COUNTING MY BLESSINGS...

Φετος ολα ειναι διαφορετικα, φετος ολα ειναι δυσκολα...Κλεινω τα ματια μου και ταξιδευω...σε ολα αυτα που εχουν πραγματικη αξια, στα προσωπα και τις καταστασεις που πραγματικα μετρανε.

Βλεπω μπροστα μου τη Μαριγουλα. Αγκαλια με τα δυο της παιδια, χαμογελαει, παρολο που μηνες ψαχνει για δουλεια. Με κοιταζει γλυκα, με γυριζει μια δεκαετια πισω, τοτε που περπατουσαμε ξημερωματα στο Αγκιστρι ξυπολυτες και τραγουδουσαμε μεθυσμενες.

Καπου εκει, στην ιδια ακριβως εικονα, κοριτσοπουλα ημασταν, να σου και οι δυο Γεωργιες. Η Ζετου πρωτη, η μοναδικη που δεν εχει πιει, ποτε δεν πινει αλλωστε, μας κραταει τα χαλιναρια χρονια τωρα. Σκυθρωπη με την πρωτη ματια, ομως τοσο μα τοσο ευαισθητη, τοσο ευθραυστη στην πραγματικοτητα, οπως ολοι οι "κλειστοι" ανθρωποι.Η Γωγουλα μετα, παντα με ξανθα μαλλια, παντα γελαστη και παντα εκει! Διδυμη αδερφη της Μαριγουλας, τραγουδαμε μαζι και η φωνη της με φερνει σε μια αλλη στιγμη, πιο προσφατη, μολις 1μιση χρονο πριν, εγω ντυμενη στα λευκα, η Γωγουλα να μας περναει τις βερες, η Μαριγουλα τα στεφανα, η Ζετου απο διπλα να γελαει. 17 χρονια τωρα! Στα 18! Οι ιδιες απαραλλαχτες φατσουλες, που δεν νομιζω ποτε να βαρεθω, που φανταζομαι πως στα 70 μας θα πινουμε το τσαι μας μαζι και θα παραπονιομαστε για τα αμυαλα εγγονια μας που δεν ακουνε σταλα!

Αλλαζει το σκηνικο τωρα...Ειμαι σε εναν μεγαλο διαδρομο, πολυς κοσμος, φωνες, φασαρια. Διπλα μου ο Γιαννης. Στον κοσμο του οπως παντα, με δυο στιχους απο Διαφανα Κρινα μονιμα στα χειλη, χοροπηδαει και χορευει στα σκαλια των ΤΕΙ. Μια ανασα μονο κι ειμαστε στο σημερα, παιζει με το γιο μου, τον βγαζει φωτογραφιες. Ποσα χρονια σε μια ανασα; Περιπου 13!

 Στον ιδιο διαδρομο, με τα μαλλια μπουκλιτσες κοκκινες σαν πορσελανινη κουκλιτσα, η Μπουμπου, η Κατερινουλα μου. Αλλα 10 χρονια σε μια ανασα. Παλι σε μια εκκλησια, φωτα, κοσμος. Μονο που αυτη τη φορα τα λευκα τα φοραει η Κατερινα και τα στεφανα και τις βερες τα κραταω εγω. Σημερα, τα παιδια μας εχουν μολις 8 μηνες διαφορα και παρολο που ο ενας μεγαλωνει εδω και ο αλλος Τρικαλα, ειμαι σιγουρη πως τωρα στις γιορτες που θα γνωριστουν, θα αγαπηθουν πολυ!

Τριγυριζω στους δρομους της Κρητης, στα στενα του χωριου που αγαπησα, στην παραλια. Ειναι νυχτα, κανει ψοφο, περπαταω και καπνιζω. Μετα απο λιγο ερχεται να με μαζεψει. Ο Λευτερακης, ποιος αλλος; Ο αδερφος που δεν ειχα και πριν 6 χρονια απεκτησα. Κι αυτο δεν αλλαζει επειδη δεν μενουμε πια κοντα...

Ειμαι 16 χρονων ξανα. Στο σπιτι της θειουλας μου. Ειναι εκει ενα μικρο κοριτσακι, δεν μιλαει Ελληνικα, μα με κοιταει με ενα βλεμμα που δεν θα ξεχασω ποτε, καθε φορα που της μιλαω γλυκα γελαει δυνατα και με αγκαλιαζει. Η καρδια εχει δικη της γλωσσα. Τα χρονια περασαν, την ελληνικη την εμαθε φαρσι, εχει γινει μια πολυ ομορφη κοπελα η Ματιλντα μου, ενας ανθρωπος που με ξερει πολυ καλα, που νιωθω πως  την εχω μεγαλωσει, ενας ανθρωπος που με κανει πολυ να ανησυχω, γιατι πεφτει συνεχως στα ιδια λαθη και δεν καταλαβαινει ποσο κακο κανει στον εαυτο της. Ελπιζω να ερθει στα ισια της, εγω παντως ειμαι εδω για εκεινη κι εκεινη για μενα, ειμαστε πια συγγενεις....

Επιστρεφω στο σπιτι, στο πατρικο μου. Ειναι ολοι εκει. Ο μπαμπας και η μαμα μου. Η μονακριβη αδερφη μου. Θυμαμαι τη μερα που τους πηρα τηλεφωνο απο την Κρητη και τους ειπα "στειλτε μου το αυτοκινητο και μερικα ρουχα, δεν θα γυρισω, θα μενω Κρητη απο εδω και περα". Κι ομως, το στηριξαν. Η μαμα μου εκλαιγε καθε φορα που ερχοταν να με δει, αλλα με στηριξε και οικονομικα, αλλα και ηθικα. Το ιδιο κι ο πατερας μου. Παντα με στηριζαν στις επιλογες μου, οχι χωρις γκρινια βεβαια, αλλα στο τελος ναι! Οσο για την αδερφουλα μου...εκεινη ειναι ισως ηη πιο σταθερη μου σχεση. Κι ας εχουμε 7 χρονια διαφορα, ειναι πιο παιδι απο εμενα. Ενα μικρο παιδι, ευαισθητο, που γκρινιαζει, παρεξηγειται, μουτρωνει, αλλα και γελαει, χαιρεται, χορευει και κυριως ΑΓΑΠΑΕΙ με ολη της την καρδια.
Ειναι ολοι εκει...σχεδον...Λειπει η αγαπημενη μου θεια, εκεινη που ηταν σαν δευτερη μανα μου. Αλλα στην πραγματικοτητα δεν λειπει, ειναι παντα στην καρδια μου!

Ανεβαινω τρεχοντας την ανηφορα για τον Καναλο, την πηγη του χωριου μου. Διπλα μου η Ελενα, ξαδερφη πρωτη, και φιλη πιο πρωτη. Χανομαστε και ξαναβρισκομαστε λογω συνθηκων, αλλα...χανονται μωρε οι ανθρωποι που αγαπιουνται;

Ταξιδευω παλι στο χρονο, ειμαι στο 2006, μια γυναικα απεναντι μου κλαιει "γιατι δεν τα βρισκετε βρε κοριτσι μου; εγω αλλη νυφη να ξερεις δεν κανω!" Της βγηκε η ευχη, εκεινη με εκανε νυφη κι εγω την πιο καλη πεθερουλα που θα μπορουσε να υπαρχει!

Πεταει το μυαλο, καλοκαιρι 2011, τελος για μια δουλεια που αγαπουσα, ασχημο τελος δυστυχως. Νεα αρχη σε μια δουλεια που ειχα αφησει 10 χρονια πισω, που φοβομουν να την αρχισω παλι. Κι ομως εδω ειναι σαν το σπιτι μου. Κι εχω την τυχη να δουλευω με εναν ανθρωπο που ειναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και μαζι κανουμε τοσα πραγματα, καλα πραγματα, που μας γεμιζουν οχι την τσεπη, αλλα την ψυχη! Και με την αδερφη μου απο κοντα!

Ιουλιος 2010. Σε ενα καφε στο χωριο του αντρα μου. Μαθαινουμε ασχημα νεα, για τον αδερφο του, αφηνει τη ζωη του να χαθει, φευγει απο κοντα μας...Νοεμβριος 2011...επιτελους επεστρεψε! Ειναι εδω, ειναι δυνατος, αρχισε να καταλαβαινει. Ο Θεος να του δινει δυναμη και να τον φυλαει. Τους βλεπω μαζι, να μιλανε, να γελανε, να κανουν ολα αυτα τα απλα πραγματα που εδω και χρονια δεν μπορουσαν. Δεν χορταινω να τους κοιταζω!

Ιουλιος 1994, βολτα με τη Ζετου στα στενα της γειτονιας. Ενα αγορι με πρασινα ματια χαμογελαει. Φιλοι, οι καλυτεροι φιλοι, εγω πολυ ερωτευμενη, αλλα δεν πειραζει, εστω και φιλοι. Απριλης 1996...δυο "φιλοι" περπατουν πλαϊ πλαϊ, σταματουν, κοιταζονται και δινουν εκεινο το μαγικο, το πρωτο φιλι...Δυο φιλοι που ποτε δεν ηταν φιλοι και που παντα θα ειναι φιλοι. Δυο εφηβοι που ερωτευτηκαν και διαλεξαν να το ζησουν μεχρι το τερμα. Δυο νεοι που εκαναν το ενα λαθος πανω στο αλλο, δυο εραστες που οσο πονεσαν, τοσο μαγευτηκαν, τοσο επεμειναν...

12 Φεβρουαριου 2011...Μαιευτηριο Ελενα. Τα ιδια πρασινα ματια, το ιδιο χαμογελο, ομως ενα βλεμμα αγωνιας, τα χερια πλεγμενα. το μωρο ζοριζεται, δεν βγαινει, οι παλμοι πεφτουν, πεφτουν κι αλλο, κι αλλο..."Παμε στο χειρουργειο"..."Ελα κι εσυ μαζι"..."Δε γινεται μωρο μου, θα σας περιμενω εξω"...Μιση ωρα μετα, ενα κλαμα, ενα δυνατο κλαμα, ενα μουτρακι που ποτε δε θα ξεχασω, ενας μπαμπας μαγεμενος απο το μικρο μας θαυματακι!...

Δεκεμβριος 2011. Ενα σπιτι αναστατο, ολος ο χωρος ενα τεραστιο παρκο, γεματο παιχνιδια και μαξιλαρια, ενα μικρο ζιζανιο αναμεσα στα ποδια μας, τρεχει, μπουσουλαει γρηγορα σαν την κατσαριδα, γελαει, γελαει,ολο γελαει. Βλεπει τη μαμα και το μπαμπα να αγκαλιαζονται, χωνεται μεσα, θελει κι αυτος το μεριδιο του, χαμογελαει με τα δυο του δοντακια και το υπεροχο φαφουτικο στοματακι του! Οι δυο αντρες μου, το φως της ζωης μου!

Φετος ολα ειναι διαφορετικα, φετος ειναι δυσκολα, τα λεφτα δεν φτανουν ουτε για τα βασικα, εγω ημιαπασχοληση, ο αντρας μου ανεργος, ενα μωρο, ολα δυσκολα...

Κλεινω τα ματια, χαμογελαω...Τυλιγω την κορδελα γυρω απο το τελευταιο στεφανακι που εφτιαξα με τα χερακια μου για πρωτη φορα. Σε λιγες μερες θα ειναι παλι ολοι εκει, γυρω απο τον ιδιο καναπε, γυρω απο μενα, με ευχες για χρονια πολλα, με λιγα πολυ λιγα πραγματα φετος, με πολλη παρα πολλη αγαπη φετος, οπως καθε χρονο.

Ολα δυσκολα, το αυριο αβεβαιο, σε λιγο αν ο Νικος δεν βρει δουλεια τα οικονομικα δεν θα αντεχουν αλλο, ομως κλεινω τα ματια, ταξιδευω στους ανθρωπους μου, τους δικους μου ανθρωπους, την οικογενεια μου, αυτη του αιματος και αυτη της καρδιας, ταξιδευω, χαμογελαω και νιωθω ευλογημενη, πιο πλουσια απο ποτε!

ΜΕΤΡΗΣΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΟΥΝ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΝΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ "ΜΑΖΙ" ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ -ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ;- ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!!!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!!!

Κι ενα τραγουδακι αφιερωμενο σε ολους τους προαναφερθεντες, γιατι "χρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια, μονο τροπο να κοιτανε!"...

ΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ...ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Σε ολους τους Νικους και τις Νικολετες! Και πρωτα απο ολα στο Νικο μου, τον αντρουλη μου!

Αιωνια σου η μνημη, Αλεξη των 15 χρονων, που δυστυχως δεν ησουν το τελευταιο θυμα αστυνομικης βιας, που δυστυχως δεν επαψες να σκυλευεσαι ποτε...ΔΕΝ σε εχουμε ξεχασει!

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

"Αγγέλα, Μέλπω, Αριάδνη. Η μια απέναντι από την άλλη μέχρι χτες. Η μια δίπλα στην άλλη τώρα. Γυναίκες και μάνες του Εμφυλίου, τραγικές μορφές, σύμβολα και σημεία των πικρών καιρών, Ιστορία ζωντανή, αργασμένη στα πρόσωπα, στα βλέμματα, στις καρδιές τους.
Μετά τον εμφύλιο σπαραγμό στα πεδία των μαχών, ένας εμφύλιος σπαραγμός στις ζωές των ανθρώπων˙ στις σχέσεις, στις φιλίες, στις οικογένειες. Μαύρες μαντίλες και χιλιάδες απουσίες απ’ τη μια μεριά. Κόκκινες σημαίες κι εκατοντάδες εκτελέσεις απ’ την άλλη. Σκύλλα και Χάρυβδη. Μετεμφυλιακή δεξιά εξουσία και αυταρχικά κομμουνιστικά καθεστώτα, παρακράτος, προσφυγιά, κόμμα, παιδομάζωμα, διώξεις, φυλακές κι εξορίες.
Ένας λαός χωρισμένος στα δυο, ματωμένος, γονατισμένος. Ένας λαός θυσία, μια παράλογη θυσία χωρίς νικητές και ηττημένους, χωρίς θύτες και θύματα. Μα κι ένας λαός που πορεύεται στους καιρούς της μνήμης παλεύοντας να σταθεί όρθιος, ν’ αντικρίσει ήλιο κι ελπίδα. Ο λαός μας."

Μια τραγωδια, μια ιστορια περα για περα αληθινη, για παντα χαραγμενη στο dna μας, αιματοκυλισμα ανευ προηγουμενου, παραλογο, ανουσιο, βορα οι ζωες στις επιταγες μεγαλων και ενδοξων αγωνων, ιδεων, ατσαλι οι ψυχες, απαγορευεται να λυγισουν, απαγορευεται να σπασουν, αδερφια εξαναγκαζονται να στρεψουν την καννη στα αδερφια τους, φιλοι γινονται κατ' αναγκη εχθροι, πεινα, εξαθλιωση, ενα ντροπιαστικο παιδομαζωμα, φοβος απεραντος φοβος, μερα και νυχτα αγκαλια με το φοβο και πανω απο ολα προδοσια! Μια οικτρη προδοσια για οσους πιστεψαν πραγματικα πως μπορει ο κοσμος να αλλαξει, να ομορφυνει. Τραγικες φιγουρες οι Ελληνες, θυτες και θυματα ενα συνοθυλευμα, αδυνατον να ξεχωρισεις, μια μαζα αμορφη σαν σωμα διαλυμενο απο ναρκη.

ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ

Ανοιγει η μπουκαπορτα ανοιγει.Του πλοιου και της ψυχης μου.Σπαρταρουν τα ματια μου απ'τη λαχταρα, σαρωνουν το πληθος, το ξεψαχνιζουν. Ο,τι απομεινε απ' το ρημαγμενο μου εαυτο το νιωθω, για πρωτη φορα εδω και χρονια, να σαλευει, ν' ανασαινει...

