ΕΥΧΕΣ ΠΟΛΛΕΣ!

Περασε ενας ακομα χρονος. Η διαθεση αυτα τα Χριστουγενα ειναι παραξενη... μα οχι αρνητικη.
Η σκεψη παντα τρεχει στους ανθρωπους που ειναι μονοι τους. Ειτε ειναι αστεγοι και ζουν μεσα στο κρυο ειτε ειναι απλα ανθρωποι που μενουν σποτι τους, δουλευουν, αλλα δεν εχουν καποιον ανθρωπο δικο τους, δικο ΤΟΥΣ, η μοναξια ειναι παντα αβασταχτη, ειδικα αυτες τις ημερες.
Η σκεψη τρεχει και σε ολα οσα ζουμε, στις ενοχες, στις ευθυνες, στην αδικια, στον πονο, σε ολα τα αναπαντητα ερωτηματα, στην αβεβαιοτητα του αυριο.
Κι αναποφευκτα οι σκεψεις αυτες οδηγουν στις αλλες, τις γλυκες, τις αισιοδοξες.
Γιατι ειναι ευλογια, σημερα πιο πολυ απο ποτε, να εχεις μια στεγη, ενα πιατο φαγητο, μια αγκαλια να κουρνιαξεις, εναν ανθρωπο να στηριχτεις και να στηριξεις. Ειναι ευλογια το σπιτι να ειναι γεματο απο αγαπη, απο χαμογελα αληθινα, απο ανθρωπους ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ, απο ευχες καρδιακες. Ειναι θαυμα να ζεις, να αναπνεεις, να γελας, να αισθανεσαι. Ειναι θαυμα να μπορεις να προσφερεις εστω και λιγοστη χαρα. Ειναι θαυμα να ζεις! Ειναι πολλα περισσοτερα απο οσα αλλοι θα τολμουσαν ποτε να ονειρευτουν.
Με λιγοτερα η και καθολου δωρα, με ελαχιστες δαπανες, με πολλη αγαπη, με πολλα χαμογελα, τολμω να πω πως φετος η καρδια μου ειναι και παλι γεματη. Οκ, το αγχος για την επιβιωση εχει γινει μονιμος συντροφος, αλλα την καρδια, την ψυχη, το μοιρασμα, δεν μπορει να τα αγγιξει. Δοξα τω Θεω, εχουμε ακομα την υγεια μας, εχουμε ακομα ο ενας τον αλλον!
Πολλες ευχες λοιπον! Δυνατες ευχες για δυνατες στιγμες, γεματες αγαπη για δικους μας ανθρωπους αλλα και για ξενους ανθρωπους που τη χρειαζονται. Ποιος αλλωστε ειναι πραγματικα ξενος;
Πολλες ευχες για Χριστουγενα γλυκα, παραμυθενια, ζεστα, με τον ιδιο ενθουσιασμο που τα ζουσαμε οταν ημασταν παιδια!

Σας αφηνω συντροφια μουσικη. Τραγουδια παιδικα, Χριστουγενιατικα. Το πρωτο το μαθαινω στο γιο μου. Το δευτερο ειναι απο τα αγαπημενα μου, παντα με συγκινουσε και μου εφερνε δακρυα η ιστορια του παιδιου που γυριζε μονο του τον κοσμο κι ο μικρος Χριστος το καλοδεχτηκε, χωρις να κραταει δωρα, μονο τη μουσικη του. Σπουδαιο παραδειγμα, δεν ειναι;

Καλες Γιορτες σε ολους!
Πεταλουδισια φιλια!

"ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ" ... ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Καλησπέρα!
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις που μου δημιούργησε μια εμπειρία που είχα το Σάββατο το πρωί.
Είχα πάρει το γιο μου κι είχαμε πάει στο Σύνταγμα, ήταν η Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του ομίλου που εργάζομαι. Του αγόρασα ένα από αυτά τα μπαλόνια με ήλιο, ένα αυτοκινητάκι και το έδεσα στο χεράκι του. Ο μικρός το έλυσε κι όπως ήταν φυσικό αυτό πέταξε, αλλά δεν κατάφερε να φτάσει ψηλά καθώς καρφώθηκε σε ένα δέντρο. Εκεί άρχισε η γκρίνια... Κάναμε βόλτες γύρω γύρω να ξεχαστεί, αλλά τι περιμένεις, ούτε δυο χρονών δεν είναι, ήθελε το μπαλόνι του. Και τότε τους είδα. Τέσσερις τον αριθμό, με τις στολές τους, τέσσερις αστυνομικοί, τώρα τι ακριβώς φυλούσαν δεν ξέρω. Και σκέφτηκα "μωρέ λες;" Και μετά είπα να το τολμήσω, το πολύ πολύ να μου έλεγαν καμιά βλακεία, να τα έπαιρνα και να τσακωνόμασταν... Πλησίασα και τους ζήτησα αν μπορούν να κατεβάσουν το μπαλόνι του μωρού μου από το δέντρο. Περίμενα μια απάντηση του στυλ "πας καλά κυρά μου, αστυνομία είμαστε, μπαλόνια θα κατεβάζουμε;!!" Προς έκπληξή μου, και οι τέσσερις προθυμοποιήθηκαν να δοκιμάσουν. Άρχισαν λοιπόν να χοροπηδάνε, να τεντώνονται, να τραβάνε τα κλαδιά σε μια προσπάθεια να κατεβάσουν το μπαλόνι, που όμως σε κάθε κίνηση ανέβαινε και πιο ψηλά. Τελικά δεν τα κατάφεραν, αλλά φάνηκε να το διασκέδασαν, καθώς γελούσαν όλη την ώρα σαν παιδιά. Πραγματικά, ήταν για βίντεο το σκηνικό. Κι έτσι, ήταν αδύνατον να μην έρθουν στο μυαλό μου άλλες σκηνές, βίαιες, χωρίς χαμόγελα, με γκλομπ, δακρυγόνα, ξύλο, αίμα, βρισιές και ωμή και απαράδεκτη βία, τυφλή βία, απέναντι σε γυναίκες και γέρους και παιδιά...σαν το δικό μου. Κι αναρωτήθηκα... τι είναι αυτό που μετατρέπει τους ανθρώπους σε κτήνη; Πώς από αθώο νεαρό παιδί, τόσο πρόθυμο να βοηθήσει, να κάνει κάτι τόσο "χαζό" για να δώσει χαρά σε ένα μωρό, μετατρέπεσαι αν χρειαστεί σε μπραβο του συστήματος, ακόμα και σε δολοφόνο; Τι είναι αυτό που κάνει τον αστυνομικό μπάτσο; Δεν λέω ότι αυτά τα παιδιά ήταν στις διαδηλώσεις κι έκαναν αυτά τα αίσχη, είμαι όμως σίγουρη ότι πολλοί από τους συναδέλφους τους που ήταν, σε μια άλλη ανύποπτη στιγμή της ζωής τους, θα έμοιαζαν εξίσου αθώοι, εξίσου εξυπηρετικοί, εξίσου συνάνθρωποι...Περίεργες μέρες, περίεργες σκέψεις... σε ένα σύστημα που διχάζει και κρίνει με μεγάλη ευκολία κι εμείς πάντα πέφτουμε στο λούκι...

Μιλώντας για σκέψεις, περίεργους καιρούς και βία, να και μια άλλη είδηση που μου κίνησε το ενδιαφέρον και θεωρώ πως πρέπει να φτάσει στα χέρια και τα αυτιά όλων, γιατί είναι ένα καθρέφτισμα στην αντίπερα όχθη, εκεί που ο "ξένος" είναι Έλληνας.
Έλληνες μαθητές, μετανάστες στη Γερμανία, πρώτης ή και δεύτερης γενιάς, υπογράφουν το παρακάτω γράμμα, απάντηση και καταγγελία στη δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα.
Αντιγράφω από http://giorgossarris.blogspot.gr/2012/12/blog-post_15.html

«Είμαστε Ελληνες μαθητές και μαθήτριες στη Γερμανία. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γεννηθεί εδώ. Οι οικογένειές μας αναγκάστηκαν εξαιτίας των δυσκολιών να μεταναστεύσουν τις προηγούμενες δεκαετίες στη Γερμανία, αλλά και τώρα εξαιτίας της κρίσης στην Ελλάδα. Με αυτό μας το γράμμα θέλουμε να εκφράσουμε την οργή μας και την καταδίκη μας για τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών, εργαζομένων και συμμαθητών μας στην Ελλάδα από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.

Σαν παιδιά μεταναστών στη Γερμανία, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει ρατσιστική βία, τι σημαίνει ναζισμός. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε έρθει πολλές φορές αντιμέτωποι με τη δράση ναζιστικών οργανώσεων στη Γερμανία σαν τη Χρυσή Αυγή, που επιτίθενται στους ξένους εργάτες που ζουν και εργάζονται στη Γερμανία. Η ρατσιστική βία δεν ξεχωρίζει νόμιμους και παράνομους μετανάστες, έχει ένα και μόνο στόχο. Να διχάσει τους λαούς, τους εργαζόμενους, τους νέους για να μη βλέπουν τον πραγματικό υπεύθυνο για τα προβλήματά τους.

Θέλουμε να γνωρίζετε ότι κάθε φορά που η ναζιστική Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα κυνηγά μετανάστες και χτυπά μαθητές που αγωνίζονται, δίνει πάτημα σε αντίστοιχες φασιστικές οργανώσεις στη Γερμανία να επιτεθούν με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο σε εμάς και τους γονείς μας.

Εμείς που βλέπουμε κάθε μέρα τους γονείς μας να ιδρώνουν για την επιβίωσή μας στα εργοστάσια και τις μεγάλες επιχειρήσεις της Γερμανίας, να παλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε ένα εστιατόριο ή μια μικρή επιχείρηση, εμείς που σαν μαθητές πολλές φορές δουλεύουμε για να βοηθήσουμε τους γονείς μας, γνωρίζουμε ότι για τα καθημερινά βάσανα της οικογένειάς μας δεν φταίει ο συμμαθητής μας που έχει άλλο χρώμα, άλλη θρησκεία ή είναι από άλλη χώρα.

Η φασιστική Χρυσή Αυγή και οι αδελφές της ναζιστικές οργανώσεις στη Γερμανία με τα ψέματά τους και τους τραμπουκισμούς τους έχουν ένα στόχο: Να τρομοκρατήσουν εμάς και τους γονείς μας για να μην αντιδράσουμε με τη δίκαιη οργή και αγανάκτηση που κάθε μέρα νιώθουμε, να μείνουν στο απυρόβλητο οι πολιτικές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και τους νέους στην Ελλάδα και τη Γερμανία.

Καταδικάζουμε και απομονώνουμε τη δράση της χιτλερικής Χρυσής Αυγής, των ομοϊδεατών τους στη Γερμανία! Δυναμώνουμε τον αγώνα σε Ελλάδα και Γερμανία! Αυτή είναι η απάντησή μας!».

Τα σχόλια δικά σας!
Πεταλουδίσια Φιλιά

ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΣ

ΕΥΧΕΣ
Χρονια Πολλα σε Νικους και Νικολετες, διαδικτυακους και μη φιλους!
Χρονια Πολλα και σε σενα, Νικο μου, το δικο μου Νικολα, που χρονια τωρα μοιραζομαστε τη ζωη μας, με ολα τα καλα και τα ασχημα της! Σε αγαπω πολυ να σε χαιρομαι! Να σε χαιρομαστε ολοι!



 ΜΝΗΜΕΣ
4 χρονια μετα το χαμο του Αλεξη... τι απεμεινε αληθεια; Παντως σιγουρα ακομα δεν παψαμε να αντιμετωπιζουμε τετοια γεγονοτα σαν "μεμονωμενα περιστατικα", παντως σιγουρα σαν κοινωνια δεν ωριμασαμε, δεν αντιληφθηκαμε, δεν καλυτερευσαμε. Το ταξιδι συνεχιζεται για ολους μας και για τον Αλεξη στην αιωνιοτητα, να θυμασαι πως παντα σε θυμομαστε μικρε αγγελε....