ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΣ!...

Ηρθες στην Ελλαδα πριν απο 20 περιπου χρονια για πρωτη φορα. Ησουν ενα τοσο δα πλασματακι, Ελληνικα φυσικα δεν μιλουσες. Ειχες ομως το πιο ομορφο χαμογελο που εχω δει και την πιο ζεστη αγκαλια! Θυμαμαι οτι καθε φορα που σου προσπαθουσα κατι να σου πω με νοηματα η ζωγραφιες, ανοιγες διαπλατα τα ματακια σου και με αγκαλιαζες σφιχτα σφιχτα! Τη θυμασαι αραγε αυτη την επισκεψη την πρωτη;

Μετα απο λιγες μερες εφυγες, για να ξαναρθεις μονιμα λιγους μηνες μετα. Εσυ βρηκες μια οικογενεια που τοσο την ειχες στερηθει κι εγω τη μικρη αδερφη που παντα ηθελα! Γιατι οσο κι αν αγαπαω τη μεγαλη μου αδερφη παντα ηθελα και μια μικροτερη, να την προσεχω!

Και σε προσεξα και σε αγαπησα παρα παρα πολυ! Εφτασα να ανησυχω για σενα σαν να ησουν παιδι μου! Ελπιζω πως δεν στο εδειξα ποτε, πως ημουν αρκετα διακριτικη ωστε να σε αφηνω να κανεις τα λαθη σου και να ειμαι εκει να σε συμβουλεψω και να σε βοηθησω να σηκωθεις. Ελπιζω να μη σε εκανα ποτε να νιωσεις ασχημα η οτι σε κρινω. Κι αν το εκανα αθελα μου, πιστευω πως με εχεις συγχωρησει. Ησουν η ιδανικη προβα τζενεραλε για το Δημητρακη μου- αν και ομολογω μου εχει βγει πολυ πιο ζορικος απο σενα!

Ζησαμε πολλα μαζι. Απο νωρις το ενιωσα οτι μας δενει κατι εντελως ξεχωριστο. Εσυ με ξερεις καλυτερα απο τον καθενα! Εισαι ο ανθρωπος που θα ρωτησω "τι σκεφτομαι τωρα;" και εννια στις δεκα φορες θα πεσεις μεσα! Εισαι αυτη που θα παρω πρωτη οταν ειμαι καλα και οταν ειμαι χαλια! Εισαι αυτη που δεν θα χρειαζεται να μιλησουμε για ολα, γιατι απλα τα καταλαβαινεις πριν στα πω. Αυτη που μπορουμε να αραζουμε ωρες χωρις να λεμε τιποτα απολυτως, χαλαραααααα!

Ξερω ποσα περασες. Και ξερω οτι ελειπα σε δυσκολες στιγμες. Οσο κι αν εχεις κανει λαθη, οσο κι αν εχεις βρεθει σε ασχημες καταστασεις, οσο κι αν οι επιλογες σου σε πονεσαν και σε εκαναν να χασεις την αυτοεκτιμηση σου, εγω στο εχω πει και θα στο ξαναπω χιλιες φορες.

ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!! ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΕΣ, ΟΣΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ, ΟΣΑ ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΚΙ ΟΣΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ!

Το ξερεις οτι το εννοω, πιστευω πολυ σε σενα! Κι εχω δικιο, γιατι οσα πιστευες πως δεν τα μπορουσες τα μπορεσες και μολις πιστεψες στον εαυτο σου καταφερες κι αλλα τοσα!

Και τωρα να που τα καταφερες να κανεις ενα ονειρο σου πραγματικοτητα! Και χαιρομαι πολυ πολυ πολυ για σενα, παρολο που το ονειρο σε πηρε μακρια και ουτε ξερω ποτε θα σε δω ξανα, ουτε καν ποτε θα σου μιλησω! Ομως ξερω πως η κριση δεν θα μας χωρισει, πως παντα θα ειμαστε αδερφες ψυχες, ο,τι κι αν γινει, αυτο δεν θα αλλαξει! (Περιττο να σου πω οτι ο Νικος ακομα με κοροϊδευει και μου λεει "κανενα μηνυμα απο την αντιζηλο μου;" και γελαμε!)