...Καθως αγκαλιαζω σφιχτα αυτη τη νεαρη γυναικα, καθως νιωθω το στηθος της ν' ανεβοκατεβαινει λαχανιασμενο και το μαγουλο της να μ' ακουμπαει μουσκεμενο, ακουω ενα γλυκο ψιθυρο στο αυτι μου, στην καρδια μου. Το σημαδι που γυρευα. Μια λεξη της ολη κι ολη. την πιο γλυκια του κοσμου.

'Μανα'...λεει μοναχα...

ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ

Η Μελπω ειχε μεινει αποσβολωμενη απο τον φοβο, μαρμαρωμενη σαν αποπληκτη, προσπαθωντας να συλλαβει με το ταραγμενο μυαλο της το μεγεθος της κτηνωδιας, μα τωρα συνερχεται αποτομα, κινειται προς τη φιλη της, να ριχτει πανω της να την προστατευσει.

Το χτυπημα τη βρισκει στην κορυφη του κεφαλιου, μελετημενα, σπουδαγμενα. Ο Πεχλιβανης εχει μαθητευσει με τις τσατσαδες και τους νταβατζηδες, απο μικρος ηταν θαμωνας των ευαγων ιδρυματων τους, ξερει πως τις πουτανες τις χτυπας παντα στο τριχωτο της κεφαλης για να μη χαλασεις το εμπορευμα. Δεν εχει παραιτηθει ολοσδιωλου απο το γλεντι που σκοπευει να στησει με την ομορφουλα. Κουμουνα ξεκουμουνα, νοστιμη ειναι, μια χαρα μπορει να τους βολεψει ολους τους...

...Μια δυο τρεις, το χερι του αντρα ανεβαινει και κατεβαινει με μανια, το πετσι σφυριζει ανατριχιαστικα κι επειτα πεφτει στην πλατη, στα ποδια, στη μεση της γυναικας, που μαζευεται ενα κουβαρι στο χωμα για να προστατευτει. Αιμα, το μπαμπακερο φουστανι της γεμιζει κοκκινες γραμμες, η τρυφερη γυναικεια σαρκα σκιζεται.

ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

'Κι ομως αντετεινε η Αριαδνη με αγανακτιση. 'Ξερω! Σας θυμαμαι πολυ καλα! Στα χρονια της κατοχης ερχομουν σε επαφη με τις προδοτικες κατοχικες κυβερνησεις, προσπαθωντας να εξασφαλισω λιγα ψιχουλα για το χειμαζωμενο λαο μας και τους αναπηρους πολεμου που νοσηλευονταν στα νοσοκομεια.Σας θυμαμαι λοιπον! Εκεινα τα τραγικα χρονια της κατοχης, της πεινας και των εκτελεσεων και παλι σε υπουργικο γραφειο υπηρετουσατε, προσφεροντας! Στο γραφειο του κατοχικου υπουργου Τσιρονικου, που συνεργαζοταν με τους Γερμανους και που καταδικαστηκε σε θανατο απο το δικαστηριο δωσιλογων!'

  

'Ε.. ημουν απλος υπαλληλος τοτε...δεν μπορουσα...'

'Ουτε και τοτε μπορουσατε ουτε και τωρα μπορειτε! Ωρες ωρες απορω για ποια πατριδα και ποια δημοκρατια πολεμαει ο στρατος μας με τους ανταρτες. Εκεινοι τουλαχιστον εχουν μια ιδεολογια...Στραβη, κουτση, ματωμενη, ολοκληρωτικη, οπως θελετε πειτε την, αλλα εχουν μια ιδεολογια. Δεν εχουν μονο μια τσεπη!' του πεταξε επιτιμητικα και εκανε να φυγει.

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Δυο φωνες να ταξιδευουν μεσα στη μαυρη νυχτα, πανω απ' τη μαυρη γης, πανω απο φλογες κι απο συνορα. Πρωτα της Αριαδνης, αργοσυρτη, λυπητερη. Κι επειτα της Αγγελας μαζι, θρυμματισμενη, χιλια κομματια:

'Τι να σου στειλω κορη μου, αυτου στα ξενα που' σαι;

Να στειλω γραμμα, χανεται, δε βρισκει το παιδι μου,

να μαθει οσα να του πει διψαει η καρδια μου.

Τινος τα ματια βλεπουν την και τα δικα μου κλαιγουν;

Τινος τα χειλη της μιλουν και τα δικα μου τρεμουν;'

Βουβαμαρα κι ερημια στο τελος.

Σιωπη, ολος ο τοπος μια απεραντη σιωπη.

Ολη η πατριδα μια θανατερη σιωπη.

Οποιος δεν εχει διαβασει αυτη την τετραλογια του Θοδωρη Παπαθεοδωρου, δεν εχει ιδεα τι θα πει εμφυλιος σπαραγμος, τι θα πει σπαραγμος ενος εθνους, τι θα πει παρανοια! Θελει κοτσια, δυναμη να διαβασεις αυτα τα βιβλια, αντοχη στις μεγαλες και επιπονες αληθειες, ειδικα σε καποιες πολυ ειδεχθεις σκηνες, ειδικα οταν διαβαζεις τα ιστορικα στοιχεια και τις παραπομπες στο παραρτημα...και η λυτρωση, αυτη η τοσο πολυποθητη και αναγκαια, δεν ερχεται, οπως ακριβως και στη ζωη, στις μεγαλες κτηνωδιες...Κι αυτες οι μανες, αχ οι μανες!...με αδεια αγκαλια, καρδια γεματη ελπιδα για ενα γυρισμο που ποτε δεν ερχεται, που ποτε δε φτανει, με δακρυα και μαυροφορεμενα κορμια, μαυροφορεμενες ψυχες για τα παιδια τους που χαθηκαν για παντα...

Οσο διαβαζω τοσο μεγαλωνει μεσα μου η πεποιθηση πως αυτος ο κοσμος, θα ηταν ενα αληθινο κοσμημα, οπως λεει και το ονομα του, ενα στολιδι, αν δεν υπηρχε ο ανθρωπος να τον ασχημαινει με την ευτελεια και τη μικροτητα του...

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ RELOADED

38 χρονια μετα, τα στοιχεια υποτιθεται ειναι ολα γνωστα, δεν υπαρχουν κενα, δεν υπαρχουν μυστικα, υποτιθεται παντα, ομως οι θεωριες συνομωσιας δινουν και παιρνουν. Καποιοι λενε οτι οι Αμερικανοι προκαλεσαν την εξεγερση για να ριξουν τον Παπαδοπουλο που ετοιμαζοταν να παει σε εκλογες. Αλλοι παλι οτι το εκανε το ΚΚΕ εξ' αποστασεως επειδη αυτες ηταν οι εντολες απο Ρωσια μερια.Και αλλα τετοια πολλα. Ομως, οι θεωριες, ειτε αληθινες ειτε οχι, παραβλεπουν τον παραγοντα ανθρωπος. Και μεσα στο Πολυτεχνειο ηταν Ανθρωποι, Νεοι Ανθρωποι, με οραμα, με διψα για ελευθερια και δικαιοσυνη, Ανθρωποι που αντισταθηκαν στο φασισμο, τη στιγμη που στην πλειοψηφια του ο λαος σιωπουσε. Ανθρωποι που εβαλαν τα στηθη τους μπροστα, κινδυνεψαν, καποιοι τραυματιστηκαν, αλλοι σκοτωθηκαν, για την ελευθερια παντα, για τα ανωτερα ιδανικα τους! Ανθρωποι, θυματα η οχι καποιας πλεκτανης, με τις καλυτερες των προθεσεων και τη δυναμη της νεναικης αγνοτητας.

38 χρονια μετα, ξανα δικτατορια, κοινοβουλευτικη αυτη τη φορα, οικονομικη αυτη τη φορα, παγκοσμια αυτη τη φορα. Και παλι οι νεοι μπροστα, να προτασσουν τα στηθη και καποιοι να τους αποκαλουν γραφικους. Και παλι η ιδια αστυνομικη βια και αυθαιρεσια και παλι οι ιδιες φονικες επιθεσεις, τοτε με τανκς κι ελευθερους σκοπευτες, τωρα πιο υπογεια, με απανθρακωμενους ανθρωπους σε τραπεζες, με απαγορευμενα χημικα, με γκλομπς και χειροβομβιδες κροτου λαμψης. Μα, για μια στιγμη! Σαν κατι να αλλαζει; Σαν να μην ειναι πια μια χουφτα νεοι, αλλα μια λαοθαλασσα ολων των ηλικων που αντιδρα; Σαν να ξυπναμε απο ληθαργο δεκαετιων;

38 χρονια μετα, τα λογια ειναι πλεον περιττα. Μονο εργα για να τιμησουμε τους αγωνιστες καθε εποχης. Μονο εργα για να αποτιναξουμε αλλον ενα ζυγο. Συνηθισμενος ο λαος μας στους επιδοξους κατακτητες, εντος και εκτος συνορων. Συνηθισμενος και να ειναι μπροσταρης στις μεγαλες αλλαγες και στους μεγαλους αγωνες ανα τον κοσμο.

38 χρονια μετα, το Πολυτεχνειο ξαναζει! Ολοι οι αγωνες για ελευθερια ξαναζουν! Και ζητουνται Ανθρωποι να ξαναχτισουν τον κοσμο.

Κρατα τη φλογα αναμμενη φιλε, ερχεται βαρυχειμωνια...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ...

Τρεις ολοκληρες μερες διαβουλευονται επι της διαβουλευσης για την διαβουλευση κλπ μηπως και καποιος βρεθει να αναλαβει το τιμονι στο καραβι που λεγεται Ελλαδα και βαδιζει ισια για τα βραχια.
Και κανεις δεν θελει, κανεις δεν τολμα, ολοι αποφευγουν, ολοι χρονοτριβουν. Τα συμπερασματα μου απο αυτη τη διαδικασια ειναι ισως απλοϊκα για καποιους, για μενα ομως, που δεν σπουδασα ουτε πολιτικος ουτε οικονομολογος, που βιωνω καθημερινα τις συνεπειες της ολεθριας πολιτικης τους, που ποναει η καρδια μου για την πατριδα μου ειναι πολυ πολυ σοβαρα.
1) Μας εμπαιζουν ακομα και τωρα. Κανενας δεν θελει να κυβερνησει μια χωρα υπο διαλυση, γιατι απλα κανεις δεν εχει τα κοτσια να επαναδιαπραγματευτει απολυτως τιποτα. Ακομα και τα προσωπα που ακουγονται σαν υποψηφια για την πρωθυπουργια ειναι ξεκαθαρο απολυτα ποια συμφεροντα εξυπηρετουν και ειναι δεδομενο οτι δεν ειναι κοινης αποδοχης απο τον Ελληνικο λαο!Η κατοχη υπο την οποια βρισκομαστε ειναι πραγματικη και ο κλοιος στενευει επικινδυνα, δεν θα επιτραπει καμια απολυτως παρεκκλιση απο τα συμφωνημενα, ας χτυπιεται ο λαος, ας υποφερει, το ΕΥΡΩ ειναι το θεμα, ειναι πολλα τα ΕΥΡΩ Αρη...Γιωργο...Αντωνη...κλπκλπκλπ...
2) Δεν υπαρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ πατριωτης μεσα στο κοινοβουλιο. Αν υπηρχε, θα εσπευδε να δηλωσει το ονομα του για την πρωθυπουργια, θα εκανε ο,τι περνουσε απο το χερι του να βοηθησει την πατριδα του, εστω και το ελαχιστο που μπορουσε θα το εκανε! Αλλα, ολοι απλα παραδομενοι στην τρεχουσα κατασταση, χωρις καμια διαθεση να αγωνιστουν για ενα καλυτερο αυριο για τη χωρα, παρα μονο για ενα καλυτερο αυριο για την πολιτικη τους καριερα, ολοι φοβουνται το πολιτικο κοστος και τιποτα παραπανω, αυτο μονο μετραει στα ματια τους.
3) ΑΝ θελανε πραγματικη δημοκρατια οπως διατεινονται και νομιζουν οτι τους πιστευει κανεις, θα εκαναν δημοψηφισμα και μετα εκλογες. Φοβουνται το λαο, αντιλαμβανονται σε τι τραγικη μοιρα τον εχουν φερει και ξερουν οτι αυτη τη στιγμη οι επιπτωσεις αυτης της οργης θα ειναι τετοιες που δεν θα τους αφησουν να ολοκληρωσουν το εργο της καταστροφης που ανελαβαν. Εξ' ου κι ολες οι κωλοτουμπες τους.
4) Το Συνταγμα εχει γινει ενα απλο κουρελοχαρτο στα ματια τους. Η κυβερνηση αυτη ειναι καθ'ολα παρανομη και με το τελευταιο κολπακι ξεπερναει και τα ορια της παρανομιας, ειμαστε πλεον στην Εσχατη Προδοσια!
Ειναι πια στα χερια σου ερημε λαε, κατοικε αυτης της χωρας να καταφερεις να ξανακανεις τον ηλιο να βγει, περνωντας μεσα απο ατελειωτα απυθμενα σκοταδια, υπομενοντας χιλιαδες βασανιστηρια, οπως ο Οδυσσεας που τολμησε να μπει στα τρισβαθα της γης και να τα βαλει με τον Αδη, αλλα βγηκε νικητης, γιατι το πεισμα του και η προσηλωση του στο στοχο, στην επιστροφη στην πολυαγαπημενη του πατριδα, ηταν δυνατοτερα απο οποιοδηποτε εμποδιο.

Δεν θα θυμησω κι εγω το ακροτελευτιο αρθρο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, το εχουμε μαθει απ' εξω πια.
Θα θυμησω μονο οτι πλησιαζει η επετειος του Πολυτεχνειου κι ειναι δικαιωμα και καθηκον καθε ΕΛΛΗΝΑ να διωξει αυτη την οικονομικη και μη δικτατορια.

ΟΧΙ;;;

Με μια απλη βολτα στα μπλογκς, θα βρει κανεις καθε λογης ανθρωπους. Απο κλασσικους νεο-ελληναραδες, μικροψυχους, μεχρι μεγαλειωδεις ψυχες με μεστωμενη σκεψη και ρεοντα λογο.
Καθε μερα και περισσοτερες γινονται οι δευτερες περιπτωσεις, οι φωνες που εκπεμπουν δυναμη, περηφανια, τοσο εθνικη οσο και ανθρωπινη, αξιοπρεπεια, αγωνιστικοτητα. Διαβαζω αριστουργηματικα κειμενα, ζηλευω τον τροπο που εχουν οι λεξεις υφανθει, το αρτιο εργοχειρο που απλωνεται μπροστα μου, θαυμαζω τη σκεψη που ταξιδευει, φτανει ολο και πιο ψηλα.
Κι αναρρωτιεμαι...που ειναι ολοι αυτοι οι υπεροχοι ανθρωποι; Αυτο το ΟΧΙ που ορθωνεται ολο και μεγαλυτερο απεναντι σε οσα μας καταδυναστευουν, σε οσους θελουν να ξεχασουμε την ιστορια και την υποσταση μας, αυτο το απεραντο ΟΧΙ που ειναι; Γιατι σταματαει μολις εκφραστει;

Ειμαστε η μονη χωρα στον κοσμο που γιορταζει την αρχη του Β' Παγκοσμιου πολεμου. Ξερετε γιατι; Γιατι, κατα την παραδοχη πολλων μεγαλων ανδρων διεθνως, με πρωτο νομιζω τον Τσωρτσιλ, αυτο το βροντερο ΟΧΙ των Ελληνων σηματοδοτησε την αρχη του τελους για εναν πολεμο που φαινοταν χαμενος απο χερι. Ενα τοσο δα κρατος τομησε να υψωσει αναστημα στο Ιταλικο και στο Γερμανικο μεγαθηριο της εποχης. Και οχι μονο αυτο, αλλα εκει που ολοι περιμεναν να κατατροπωθει και να λουφαξει, τους εβγαλε τη γλωσσα κοροϊδευτικα καταφερνοντας το ενα χτυπημα μετα απο το αλλο, αναπτερωνοντας το ηθικο καθε σκλαβωμενου λαου, κερδιζοντας πολυτιμο χρονο για τους Συμμαχους να ανασκουμπωθουν και τελικα να κερδισουν τον πολεμο.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Το ΟΧΙ που μεθαυριο γιορταζουμε, δεν το ειπε ουτε ο Μεταξας ουτε και η Ελλαδα. Το ειπαν οι ΕΛΛΗΝΕΣ. Ενας προς εναν, ο καθενας ξεχωριστα και ολοι μαζι ειπαν το ΟΧΙ οταν εσπευσαν μαζικα και με τραγουδια να πολεμησουν. Χιλια οχι να ελεγε ο καθε Μεταξας, αν οι Ελληνες πολιτες δεν αποφασιζαν να πολεμησουν, δεν θα υπηρχε αποτελεσμα. Η νικη δεν ειναι της Ελλαδας αλλα των ΕΛΛΗΝΩΝ! Που θυσιαστηκαν, που αγωνιστηκαν. Των ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ που εστειλαν στον πολεμο τα παιδια και τους αντρες τους, τους πατερες και τους αδερφους τους, που σταθηκαν στυλοβατες της κοινωνιας σε σκοτεινους καιρους, που προσετρεξαν στο πλευρο καθε πληγωμενου, που εκλαψαν, τραγουδησαν, ταϊσαν, φροντισαν, κινδυνευσαν, αλλα ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΑΝ! Για την Ελλαδα και για την Ελευθερια! Ειναι σχεδον συνωνυμες οι δυο εννοιες εξαλλου.

