Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!

Σας ευχαριστω ολους για τις ευχες στα σχολια και στα μεηλ!
Τρεχω πολυ και με τη δουλεια και με τον μπεμπη με διαφορα διαδικαστικα, οποτε μολις που προλαβαινω να ξεκλεψω λιγο χρονο να σας διαβασω.
Ευχομαι σε ολους η νεα χρονια να φερει στον καθενα ξεχωριστα αυτο που περισσοτερο επιθυμει και σε ολους μας μαζι ειρηνη, γαληνη, αδελφοτητα, συμπνοια, αλληλεγγυη, χαρα, δημιουργικοτητα, υγεια, ευτυχια και φυσικα ΑΓΑΠΗ!
Πεταλουδισια φιλια με γιορτινη μουσικη υποκρουση!

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΔΑ...

...απεγνωσμενα ομως!
Οταν σε μια υποτιθεται δημοκρατικη χωρα, μια υποτιθεται ευνομουμενη κοινωνια, μπορει ο καθενας να παραβιαζει την αρχη των προσωπικων δεδομενων, να παραβιαζει το νομο περι απορρητου των τηλεπικοινωνιων, να διαδιδει ψευδες η μη εξακριβωμενες ειδησεις μεσα απο εγκυρο (λεεεεμε τωρα) εντυπο, μονο και μονο επειδη το ζηταει καποιος νομικος συμβουλος, που τυγχανει να εργαζεται για το αφεντικο του....
Οταν χωρις καμια ντροπη και καμια τυψη αποδιδονται χαρακτηρισμοι, δικαζονται και καταδικαζονται ανθρωποι ερημην και αποκαλυπτονται ιδιωτικες υποθεσεις που στην ουσια κανεναν δεν αφορουν...
Οταν αφοριζονται ανθρωποι λογω καποιας αποψης που εξεφρασαν και δεν αρεσε και αναγκαζονται να απολογηθουν για αυτην....
Οταν χρησιμοποιειται ενα μεσο μαζικης ενημερωσης για ιδιον οφελος...
Οταν γινεται ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ μια προσωπικη αντιδικια και μαλιστα τη στιγμη που στη χωρα γινεται το ελα να δεις κι εχουμε πραγματικα θεματα πολυ σπουδαια να ασχοληθουμε και οταν το πρωτοσελιδο δεν γινεται σε καμια κιτρινη φυλλαδα, αλλα σε μια γνωστη πολιτικη εφημεριδα που απευθυνεται σε ευρυ κοινο (κριμα και μεχρι χτες ελεγα πως η Ελευθεροτυπια ειναι η μονη που κρατα ακομα γερα!)...
Οταν διδονται στη δημοσιοτητα ονοματα, ενω δεν εχει προηγηθει αρση του απορρητου με εισαγγελικη παρεμβαση, πραγμα που για να γινει απαιτειται ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ...
Οταν μετα απο ολες αυτες τις ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ και ΑΝΗΘΙΚΕΣ πραξεις, ακομα δεν εχει επεμβει η δικαιοσυνη...

...ε τοτε για ποια ελπιδα μιλαμε; Για ποια δημοκρατια και ποια δικαιοσυνη να μιλησω αυριο στο παιδι μου;

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2010/12/blog-post_2883.html

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2010/12/blog-post_3454.html

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2010/12/blog-post_7449.html

http://agauch-katerina.blogspot.com/2010/12/blog-post_05.html

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2010/12/blog-post_3118.html

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2010/12/blog-post_4706.html

Διαβαστε τα παραπανω λινκς και τα σχολια και κρινετε μονοι σας αν θελετε να το διαδωσετε και που βρισκεται η αληθεια.
Εμενα παντως ποσως με απασχολει αυτο. Με απασχολει οτι ολα οσα εγιναν ειναι παρανομα, οτι επιχειρειται φιμωση των ελευθερων φωνων με καθε τροπο, οτι θελουν να φοβομαστε πια να εκφραστουμε, δικαιωμα κατοχυρωμενο ακομα και για τις πιο ακραιες αντιληψεις! Με απασχολει οτι εχω πια αηδιασει!...

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

...γιατι δεν θελω να ξεχασω! Γιατι η μνημη, με ολο τον πονο που επιφερει κραταει ζωντανη της φλογα της καρδιας, θυμιζει τι εχει αξια και προφυλασσει απο ανουσια λαθη...
Δεν ξεχνω λοιπον γενικα στη ζωη μου ο,τι με συγκινησε, ο,τι με εκανε ευτυχισμενη, ο,τι με πονεσε!
Σημερα ειδικα, δεν ξεχνω τον Αλεξη Γρηγοροπουλο, τον Αλεξανδρο των 15 χρονων. Κι ευτυχως, δεν ειμαι η μονη που δεν ξεχνα...
Διαβαστε ολα τα λινκ, καθε ενα ειναι μοναδικο, καθε ενα προσεγγιζει το θεμα με τελειως διαφορετικη οπτικη, αλλο ειναι πιο συγκιντικο, αλλο πιο ρεαλιστικο, αλλα ΟΛΑ τα κειμενα ειναι σαν μια γροθια στο στομαχι της συνηθειας, της αποχαυνωσης, της αδρανειας, της λησμονιας!
Αλεξανδρε, ελπιζω να κοιτας απο ψηλα...δεν σε ξεχναμε!...

http://swell-swell.blogspot.com/2010/12/blog-post_06.html

http://giorgossarris.blogspot.com/2010/12/blog-post_8438.html

http://pitsirikos.net/

http://roadartist.blogspot.com/2010/12/blog-post_06.html

http://anemos5.blogspot.com/2010/12/blog-post_06.html

http://hamomilaki.blogspot.com/2010/12/alexandros-grigoropoulos.html

http://www.24grammata.com/?p=6338#more-6338

http://environmentfood.blogspot.com/2010/12/blog-post_06.html

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ασχετο με το κλιμα της αναρτησης, αλλα δεν μπορω να μην ευχηθω στον αντρουλη μου που σημερα γιορταζει να ειναι παντα γερος, δυνατος, ευτυχισμενος και να γεμιζει τη ζωη μου με τις αγκαλιες και την αγαπη του! ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ και ΠΟΛΛΑ μωρο μου! Αντε και του χρονου με το αγγελουδι μας αγκαλια να σε φωναζει "μπαμπα" και να λιωνεις και να σας καμαρωνω εγω! Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ!