ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΙΑ...

UPDATE:
Τελικα μαλλον δεν το ειχα πολυκαταλαβει το θεμα και ευτυχως η Λυγερη με διαφωτισε, εξηγωντας μου οτι προκειται για την εβδομαδα ειδικης αγωγης και το μηνυμα αφορα στην αναγκαιοτητα συνειδητοποιησης πως η ειδικη αγωγη δεν ειναι "ειδικη παροχη", αλλα ΔΙΚΑΙΩΜΑ ολων, οπως ειναι παντα η παιδεια και η περιθαλψη, σε μια ευνομουμενη πολιτεια!
Ας στειλουμε λοιπον το μηνυμα οτι ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ, οτι ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΟΛΟΙ το δικαιωμα στη ζωη και στο ονειρο και για τα ΑΜΕΑ!

"ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΑ.
ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ
ΘΕΡΑΠΕΙΑ,ΑΠΛΩΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ. ΑΥΤΗ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ
ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ.ΤΟ 93% ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ
ΜΗΝΥΜΑ... ΕΣΕΙΣ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΤΟ 7% ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ
...ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΤΟΝ...ΤΟΙΧΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΜΙΑ...ΜΕΡΑ!"

Αντιγραφω απο το μπλογκ της Λυγερης, μια πολυ ενδιαφερουσα αναρτηση. Παρακαλειται οποιος μπορει να κανει το ιδιο.

Πριν κάποια χρόνια αν μούλεγε κανείς ότι θα έβγαινα
«ανά τας ρίμας και τας οδούς » να γράφω στους τοίχους των αυλών
συνθήματα, της ψυχής μου ρήματα
θα το θεωρούσα ανέκδοτο ή αστείο
απ' αυτά που λέμε μεταξύ μας για να περνάει ή ώρα.

Κι΄όμως « μεγάλη μπουκιά να φας. Μεγάλο λόγο να μην πεις»
λέει ο σοφός λαός μας.

Σήμερα η Κυρία,(Κυρά του ΠΗΓΑΙΜΟΥ για την Ιθάκη http://ligery.pblogs.gr ) κυκλοφορώ μέσα σ' ένα πλήθος ανθρώπων, χιλιάδων «φίλων» όπως ονομάζονται στο facebook , με την γραφίδα μου να βουτώ στο κόκκινο μελάνι της καρδιάς και γράφω όπου βρω πάνω σε «τοίχο καθαρό»
την αγωνία μου
το όραμα, την πίστη μου και την ελπίδα για μια ανθρώπινη ζωή
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ .

Την μοναξιά του πλήθους την μοιράζομαι με όλους τους ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με μένα ,κι όλοι διαλέγουν τοίχους
ν' ακουμπήσουν τις προσωπικές επιλογές τους.

Έτσι οι τοίχοι έχουν την δική τους Ιστορία κι έχουν ακόμη και μιλιά ....

`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Πριν από λίγα χρόνια οι ιδιοκτήτες των τοίχων τα εξαφάνιζαν αμέσως, περνώντας από πάνω τους λευκό ή μαύρο χρώμα. Σήμερα κανείς δεν τα σβήνει. Παραμένουν εκεί, έχοντας την αποδοχή των περισσοτέρων. Τρόικα, Μνημόνιο, Ασφαλιστικό και ανεργία κάνουν πλέον την ιστορία που «κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά» να προκαλεί συγκαταβατικά χαμόγελα και όχι αντιδράσεις. Τα συνθήματα φαίνεται ότι δεν έχουν πλέον την αποδοχή μόνο αυτών που τα γράφουν, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Καλησπερα και πεταλουδισια φιλια σε ολους!

ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

Τι μπορει κανεις να πρωτοπει για αυτη τη γυναικα! Για αυτη την απιστευτη φωνη που σε καθηλωνει, που γινεται ακομα πιο βελουδινη οταν απλα μιλαει! Για τη μεταμορφωση ενος ανθρωπου σε αερικο, με την πρωτη νοτα!

Χθες βραδυ, στο θεατρο Πετρας η Χαρις Αλεξιου, η Χαρουλα μας, εκλεισε τον κυκλο των φετινων συναυλιων με την εξαιρετικη επισης Μαρθα Φριντζηλα.

Μια μαγευτικη εμπειρια να την ακους ζωντανα! Η συναυλια κρατησε 3 ωρες, εκ των οποιων τουλαχιστον τις 2 τραγουδησε η Χαρουλα. Ειπε πολλα νεα και παλια τραγουδια, αλλα ουτε το 1/3 του ρεπερτοριου της δεν καλυψε! Θα μπορουσα να την ακουω αλλες τοσες ωρες!

Η συγκινηση αγγιξε κοκκινο οταν τραγουδουσαμε ολοι μαζι

"Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τ' αρχαία σου στολίδια
και δεν δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς,
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς."

"Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει."

(Καποια πραγματα δυστυχως μενουν ιδια...)

Κι οταν η Χαρουλα εκλεισε τη συναυλια με τον αξεχαστο Μανο Λοϊζο:

"Τιποτα δεν παει χαμενο
στη χαμενη σου ζωη...
Τ'ονειρο σου ανασαινω
και το καθε σου γιατι"

Κι ολα αυτα, να τα γευομαι μαζι σου! Να δακρυζω και να χτυπαω παλαμακια, εσυ να με κρατας αγκαλια σφιχτα, για να μην κρυωνω.

Δεν θα ξεχασω ποτε τη στιγμη που μου κραταγες το χερι και σου τραγουδουσα:

"Να μου το πεις το σ'αγαπω και παλι!
Να μου το πεις...η αγαπη ειναι ζαλη!"

Και μου το'πες! Ουτε θα ξεχασω τη στιγμη που με κραταγες κι εγω σου εδειχνα στον ουρανο το αστερακι μας και τραγουδουσαμε:

"Να' μαι καλα, να 'σαι καλα, να σ' αγαπω"

Σε ευχαριστω που τα ζουμε αυτα μαζι! Σε ευχαριστω που γυριζω το κεφαλι και μενει το χαμογελο σου εκει! Που στα ματια σε κοιταω και μενω ο εαυτος μου! Σε ευχαριστω που ησουν και εισαι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ!!!




Κι εσενα, Χαρουλα μας, σε ευχαριστω που εισαι αυτη που εισαι και μου χαριζεις καθε φορα τοσο δυνατη συγκινηση, με τραγουδια αληθινα και δυνατα, οπως αυτο, που μεχρι χτες δεν ειχα προσεξει ποτε τα λογια του! Μονο μια ευαισθητη Ελληνικη ψυχη θα μπορουσε να εμπνευστει κατι τετοιο!




Κλεινω με μια μοναδικη φραση της Χαρουλας:

"Εμεις τις κρισεις τις περναμε αντικρυστα με την καρδια μας"

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...

Μ' εναν εντελως ανορθοδοξο τροπο, αφου ολοι θελουμε να ξεκιναμε καθε τι καινουργιο με ομορφες εικονες και σκεψεις, ηρθα κι εγω να ευχηθω καλο μηνα και καλο φθινοπωρο με 4 βιντεακια. Ενα για τη γενοκτονια των Ποντιων που μου εστειλε η καλη μου η roadartist και τρια για τη γενοκτονια των Ελληνων της Σμυρνης, που βρηκα στο εξαιρετικο www.olympia.gr.

Ειναι σοκαριστικα! Αλλα δειτε τα! Γιατι δεν πρεπει να ξεχναμε και δεν πρεπει να ξεχνιομαστε, ειδικα σε αυτους τους καιρους, που τα φιδια της προδοσιας μας ζωνουν απο παντου. Οσο εχουμε εστω λιγη Ελλαδα μεσα μας, να θυμαστε οτι θα τα καταφερουμε και θα αναδυθουμε ξανα απο τις σταχτες μας. Ως τοτε, ας μαθαινουμε την ιστορια μας και ας θυμομαστε τις ριζες μας, για να μην μπορει κανεις να μας ξεριζωσει ουτε την αγαπη μας για την πατριδα αλλα ουτε και τα ονειρα μας. Ψηλα το κεφαλι και δυναμη, αδερφια, γιατι ερχεται δυσκολος χειμωνας!