Και φτανουμε στο σημερα. Σε εναν αλλο ιδιοτυπο πολεμο, που δεχομαστε πλεον και σαν εθνος, αλλα και σαν ανθρωποτητα. Το κερδος πανω απο τον ανθρωπο. Η ζωη και η αξιοπρεπεια ζυγιαζονται στον ιδιο ζυγο με τα υπερκερδη καποιων και ολοι ξερουμε προς τα που γερνει.

Σημερα λοιπον, τι; Τι μας κραταει απο το να πουμε, να βροντοφωναξουμε παλι ΟΧΙ! Γιατι αντ' αυτου σκυβουμε το κεφαλι και υπακουα λεμε ναι σε ολα; Και δεν μιλαω για τους πολιτικους, αλλα για τους πολιτες.

Ο φοβος κυριαρχει σε καθε μας κινηση, φοβος για τη δουλεια μας, για τα εξοδα, για την ακεραιοτητα μας, φοβος για ολα...

Ξεχασαμε πως ειναι να μη φοβασαι, υποδουλωθηκαμε στο νεο τροπο ζωης που με τεχνη μας περασαν στο υποσυνειδητο και τωρα φοβομαστε. Μα δεν πανε μαζι Ελληνας και Φοβος!

Κι αν οι καιροι ειναι πονηροι, ας γινουμε κι εμεις. Δεν ηρθε η ωρα ακομα να ζωστουμε τα αρματα και να βγουμε στη ρουγα, αλλωστε μαλλον δεν θα ειχε αποτελεσμα αλλο απο το να φαγωθουμε μεταξυ μας.

Μπορουμε ομως να τους αγνοησουμε, δεν μπορουμε; Δεν μπορουμε απλα να μην υπακουμε, κυριως σε εκεινες τις πολιτικες που μας αφαιρουν την ελευθερια λογου, σκεψης, πραξεων; Που ειναι τα ΚΟΤΣΙΑ μας;

Ερχεται η κυρια Διαμαντοπουλου και λεει οτι θα τιμωρησει τους μαθητες που συμμετειχαν στις καταληψεις, αποκλειοντας τους απο την παρελαση. Και ποιος της ειπε οτι στη σχολικη παρελαση, σε καθε παρελαση ειναι στη δικαιοδοσια της ποιος θα συμμετασχει και ποιος οχι; Δεν ειναι σχολικη παρασταση η παρελαση. Ειναι αποδοση τιμης προς τους ηρωικα μαχομενους αγωνιστες που εδωσαν τη ζωη τους για την πατριδα και την ελευθερια! Αντι να κοιταξει να μεταδωσει πνευμα υπερηφανιας στους μαθητες μας, αντι να κοιταξει να κατανοησουν τα παιδια το σεβασμο που αξιζει στη μερα και να συμπεριφερονται αναλογα (πχ οχι στραγαλια, οχι φουστες-ζωνες, οχι 12ποντα), αναλωνεται σε αντεκδικησεις γελοιου τυπου; Και οι ΔΑΣΚΑΛΟΙ και οι ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ με ΚΟΤΣΙΑ που ειναι; Γιατι δεν την αγνοουν και να κατεβουν ΟΛΟΙ σε παρελαση; Τι ακριβως φοβουνται; Οι περισσοτεροι ειναι εκτακτοι η αναπληρωτες, τι θα χασουν; Ισα ισα που θα εχουν ΜΙΑ ευκαιρια να μαθουν στα παιδια τι σημαινει εθνικο φρονημα, τι σημαινει αγωνας και πως οι Ελληνες αντιμετωπιζουν τα ανθρωπαρια που νομιζουν οτι ετσι ασκουν εξουσια!

Βγαινει ενα πανο με πολιτικο συνθημα στα γηπεδα και ξεσπαει το χαος! Ο διαιτητης θιγεται (!!!!), ο αγωνας διακοπτεται κι εχουμε παρουσια ασφαλειας και ελεγχους σε προσωπικα ειδη και αυτοκινητα! Απο ποτε απαγορευεται να εκφραζουν οι πολιτες την αποψη τους σε οποιαδηποτε στιγμη και σεκαθε χωρο; Και γιατι δεν φροντιζουν οι φιλαθλοι να εχουν ΟΛΟΙ αντιστοιχα πανο σε ΟΛΟΥΣ τους αγωνες; Τι θα κανει ο κος Παπουτσης, θα ακυρωσει τη super league;

Βγαινουν τα ΜΑΤ και χρησιμοποιουν ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ χημικες ουσιες εναντιον του κοσμου που διαδηλωνει; Ποιος τους τα παρεχει; Ποιος δινει εντολες; Γιατι δεν γινονται μαζικες μηνυσεις προς τον κο Παπουτση; Η ακομα καλυτερα, γιατι δεν προμηθευομαστε ΟΛΟΙ αντιασφυξιογονες μασκες και να τους στειλουμε για κουρεμα, που ειναι και δημοφιλες αυτη την εποχη;

Βρισκεται ενας θαραλλεος συμπολιτης μας και κανει μηνυση στην κυβερνηση για εσχατη προδοσια! Περαν των "μπραβο" και "αξιος" κλπ που ημασταν ολοι εμεις τοτε; Γιατι δεν συμπραξαμε με την υπογραφη μας σε μια τοσο δυνατη και αξιεπαινη κινηση;

Ερχονται το ενα μετα το αλλο τα χαρατσια και σπευδουμε ολοι να πληρωσουμε, μπας και χασουμε ΤΙ;

Ο,τι ηταν να χασουμε το χασαμε...Χασαμε τη βολη μας, χασαμε την ηθικη μας, χασαμε τον υπνο μας, πολλοι εχασαν τις δουλειες τους, χασαμε γενικα τον μπουσουλα. Λιγη αξιοπρεπεια και εθνικη υπερηφανεια μας εμεινε, θα τα χασουμε και αυτα; ΠΟΛΕΜΟ εχουμε, υπουλο,ταξικο και εθνικο. ΠΡΟΔΟΣΙΑ εχουμε απεναντι στη χωρα μας, στο λαο μας και στα ονειρα των παιδιων μας. Μας ζητανε ενθεν κακειθεν προδοτες να παραδοθουμε ανευ ορων! Εμεις θα πουμε ΝΑΙ;;;;;;;

Μην αναζητατε στη Βουλη τους ενοχους, ουτε και τις απαντησεις. Ας παψουμε να λεμε συνεχως γιατι η συγκεκριμενη κυβερνηση δεν λεει σε τιποτα οχι και ας θυμηθουμε:

Τα μεγαλα ΟΧΙ δεν τα λενε οι κυβερνησεις, τα λενε οι ΛΑΟΙ, τα λενε οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Συνεχιζεται....

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!!!!

UPDATE: Δειτε και το update 3 στην προηγουμενη αναρτηση αν θελετε.

Μολις ελαβα ενα μεηλ απο το γραφειο του αναπληρωτη υπουργου οικονομικων, Παντελη Οικονομου. Επειδη δεν υπαρχει περιγραφη για την ξεφτιλα τους, το παραθετω αυτουσιο:

Ομιλία Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών
Παντελή Οικονόμου
για το πολυνομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής

---

---

"Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αγαπητέ κύριε Γκιουλέκα, στο βάθος της Αίθουσας, είμαστε στην πραγματικότητα στην πολιτική για κάτι τέτοιες περιστάσεις, για μέρες που λαμβάνονται αποφάσεις, που μετρώνται σε ώρες ευθύνης και όλες μαζί μετατρέπονται σε μια ιστορική στιγμή. Μια τέτοια στιγμή ζούμε τώρα. Ο χρόνος πυκνώνει και δεν αρχίζει σήμερα με τη σημερινή ψηφοφορία ούτε θα τελειώσει την Κυριακή το βράδυ με τη Σύνοδο Κορυφής. Είναι μια ιστορική στιγμή, γιατί η πατρίδα μας γυρίζει σελίδα. Και όποτε συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι διαχωριστικές γραμμές γίνονται πάρα πολύ καθαρές.

Είναι πάρα πολύ ξεκάθαρο ποιοι είναι στο στρατόπεδο της σελίδας που γύρισε, στο στρατόπεδο του χθες. Είναι η ψεύτικη υπόσχεση ότι το χθες μπορεί να συνεχίσει. Μπορεί να γίνει και σήμερα και αύριο. Είναι η υπόσχεση της παρακμής με πολλά και διάφορα ονόματα.

Στην εποχή μας τα ονόματα είναι πολύ γνωστά, είναι συνθήματα. Το πρώτο είναι η αναδιαπραγμάτευση. Το δεύτερο είναι η ανυπακοή. Το τρίτο είναι η ανατροπή. Το τέταρτο είναι η καταψήφιση του νομοσχεδίου. Και το πέμπτο είναι οι εκλογές. Πέντε συνθήματα σε μια γραμμή. Όλα αυτά σημαίνουν χρεοκοπία. Στη γραμμή αυτή συγκλίνουν πέντε διαφορετικά συνθήματα.

Δεν είναι βέβαια λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν αυτήν τη γραμμή. Δεν είστε μόνο εσείς οι οποίοι μόλις πριν δυο χρόνια οδηγήσατε τη χώρα σε στάση πληρωμών και την εγκαταλείψατε. Δεν είστε μόνον εσείς που από την πρώτη στιγμή που χάσατε τις εκλογές, αντί να επιδοθείτε σε περισυλλογή, σε αυτοκριτική, σε χάραξη μιας γραμμής πλεύσης, επιδοθήκατε στη φθορά της Κυβέρνησης με μοναδικό σκοπό να φύγει η Κυβέρνηση και να ξαναέρθετε.

Πήρατε διαζύγιο με την ευθύνη ως Κυβέρνηση. Παίρνετε διαζύγιο με την ευθύνη σε δεύτερη ακρόαση ως Αντιπολίτευση. Σε τέτοιες ώρες ευθύνης όταν έχετε πάρει διαζύγιο με την ευθύνη τόσες φορές επιμόνως, τι ψάχνετε; Μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό; Γιατί οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος δυσκολεύεται να το καταλάβει. Ξέρετε τι συμβαίνει; Όσο βλέπετε το πολιτικό στοίχημα που βάλατε, που δυστυχώς για εσάς το ταυτίσατε με τη χρεοκοπία της χώρας, όσο βλέπετε ότι χάνετε το στοίχημα, τόσο περιπίπτετε σε παροξυσμό, σε ακραίες εκφράσεις, σε ακραίες διατυπώσεις, σε διαστρεβλώσεις. Σε τέτοιες ώρες ευθύνης είναι αυτή ενδεδειγμένη συμπεριφορά; Θα έλεγα, όχι. Βεβαίως, ο καθένας διαλέγει το δρόμο του και κρίνεται γι αυτό.

Ξέρετε, πάντοτε στις μεγάλες στιγμές, στις στιγμές τις δύσκολες και τις κακιές -έτσι τα φέρνει η μοίρα- είναι πάντοτε οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Στον εμφύλιο ήταν οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Στην τραγωδία της Κύπρου ήταν οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Στο βρώμικο ΄89 ήταν οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Και ήταν πάντα με κάποιο πρόσχημα.

Ποιο είναι το σημερινό πρόσχημα; Είναι τόσο βαριές οι θυσίες που υφίσταται ο λαός –που είναι πράγματι- οπότε να τις πετάξουμε στη θάλασσα και να σταματήσουμε γιατί δεν αντέχουμε άλλο. Δεν λέτε βέβαια ότι αν σταματήσουμε τώρα θα πάνε χαμένες και οι προηγούμενες θυσίες. Αυτό αποφεύγετε να το πείτε.
Μας λέτε ότι δεν αντέχετε άλλο τη φουρτούνα, ότι σας έχει πιάσει ζαλάδα. Ξέρετε τι προτείνετε ως λύση; Για να σταματήσει η φουρτούνα ας βουλιάξουμε. Τώρα που έχουμε αρχίσει να βλέπουμε που είναι το λιμάνι;

Εγώ σας λέω, επειδή δεν μπορείτε να τα κάνετε μόνοι σας όλα αυτά, έχετε εναποθέσει τις ελπίδες σας στο ότι η πλειοψηφία του Σώματος εδώ θα ακολουθήσει όλες αυτές τις αδυναμίες της δικής σας πολιτικής που προσπαθείτε να τις κάνετε γραμμή. Θα διαψευσθείτε και πάλι. Η πλειοψηφία του Σώματος θα εγκρίνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Θα μου πείτε τώρα ότι όλη αυτήν τη φασαρία που γίνεται έξω στον κόσμο, όλη την ταραχή που υπάρχει στο ελληνικό νοικοκυριό, στους απολυμένους, στους εργαζόμενους, στους άνεργους, η Νέα Δημοκρατία την κάνει; Ασφαλώς όχι. Ποτέ δεν έφτασε ένα κόμμα για να εκφράσει όλες τις δυνάμεις του κακού. Σ’ αυτόν τον παροξυσμό πραγματικά τον οπισθοδρομικό, που κυνηγάει τους Έλληνες κάθε μέρα, από το πρωί που ξυπνήσουν και θα ανοίξουν το ραδιόφωνο μέχρι το βράδυ που βλέπουμε δελτία ειδήσεων, έχετε συμπαίκτες με ονοματεπώνυμο.

Σε όλη αυτήν τη γραμμή της χρεοκοπίας συμπράττουν και άνθρωποι που πράγματι την επιδίωξαν με τα λεφτά τους, ραντιέρηδες, μαυραγορίτες που έβγαλαν τα λεφτά τους έξω για να αγοράσουν περιουσίες, δημόσιες και ιδιωτικές, να γίνει η χρεοκοπία και να γυρίσουν πάλι μετά, συστηματικοί πλιατσικολόγοι της δημόσιας περιουσίας, γνωστοί και μη εξαιρετέοι και βέβαια λαθρέμποροι και φοροκλέφτες παλιοί και νέοι. Γιατί ξέρετε ότι πάντοτε το κακό βρίσκει και μιμητές. Όποιοι και αν είναι, όσοι και αν είναι, όπου και αν είναι, όσο κλίμα και αν φτιάχνουν, θα χάσουν. Και θα χάσετε και εσείς όσο πηγαίνετε μαζί τους. Έχετε κάθε δυνατότητα γιατί είστε μια ιστορική παράταξη να αποχωριστείτε αυτές τις κακές παρέες. Αν δεν το κάνετε, θα χάσετε μαζί τους.

