24 DAYS' CHALLENGE # 2: ΒΛΕΠΩ

Εκ της αρχαιας λεξης λεπυρον> βλεφαρον = το κινητο μερος των οφθαλμων.
Βλεπω, κοιταζω, ορω, θωρρω.
Εκ των τεσσαρων για μενα η πιο ουσιωδης λεξη ειναι το βλεπω. Κι ας περιγραφουν ολες την ιδια εγκεφαλικη διαδικασια, την ιδια κινηση, το ιδιο πεταρισμα στα ματια. Ειναι πολλες εκεινες οι φορες που αλλο κοιταμε και αλλο βλεπουμε. Η που κοιταμε χωρις να βλεπουμε. Το βλεπω προϋποθετει μια εκουσια η ακουσια διεργασια, που ξεπερναει σε βαθος τη λειτουργια της ορασης κι ερχεται να ακουμπησει στη διεισδυση, στην κατανοηση, στην αντιληψη αυτου που αιχμαλωτιζουν τα ματια.

Κοιταζω μια ανθισμενη αμυγδαλια, βλεπω την ανοιξη που ερχεται.
Κοιταζω το γερο σκυμμενο στο σκουπιδοτενεκε, βλεπω το τελος της αξιοπρεπειας μας. Της δικης μας, οχι της δικης του.
Κοιταζω τα ματια του διχρονου γιου μου, βλεπω την ελπιδα, την αθωοτητα, το θαυμα της ζωης.
Κοιταζω το θολο βλεμμα του 13 χρονου βιαστη και δολοφονου και βλεπω τον κατακερματισμο μια παιδικης ψυχης, βλεπω πως αναπαραγεται η βια.
Κοιταζω το παιδι και τη νεκρη μητερα του και βλεπω την καταντια του ανθρωπινου ειδους.
Κοιταζω το ουρανιο τοξο μετα τη βροχη και βλεπω την αρχη για κατι νεο.
Κοιταζω καθε μικρη η μεγαλη πραξη βιας και βλεπω ολα τα λαθη και τα εγκληματα της κοινωνιας.
Κοιταζω καθε μικρη η μεγαλη πραξη αλληλεγγυης και βλεπω το μεγαλειο της ανθρωπινης ψυχης.
Κοιταζω στα ματια σου και βλεπω την αγαπη.
Κοιταζω στα χερια σου και βλεπω την κουραση, βλεπω και τη στοργη.
Βλεπω τελικα αυτο που υπαρχει η αυτο που νομιζω πως κρυβεται πισω απο τα αντικειμενα; Βλεπω την αληθεια η αυτο που εχω αναγκη να δω;
Οπως και να 'χει, κερδισμενος ειναι παντα αυτος που χρησιμοποιει τα ματια, οχι ως αισθητηρια οργανα, αλλα ως πυλες της ψυχης...

 Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:

confusedmindblog

mytripssonblog

everydayhappyhome

mystickland

Η ζωή είναι ωραία

Μια αναπνοή  

Butterfly's world 

24 DAYS' CHALLENGE #1: ΑΛΗΘΕΙΑ

Αυτη η μια και μοναδικη, που ολοι την αναζητουν μα κανεις δεν τη βρισκει.
Αληθεια γενικη, αυταποδεικτη, κοινο κτημα για ολη την ανθρωποτητα.
Αληθεια προσωπικη, ανυποτακτη, κρυμμενη μεσα στον καθρεφτη, πισω απο θολα βλεμματα, απο βραδια βασανιστικα, γεματα αλκοολ και φτηνα τσιγαρα.
Αληθεια, κοντρα στην αλαζονια, την αχαριστια, την απληστια μας.
Αληθεια που ποναει, ματωνει, ξεσκιζει τη σαρκα και την ψυχη.
Αληθεια που λυτρωνει, απελευθερωνει, χαριζει ζωη μεσα στη σταχτη.
Αληθεια... ποση αληθεια αντεχεις;

 Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:

confusedmindblog

mytripssonblog

everydayhappyhome

mystickland

Η ζωή είναι ωραία

Μια αναπνοή  

Butterfly's world 

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΚΗ ΣΑΣ

Αρχικα, γραφοντας την ιστορια αυτη, ειχα στο μυαλο μου τους βασικους ηρωες και την ιδεα ενος αισιοδοξου τελους, με το καλο να νικαει το κακο. Καθως οι ηρωες μου πηραν ζωη και απεκτησαν προσωπικοτητα, αρχισαν να κατακλυζουν το μυαλο μου διαφορα σεναρια, αλλα πιο αισιοδοξα, αλλα πιο φωτεινα, αλλα πιο σκοτεινα, αλλα με μικτες αποληξεις, χωρις ξεκαθαρα τοπια, με πολλα υποννοουμενα η με λιγοτερα. Κι επειδη, τα κλισε δεν μου αρεσουν και πολυ, θα αφησω την επιλογη στους αναγνωστες της ιστοριας μου. Παρακατω λοιπον, λιγες μονο γραμμες απο δυο εναλλακτικες συνεχειες της περιπετειας. Ψηφιστε μεχρι τις 30 Απριλιου ποια απο τις δυο προτιματε.


Διαβάστε περισσότερα

ΤΟΥΡΛΟΥΜΠΟΥΚΙ 6

Εχω πολυ καιρο να γραψω στη στηλη αυτη. Ειλικρινα δεν ξερω πως να αρχισω. Ποσο νοσταλγω την εποχη που επαιζα μπλογκοπαιχνιδα, ανεβαζα στιχους και τραγουδια και που και που, πουυυ και που, γινοταν κατι εξοργιστικο κι εγραφα και για αυτο. Ποσο λυπαμαι που δεν πολλες χαρμοσυνες ειδησεις να μοιραστω μαζι σας. Ομως, ετσι ειναι τωρα ο κοσμος, μιζερος με μιζερες ειδησεις, αλλα καπου θα βρεθει -θα την ψαξω- μια χαραμαδα φως για την ελπιδα, ετσι δεν ειναι;

-ΞΕΚΙΝΑΩ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Απλη και ξεκαθαρη. Η δικαιοσυνη στην Ελλαδα ειναι ανυπαρκτη, τη δικαιοσυνη πρεπει να παρουμε στα χερια μας οι πολιτες. Κι επειδη δεν ειναι εφικτο να παμε να καψουμε τα φραουλοχωραφα αυτων των κτηνανθρωπων στη Μανωλαδα ουτε να κοψουμε το χερι αυτων που πυροβολησαν ανθρωπους επειδη ζητησαν τα δεδουλευμενα τους, ας τους χτυπησουμε εκει που πονανε... Στο κερδος βεβαια, που αλλου; Μποϊκοταζ στις φραουλες Μανωλαδας! Υπαρχουν και στην Αχαϊα φραουλιες που κανουν φραουλες! Ε κι αν δε φαμε φραουλες μια χρονια δε θα χαθει ο κοσμος! Ενταξει, ειπαμε να στηριζουμε Ελληνες παραγωγους και Ελληνικα προϊοντα. Αλλα ρε φιλε, να στηριζω εγκληματιες; ΟΧΙ! Να τα φανε τα σκουληκια, να δουν την παραγωγη τους να καταστρεφεται, τις τσεπες τους να αδειαζουν και να ξερουν οτι ειναι ο κοσμος που τους τιμωρει για τις πραξεις τους. Γιατι ολα εδω πληρωνονται! ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ! ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΜΑΝΩΛΑΔΑΣ. ΔΙΑΔΟΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ!
(Εχει βουηξει ο τοπος, αλλα αν δεν γνωριζετε, σχετικα λινκ:
http://pitsirikos.net/2013/04/strawberry-fields-never/
http://enomenoiblogers.blogspot.com/2013/04/blog-post_4964.html)

-ΝΕΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑ Η ΑΛΛΙΩΣ ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΜΑΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Μια πολυ ωραια προσπαθεια εχει ξεκινησει απο τον Ελευθερο Δικτυογραφο, Ελληνα που προσφατα μεταναστευσε στην Ολλανδια, να καταγραφει αυτο το νεο κυμα Ελληνων μεταναστων, το τι τους οδηγησε στην αποφαση να φυγουν, τι συνθηκες βιωνουν εκει που ειναι, γενικα να πουν οι ιδιοι τις ιστοριες τους. Αυτη τη στιγμη που μιλαμε, οι περισσοτεροι απο εμας εχουν τουλαχιστον εναν γνωστο, φιλο η συγγενη που εχει φυγει η ετοιμαζεται να φυγει. Εγω προσωπικα εχω τρεις. Γραφεται μια νεα σελιδα στην ιστορια μας και αξιζει να υπαρχουν ντοκουμεντα. Η πρωτοβουλια ανηκει σε μια ομαδα νεων ανθρωπων, που θελουν εστω και απο μακρια να βοηθησουν με καποιο τροπο τον τοπο τους, δεν ειναι ΜΚΟ και δεν χρηματοδοτουνται. Χρειαζονται την υποστηριξη μας τοσο σε οικονομικο επιπεδο οσο και σε επιπεδο διαδοσης.
Για οσους δεν γνωριζουν, αξιζει τον κοπο να ριξετε μια ματια κι αν κρινετε οτι αξιζει, βοηθηστε οπως μπορει ο καθενας.
NEW DIASPORA

