε να βάλεις όλο σου το χορευτικό ταλέντο!http://www.youtube.com/watch?v=DzzRrd3F7GA

Και αυτο:


Ο/Η Yannis Zabetakis είπε...
πεταλουδίτσα

δες κι αυτό

http://environmentfood.blogspot.com/2009/12/blog-post_2977.html

μπας και σου φτιάξει το κέφι!

και μην ξεχνάς!

όλοι μας έχουμε μια μελωδία ευτυχίας κάθε μέρα!

οεο

Μπορεις να μη χαμογελασεις; :))))

Αφιερωμενο με πολλη αγαπη σε ολους εσας!


Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

ΣΦΥΡΙΞΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ...




Εισαι σε γενικες γραμμες ενα αισιοδοξο ατομο...τραβας κουπι, πορευεσαι με ο,τι εχεις, χαμογελας στα προβληματα και το παιρνεις αποφαση πως ΘΑ εισαι ευτυχισμενη και ΘΑ κανεις και τους γυρω σου ευτυχισμενους! Ρουφας την καθε στιγμη της ζωης, γιατι καπου το διαβασες πως η ευτυχια λεει ειναι αποφαση και η ζωη ειναι μια κι ειναι και πολυ μικρη για να ειναι θλιβερη! Και παλι χαμογελας, τραγουδας, εχεις θετικη σκεψη, στελνεις στον εαυτο σου και στους γυρω σου δυναμη και σκεφτεσαι "δεν μπορει, θα γυρισει, θα φτιαξουν ολα, ολα καλα θα πανε, θετικη ενεργεια θελει" και λοιπα και λοιπα.
Οταν επι μηνες, ισως και χρονια εχεις αυτη τη σταση και βλεπεις πως οχι μονο δεν λυνονται τα προβληματα, αλλα προστιθενται κι αλλα, οταν αυτο που σου χαλαει τη ζωη δεν ειναι ενα τεραστιο προβλημα, αλλα πολλα μικροτερα (αρκετα μεγαλα ομως ωστε να μην ησυχαζεις ποτε)που πολλαπλασιαζονται με εναν μαγικο τροπο, οταν αισθανεσαι πως οπωσδηποτε καποιος σε εχει μουτζωσει η σε καταριεται, οταν γενικα ολα -η σχεδον ολα- ειναι σκατα...τοτε τι κανεις;


Υ.Γ. Δεν θελω να φανω αχαριστη, εχω πολλα περισσοτερα απο μεγαλη μεριδα του πληθυσμου και κυριως εχω ανθρωπους που με ΑΓΑΠΟΥΝ και εχω την ΥΓΕΙΑ μου...απλα πεφτει το ενα μετα το αλλο, ολα μου τα ονειρα πανε πισω και εχω τοσο μα τοσο κουραστει!

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

ΕΦΥΓΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ...

...οπως το ξανθο καλοκαιρακι...

Μονο που δεν εφυγε...τον εκδιωξαν! Ενα χερι, ενα οπλο, ενας ανανδρος που φορουσε αστυνομικα παντελονια, μια κακια στιγμη, μια λεξη, μια σφαιρα...αυτα ολα κι ολα χρειαστηκαν για να κοπει βιαια το νημα της ζωης του Αλεξανδρου Γρηγοροπουλου, του Αλεξη των 15 χρονων...

Μονο που δεν εφυγε...γιατι ουτε καν αυτο δεν τον αφησαν να κανει! Πηραν το κορμακι του και κυριως ο,τι απεμεινε απο την ψυχουλα του και το βιασαν...αλλοι προσπαθωντας να βεβηλωσουν την μνημη του, χωρις σεβασμο ουτε καν στη μητερα του, αλλοι προσπαθωντας να εκμεταλλευτουν το θανατο του προς οφελος τους...ολοι μαζι, πολιτικοι, δημοσιογραφοι, ανθρωποι που δηλωνουν αναρχικοι-αλλα ΔΕΝ ειναι, ανθρωποι που ηθελαν απλα να ξεσπασουν, να καταστρεψουν...

Μονο που δεν εφυγε...κι ουτε και προκειται να φυγει! Οι ανθρωποι φευγουν απο κοντα μας οταν τους ξεχναμε. Και τον Αλεξη δεν τον ξεχασε κανεις. Ουτε οσοι τον αγαπησαν, ουτε οσοι τον τιμησαν, ουτε οσοι τον προδωσαν....Κι εμελε αυτο το αψυχο εφηβικο κορμι να γινει το εμβλημα της αντιστασης απεναντι σε καθε αδικια, η δολοφονια του να γινει η αρχη μιας κοινωνικης, αλλα περισσοτερο μιας πνευματικης επαναστασης, ενα ξυπνημα απο ληθαργο χρονων...Ειναι κριμα, μα παντα ετσι συμβαινει...κοιμομαστε και αδρανουμε μεχρι να χυθει αιμα...αθωο αιμα...

Ετσι λοιπον, χυθηκε το αιμα του Αλεξη αυτη τη φορα, αλλα ο Αλεξης ειναι εδω αναμεσα μας η καλυτερα μεσα μας! Ειναι η φωνη της συνειδησης μας, αυτη που μας σπρωχνει να γινομαστε καλυτεροι, που μας αναγκαζει να προσπαθουμε καθε μερα, ωστε να μην επαναληφθει μια τετοια αδικια! Ειναι η αφορμη για να ενωθουν ανθρωποι απο ολο τον κοσμο, να θυμηθουν και να θυμησουν τα ουσιωδη πραγματα, τα αυτονοητα αγαθα της Δικαιοσυνης και της Ελευθεριας!

Ο Αλεξης δεν ειναι μαρτυρας, ουτε ηρωας...ειναι ενα παιδι που η τραγικη του μοιρα θελησε να τον κανει συμβολο. Ας ειναι συμβολο μιας καλυτερης μερας, μιας ανωτερης συνειδησης...ας μην αμαυρωσουμε κι εμεις τη μνημη του, σπαζοντας και καταστρεφοντας στο ονομα του, καταστρατηγωντας τα ιδια αγαθα της Ελευθεριας και της Δημοκρατιας που βγαινουμε να υπερασπιστουμε...ας μην καταφυγουμε στη βια, γιατι η βια μονο βια θα φερει...Ειναι πολλη η συσσωρευμενη οργη, αλλα το βλεπουμε πια καλα, οτι εχει ανοιξει ενας κυκλος αιματος που δεν πρεπει να συνεχιστει, πρεπει επιτελους να κλεισει! Γιατι ειναι κριμα...

Ας ενωσουμε λοιπον και παλι τις φωνες μας, σε μια ειρηνικη διαμαρτυρια, οπως θα ηθελε ο Αλεξης, οπως μας διδαξε η Μανα του με την αξιοπρεπεια της...

Κι οποιος δεν μπορει η δεν θελει να συμμετασχει στις κινητοποιησεις, ας αναψει ενα κερακι στη μνημη του...κι αλλο ενα για την ψυχη του δολοφονου του, που μπορεσε να τραβηξει οπλο και να σκοτωσει ενα παιδι...που θα μπορουσε να ειναι παιδι του...

Ενα πραγμα μονο ας μεινει χαραγμενο...ο Αλεξης δεν θα φυγει ποτε πραγματικα, αν τον κρατησουμε ζωντανο στην καρδια μας!