Παντα ζαχαρη, πολλη, σε συνδυασμο με το γαλα σε τονους, να γινεται ο καφες γαλακτομπουρεκο. Κουταλιες γενναιοδωρες στο γιαουρτι, να την ακους να κρατσαναει μεσα στα δοντια.
Ζαχαρη μεσα σε ελαιολαδο, απλο σπιτικο πιλινγκ, για την ταλαιπωρημενη απο το τρεξιμο και το αγχος επιδερμιδα.
Παντα ζαχαρη, ποτε ζαχαρινη, ποτε υποκαταστατα! Αντε στο τσακιρ κεφι μια δοση μαυρη ζαχαρη, να το γυρισουμε στο πιο υγιεινο.
Ειναι που δεν μπορω τα ημιμετρα, τα μετρια. Το γλυκο το θελω πετιμεζι και το σκετο σκετο, οχι να σπαει...
Ειναι κι αυτη η μυρωδια των παιδικων μου χρονων, απο τα γλυφιτζουρια που μου επαιρνε η γιαγια, εκεινα τα κοκκινα τα στρογγυλα. που ηταν σε μια μεγαλη ταινια και τα εκοβες ενα ενα.
Ειναι η γευση απο το μαλλι της γριας στο λουνα παρκ του Φαληρου, εκει που τωρα ειναι ο σταθμος και το γηπεδο.
Ειναι το αρωμα απο τα ζαχαρωμενα μηλα, βραστα, η ψημενα στο φουρνο και εκεινες τις υπεροχες τηγανιτες βουτηγμενες στη ζαχαρη.
Ειναι τα πρωινα με βρεγμενο ψωμι βουτηγμενο σε ζαχαρη.
Απο μικρη χουφτες η ζαχαρη... κι ας λενε ολοι οι γιατροι οτι δεν κανει, ας λενε για παχυσαρκιες, ζαχαρες, χοληστερινες.
Ισως για να εχω αποθεματα για τους καιρους των δυσκολιων...
Ισως παλι οχι... απλα ετσι, χωρις λογο, επειδη μου αρεσει.
Ποση γλυκα χωραει σε μια μπουκια; Σε μια αγκαλια; Μια κουβεντα; Μια ζωη ολοκληρη;
Just a spoonful of sugar helps the medicine go down... in the most delightful way!!!
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
Ζαχαρη μεσα σε ελαιολαδο, απλο σπιτικο πιλινγκ, για την ταλαιπωρημενη απο το τρεξιμο και το αγχος επιδερμιδα.
Παντα ζαχαρη, ποτε ζαχαρινη, ποτε υποκαταστατα! Αντε στο τσακιρ κεφι μια δοση μαυρη ζαχαρη, να το γυρισουμε στο πιο υγιεινο.
Ειναι που δεν μπορω τα ημιμετρα, τα μετρια. Το γλυκο το θελω πετιμεζι και το σκετο σκετο, οχι να σπαει...
Ειναι κι αυτη η μυρωδια των παιδικων μου χρονων, απο τα γλυφιτζουρια που μου επαιρνε η γιαγια, εκεινα τα κοκκινα τα στρογγυλα. που ηταν σε μια μεγαλη ταινια και τα εκοβες ενα ενα.
Ειναι η γευση απο το μαλλι της γριας στο λουνα παρκ του Φαληρου, εκει που τωρα ειναι ο σταθμος και το γηπεδο.
Ειναι το αρωμα απο τα ζαχαρωμενα μηλα, βραστα, η ψημενα στο φουρνο και εκεινες τις υπεροχες τηγανιτες βουτηγμενες στη ζαχαρη.
Ειναι τα πρωινα με βρεγμενο ψωμι βουτηγμενο σε ζαχαρη.
Απο μικρη χουφτες η ζαχαρη... κι ας λενε ολοι οι γιατροι οτι δεν κανει, ας λενε για παχυσαρκιες, ζαχαρες, χοληστερινες.
Ισως για να εχω αποθεματα για τους καιρους των δυσκολιων...
Ισως παλι οχι... απλα ετσι, χωρις λογο, επειδη μου αρεσει.
Ποση γλυκα χωραει σε μια μπουκια; Σε μια αγκαλια; Μια κουβεντα; Μια ζωη ολοκληρη;
Just a spoonful of sugar helps the medicine go down... in the most delightful way!!!
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
mystickland