-Η ΠΕΙΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΠΕΙΝΑ ΔΙΚΗ ΜΑΣ

Μακρια απο τη μιζερια και τη μαυριλα, καποιοι συμπολιτες μας, ανθρωποι που ειχαν πολλα και τα εχασαν, ανακαλυπτουν ξανα την αληθινη εννοια της ζωης και της προσφορας και κανουν την αλληλεγγυη πραξη. Τετοιες πρωτοβουλιες παντα θα αναδεικνυονται εδω, γιατι ειναι αυτη η χαραμαδα φωτος που λεγαμε. Σημερα μιλαμε για την υπεροχη προσπαθεια συλλογικης κουζινας, που στηνεται σε αλλο σημειο της Αθηνας καθε μερα και απευθυνεται σε ολους οσους εχουν αναγκη ενα πιατο φαγητο. Περισσοτερες λεπτομερειες εδω:
Ο ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

-ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ;

Οταν κατακλυζομαι απο ειδησεις και εικονες σαν αυτη:
Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ 
αυτη: 
ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ 
αυτη:
ΧΑΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ! 

και απειρες παρομοιες καθε μερα, μα κ α θ ε  μ ε ρ α, περα απο τις ενοχες, περα απο την ανησυχια, δεν μπορω παρα να αναρρωτιεμαι...
Ποτε γιναμε ετσι; Ειμαστε ετσι φτιαγμενοι μηπως τελικα; Ποτε εγινε το κερδος αυτοσκοπος; ποτε βαλαμε το χρημα πανω απο τις ζωες μας, απο την ελευθερια μας; Ποτε αποφασισαμε οτι αξιζει να πεθαινουν απο καρκινο η απο ασιτια παιδια στον "τριτο κοσμο" -η εκφραση και μονο ειναι ΝΤΡΟΠΗ!- για να εχουμε εμεις εξελιγμενα κινητα, μοντερνα αυτοκινητα κι ενα σκασμο αχρηστα πραγματα;
Καθε βραδυ συνηθιζω πριν κοιμηθω να προσευχομαι, να μας εχει ο Θεος ολους καλα. Τελευταια, δεν ξερω τι να προσευχηθω; Με ποιο τροπο να ζητησω να σταματησει αυτη η τρελα; Πως να ζητησω ενα τετοια θαυμα; Πως ξαφνικα να επανακτησουμε την ανθρωπια μας; Πελαγωνω, παγωνω, ειλικρινα, μονο να γραφω ξερω πια, να αντιδρω δεν εχω τροπο, δεν ξερω πως, μουδιαζω... Κι ολο η ιδια ερωτηση τριβελιζει το μυαλο μου, μπας κι αν βρουμε τη ριζα του προβληματος το λυσουμε εντελει, ολο μια ερωτηση, ξανα και ξανα και απαντηση καμια...
Που χασαμε το δρομο;
ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ;
ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ;;;;
 

