ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΑΧΗΣ

Κάποτε μου είχες πει
"αν φύγω τι θα γίνεις;"
Θα είμαι μια χαρά σου απάντησα.
Κι έφυγες...
Όμως εγώ δεν είμαι μια χαρά.
Κι αν οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο,
εγώ γιατί σιγοκαίγομαι στην κόλαση,
κάθε μέρα;
Και δεν έχω το φιλί σου να με δροσίσει.
Ούτε την ανάσα σου να γλυκάνει τον πόνο.
Το καλοκαίρι θα έρθει και θα φύγει.
Τα θερινά σινεμά θα γεμίσουν.
Μα εσύ δεν θα 'σαι εκεί.
Θα πηγαίνω βόλτες στην παραλία.
Θα κοιτάω το ηλιοβασίλεμμα
και θα μυρίζω τη θάλασσα.
Μα εσύ δεν θα 'σαι εκεί.
Θα θυμάμαι το παιχνίδι μας.
"Έρως" θα λέω.
"Θέρος" θα περιμενω ν' αποκριθείς.
"Καλοκαίρι", θα φεύγει απ' τα χείλη μου.
"Νυχτέρι", δεν θα φτάνει ποτέ η απάντησή σου.
Γιατί δεν θα 'σαι εκεί.
Απόψε πάλι θα δώσω τη μάχη μου
με τα μουσκεμένα από ιδρώτα σεντόνια.
Να μην ουρλιάζω το όνομά σου
σα σκυλί που αλυχτάει.
Να μη γυρεύω το άγγιγμά σου
στο σώμα μου.
Κάποτε ο ύπνος θα νικήσει
και θα σ' ονειρευτώ.
Το πρωί θα ξυπνήσω και δεν θα 'σαι εκεί.
Η μέρα θα κυλήσει κανονικά.
Θα ντυθώ, θα πάω για δουλειά.
Το απόγευμα θα φάω παγωτό.
Μα εσύ δεν θα 'σαι εκεί.
Το βραδάκι θα βγω στο μπαλκόνι.
Θα μετρήσω τα αστέρια στο θερινό ουρανό.
Κι αν πέσει κανένα,
θα κάνω μόνο μία ευχή.
Να είσαι πάντα καλά.
Όχι, δεν θα ευχηθώ να γυρίσεις...

Η δικη μου συμμετοχη στο 4ο Συμποσιο Ποιησης της μοναδικης Αριστεας.
Ευχαριστω οσους το ψηφισαν και οσους το αγκαλιασαν με την αγαπη τους.
Πεταλουδισια φιλια και καλο Σαββατοκυριακο!