Σας είπα πάρα πολλά για τους άλλους με την ελπίδα ότι είναι η τελευταία φορά που χρειάζεται να μιλήσω για αυτούς. Νομίζω, όμως, ότι χρωστάμε ένα λόγο στους δικούς μας ανθρώπους. Φτάνει η κουβέντα με τους απέναντι. Υπάρχουν και οι δικοί μας άνθρωποι, αυτοί που σήμερα τους ταλαιπωρούμε, τους αδικούμε, τους πικραίνουμε κι έχουν ανάγκη από ένα λόγο αγάπης και ένα λόγο παρηγορητικό. Και το χρωστάμε το λόγο αυτό.

Έχουμε να δώσουμε μια διαβεβαίωση: Αύριο τίποτα δεν θα είναι έτσι όπως είναι σήμερα και από αυτά που γίνονται σήμερα τίποτα δεν είναι για πάντα. Τίποτα απ’ ό,τι χάνεται δεν είναι για πάντα. Η ψυχή μας είναι εκεί μαζί τους και θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να γυρίσουμε το ταχύτερο δυνατό τη σελίδα. Και αν η προσπάθεια μέχρι σήμερα ήταν να γλιτώσει η χώρα τη χρεοκοπία. Αν η προσπάθεια σήμερα είναι να μη χρεώνουμε άλλο τα παιδιά μας, να είναι σίγουροι ότι από αύριο η προσπάθεια θα είναι να έχουμε καλύτερες συνθήκες ζωής, περισσότερες δουλειές και μια κοινωνία πιο δίκαιη.  Αυτή την προσπάθεια θα την κάνουμε όλο το δεύτερο μισό της κυβερνητικής μας θητείας. Κι αυτό είναι μια δέσμευση και θα το δείτε όλοι στην Αίθουσα αυτήν.

Ευχαριστώ."

Καταλαβατε; Μετα απο το χτεσινο εκτρωμα της ψηφισης, μας εστειλαν και μεηλ (παρεπιπτοντως που το βρηκαν;)! Να μας δειξουν ποσο πονεσαν για τον Ελληνικο λαο, με τι βασανο ψυχης πηραν αυτα τα μετρα!

Δεν αντεξα! Του απαντησα καταλληλως! Και οχι τοσο καταλληλως οσο θα ηθελα, δεν μου το επιτρεπει η διαγωγη μου!

Οποιος θελει να μαθει τι απαντησα, ας στειλει μεηλ.

Οποιος θελει να κανει το ιδιο:

info@poikonomou.gr
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!!!!!!

ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΝΑ...

UPDATE 3: Και αλλη μια μαρτυρια, αντιθετη αυτη τη φορα, που μου ηρθε με σχολια. Την παραθετω πρωτον γιατι πρεπει παντα να ακουγονται και οι δυο πλευρες πριν βγαλουμε συμπερασματα και δευτερον γιατι κανει για αλλη μια φορα ξεκαθαρη την αναγκη για ενοτητα.
"θα σου πω και τι δική μου μαρτυρία. Για μένα ηθικός αυτουργός για ό,τι έγινε χτες είναι το ΠΑΜΕ! Το ΠΑΜΕ χτες δεν έκανε απολεισμο της βουλης οπως ειπε εκανε αποκλεισμο του κοσμου απο το να μπορει να πλησιασει στην βασ.σοφιας. Περιφρουρηση της βουλης εκανε. Δεν υπαρχει αποκλεισμος οταν επιτρεπεις στους βουλευτες να μπουνε μεσα. Η σταση του ΠΑΜΕ χτες ηταν προκλητικη, με τον κοσμο του μπλοκ του να κοιταει προς το συνταγμα. Ειχαν την πλατη τους γυρισμενη προς την βουλη το διανοησε; Οι αστυνομικοι ηταν αραχτοι αφου τους φυλαγε το ΠΑΜΕ.Το σκηνικο λοιπον ξεκινησε καπως ετσι, πηγε πρωτα το μπλοκ του "δεν πληρωνω" να περασει, δεν τους αφηνουν και πεφτει το αναλογο βρυσιμο. Υστερα ηρθε το αναρχικο μπλοκ να περασει και άρχισε μετά το ξύλο. Δεν συμφωνω σε καμια περιπτωση με το να πλακωνομαστε στο ξυλο μεταξυ μας. ομως το παμε εβγαλε ομαδες κρουσης εκτος του μπλοκ του. Βρεθηκα εκει. Κι ενω εφευγα γιατι ειπα δεν προκειται να πλακωθω με το παμε βγαινει μια ομαδα με παμιτες απο την σταδιου με ξυλα και μαρμαρα που τα πεταγαν σε κοσμο σαν κι εμενα! Ακομα κι αν ειχε δικιο λοιπον να υπερασπισει τον κοσμο του απο τους κουκουλοφορους-ασφαλιτες δεν επιτρεπεται να βγαζει ΚΝΑΤ να πετανε μαρμαρα. Γενικα παντως χτες καταφεραμε να κανουμε το ακατορθωτο, με τοσο κοσμο και να πλακωθουμε μεταξυ μας και μεσα οι αλλοι να ψηφιζουν ανενοχλητοι. Και σκοτωθηκε ο ανθρωπος τζαμπα και βερεσε! Αστα λοιπον. Η αληθεια ειναι καπου στην μεση. Και για μενα το ΚΚΕ εχει πολυ μεγαλη ευθυνη για οτι εγινε."

Επομενως, καταληγουμε παλι στα ιδια. Ενας ανθρωπος νεκρος και μια ευκαρια για μαζικο ενωμενο αγωνα χαμενη. Παρολο που εχω αναθεωρησει σκεπτομενη ψυχραιμοτερα το κατα ποσο θα ηταν σωστο τελικα να μπουμε βιαιως στην βουλη, θεωρω οτι μια τετοια αποφαση και γενικα η οποιαδηποτε μεγαλη αποφαση πρεπει να παρθει συλλογικα. Ουτε μια ομαδα εχει δικαιωμα να παρεμποδιζει τις αλλες, ουτε ομως καποιος αριθμος ατομων χ μπορει να παρει στα χερια του μια τετοια αποφαση και να αιματοκυλισει τοσες χιλιαδες κοσμου με το ετσι θελω. Ας κατσουμε επιτελους κατω να βρουμε μια κοινα αποδεκτη λυση, ας παψουμε να προβατοφερομαστε, ας δουμε τι πρεπει και τι μας ωφελει να κανουμε τοσο για την ανατροπη του συστηματος οσο και για την επομενη μερα. Κυριως για την επομενη μερα. Κοιταξτε γυρω σας. Το ζητημα δεν ειναι οικονομικο ουτε ταξικο. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ!!!


UPDATE 2: Επειδη διαβαζω συνεχεια οτι το ΠΑΜΕ προδοτικα εκλεισε τη Βουλη για να την προστατευσει απο τους διαδηλωτες και παρολο που δεν ανηκω σε αυτον το χωρο, θελω να παραθεσω τα πραγματα οπως τα ακουσα δια στοματος 16χρονου Γιωργου, που ηρθε απο το Συνταγμα με τα ματια κοκκινα και τα χειλη πρησμενα απο τα χημικα. Οι ακριβεις του λεξεις ηταν "αν δεν ηταν το ΠΑΜΕ σημερα, θα ειχε γινει πολυ μεγαλο κακο!" Γιατι; ρωτησα κι εγω και μου εξηγησε. Πρωτον, οι κουκουλοφοροι προσπαθησαν με καθε μεσο, χτυπωντας τον κοσμο, να σπασουν τη διαδηλωση κι ο κοσμος πανικοβληθηκε, οι μονοι που εμειναν να τους αντιμετωπισουν και να προφυλαξουν τον κοσμο ηταν τα μελη του ΠΑΜΕ. Ομολογουμενως, απο ενα σημειο και επειτα ξεφυγαν τελειως και αυτοι και βαραγαν αδιακριτως με αποτελεσμα να τραυματιστει πολυς κοσμος, συμφωνα με τη μαρτυρια του. Πραγμα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!

Ο ιδιος ο Γιωργος ειχε κατεβει σε ομαδα μαζι με ολους τους μαθητες και καθηγητες του σχολειου του. Δεχτηκαν επιθεση απο τους κουκουλοφορους, αλλα οι καθηγητες εκαναν δυο σειρες αλυσιδα για να προστατευσουν τους μαθητες, δεν υποχωρησαν και οι κουκουλοφοροι αναγκαστηκαν να φυγουν. ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ δραση σε ολο το μεγαλειο!

Οσο για την περιφρουρηση της Βουλης, δεν ξερω κατα ποσο ηταν σωστη, εγω η ιδια λεω να μπουμε να την καταλαβουμε. Βασει νομου ομως- και ξερουμε οτι τηρουν τους νομους που τους συμφερουν!!- σε οποιον παει να μπει στη Βουλη εχουν δικαιωμα οι μπατσοι να ανοιξουν πυρ! Μηπως λοιπον ολο αυτο εγινε για να γλιτωσουμε το αιματοκυλισμα; Ποσοι απο εσας κατεβηκατε ετοιμοι να πεθανετε αποψε;;;

Για τα σχολια που εχω διαβασει, δεν εχω λογια. Η πληρης απογοητευση! Καμια ανθρωπια και καμια αλληλεγγυη. Μεχρι που διαβασα για τον ανθρωπο που σκοτωθηκε "ενας παμιτης λιγοτερος" ΑΙΣΧΟΣ!!!

Οι παρακρατικοι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ανελαβαν το ρολο της αστυνομιας για να καταλυσουν τη διαδηλωση, οι παμιτες ανελαβαν το ρολο του φυλακα, οι ΜΑΤατζηδες απλα κοιτουσαν και τελικα ολοκληρωσαν το σχεδιο. Κι εμεις, σαν τα ποντικια μες στη φακα, απλα πεσαμε στην παγιδα, χωριστηκαμε σε μετωπα, αρχισαμε εκατερωθεν βρισιες και χτυπηματα και τους αφησαμε να τριβουν απο χαρα και ικανοποιηση τα χερια τους! Το χασαμε το τρενο πατριωτη! Το γαμησαμε πως το λενε! Τετοια ΖΩΑ που ειμαστε,σαν ζωα μας συμπεριφερονται! ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΦΕΛΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΑΜΕ ΣΚΑΤΑ!

Και κατι τελευταιο, για οσους ακομα αμφιβαλλουν για το ρολο των κουκουλοφορων-ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ. Οταν οι τραυματιες και οσοι ειχαν αναπνευστικα προβληματα περιμαζευτηκαν απο τον ερυθρο σταυρο, οι κουκουλοφοροι πηγαν εκει να τους χτυπησουν, τους πεταγαν μπουκαλια και πετρες, ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ ΛΕΜΕ και αναγκαστηκαν να κανουν οι γιατροι ανθρωπινοι αλυσιδα για να τους προστατευσουν!

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΟΙ! ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ! ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΜΑΣ!

Πολυ προφητικο τελικα εκεινο το πλακατ...

Δεν υπαρχει ελπιδα, την θαψαμε μονοι μας αποψε...Εγω παραιτουμαι!

UPDATE: Μολις εμαθα οτι πεθανε ο 53χρονος τραυματιας διαδηλωτης. Κι ολο διαβαζω αναλυσεις και φαγωματα αν ηταν του ΠΑΜΕ που τον χτυπησαν κουκουλοφοροι, αν ηταν ανεξαρτητος διαδηλωτης που τον χτυπησε το ΠΑΜΕ, αν αν αν ...κι ολο αλληλοκατηγοριες, χωρις κανεις να ξερει ακριβως την αληθεια. ΡΕ ΣΕΙΣ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ; Π Ε Θ Α Ν Ε  Δ Ι Α Δ Η Λ Ω Τ Η Σ! ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ;;; ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΥΘΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ; ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΑΜΨΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΜΑΣ ΩΣ ΤΩΡΑ! ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΩΡΕ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ!  

ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!

...να ημουν Συνταγμα τωρα! Δυστυχως, ως εργαζομενη στον ιδιωτικο τομεα δεν εχω τη δυνατοτητα να απεργησω 2 μερες.

Χτες που ημουν εκει, δυο πραγματα μου εκαναν εντυπωση.

Το πρωτο ηταν ενα πλακατ με συνθημα "ΚΑΝΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗ ΦΑΓΩΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ". Το βρηκα εξαιρετικο, γιατι αυτο ειναι το στοιχημα μας για την επομενη μερα. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να μην φαγωθουμε μεταξυ μας, να κανουμε ΟΛΟΙ πισω τον εαυτο μας για το ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ καλο, για να χτισουμε μια δικαιοτερη κοινωνια, ΑΝ αυτο πραγματικα θελουμε.

Το δευτερο ηταν η αφελεια μας. Πηγαμε για αλλη μια φορα σαν προβατα για σφαγη. Με καποιες ιατρικες μασκες και με Μααλοξ μερικοι απο εμας, οι περισσοτεροι -οπως κι εγω- με τιποτα. Αποτελεσμα; Παλι με χρηση δακρυγονων καταφεραν να αδειαζουν κατα διαστηματα την πλατεια. Αν ομως φορουσαμε ολοι αντιασφυξιογονες μασκες; Τοτε απλα, θα εφαρμοζοταν στην πραξη το ομολογουμενως εμπνευσμενο συνθημα που ακουστηκε οταν επεσαν οι πρωτες "κανονιες":
ΒΑΡΑ ΜΑΛΑΚΑ, ΔΕΝ ΗΡΘΑΜΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ! Κι αστους μετα να παιζουν κλεφτοπολεμο!

Παρολα αυτα, η διαδηλωση ηταν μεγαλειωδης. Τα ΜΜΕ τη θαψανε βεβαια παλι, αλλα ο αριθμος ηταν δεκαπλασιος απο αυτον που ειπαν.

Σημερα, ακουω οτι γινονται εκτεταμενα επεισοδια. Οι γνωστοι αγνωστοι αυτη τη φορα εκτοξευουν μολοτωφ προς τους διαδηλωτες. Λογικο. Τοσος κοσμος που κατεβηκε, τα ΜΑΤ βρεθηκαν στριμωγμενα στη γωνια, οποτε τα φιλαρακια τους πρεπει να τους ξελασπωσουν καπως. Ομως ο κοσμος ειναι ΠΟΛΥΣ! Κι αυτοι ολοι μαζι, ΜΑΤ και κουκουλοφοροι, ελαχιστοι. Κι ο κοσμος ΔΕΝ ανεχεται πλεον ΤΙΠΟΤΑ!

Ακουω οτι ετοιμαζονται για ντου στη Βουλη! Ελπιζω να το τολμησουν και να το καταφερουν. Ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ! Τα ΜΑΤ δεν μπορουν στην ουσια να κανουν τιποτα, ενας θα επιτιθεται εκατο θα του την πεφτουν.

Η κυβερνηση ΠΡΟΔΟΤΩΝ εχει ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. Τολμηστε το! ΜΠΕΙΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ! Οσοι δεν μπορουσαμε σημερα να ερθουμε ειμαστε 100% μαζι σας με τη σκεψη και τις ευχες μας!

ΑΝΑΚΤΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ! ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ! 

ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!!!!!

ΜΠΛΟΓΚΟΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ

Ενα ομορφο μπλογκοπαιχνιδο, που μου θυμισε ποσο μου εχει λειψει η εποχη που ημασταν πιο ξεγνοιαστοι και το μπλογκ μου ηταν ο χωρος που εγραφα τους στιχους μου, τις ιστοριες μου και αλλα πολλα, πολυ πιο ευχαριστα απο την τωρινη μου θεματολογια. Ελα ομως που δεν μου παει αλλιως! Εδω ο κοσμος χανεται, εγω θα λειπω απο το πανηγυρι! Νο, Νο!
Τεσπα, εκτος θεματος βγηκα!

Ευχαριστω το γλυκο Αρκουδο για το ομορφο βραβειακι που μου χαρισε!

Τωρα πρεπει να σας πω 7 πραγματα για μενα. Βεβαια, οσοι με διαβαζετε, δεν θα εκπλαγειτε, αφου τα ξερετε ηδη.

1) Ειμαι Διδυμος με ωροσκοπο Ζυγο. Αερας με αερα δηλαδη, μας πηρε και μας σηκωσε! Εμενα αστε με στον κοσμο το δικο μου και τα σχετικα.
2) Ειμαι πολυ αισιοδοξος και πολυ μελαγχολικος ανθρωπος! Πολυ ονειροπολα και αρκετα ρεαλιστρια.Τωρα πως αυτα συνδυαζονται δεν εχω ιδεα, οι ψυχιατροι ανα τον κοσμο συνεδριαζουν ακομα! Μολις βγει το πορισμα θα ενημερωσω.
3)Λατρευω τα γλυκα, τη ΣΟΚΟΛΑΤΑ και γενικα το καλο φαγητο. Αφου θα πεθανουμε μια μερα, ας παμε χορτατοι! (Ετσι, επειδη με λες σκατοφαγου!)
4)Απεχθανομαι την αδικια και την ανισοτητα, τις "δηθεν" καταστασεις (δηθεν χαμογελα, δηθεν φιλιες, δηθεν ανθρωπους) και σιχαινομαι τα 3Α της ανθρωποτητας, ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ, ΑΠΛΗΣΤΕΙΑ, ΑΛΛΑΖΟΝΙΑ, γιατι πιστευω πως ειναι η καταστροφη μας.
5)Προσπαθω να γινω καλυτερος ανθρωπος, οχι παντα με επιτυχια.
6)Ποτε δεν φοβηθηκα τη σκληρη δουλεια, αλλα ετσι και με πιασει η τεμπελια δεν κουνιεμαι που ο κοσμος να γυρισει τουμπα!
7)Το παιδι μου και ο αντρας μου ειναι, μαζι με οσους αγαπω, ολος μου ο κοσμος!

Τωρα εγω πρεπει να πασσαρω τη σκυτταλη σε αλλους 15, ελα ομως που το παιχνιδακι αυτο εχει γινει αναρπαστο! Τυχαια λοιπον και αν εχετε ξαναπαιξει, αγνοηστε το!

Ασκαρδαμυκτι
Roadartist
Basnia
Κιτσος-Μητσος
Happy hour
Γιωτα
mariana on ice
Βασιλιας της μοναξιας
Η Λιζα και ολοι οι αλλοι
Τζονακος
Μαγδαληνη (phoebe)
Marcella
Theo ο κηπουρος
Ειρηνη Κατσα
Στραβαδι


Φιλια πεταλουδισια!

Υ.Γ. Μην ξεχνιομαστε! ΑΥΡΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ!!!! Για να αλλαξουμε τον κοσμο που μας εδωσαν με τον κοσμο που ονειρευομαστε!

ΠΕΡΙ @@ Ο ΛΟΓΟΣ

Κοιταζεις στον καθρεφτη λοιπον...αρματωμενος απο πανω μεχρι κατω...η ασπιδα στο χερι, το γκλομπ στο πλαι, το κρανος, η στολη, η αντιασφυξιογονα μασκα...ολα εκει, ολα ετοιμα...μια ακομα παρασταση αρχιζει κι εσυ εισαι πανετοιμος.
Αραγε τι να σκεφτεσαι αυτη τη στιγμη; Ποσα κεφαλια θα ανοιξεις και σημερα; Ποσα γυναικοπαιδα θα τρομαξεις; Σε ποσους συνταξιουχους θα προκαλεσεις ασφυξια; Γουσταρεις; Καυλωνειςς Με την εξουσια και τη δυναμη;
Για ποια δυναμη μιλας; Πως γινεται να μην καταλαβαινεις, πως γινεται να εχεις τυφλωθει; Αντρας δυο μετρα, παληκαρι, που με τοσα ονειρα σε μεγαλωσε η μανα σου! Σου ελεγε πως οι αντρες ειναι δυνατοι! Αυτο καταλαβες εσυ για δυναμη; Να μην τολμας να σηκωσεις αναστημα; Να εκτελεις εντολες που σε ωθουν να κανεις κακο στους συνανθρωπους σου; Να βγαζεις το αχτι σου πανω στους συμπολιτες σου που αγωνιζονται ΚΑΙ για τα δικα σου δικαιωματα; Να σηκωνεις οπλο και να σημαδευεις αμαχους; Να μην εχεις τα κοτσια να παλεψεις ενας προς εναν και σωμα με σωμα; Να την πεφτετε 5-6 πανω σε εναν; Να εχεις γινει πιονι του ιδιου συστηματος που εξαθλιωνει τη μανα, τον πατερα και το παιδι σου; Να πουλας καθε ηθικη για τον μισθο των 800-1000 ΕΥΡΩ; Η μηπως να φτιαχνεσαι με ολη αυτη τη βια; Ετσι νομιζεις πως τιμας τα παντελονια που φορας, παληκαρι μου; Εσυ που ορκιστηκες να μας φυλας απο καθε βια και αδικια;
Προσπαθω ειλικρινα να μπω μεσα στο μυαλο σου, να δω πως σκεφτεσαι, τι νιωθεις, αν εχεις συναισθηση. Να δω που πηγε η λεβεντια, η παληκαρια της νιοτης σου! Που πηγαν τα ιδανικα σου.
Θυμαμαι ομως υστερα εκεινο το πρωι του Ιουνη στην πλατεια. Βλεπω ομως υστερα αυτες τις εικονες:





https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnz5QwQcPLdF5CKhZFaPPAvLV2j0oLQyMURIioKlmMp-29GPG-5o00yQJ2ILvwUoFmnlGXBtjOb2khj42UwMKp2z_UKWYOjokweAum3KTUDuOTFUpOaM9ZVfCewLQlVDrc40lkeascSc8//epeisodia18.jpg 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjo0G9N19pIgVUtQhQW2l7X7t-gIPJiZcrwNuWWN8aW0GQRtdYfkagHtMS9QPPl7ZoraGvKjkC3aDEaXv18nj6bmPQxbLk6_mkf3-FVGrMw-QjsznK7j0WdLwYBo4ajpecvV24ijCoNbM/s1600/DSC_1439.JPG

Και εκει που αναρρωτιεμαι "ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ; ΠΩΣ ΚΟΙΜΑΣΑΙ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ;", συνειδητοποιω πως ειναι πολυ απλο τελικα.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ @@ ΚΑΙ @@ ΑΝΤΡΕΣ

AVAAZ...ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ!

Για οσους δεν το γνωριζουν, το AVAAZ ειναι ενας διαδικτυακος οργανισμος εθελοντων σε ολο τον κοσμο, που παλευουν γαι δικαιοσυνη, ισοτητα, για εναν καλυτερο κοσμο σε ολα τα επιπεδα. Υπαρχουν πολλοι τροποι να συμμετεχει κανεις, με εθελοντικη εργασια, με δωρεες η μεσω ιντερνετ με την υπογραφη αιτησεων και τη διαδοση πληροφοριων. Θα μου πειτε "οκ, αλλο ενα petition site, και τι εγινε;" Αν ομως επισκεφτει κανεις το συνδεσμο παραπανω, θα ανακαλυψει πως η μαζικοτητα ειναι οπλο, ακομα κι οταν προκειται απλα για αιτησεις και υπογραφες. Ηδη ο οργανισμος μετρα αρκετες επιτυχιες σε παγκοσμιο επιπεδο, απλα και μονο απο την επιμονη και απο το χρονο που καποιοι αφιερωνουν στην αποστολη των αιτησεων και τη συγκεντρωση υπογραφων.

Γιατι ολος αυτος ο προλογος; Επειδη μολις πριν λιγες μερες, ελαβα ενα mail απο τον οργανισμο, να υπογραψω μια ακομα αιτηση. Κι η αιτηση αυτη αφορα την υποστηριξη προς την Ελλαδα! Ποτε δεν ειχα φανταστει πως η ελαχιστη αυτη βοηθεια που προσφερω υπογραφοντας και διαδιδοντας τις αιτησεις, καποια στιγμη θα γυρναγε πισω σε μενα, στη χωρα μου! Οτι αυτοι οι ανθρωποι θα αγωνιζονταν και για μενα καποτε! Μακαρι να μην ειχε χρειαστει, αλλα αφου χρειαστηκε, ειναι ομορφο να ξερεις οτι υπαρχει αλληλεγγυη, οτι καπου, στην αλλη ακρη του κοσμου, καποιος αγωνιζεται για να βρεις εσυ το δικιο σου!

Σας παραθετω αυτουσιο στα Αγγλικα το mail και ελπιζω να κανετε τον κοπο να το υπογραψετε, να το διαδωσετε και -γιατι οχι;- να γινετε κι εσεις μελη.

Dear friends across Europe,

The outrageous Greece bailout plan, written by bankers, floods banks and speculators with free taxpayer money and leaves Greece high and dry. Our finance ministers meet in 3 days, let's send them a massive call to go back to the drawing board, and come back with a plan that bails out Greece, not the banks:

Unbelievable, they're doing it again. Our governments are giving even more free taxpayer money to banks!

Absolutely, we need to bailout Greece to save Greece, save Europe, and save the Euro. But the current bailout makes us the taxpayers pay back banks for 90% of their foolish investments. Greek people don't get a cent of investment, and we give a ton of money to rich bankers. And even worse - 30% of our money will go to speculators who will actually make a massive profit from gambling on a bailout!

How on earth did our governments write a bailout plan that floods banks and speculators with our money and leaves Greece with nothing? The answer -- they actually asked bankers to write the agreement. Our finance ministers are meeting in 3 days to decide on this plan -- let's send them and our parliaments a massive call to go back to the drawing board, and bailout Greece, not the banks:

http://www.avaaz.org/en/eu_people_vs_banks/?vl

At a time when money is tight everywhere and our most vital social programs are being cut, governments are caving in to powerful banking lobbies. But they say they are also worried that some banks can't absorb the loss of their Greek investments and will fail if they don't get a bailout. But if we get into trouble and ask a bank for help, they don't give us free money, they give us a loan, or an investment. Now the banks are in trouble and coming to us, why would we treat them any differently? Instead of giving away money, let's loan to or invest in the banks, and ask them to pay us the taxpayers back at a healthy rate of interest!

This is what Gordon Brown did in the UK and Obama did in the US - when banks were in danger of failing, they didn't bail them out with free money, they bought in with loans and investments. And as soon as a year later, the taxpayers made a profit from the deal! This deal is corruption, pure and simple. There's no public interest argument for giving banks and speculators a massive windfall like this, and there's every reason to try and protect public finances. Instead of giving that money away, we can invest it, in Greece, and in our own societies' abilities to recover and rebuild from the financial crisis. It's time for our politicians to stop hiding behind complex agreements written by bankers - the game is up - let's tell them no to this outrageous bailout, and ask them to come back again with something sensible:

http://www.avaaz.org/en/eu_people_vs_banks/?vl

Far too often, our societies' economic future, and our children's possibilities, are decided in back rooms by corrupt interests that are looking after profit, not people. This is one of those times. The bankers and the politicians they own think all this is too complex for the public to understand or even be interested. Let's show them how wrong they are.

With hope,

Alex, Iain, Antonia, Emma, Alice, Maria Paz, Pascal and the whole Avaaz team

More info:

NYT -- Hedge funds look to profit from Greek bonds
http://www.nytimes.com/2011/09/29/business/global/hedge-funds-betting-on-lowly-greek-bonds.html?_r=1&sq=landon%20thomas&st=cse&scp=1&pagewanted=all

BBC -- Q and A: Greek debt crisis
http://www.bbc.co.uk/news/business-13798000

The Guardian -- Cuts will not end the crisis
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2011/sep/04/public-investment-bank-for-britain

Reuters -- Bankers - Don't touch Greek deal now, write off more
http://uk.reuters.com/article/2011/09/28/uk-bankers-greek-deal-idUKTRE78R28120110928

Time -- Greece Debt Crisis: Have the Cuts Gone Too Deep?
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,2094562,00.html

Πεταλουδισια φιλια και καλη σας μερα!

Υ.Γ. Στο κουτακι με την εικονιτσα και την παραπομπη στην αιτηση, γραφει:
"Το εξωφρενικο σχεδιο διασωσης της Ελλαδας, δημιουργημενο απο τραπεζιτες, πλημμυριζει τις τραπεζες και τους τζογαδορους (αυτους που παιζουν στοιχηματα) με τα χρηματα των φορολογουμενων και αφηνει την Ελλαδα στο χαος! Οι Υπουργοι των οικονομικων μας εχουν συναντηση σε 3 ημερες. Ας τους στειλουμε ενα μαζικο μηνυμα να τα ξαναβαλουν κατω και να επιστρεψουν με ενα νεο σχεδιο που θα σωζει την Ελλαδα και οχι τις τραπεζες!"
NO COMMENT!!!

ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ;;;

http://ligery.pblogs.gr/2011/09/bre-eisaste-me-ta-kala-sas.html

http://ligery.pblogs.gr/2011/09/ths-e-e-to-kagkelo.html

http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8090868214462088449

http://edoketora.blogspot.com/2011/09/blog-post_6517.html

http://edoketora.blogspot.com/2011/09/3_22.html

http://mantapsichogios.blogspot.com/2011/09/blog-post_27.html

http://anemos5.blogspot.com/2011/09/blog-post_161.html

http://anemos5.blogspot.com/2011/09/blog-post_22.html

http://anemos5.blogspot.com/2011/09/blog-post_2345.html


http://olympia.gr/2011/09/27/%CF%83%CE%B5-%CF%86%CF%84%CF%8D%CE%BD%CF%89-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%81%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%B8%CE%B1%CE%BA/

http://toixo-toixo.blogspot.com/2011/09/blog-post_22.html

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2011/09/blog-post_6411.html

http://olympia.gr/2011/09/26/%CE%AD%CE%BA%CE%BF%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/

http://www.tsantiri.gr/koinonia-kinimata/vinteo-dite-ton-politi-pou-aftopirpolithike-exo-apo-tin-pireos.html

Δεν πιστευω να σε κουρασα...γιατι εχω κι αλλα...πιο παλια, αλλα παντα επικαιρα...γιατι δεν ξεχνω ΠΟΤΕ:

την Αμαλια

τον Θοδωρη

τον Αλεξανδρο

την Κωνσταντινα

την Κατερινα

την Χαρα

τη ζαρντινιερα

και απειρα ακομα γεγονοτα, προσωπα, καταστασεις που με ντροπιαζουν πρωτα ως ανθρωπο και επειτα ως Ελληνιδα! Πραγματα που ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ξεχασω, γιατι χειροτερο πραγμα απο τη ληθη δεν υπαρχει. Πραγματα που ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μου υπενθυμιζουν οτι ζω σε καθεστως ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, οπου η ελευθερη σκεψη και η αντιδραση ειναι εννοιες απαγορευμενες. Οχι με τα λογια, αλλα με τα γκλομπ, με τα χημικα, με τα οπλα, με την οικονομικη εξαθλιωση, με τον ψυχολογικο πολεμο! Πραγματα που μου θυμιζουν ποσο εχουμε ξεπεσει, ποσο ολα πια μετριωνται με χρημα και οι αξιες εχουν μετατραπει σε "κοστος ευκαιριας"...

Οχι δεν στα λεω ολα αυτα για να σε κρινω...Ουτε κι εγω θελω να σκεπτομαι τα ιδια και τα ιδια...Οχι δεν θελω να σε στενοχωρησω. Θελω να σε θυμωσω, να σε γεμισω με οργη. Θελω η οργη σου να γινει χιμαιρρα και να ενωθει με τη δικη μου. Θελω να γινει ποταμι και να πνιξει ολα οσα μας τρωνε τα σωθικα και κυριως να σαρωσει τον κακο μας εαυτο. Αυτον που μας κοιταει ειρωνικα και βλοσυρα μεσα απο τον καθρεφτη..αυτον που μας εχει κανει να ξεχασουμε ποιοι πραγματικα ειμαστε. Θελω να εξοργιστεις πολυ, γιατι μαλλον ακομα αντεχεις...Δεν εξηγειται αλλιως...Αφου δεν τα εχεις διαλυσει ολα γυρω σου, αρα δεν εχεις ακομα εξοργιστει αρκετα...Ως ποτε θα αντεχεις; Ως ποτε θα εισαι μονος; Εχεις σκεφτει ποσο τραγικο ειναι να ζεις αναμεσα σε εκατομμυρια ανθρωπους, ανθρωπους σαν κι εσενα, αλλα να νιωθεις μονος; Κι ομως, σ' αυτην ακριβως τη μοναξια σου πονταρουν οσοι σε εκμεταλλευονται. Ξερουν οτι καθε φορα που πας να τολμησεις καποια αντιδραση, η πρωτη σκεψη που σου ερχεται στο μυαλο ειναι "τι μπορω να κανω εγω; ειμαι μονος μου"...Κι αυτο που πετυχαν ολα αυτα τα χρονια ειναι η κοινωνια να γεμιζει μικρα μοναχικα καβουκια και στη δυσκολη στιγμη, αντι να συσπειρωνεται, να διχαζεται, να κλεινεται ο καθενας στο καβουκι του και να τον νοιαζει μονο πως να προστατευσει τα κεκτημενα του.
Μαθε λοιπον πως το καβουκι σου δεν εχει καμια αξια, οταν δεν ειναι σπιτικο. Μαθε πως κι αν το προστατευσεις, οταν ολα γυρω σου εχουν χαθει, ποιος θα σε προστατευσει απο εσενα; Μαθε πως ο μονος δρομος ειναι να γινουμε παλι ανθρωποι, να ανοιξουμε τις καρδιες μας. Κοιτα γυρω σου, ο κοσμος ΠΕΙΝΑΕΙ! Κι ειμαστε ολοι συνεπευθυνοι για αυτην την πεινα...στο στομαχι και στην ψυχη.
ΞΕΚΟΛΛΑ!!! Δεν σε κανει καλυτερο ανθρωπο το ομορφο και ακριβο αμαξι, το διαμερισμα σε ρετιρε στο κεντρο, ο καφες στο Κολωνακι και στην παραλιακη. Προσεχε, δεν λεω οτι ειναι κακα ολα αυτα, λεω απλα οτι δεν ειναι το ΠΑΝ! Γινε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, μαθε να ξεκινας καθε μερα απο την αρχη, χωρις φοβο, γιατι ΕΣΥ μπορεις! Δεν εχεις μαθει στα πλουτη, δεν εχεις κατι να χασεις, γινε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, γινε αυτο ακριβως που φοβουνται,, γινε ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!! Και ΧΑΜΟΓΕΛΑ! Στις τελευταιες ερευνες αναφερεται οτι οι Ελληνες ειναι αυτη τη στιγμη ο πιο απαισιοδοξος λαος στην Ευρωπη! Ε, οχι! Μην τους κανεις το χατηρι, θελουν να σε καταρρακωσουν. Εγω το πηρα αποφαση. Ολα μπορει να μου τα πηραν, τις ευκαριες μου, την πιστη μου στη δικαιοσυνη και τους θεσμους, στο δικαιωμα μου να σχεδιαζω το μελλον μου, την ψυχικη μου ηρεμια, αλλα ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ! Θα τους κοιταζω ειρωνικα, με ενα χαμογελο στα χειλη κι αυτοι θα σκυλιαζουν που δεν με υποδουλωσαν, δεν υπεταξαν την ψυχη μου. Θα σκυλιαζουν γιατι εγω θα χαμογελω, αυτοι θα βυθιζονται στο ερεβος και εγω θα χαμογελω, γιατι εγω θα τα καταφερω, θα παραμεινω ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ, γιατι θα ειμαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ!





Aguas que van,
quieren volver

Το νερο που φευγει, θελει να επιστρεψει 

Del cielo la onda noche,
se oye del viento la serenata.

Απο τον ουρανο η νυχτα 
ακουει το τραγουδι του ανεμου

Ya madura el silencio

Τωρα ωριμαζει η σιωπη 

Καιρος να ωριμασουμε κι εμεις...


Υ.Γ.1: Τα γραφω πρωτα και κυρια για τον εαυτο μου!

Υ.Γ.2: Μονο ενα πραγμα σε παρακαλω...Κρατα τα παιδια εξω απο ολο αυτο. Δεν χρειαζεται να ερχονται αντιμετωπα με ολο αυτο το μισος, με τον παραλογισμο, δεν χρειαζεται να κινδυνευουν. Ας κρατησουν για λιγο ακομα την αθωοτητα τους. Ειναι αλλος ενας λογος να χαμογελας!

SEPTEMBER MIST

Κοιταξε το πρωτο συννεφο που δειλα δειλα εκανε την εμφανιση του στον πρωινο ουρανο. Μια σταλα βροχη ακουμπησε στο νεανικο προσωπο και ξεψυχησε. Καθε χρονο τετοια μερα ηταν εκει. Απο το χαραμα ως το ηλιοβασιλεμμα. Ταξιδευε με ολες τις αποχρωσεις του μωβ, πεθαινε και ξαναγεννιοταν μεσα στο βαθυ πορτοκαλι, θυμοταν ξανα και ξανα εκεινες τις υπεροχες στιγμες που ειχε ζησει. Κοιτουσε τη θαλασσα, μαγεια το γαλαζοπρασινο, το βαθυ μπλε, το φλερτ του ουρανου με το νερο, το γκριζο. Αποχαιρετουσε το καλοκαιρι με χαρα και προσμονη για οσα θα εφερνε η νεα εποχη. Αλλα και με εκεινη τη μοναδικη βαθια μελαγχολια που μονο ο Σεπτεμβρης αφηνει να σταλαζει γλυκα μεσα στις σκεψεις και να τυλιγει σαν ομιχλη την ψυχη. September Mist...

ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΦΟΒΟΤΑΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙ...

Σε στιγμες δυνατες
και παλιες διαδρομες
κολλημενος ο νους
και το βλεμμα.

Καπου καπου ξυπνας,
σαν χαμενη κοιτας
κι η σιωπη σου
παγωνει το αιμα.


Μα η φλεβα χτυπα
καθαρα, δυνατα
κι ολο κατι παλευει να αρχισει.
Ισως ειναι αργα
να σωθει τελικα
μια ψυχη που φοβαται να ζησει.


Στ' ονειρο σου γελας,
τις χαρες σου μετρας
κι οσα πηρε μακρυα σου
ο χρονος.


Πυρετος και φωτια
κι ολο φευγεις αργα.
Ενα "ΑΧ" και σταματησε
ο πονος.


Μα η φλεβα χτυπα
καθαρα, δυνατα
κι ολο κατι παλευει να αρχισει.
Ισως ειναι αργα
να σωθει τελικα
μια ψυχη που φοβαται να ζησει.

Οταν εγραψα αυτο το τραγουδακι, ησουν πολυ ασχημα. Οι γιατροι δεν μας εδιναν ελπιδες. Μετα ανεκαμψες καπως κι ειπα οτι βιαστηκα...Τι κριμα...Τελικα, εφυγες. Δεν αντεξες να το παλευεις αλλο, δεν μπορεσες, κουραστηκες. Κι εφυγες τη χειροτερη στιγμη, χωρις να μαθεις για το σπιτι, χωρις να δεις απο κοντα τον μπεμπη..Μονο καποιες φωτογραφιες απο το κινητο, αρκετες να σε κανουν να γελασεις...οταν ακομα μπορουσες να γελασεις. Καλα εκανες κι εφυγες. Αφου καιρο τωρα δεν ησουν εδω. Μια τετοια υπαρξη δε λεγεται ζωη και δεν αξιζε να ταλαιπωρεισαι.Εγω τουλαχιστον δεν ηθελα να ζεις ετσι. Μονο που να...Τωρα εγω πρεπει να μεινω σε αυτο το σπιτι, που ειναι γεματο απο την παρουσια σου, γεματο αναμνησεις απο τοτε που ημουν παιδι κι εγω κι η αδερφη μου και μας κακομαθαινες, αφου δικα σου παιδια δεν ειχες. Και αν θελω να σε δω, πρεπει να ερχομαι σε εκεινο το απαισιο μερος.. Και φοβαμαι αν καταλαβες η οχι ποσο σε αγαπουσαμε, γιατι συνεχεια ρωταγες κι ολο απορουσες καθε φορα "μα τοσο πολυ με αγαπατε βρε παιδια;", καθε φορα που στη γιορτη της μητερας επαιρνες κι εσυ το γλαστρακι η την καρτουλα σου, καθε φορα που σου φωναζαμε να προσεχεις τον εαυτο σου, καθε φορα αυτη η απορια...Σε αγαπουσαμε πολυ! Ακομα σ' αγαπαμε! Δεν παυεις να αγαπας καποιον επειδη απλα φευγει...

Για σενα λοιπον, θειουλα μου! Καλο ταξιδι να εχεις. Να εισαι καλα και να καμαρωνεις απο ψηλα τον μπεμπη μας, την 4η γενια που θα ζησει σε αυτο το σπιτι. Να δωσεις στη γιαγια και στον παππου τα φιλια μου κι αν το θυμασαι, περνα κανενα βραδυ απο τον υπνο μου να μου πεις οτι ειστε ολοι μαζι και καλα. Καλο ταξιδι και καλη ανταμωση!...

ΧΑΡΤΟΚΙΒΩΤΙΑ ΝΟΥΝΟΥ

3 χρονια και 4 μηνες...3μιση χρονια γεματα αναμνησεις...εζησα εδω πολλες στιγμες. Ασχημες καταστασεις, κακα μαντατα, τσακωμοι, σπασιματα, μικρες και μεγαλες καθημερινες τραγωδιες. Ομορφες στιγμες, ερωτευμενα βραδια, πρωινα Κυριακης μπροστα στο τζακι, γενεθλια, γιορτες και επετειους. Εδω εζησα πρωτη φορα με τον ανθρωπο μου, εδω κοντεψα να χωρισω, εδω τα ξαναχτισαμε ολα απο την αρχη, εδω παντρευτηκα, εδω εμεινα εγκυος, εδω εφερα στον κοσμο το θησαυρο μου...
Και τωρα φευγουμε. Ανοιγουμε ενα καινουργιο κεφαλαιο στη ζωη μας. Οικονομικες και αλλες συγκυριες-που θα αναλυσουμε προσεχως- μας στελνουν στο πατρικο μου σπιτι, κατω απο τη μητερα μου, εκει που εζησα και μεγαλωσα κοντα στη γιαγια, τον παππου και την αγαπημενη μου θεια.
Αναμεικτα τα συναισθηματα. Ο χωρος μου ειναι απολυτα οικειος, η ενεργεια των ανθρωπων που αγαπησα κι εζησαν εκει με χαϊδευει, η παρουσια των γονιων μου καταπραϋντικη απο τη μια, αγχωτικη απο την αλλη. Μια μελαγχολια που αφηνω το σπιτι που με τοση ορεξη νοικιασα πριν 3μιση χρονια, το σπιτι που στεγασε τις μεγαλυτερες αλλαγες στη ζωη μου.
Θα μου λειψει το τζακι μου, το μεγαλο μπαλκονι με τη θεα στο βουνο, οι καλοι γειτονες που δεν δισταζες να τους χτυπησεις για λιγο καφε, να σου χτυπησουν για μια ντοματα...η απλα για μια καλημερα.
Απο την αλλη, καθε αλλαγη ειναι ενα ακομα βημα και ποιος ξερει ισως με παει μπροστα. Χαιρομαι που θα ζησω ξανα στο ιδιο σπιτι που καποτε εζησα 2 χρονια μονη με την αδερφη μου, στον ιδιο χωρο που πρωτοπερπατησα, μιλησα, εκλαψα, γελασα, ερωτευτηκα...
Ελπιζω να εχω κανει την καλυτερη δυνατη επιλογη για ολους μας...




Υ.Γ. Την Κυριακη μετακομιζω, ιντερνετ μετα απο ενα μηνα περιπου θα εχω παλι. Οποτε να ευχηθω σε ολους καλο υπολοιπο καλοκαιριου και πολλες ομορφες στιγμες!

Καλη ανταμωση!

ΕΝΑ ΜΥΘΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ

Ενα απο τα καλυτερα βιντεο που εχω δει ποτε! Δειτε το και προωθειστε το! Για να τελειωνουμε πια με τα παραμυθια!

Το βρηκα εδω:
http://amal8eia.blogspot.com/2011/07/e.html

ΜΙΑ ΛΥΠΗ...

Οσο μεγαλωνω, βλεπω τον εαυτο μου πιο απομακρο, πιο κλειστο. Οι στεναχωριες με βρισκουν σιωπηλη. Χαμογελαω, παιζω, τραγουδαω, δημιουργω...μα σιγα σιγα σταλαζει μεσα μου μια βαθια λυπη...μια βουβη βαθια λυπη. Ειναι λες και τα καλοκαιρια δεν μας θελουν, λες και φευγουν μακρια μας. Καθε χρονο καποιος αρρωσταινει, καποιος πεθαινει, καποιου τα ονειρα γινονται κομματια...η και ολα αυτα μαζι. Κι ερχεται η λυπη και γινεται πιο βαθια, πιο βουβη. Και μια μελαγχολια βαρια στο στηθος...για οσους υποφερουν, για αυτους που φευγουν, για αυτους που θελουν να αλλαξουν αλλα δεν μπορουν...κι ακομα περισσοτερο για εκεινους που μπορουν, αλλα δεν θελουν...

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ

Ειμαι ακομα σε κατασταση σοκ! Δεν ξερω ακριβως τι να πω, αφου το μυαλο μου ειναι γεματο σκορπιες σκεψεις. Μου εχει κολλησει στο μυαλο ο αιωνιος Θανασης Βεγγος να λεει σπαρακτικα στο "Ψυχη Βαθια": ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΤΟΥΦΕΚΑΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ;;;!!!
ΕΜΦΥΛΙΟ εχουμε, αυτο ειναι! Λιγοι και οπλισμενοι, εναντιον πολλων και αοπλων. Μια φυλη, ενα εθνος...πως γινεται να σηκωνεις οπλο, γκλομπ, δακρυγονο και να σημαδευεις τον αδερφο σου; Επειδη αυτες ειναι οι εντολες σου; ΕΜΦΥΛΙΟΣ PART TWO! Μονο που δεν μας χωριζουν ιδεολογικες διαφορες εδω... Απο τη μια εχουμε εναν λαο που παλευει για την ελευθερια και τη δικαιοσυνη του και απο την αλλη ενοπλα ανθρωπαρια που στο ονομα της εξουσιας που τους δοθηκε και του καθηκοντος εχουν ξεχασει να ειναι ανθρωποι! Δεν ξερω αν μπορω να τους λυπηθω για την καταντια τους ουτε αν εχω τη δυναμη να τους μισησω...Ξερω οτι στο μυαλο μου ειναι ασυλληπτο αυτο που ειδα να συμβαινει!
Την ιδια στιγμη που γινοταν μια καθαρη δολοφονικη επιθεση σε αοπλους πολιτες, ακουγα τον πρωθυπουργο της χωρας να μιλαει για κοινωνικη ευθυνη, για την προστασια του καθε συνταξιουχου και μισθωτου απο την παυση πληρωμων. Απο την παυση ανθρωπιας και αξιοπρεπειας ποιος θα μας προστατευσει; Ειδα επισης ενα κοινοβουλιο υπ' ατμον. Να τελειωνουμε, να ρηξουμε τη ρημαδοψηφο να φυγουμε. Σουσουρο καθε που ζητουσε καποιος αλλος το λογο. Αντε ποτε θα τελειωνουμε; Καφενειον η Βουλη! Τι κι αν ψηφιζαν την καταδικη μιας χωρας, το ξεπουλημα ιδανικων;
Φοβο νιωθω...για πολλα πραγματα. Νιωθω κι ελπιδα ομως. Πως κατι νεο γεννηθηκε στην Ελλαδα η μαλλον πως ξαναβρισκουμε την αληθινη Ελλαδα σιγα σιγα. Αυτη της αλληλεγγυης, του ηρωισμου, της υπερηφανιας.
Δεν ειμαστε αλητες. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΗΤΕΣ! Ουτε τεμπεληδες η χαραμοφαηδες. Δεν αρνουμαστε τις ευθυνες μας. Ναι, χρωσταμε. Καλως η κακως χρωσταμε πολλα σαν χωρα. Και ναι, ολοι λιγο πολυ συντηρησαμε το συστημα της διαφθορας χρονια τωρα. Αλλος λαδωνοντας τον εφοριακο, αλλος πληρωνοντας τον βουλευτη να του διορισει το παιδι, αλλος ζητωντας απο το φιλο του αστυνομικο να του σβησει την κληση...Ομως ολα στη ζωη εχουν αναλογιες. Κι αυτο που ζηταμε ειναι δικαιοσυνη. Ας βρουν πρωτα αυτους που πηραν τις μιζες, υπεροκοστολογησαν εργα, εφαγαν τα χρηματα των ταμειων, εφαγαν χρηματα επιδοτησεων που ποτε δεν πηγαν εκει που επρεπε. Ας τους βρουν, ας τους τιμωρησουν, ας δεσμευσουν τις περιουσιες τους και μετα ναι..ας στερηθουμε κι εμεις, ας "βαλουμε πλατη" κατα την προσφιλη στον Γ. Παπανδρεου εκφραση. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! Αυτο ειναι που ποναει, η αδικια. Και πιο πολυ απο ολα, εμενα με ποναει το απροκαλυπτο ξεπουλημα της πατριδας μου. Με ποναει βαθια! Ποσο αιμα χυθηκε ανα τους αιωνες για να μεινει η πατριδα μου λευτερη! Κι αφου τα οπλα δεν την υποδουλωσαν, βρηκαν αλλο τροπο να την υποδουλωσουν οι αιωνιοι προστατες της. Αυτο λοιπον δεν μπορουμε να ανεχτουμε. Λαθη καναμε ναι, αλλα ειναι περηφανος λαος οι Ελληνες και ανεξαρτητος.
Σκεφτομαι και την επομενη μερα. Την αλληλεγγυη που ειδα και βιωσα τις τελευταιες μερες μονο την συζητουσα και τολμουσα να την ονειρευτω πιο πριν. Τωρα αξιωθηκα να την ζησω. Κι εχω να πω πως αν η Ελλαδα λειτουργουσε στο συνολο της με την οργανωση και την υπευθυνοτητα που λειτουργει η πλατεια Συνταγματος, θα ημασταν η πρωτη χωρα στον κοσμο. Αρχικα φοβομουν πως αν τελικα τα καταφερουμε και διωξουμε τα λαμογια, θα αρχισει η διχονοια. Για να χτιστει απο την αρχη το οικοδομημα της χωρας, οι αλλαγες θα πρεπει να ειναι ριζικες. Τι θα γινει λοιπον οταν ο συνταξιουχος που παιρνει 2000 ευρω θα πρεπει να παρει λιγοτερα ωστε να ζησει αξιοπρεπως κι αυτος που ως τωρα επαιρνε 400; Τι θα γινει αν ο δημ. υπαλληλος χρειαστει να βγει στη συνταξη 5 χρονια αργοτερα, ωστε να βγει 5 χρονια νωριτερα ο ιδιωτικος και να εξισωθουν τα ορια, να γινει πιο δικαιο το συστημα; Ακομα φοβαμαι αυτη τη στιγμη. Ελπιζω ομως πλεον σε κατι καλυτερο. Γιατι οταν μπορεις να φας γκλομπ στο κεφαλι για να προστατευσεις το διπλανο σου, οταν πνιγεσαι απο τα δακρυγονα αλλα μενεις εκει να βοηθησεις και να στηριξεις τον συμπολιτη σου, οταν μπορεις να διακινδυνευεις τη σωματικη σου ακεραιοτητα, τη ζωη σου...ε τοτε μπορεις να κανεις τα παντα!
Θελω να πιστευω πως αυτο το στοιχημα θα το κερδισουμε. Θελω να πιστευω πως οποια κι αν ειναι η καταληξη, τουλαχιστον θα εχουμε καταφερει να επανακτησουμε την ανθρωπια μας. Να βγουμε απο το καβουκι μας, να γνωρισουμε το διπλανο μας, να ξαναγεμισουν οι γειτονιες με πεζουλια γεματα τα φθινοπωρινα απογευματα, με περβαζια με λουλουδια, με φωνες παιδικες και με ενα πιατο φαϊ για τους μη εχοντες.
Ελπιζω ακομα να μεγαλωσουμεμε αυτες τις αξιες τα παιδια μας. Γιατι, ας μη γελιομαστε, οσοι σημερα ειναι διεφθαρμενοι γιναν ετσι επειδη ετσι μεγαλωσαν. Αν μεγαλωσουμε σωστους ανθρωπους, μαθηματικα θα οδηγηθουμε σε μια σωστοτερη κοινωνια...
Ομως δεν πρεπει να σταματησουμε εδω. Πρεπει να αγωνιστουμε με καθε εννομο μεσο και με καθε ειδος αγωνα για να επιβληθει επιτελους ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! Οι συνανθρωποι μας στο εξωτερικο μας νομιζουν αχρηστους και οκνηρους που θελουμε να φαμε τα λεφτα τους. Πρεπει να τους αλλαξουμε τη γνωμη. Πρεπει να μαθουν τι ακριβως συμβαινει εδω και να καταλαβουν οτι συντομα θα συμβει κι εκει! Μια ομροφη ιδεα βρηκα εδω. Εγω εκτος απο τα μπλογκ δεν χρησιμοποιω αλλο social network (facebook, twitter κλπ, αλλα νομιζω αξιζει τον κοπο με καθε τροπο που ο καθενας μπορει να διαδωσουμε την αληθεια!
Οι σκεψεις μου ειναι ανακατες...απαισιοδοξια και ελπιδα. Φοβος και δυναμη...Αγανακτιση και αποφασιστικοτητα...Ολα ειναι εδω. Κι ολα ειναι εκει...στο δρομο, στην πλατεια, στην καρδια μας...
Μυρισε ο τοπος παλια Ελλαδα! Οσο κι αν απελπιζομαι και αν φοβαμαι, αυτη τη μυρωδια θελω να κρατησω αποψε και με αυτη σας αποχαιρετω! Κι με ενα ακουσμα που ειναι το ωραιοτερο ολων!

ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑ

Ολοι με φωναζουνε τρελη
που τολμω στο δρομο να φωναξω
κι αν χρειαστει τα στηθη να προταξω
για να κερδισω μια λευτερη ζωη.

Και κανεις τους δεν ρωταει τους λογους,
η ψυχη μου αν βαραινει απ'το αγιαζι.
Μα οσα κι αν μου πουνε, δεν πειραζει.
Παντα λεγανε τρελους τους ιδεολογους.

Ονειροπαρμενους, τραγικα ρομαντικους
και με κυνισμο τους ωμους τους σηκωνουν.
Μα τα βασανα του κοσμου δεν τελειωνουν
στο τιμονι οσο βλεπεις γνωστικους.

Ειναι επειτα κι αυτοι που ανησυχουνε
κι απο αγαπη μονο με μαλωνουν.
Ειναι που οι ανθρωποι οσο μεγαλωνουν
τη φωνη της λογικης ολο και ακουνε.

Θελει ομως τρελα η ελευθερια
και του ερωτα τη φλογα μες στα ματια.
Δεν χωραει μεσα σε γυαλινα παλατια
η γλυκεια κι αθωα της νιοτης αλητεια.

Χριστινα Λελη
29/6/2011

ΠΑΛΙ ΔΟΥΛΕΜΑ???!!!

Η χτεσινη κολοτουμπα του πρωθυπουργου ηταν κατ΄εμε η απολυτη προσβολη προς το λαο, τους πολιτες που απαιτουν τοσο καιρο ουσοαστικη αλλαγη!
Και τωρα τι κε Παπανδρεου; Αλλαξε ο Μανωλιος κι εβαλε τα ρουχα του αλλιως; Θα κανετε ανασχηματισμο της ιδιας κυβερνησης που θα ασκει διακυβερνηση με τον ιδιο τροπο, ακολουθωντας και παλι την εκβιαστικη πολιτικη του μνημονιου και μας λετε οτι αυτο ειναι η απαντηση σας στις επιταγες του λαου; Που σας ψηφισε και σας εμπιστευτηκε βασιζομενος στα ψευτικα τα λογια τα μεγαλα;Και θα ζητησετε ψηφο εμπιστοσυνης απο ποιον; Απο τους δικους σας; Που δεν τολμουν να αντιταχθουν, καθως θα αντιμετωπιτουν με τον ιδιο δημοκρατικο τροπο που αντιμετωπισατε την κα Σακοραφα και τον Κο Δημαρα οταν αρνηθηκαν να υπογραψουν το μνημονιο-καταδικη της χωρας! Κι αλλο δουλεμα εδω! Ψηφος εμπιστοσυνης στην κυβερνηση=εμπιστοσυνη στην πολιτικη της κυβερνησης=συναινεση! Απο εδω το πατε απο εκει το φερνετε, στα ιδια καταληγουμε, στο να περασει το μεσοπροθεσμο, εστω και με δολιους τροπους!
Ομως εμας αυτα δεν μας καλυπτουν ουτε και μας ξεγελουν!
Απλο ειναι το θεμα, ζηταμε ΛΥΣΕΙΣ! Λυσεις, οχι την κολοκυθια। Απλες ερωτησεις που ζητανε απαντησεις και κανενας σας δεν τις εχει δωσει, παρα καταφευγετε σε τσιτατα και αερολογιες! Ενδεικτικα αναφερω μερικες:

-Γιατι δεν γινεται λογος για τις πολεμικες αποζημιωσεις απο τη Γερμανια προς την Ελλαδα; Πως επιτρεπετε να μιλουν για δικο μας χρεος προς εκεινους αυτοι που μας χρωστανε εδω και τοσα χρονια;
-Πως ειναι δυνατον να βαλετε υπογραφη στη δυνατοτητα εκχωρησης εθνικης περιουσιας; ΕΘΝΙΚΗΣ κε Παπανδρεοιυ, που σημαινει οτι δεν ειναι δικη σας για να την πουλησετε/χαρισετε/δωσετε για εκμεταλλευση!
-Γιατι δεν ξεκινατε τις περικοπες απο εσας;
Ο μεγαλος πολιτικος Καποδιστριας δεν ειχε καταδεχτει να λαβει ουτε ενα ΕΥΡΩ ως μισθο τη στιγμη που η χωρα ειχε αναγκη τα χρηματα και παραινεσε ολυς να κανουν το ιδιο...
-Γιατι αντι να ζητατε απο το λαο και παλι να βαλει πλατη, δεν στηριζεστε λιγακι στις πλατες των κων Μπομπολα, Βαρδινογιαννη, Κοκκαλη κοκ; Στην επανασταση του 1821 ο ελληνικος στρατος και στολος εξοπλιστηκε απο πλουσιους Ελληνες που διεθεσαν στην πατριδα την περιουσια τους ολη!
Ολοι οι παραοανω ηταν ΕΛΛΗΝΕΣ κι εκαναν το καθηκον προς την πατριδα, οπως θα επρπε κι εσεις ολοι να πραξετε! Εκτος αν δεν ειστε Ελληνες, οποτε πειτε το και σε εμας να ξερουμε και επισημως ποιος κυβερναει αυτον τον ερμο τοπο।

Αλλα, επιτελους, για ονομα του Θεου, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΔΟΥΛΕΜΑ! Εμεις ξυπνησαμε, εσεις ακομα κοιμαστε; Ακομα να συνειδητοποιησετε πως δεν σας παιρνει αλλο; Πως καθε ατοπημα σας φερνει πιο κοντα στην λαϊκη καταδικη; Δεν καταλαβαινετε πως με τις πραξεις, την απραξια σας και την επιμονη σας να αγνοειτε παντελως το κινημα πολιτων που επιμενει να ζηταει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, με το αρνειστε να αναφερετε καν την υπαρξη του, απλα εξοργιζετε και προσβαλλετε τον κοσμο, εντεινοντας τοσο το πεισμα οσο και την οργη του;
ΑΙΔΩΣ κυριοι!
Αλλα βεβαια, ποιος εχασε την ντροπη να τη βρειτε εσεις;

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!

ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΡΕ! ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ!!!

Πουλημενο σκατο, προδοτης του κερατα! Αυτο εισαι! Κι οσοι δεν ειστε προδοτες ειστε απλα ηλιθιοι!!!! Γιατι αλλιως δεν εξηγειται το πεισμα σας να τα διαλυσετε ολα, να διωξετε τον κοσμο απο την πλατεια, να δημιουργησετε μπαχαλο! Ειστε βαλτοι ρε, παρακρατος, ολοι οσοι τα οργανωνετε αυτα και οι ακολουθοι σας αβουλα ηλιθια πλασματα! Σχεδιο ακολουθειτε κι εγινε πιο φανερο απο ποτε σημερα! Μετα απο τοσες μερες ειρηνικων διαδηλωσεων, ηταν αναμενομενο πως σημερα, ΕΙΔΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ, θα ειστε εκει! Δεν γουσταρουν τα αφεντικα σας μαζικη αντιδραση, καπως επρεπε να σπασει το ηθικο του κοσμου...το περιμεναμε αλλωστε...
Κι επειδη ΕΣΥ εισαι πουλημενο τομαρι, ΕΓΩ δεν μπορω να βγω στο δρομο, να διαδηλωσω για το δικιο μου, για την πατριδα μου! Οχι, δεν μπορω, γιατι κι εγω οπως πολλοι αλλοι εχω ενα μωρο στο σπιτι και φοβαμαι! Γιατι οσο εχω απεναντι του υποχρεωση να του φτιαξω εναν καλυτερο κοσμο, αλλο τοσο εχω και να ειμαι διπλα του γερη και δυνατη να τον μεγαλωσω και να του δωσω αρχες, αξιες και αγαπη!...
Τωρα το μαθαμε καλα το παιχνιδακι σου, παλιομαλακα! Παντα το ξεραμε, αλλα τωρα αποδειχτηκε περιτρανα!
ΕΣΥ λοιπον με κρατας μακρυα απο το δρομο...
Ομως, ξερω ποιος εισαι και θα ερθει η μερα που ΕΓΩ θα σε κραταω μακρυα απο το δρομο, γιατι ο δρομος θα ειναι πια δικος μου!

Ξερω πως πολλοι βρισκονται στην ιδια θεση με μενα। Εγω θα περιμενω λιγο ακομα μπας και χλαρωσει η ενταση και μπορεσω να παω...
Αλλα κι αν οχι, δεν πειραζει। Γιατι ο αγωνας τωρα αρχισε। Κι αν νομιζεις πουλημενε οτι με το σημερινο καταφερες κατι, γελιεσαι...Εχασα μια μαχη, αλλα οχι τον πολεμο...
Και να θυμασαι πως τον πολεμο τον κυρηξες ΕΣΥ! Εσυ και οι ΕΝΤΟΛΕΙΣ σου...ΕΓΩ αμυνομαι και αυριο που εσυ θα λειπεις, θα ειμαι εκει στο Συνταγμα...και μεθαυριο και για καιρο ακομα...μεχρι ΕΣΥ και οι ΕΝΤΟΛΕΙΣ σου να μην εχετε ουτε θεση αλλα ουτε και λογο να βρισκεστε εκει...
Το νου σου πουλημενοο τομαρι...ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ!!!!

UPDATE: Τελικα πηγα! Δεν αντεξα ουτε μια ωρα!Λογω ασθματος, τα δακρυγονα με πειραξαν! Και πηγα το απογευμα! Φανταζομαι τι κολλαση θα εγινε εκει το πρωι! Κουκουλοφοροι και αστυνομια, παντα σε αγαστη συνεργασια, δηλητηριασαν τον κοσμο, αναμεσα τους ηλικιωμενους και παιδια, τους δηλητηριασαν ετσι απλα! Αλλα, ο κοσμος ηταν εκει, πιο πεισμωμενος απο ποτε! Συνεχιζουμε!!!!