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Καλησπερα!
Σημερα θα μιλησουμε για αξιοπρεπεια. Σε μια εποχη που ολα ειναι δυσκολα, που παλευουμε για την επιβιωση, καποιοι μας μαθαινουν πως ναι, υπαρχει ακομα αξιοπρεπεια. Μαθηματα ζωης, για ολους μας, για μενα πρωτα πρωτα...Σημερα κανω μια εξομολογηση, μια ψυχοθεραπεια...
Το Ποντικακι μας, μητερα ενος μικρου αγοριου, με οικονομικα προβληματα τετοια που αναγκασαν τον αντρα της να φυγει μακρυα απο την οικογενεια του για μεγαλο χρονικο διαστημα ωστε να εξασφαλισει τα προς το ζειν, δεν διστασε να διεκδικησει αυτα που δικαιωματικα της ανηκαν, να εγκαταλειψει τη δουλεια της οταν της τα αρνηθηκαν και να καταφυγει στο νομο, οπου και τελικα δικαιωθηκε. Ανεργη πλεον, ψαχνει επειγοντως μια δουλεια. Ναι, δυσκολευεται. Ναι, θα ξημερωσουν ακομα πιο δυσκολες μερες για εκεινη και την οικογενεια της. Ομως το εκανε. Ειχε τα κοτσια και το εκανε. Και τη θαυμαζω για αυτο. Και τη ζηλευω λιγακι. Γιατι εγω, τωρα που εχω το Δημητρακη, δεν θα ειχα τα κοτσια να το κανω. Γιατι εγω, μετα απο 2 σχεδον χρονια που βιωσα την ανεργια στο πετσι της οικογενειας μου, με τον αντρα μου να ψαχνει απεγνωσμενα μεροκαματο, με την αισθηση οτι με συντηρουν αλλοι κι εμενα και το παιδι μου, δεν θα ειχα τα κοτσια να το κανω και να διακινδυνευσω να πεινασουμε. Τωρα ο αντρας μου δουλευει, πολλες ωρες, εξευτελιστικο μεροκαματο, αθλιες συνθηκες, μηδενικα δικαιωματα. Πριν απο 2 χρονια θα του ελεγα "δωστους δυο φασκελα και φυγε!". Σημερα του λεω "μεινε, κανε υπομονη μεχρι να βρεις κατι αλλο και μετα φυγε, περιμενε να δουμε αν μεχρι το καλοκαιρι κατι εχει αλλαξει (υποτιθεται πως υπαρχει αυτη η προοπτικη) και μετα βλεπουμε". Παω πισω τις αξιες μου, τα ιδανικα μου, τα θελω μας γιατι φοβαμαι, ναι φοβαμαι, μηπως το παιδι μου στερηθει, οχι τα πολλα, τα βασικα...
Εχω παψει απο καιρο να γραφω για δουλειες, συνθηκες εργασιας, διεκδικηση δικαιωματων. Δεν μου αρεσει να πρεσβευω πραγματα που δεν μπορω πρωτη εγω η ιδια να υποστηριξω. Ευτυχως ειμαι απο τους σχετικα τυχερους, στη δουλεια μου ειναι ενταξει τα πραγματα, δεν ισχυει το ιδιο για το συντροφο μου ομως. Κι αλλωστε και μονο η ανοχη, δεν ειναι συνενοχη;
Οχι, δεν εχω αλλαξει αποψεις, ακομα θεωρω οτι ελευθερος ειναι ο ανθρωπος που καθε μερα μπορει να ξεκινησει απο το μηδεν. Και ειμαι σιγουρη πως αν αυριο και οι δυο μεινουμε χωρις δουλεια, θα σηκωσουμε τα μανικια, θα σηκωσουμε το κεφαλι και θα το αντιμετωπισουμε, θα ξεκινησουμε απο την αρχη. Απλα, πριν ερθει ο Δημητρης θα το επιδιωκα, ενω τωρα απλα θα το αποδεχομουν.
Για αυτο, οταν διαβασα την αφιερωση σε αυτη την αναρτηση... ντραπηκα... αλλα ενιωσα ταυτοχρονα και πολυ περηφανη για σενα, Ποντικακι!
Ζητας εσυ τη δικη μου γνωμη; Τη δικη μου "εγκριση"; Οχι, ειναι λαθος...
ΕΓΩ σε ευχαριστω, Σοφια μου, για το μαθημα αξιοπρεπειας που μου εδωσες!

Υ.Γ. Η Σοφια ειναι απο Καβαλα. Αν γνωριζετε κανεναν που να ψαχνει για υπαλληλο... Μην ξεχναμε πως μονο η αλληλεγγυη θα μας σωσει απο τις απιστευτες αυτες καταστασεις και απο τον εαυτο μας!

ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ!

Καλησπερα και καλη εβδομαδα!
Στο θεατρο του παραλογου που παρακολουθουμε ολοι, το να τολμησει ενας δημοσιος λειτουργος να παραπονεθει για τις αθλιες συνθηκες και να ζητησει τα αυτονοητα, αν μη τι αλλο για την ασφαλεια ολων μας εχει ως αποτελεσμα... απειλες και κυρωσεις!
Αντιγραφω απο: http://anemos5.blogspot.com/2013/04/blog-post_1131.html

Χτές Τετάρτη στις δικαστικές φυλακές Ναυπλίου διαδραματίστηκαν τα εξής
Αποφασίστηκε να λειτουργήσουν όλες οι υπηρεσίες και ο προαυλισμος των κρατουμένων , με την εξής υποδομή σπασμένες και καμένες σκοπιές, καμία τηλεφωνική επικοινωνία φύλακα με το κέντρο (πάρα μόνο με ασύρματο που σε λίγη ώρα μένει από μπαταρία) κάμερες σπασμένες (με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι που προαυλιζονται  ( ειδικά το απόγευμα έως 5 ώρες ,να μην ελέγχονται), καλωδιώσεις  βραχυκυκλωμένες (που θέτουν την ασφάλεια μας σε κίνδυνο ηλεκτροπληξίας,) και άμεση και συνεχόμενη επαφή των κρατουμένων εσωτερικά της φυλακής με τον άοπλο και ανυπεράσπιστο φύλακα.
Οι κρατούμενοι που πρωτοστάτησαν στην εξέγερση πριν ένα μήνα είναι αραβόφωνοι,άκρως επικίνδυνοι και αντί να είναι σε πειθαρχεία (που δεν υπάρχουν) προαυλιζονται κανονικά ,έρχονται σε επαφή με τον φύλακα, και δεν παρακολουθούνται αν αποδράσουν από τα προαύλια .διότι δεν  υπάρχουν κάμερες



Πέρα του οτι τίθεται θέμα προσωπικής ασφάλειας της Ζωής μας σε μια φυλακή που κάηκε..και παρέμεινε έως έχει, σε μια φυλακή που παραλαμβάνει συνεχώς κρατουμένους , να φυλαχτούν σε σπασμένες χωρίς τζάμια σκοπιές,και υπερβαίνει σε πληθυσμό κατά πολύ το διπλάσιο (ακόμα και μετά την εξέγερση μετά από ένα μήνα)την χωρητικότητά της, (κοιμούνται σα τα ζωα ο  ένας  πάνω  στον άλλον κυριολεκτικά)  600 αντι 300 τίθεται και  θέμα  ασφάλειας  των  πολιτών ,σε  περίπτωση  απόδρασης , αφού τα μέτρα ασφαλείας είναι ανύπαρκτα!
Με υπεράνθρωπες προσπάθειες μας δεν έγιναν ομηρίες,πριν ένα μήνα,  δεν θρηνήσαμε θύματα, δεν έγιναν αποδράσεις όπως στα Τρίκαλα  με  αποτέλεσμα  σκληροί  ειδικά  αραβόφωνοι   κρατούμενοι  να αποδράσουν και να κινδυνέψουν πολίτες, -όπως η άτυχη  κoπελα στην Κόρινθο  που  σκοτώθηκε από πυρά δραπέτη).
Και τώρα τι; να γίνουμε στο ίδιο έργο θεατές;
Σε σχετικές αναφορές συναδέλφων προς τον Αρχιφύλακα (ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΦΥΛΑΚΗΣ) περί αυτών  των θεμάτων ως μαινόμενος ταύρος  φώναζε και ακούγονταν έως το Ναύπλιο (3 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ  απέχει). Μάλιστα εξωτερικοί συνάδελφοι.. νόμισαν ότι έγινε εξέγερση... .. απείλησε τους  συναδέλφους ( που έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να κάνουν αναφορά,) διαμεσω των  αξιωματικών  του οτι θα τους τιμωρήσει βάζοντάς τους συνέχεια υπηρεσία στα καμμένα και διέταξε  εκδικητικά  να  κάτσουν παραπάνω υπηρεσία για έρευνα.
Σεβόμαστε  την κρίσή στην κοινωνία ,την ανεργία και την ανέχεια και δεν  θέλουμε  να  προκαλέσουμε  το περί δικαίου κοινό αίσθημα!  Έχουμε περικοπές μισθών πάνω από 45% έχουμε να πληρωθούμε νύχτα σχεδόν   2 χρόνια  είμαστε  επιφυλακή  χωρίς να  πληρωνόμαστε  τίποτα  παραπάνω εδώ και πλέον  40  ημέρες λόγω εξεγέρσεως της φυλακής! αλλά να μας απειλούν  διότι  απαιτήσαμε τα αυτονόητα;;;;;
Να εξασφαλιστεί η δικιά μας ασφάλεια και η ασφάλεια των πολιτών ...  πάει πολύ την  στιγμή  που  μέσα  σε ένα μήνα έχουν γίνει επιθέσεις με Καλάσνικοφ έως ομηρίες  συναδέλφων σε διάφορες φυλακές!
θα επανέλθω φτάνει πια ευχαριστώ πολύ αν το δημοσιεύσετε
ΥΓ
Ξέρετε  τόσα χρόνια που κραυγάζουμε προτού γίνουν όλα αυτά τα γεγονότα σήμερα (σαν μάντεις  κακών οιωνών) ότι οι φυλακές βράζουν και δεν χωράνε άλλους  την  επίσημη  απάντηση  του  υπουργείου Δικαιοσύνης;
Είστε  έμπειροι υπάλληλοι στο Ναύπλιο σας έχουμε εμπιστοσύνη! ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ
ANTI να γίνει πρόληψη και έλεγχος της εγκληματικοτητας  με ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ των  εγκληματικών  ομάδων που εισέρχονται τα σύνορα . .  (όλοι δηλώνουν λαθρομεταναστες με δεκαεπτά ονόματα Αλβανοί Ρωσοποντιοι αραβόφωνοι κτλπ) κανείς δεν τους ελέγχει σε ποιες  παρακρατικές  ένοπλες  οργανώσεις ανήκαν  προτού έρθουν στην χώρα μας το υπουργείο απάντησε οτι πήρε μέτρα.. όπως να μεγαλώσει το ωράριο υπηρεσίας μας.
(Ενας φύλακας αντιστοιχεί σε 200 κρατούμενους κατά μέσο όρο στον Κορυδαλλό 500 )  και να  εξοπλιστούν οι  εξωτερικοί  σκοποί με  G3A3!!!!!!!!
ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ 30 ΧΡΟΝΩΝ
ΕΥΓΕ! Τα συμπεράσματα δικά σας............... τα μέτρα του υπουργείου εδώ 
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΨΑΧΝΟΥΝ ΛΕΕΙ...   παλαιό στρατόπεδο, προκειμένου να εκτίουν τις ποινές τους όσοι  έχουν διαπράξει οικονομικά εγκλήματα, τα οποία τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
ΘΑ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΕΜΑΣ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
Το κράτος χρόνια τώρα με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ δίνει την εύκολη λύση] για όλη την παθογένεια του συστήματος φταίνε οι βρώμικοι σωφρονιστικοί και το θέμα είναι λήξαν πως λέμε εδώ και 50 χρόνια θα φύγουν οι φυλακές απο τον Κορυδαλλό που είναι διπλα.. σε παιδάκια με σχολεία, έτσι λέμε για να λέμε...

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Η ιστορια ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ που φιλοξενειται στο άλλο μου ιστολόγιο έφτασε αισίως στη 12η συνέχεια και σας προσκαλώ να τις διαβάσετε! Θα τις βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους!

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 1  
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 2
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 3 
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 4
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 5
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 6
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 7 
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 8
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 9 
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 10
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 11 
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ - 12

Θα χαρώ πολύ να μάθω εντυπώσεις! Φυσικά... έπεται συνέχεια!

Πεταλουδισια φιλια!

ΑΠΡΙΛΗΣ!!!

Επιτελους, μπηκε ο Απριλης και μαζι του η ανοιξε εκανε πλεον, αν και στο δευτερο μηνα, δυναμικα την εμφανιση της! Λιακαδα, ζεστη, μυρωδια απο θαλασσα!
Καλη Μηνα με δυο παλια αλλα κλασικα τραγουδακια!
Πεταλουδισια φιλια, επισημως πλεον, αφου ξαναβρηκα την Πεταλουδα μου!!





Υ.Γ. Η μυρωδια απο τις ανθισμενες νεραντζιες ειναι υπεροχη, απο τα ελχαιστα πραγματα στη μεγαλουπολη που θυμιζουν οτι εχουμε ανοιξη. Σταματηστε για ενα λεπτο να την απολαυσετε!!!