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Ανέκαθεν ο χώρος της πλατείας ήταν χώρος συνάθροισης των κατοίκων, χώρος ανταλλαγής απόψεων και ιδεών, ο κατεξοχήν τόπος κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης।

Με την Αρχαία Αθήνα και την Αγορά της να πρωτοστατούν στη δημιουργία αυτού του θεσμού, η χώρα μας καθόλη τη διάρκεια της πολυετούς και πολυτάραχης ιστορίας της, έβρισκε στην πλατεία τη δυνατότητα της έκφρασης όχι μόνο των ανησυχιών και προβληματισμών της, αλλά και της δημιουργικότητάς της।

Μέχρι πριν ५० χρόνια, ίσως και λιγότερο, όταν ακόμα η επαρχία έσφυζε από ζωή, η πλατεία του χωριού ήταν σημείο αναφοράς και συνάντησης। Εκεί διαδραματίζονταν όλα τα γεγονότα, εκεί γίνονταν οι γιορτές, οι συγκεντρώσεις। Το καφενείο του χωριού, πάντα στην πλατεία, μετατρεπόταν ανάλογα με την περίοδο από χώρο αναψυχής σε χώρο πολιτικού αναβρασμού, καθώς είναι στο αίμα του Έλληνα η έκφραση। Θέλει και πρέπει να εκφράσει την άποψή του με πάθος, ακόμα και να τσακωθεί για να την υπερασπιστεί.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου ιδιαίτερα, στην πλατεία γίνονταν οι λεγόμενες "Λαϊκές Συνελέυσεις" και τα "Λαϊκ'α Δικαστήρια", όπου συνήθως η κατάληξη ήταν κάποια εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες ορισμένων κατοίκων। Αντίστοιχα χρησιμοποίησαν τις πλατείες οι εθνικόφρονες, κάνοντας τους ανθρώπους πλάματα άβουλα, ανήμπορα να εκφράσουν οποιαδήποτε γνώμη, με την απειλή του θανάτου να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια σους। Δυστυχώς, με αυτή τη χρήση της πλατείας, ήρθε και το τέλος της δημοκρατίας στην πλατεία। Ο ρόλος της άλλαξε εκ βαθέων και ακόμα και μετά τη λήξη του Εμφυλίου, οι μνήμες ήταν πολύ νωπές και χρειάστηκε αρκετός καιρός, ώσπου οι κάτοικοι της επαρχίας να ξαναβγούν από το καβούκι τους και να γυρίσουν στις πλατείες τους...

Η συρροή του πληθυσμού στν πρωτεύουσα και η ανάπτυξη της αστικής τάξης συνετέλεσαν εξίσου στην αλλαγή χρήσης της πλατείας και της γειτονιάς। Οι άνθρωποι αποξενώνονται, δεν γνωρίζονται και ο παραδοσιακός καφενές αντικαθίσταται από πολυτελείς καφετέριες και ζαχαροπλαστεία, που ρόλο έχουν τν ψυχαγωγία και όχι την κοινωνικοποίηση। Έτσι, αντί να γίνονται όλοι μια ομήγυρη και να συμμετέχουν στις συζητήσεις, κάθε παρέα αρκείται στην απομόνωση του δικού της τραπεζιού και κατ' επέκταση των δικών της θεμάτων। Εξαίρεση σε αυτό αποτέλεσε για χρόνι η πλατεία των Εξαρχείων, όπου ο καλλιτεχνικός οίστρος ερχόταν να συναντήσει την ορμή της φοιτητικής νεολαίας। Πολλές ζυμώσεις έγιναν στα Εξάρχεια, ζυμώσεις που προφανώς δεν άρεσαν και δε συνέφεραν τους προύχοντες του τόπου। Ως γνωστόν, σε μια κατεστημένη κατάσταση, τα σκπτόμενα μυαλά αποτελούν απειλή। Βάλθηκαν λοιπόν να διαβάλουν την πλατεία με την εισαγωγή ναρκωτικών και άλλων παραγόντων, ώστε να απομακρύνουν τη συγχρωτιζόμενη και συνδιαλεγόμενη νεολαία। Δυστυχώς το κατάφεραν κι έτσι έσβησε και το τελευταίο απομεινάρι "πλατειακής" δημοκρατίας στην Αθήνα।
Όμως...για σταθείτε...κάτι καινούργιο έρχεται να ταράξει τα νερά...στην πιο συμβολικη πλατεία της πόλης, στην Πλατεία Συντάγματος, έξω ακριβώς από το κέντρο λήψης αποφάσεων, το Ελληνικό κοινοβούλιο, κάποιες σκηνές έκαναν την εμφανισή τους, κάποια πηγαδάκια σιγά σιγά σχηματίστηκαν, κάποιες ομάδες εργάζονται πυρετωδώς για την αλλαγή। Ώπα! Ο κόσμος πληθαίνει, γίνεται χείμαρρος, γεμίζει την πλατεία, τα στενά γύρω από τη Βουλή, μιλάει, τραγουδάει, σκέφτεται και ξαναμαθαίνει από την αρχή να συζητάει! Και κάθε βράδυ οι φωνές ενώνονται και μια νέα Αγορά, μια άτυπη και άγουρη Εκκλησία του Δήμου συνεδριάζει και όλοι μπορούν, όλοι συμμετέχουν!
Στις γειτονιές οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στις πλατείες και κάνουν συνελέυσεις, δημιουργούν ομάδες για την καλυτέρευση της διαβίωσής τους, για την επίλυση προβλημάτων, για τη σύσφιξη των σχέσεων...
Μήπως σιγά σιγά ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας κι επιστρέφουμε στις ρίζες μας?
Μήπως σιγά σιγά η Δημοκρατία επιστρέφει στην πλατεια;

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί συμμετοχή στην θεματικη μέρα των μπλογκ με θέμα "η δημοκρατία στην πλατεία"

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!...

...μην χασουμε το στοχο!
Κατι μαγικο εχει γεννηθει τις τελευταιες μερες στον τοπο μας! Ενα μεθυστικο αρωμα επαναστασης γεμιζει την ατμοσφαιρα, διαπερναει το μεσα μας και μας γεμιζει ελπιδα, αισιοδοξια και ορεξη!

Προσοχη, ομως! Καμια μεγαλη αλλαγη δεν εγινε ποτε αναιμακτα! Αν πιστευουμε πως απλα και μονο αυτο που συμβαινει σημερα ειναι αρκετο για να σωσουμε, οχι τη χωρα μας, αλλα τη ζωη και την αξιοπρεπεια μας, πλανιομαστε πλανην οικτραν! Χρειζεται πολυ βαθια ενδοσκοπηση, εντονη και αιματηρη μαχη με τον εαυτο μας για να αλλαξουμε νοοτροπια και να θεσουμε τον εαυτο μας υπο του συνολου।

Προσοχη! Ακουμε οτι οι βουλευτες κι οι υπουργοι τασσονται κατα κυριο λογο υπερ του κινηματος και των κινητοποιησεων। Αυτο απο μονο του ειναι λογος προβληματισμου...Γιατι ουτε ηλιθιοι ειναι φυσικα ουτε και οντως εννοουν οσα λενε। Αλοιμονο! Το κινημα των αγανακτισμενων πολιτων στρεφεται καταφορα εναντιον τους, πως ειναι δυνατον να το βλεπουν θετικα;; Εδω λοιπον κρυβεται η παγιδα...Αν εναντιωθουν ανοικτα, το μονο που θα καταφερουν ειναι να συσπειρωσουν τον κοσμο...Αντιθετα, αφηνουν τα πραγματα να εξελιχθουν, πονταροντας στην παναρχαιη καταρα του Ελληνα: ΤΗ ΔΙΧΟΝΟΙΑ!!!!

Παραθετω εδω καποιες αναρτησεις που θεωρω πολυ ενδιαφερουσες, για το τι εχει συμβει τις τελευταιες ημερες, το πως ο απλος πολιτης τα αντιλαμβανεται ολα αυτα, τι περιμενει απο το κινημα και ποσο κοντα ειμαστε στο να πεσουμε στην παγιδα...

http://giorgossarris.blogspot.com/2011/05/blog-post_5077.html


http://swell-swell.blogspot.com/2011/05/blog-post_31.html


http://edoketora.blogspot.com/2011/05/blog-post_9590.html


http://dpurpler2.blogspot.com/2011/05/blog-post.html?zx=b11f1e44863b766e

Ψυχραιμια λοιπον συμπολιτες μου, συνεση και προπαντως ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!!! Μην πεσουμε στην παγιδα και μην αλληλοφαγωθουμε, ειναι κριμα...Ας ψαξουμε να βρουμε οσα μας ενωνουν παρα οσα μας χωριζουν και ας κρατησουμε την αγνοτητα αυτου του κινηματος ακεραιη!

Δυστυχως ειναι πολλα τα παραδειγματα που η διασπαση κατακερματισε το λαο μας και χαλασε καθε αγωνα! Σε επομενη αναρτηση θα αναφερθω πιο συγκεκριμενα।

Προς το παρον, η πλατεια με καλει...παω με την ελπιδα σημερα να ειναι μια ακομα καλυτερη μερα!

Πεταλουδισια, αγωνιστικα φιλια!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!

ΕΡΩΤΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Πολεμιστής είναι ο Έρωτας. Αυτός και ο πόλεμος είναι έννοιες ταυτόσημες, αλληλένδετες, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό. Την ίδια στιγμή που αφήνεσαι απόλυτα παραδομένος, σαν χαδιάρικο κουτάβι, αφιερώνοντας το είναι σου στο αντικείμενο του πόθου σου, ταυτόχρονα ξυπνάνε μέσα σου τα πιο βίαια, άγρια ένστικτα. Θες να καταπιείς, να κατασπαράξεις, να κατακτήσεις ολοκληρωτικά τον αντίπαλο στο αέναο ερωτικό παιχνίδι.

Επαναστάτης είναι ο Έρωτας. Η δύναμη αυτή που ουσιαστικά κινεί το σύμπαν, απελευθερώνει ό,τι πιο ανατρεπτικό υπάρχει μέσα σε έναν άνθρωπο. Επιθυμείς να απλώσεις τον κόσμο στα πόδια του έρωτα σου, έναν καλύτερο κόσμο κι έναν καλύτερο εαυτό σου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που στην αρχαία Ελληνική μυθολογία, με τους απείρους συμβολισμούς της, ο Έρωτας ήταν θεός και μάλιστα φτερωτός, ώστε να μπορεί ελεύθερα να πηγαίνει όπου επιλέγει. Ο ίδιος μάλιστα ο θεός Έρωτας έδειξε πρώτος την επαναστατική του φύση, στρέφοντας τα βέλη του προς τον εαυτό του, ώστε να ερωτευτεί μια θνητή, αψηφώντας έτσι τον αυστηρό νόμο που απαγόρευε την ένωση του θνητού με το θείο. Κι ούτε φυσικά είναι τυχαίο που η εκλεκτή του φτερωτού θεού, το ομορφότερο κατά το μύθο θηλυκό στον κόσμο, δεν ήταν άλλη από την Ψυχή. Μέσα από ίντριγκες και κακουχίες, ήταν τέτοια η δύναμη του έρωτα τους που κατατρόπωσε ακόμα και τους νόμους της φύσης και κατόρθωσε να τους ενώσει τελικά για πάντα, υπερνικώντας κάθε ανθρώπινο ή θεϊκό εμπόδιο.

Για τον έρωτα του πανέμορφου πρίγκιπα Πάρη η Ωραία Ελένη πάτησε τους γαμήλιους όρκους της, σπάζοντας τα δεσμά του συμβιβασμού και αψηφώντας την τεράστια δύναμη του συζύγου της. Ο δε Μενέλαος από την πλευρά του δε δίστασε, για τα μάτια της αγαπημένης του, να παρασύρει σε πόλεμο τιμής μια ολόκληρη χώρα, σε μια περίοδο μάλιστα ειρήνης, βυθίζοντας για δέκα ολόκληρα χρόνια στο πένθος άπειρες οικογένειες.

Λίγο αργότερα, ο Οδυσσέας, για να γυρίσει στην αιώνια αγαπημένη του, την Πηνελόπη, επαναστατεί ακόμα και απέναντι στο θεό Ποσειδώνα, αντιστέκεται στα θέλγητρα της νύμφης Καλυψούς, σπάει τα μάγια της Κίρκης, κατεβαίνει και στον ίδιο τον Άδη ακόμα, επιμένοντας στην ουτοπία ενός παντοτινού έρωτα, οδηγώντας έτσι στο θάνατο τους συντρόφους του. Μοναδικός επιζών, επιστρέφει για να δικαιωθεί, αφού κι η Πηνελόπη έχει, με κίνδυνο της ζωής της, επιλέξει να αντιταχτεί στις επιταγές της εποχής, να μην ορίσει νέο βασιλιά και σύντροφο της, χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα. Κρύβει δε η ιστορία του Οδυσσέα ένα ακόμα επαναστατικό μήνυμα, καθώς παλεύει να ξαναβρεί και τον άλλο μεγάλο του έρωτα, την πατρίδα του, την Ιθάκη του...

Κάποιους αιώνες αργότερα, στη Βενετία των προκαταλήψεων και των κοινωνικών διαφορών, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα κάνουν τη δική τους επανάσταση ενάντια στο παράλογο μίσος των οικογενειών τους και αποφασίζουν να αγαπηθούν παράφορα. Φτάνουν να επαναστατήσουν ακόμα και απέναντι στον ίδιο το θάνατο, επιλέγοντας να φτάσουν μαζί και ελεύθεροι πια στον επόμενο κόσμο.

Στην Ελλάδα του προηγούμενου αιώνα, μια νέα και ασθενική κοπέλα τολμά να τα βάλει με το κατεστημένο της εποχής, που ήθελε τη γυναίκα πλάσμα άβουλο και ντροπαλό, αμέτοχη σε κάθε είδους πάθος, ανήμπορη λόγω κατακραυγής να δείξει πρώτη τα συναισθήματα της σε έναν άντρα. Η Μαρία Πολυδούρη εκφράζει ανοιχτά τον έρωτα της, έναν έρωτα μάλιστα δίχως ανταπόκριση, αφού γνωρίζει καλά πως στην καρδιά του Κώστα Καρυωτάκη έρχεται δεύτερη. Δεν διστάζει μέσα από την ποίησή της να κάνει ευρέως γνωστό τον πόθο της για αυτόν τον άντρα, την απόλυτα ρομαντική αγάπη της, με κορυφαία, ίσως, της στιγμή που εξομολογείται «κοντά σου όλα γλυκά κι όλα σα χνούδι, σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή»...

Στα 1950, στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Κώστας Κεφαλογιάννης, γνωστός και ως Κουντόκωστας, κλέβει την κόρη του πολιτικού αντιπάλου της οικογένειάς του. Οι δυο τους έρχονται αντιμέτωποι με τα ήθη της Κρήτης του ’50, περνούν στην παρανομία, βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο ενάντια σε αστυνομία, κυβερνητικούς παράγοντες, αλλά και την επίσημη εκκλησία, φέρνοντας μάλιστα ένα ολόκληρο νησί στα πρόθυρα μιας άνευ προηγούμενου βεντέτας. Αυτή η ερωτική ιστορία στάθηκε αφορμή για να αναθεωρηθούν 9 άρθρα του Συντάγματος!

Πλήρης η ιστορία από παραδείγματα ανθρώπων που, ορμώμενοι από το πάθος του έρωτα, πάλεψαν, αντιστάθηκαν, επαναστάτησαν απέναντι σε κάθε κατεστημένο, κάθε εμπόδιο, αψηφώντας και τον ίδιο το θάνατο.

Ο Έρωτας γεννήθηκε επαναστάτης! Η καλυτέρα, όπως αναφέρει ο Λευτέρης Κουλιεράκης στο βιβλίο του Η θέα του χρόνου, «όταν ο Έρωτας επαναστατεί, η Επανάσταση γίνεται ιδιαιτέρως ερωτεύσιμη»!...

http://www.youtube.com/watch?v=ज८उहिज़३व४त्क्

http://www.youtube.com/watch?v=vBg-फिहफ्म्क

http://www.youtube.com/watch?v=jb9Fq7BBqts