Αλλα μου λειπεις κοριτσακι μου! Οταν ειμαι χαρουμενη, οταν θυμωνω, οταν στεναχωριεμαι μου λειπεις! Και ανησυχω λιγο για σενα, αν εισαι καλα, αν τρως, αυτα τα χαζα... Και λεω λιγο, γιατι πιστευω πως τωρα πια ΜΠΟΡΕΙΣ να τα καταφερεις μονη σου, δεν με εχεις αναγκη, δεν εχεις κανεναν αναγκη!

Αν μπορουσες μονο να δεις τον εαυτο σου πως εχει εξελιχθει, πως εχει αλλαξει τα τελευταια χρονια, θα ενιωθες το ιδιο περηφανη οσο νιωθω εγω! Και θα καταλαβαινες ποσο πολυ δυνατη εισαι!

Τα 29α γενεθλια σου σε βρισκουν σε εναν μακρινο τοπο, διαφορετικο τελειως, χωρις δικους σου ανθρωπους, να κυνηγας ενα ονειρο. Ευχη μου, περα απο το να εχεις πολλα και καλα χρονια μπροστα σου, ειναι να εχεις παντα ενα ονειρο για να κυνηγησεις! Να μην παψεις ποτε να ονειρευεσαι και ποτε να μην το βαλεις κατω! Να τα πραγματοποιεις το ενα μετα το αλλο! Εισαι ενας πανεμορφος ανθρωπος, εξωτερικα και εσωτερικα, μην το ξεχασεις ποτε αυτο!

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, ΔΥΝΑΤΑ ΚΙ ΕΝΤΟΝΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙΣ!

Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ!

ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Καλημερα διαδικτυακοι μου φιλοι!

Αποχη εκανα οχι λογω εξελιξεων ουτε και λογω διακοπων, απλα λογω ελλειψης χρονου...

Μεσα σε ολα τα υπολοιπα, ξεκλεψα λιγο χρονο να μιλησω στο τηλεφωνο με την κουμπαρουλα μου στην επαρχια, της οποιας ο αντρας ειναι αγροτης. Εχουν δυο παιδακια και εκεινη δεν εργαζεται.
Χρονια τωρα ακουω ιστοριες -ξερετε τωρα πως ειναι στην επαρχια- για συναδερφους η ακομα και συντοπιτες του κουμπαρου μου που, ενω επαιρναν κανονικα επιδοτησεις για αναπτυξη της αγροτικης τους επιχειρησης, ετρωγαν τα χρηματα αλλου, με αποτελεσμα να μην εχουν τα καταλληλα μηχανηματα και να ζητανε απο τον κουμπαρο να αναλαβει τα κτηματα τους.... και σε πολλες περιπτωσεις να τον φεσωνουν κιολας! Την εποχη του μεγαλου παρτυ, οταν οι επιδοτησεις γινονταν Πορσε καγιεν και λουλουδια στα μπουζουκομαγαζα της Εθνικης, ο κουμπαρος εστηνε την επιχειρηση του, δουλευε νυχθημερον, εχτιζε το σπιτι του και γενικα εφτιαχνε το μελλον του, με αποτελεσμα σημερα να εχει ενα σταθερο εισοδημα και ενα καλο επιπεδο ζωης. Πληρωνε τους φορους του κανονικα και δουλευε με τιμολογιο, εκανε τις επαφες του ωστε να διαθετει ολη του την παραγωγη και ουτω καθ' εξης.

Σημερα λοιπον, με τα μετρα που ενδεχομενως να ληφθουν για τον ΟΓΑ και τη φορολογια των αγροτων, ειναι σαφως και θιγμενος και αδικημενος. Πηρα λοιπον την κουμπαρα μου, αναμενοντας ενα ξεσπασμα οργης. Αντι αυτου, πηρα την απαντηση πως απλα θα πρεπει να μαθουν να ζουν με λιγοτερα, να δουλεψει ισως κι εκεινη αν χρειαστει στο χωραφι. Ναι, μου ειπε, ειναι αδικο να την πληρωνουμε κι εμεις που δεν τα φαγαμε, αλλα καποια στιγμη πρεπει το φαγοποτι να σταματησει, καποια στιγμη πρεπει να μπει σε αυτον τον τοπο μια ταξη! Μου μιλησε για πολλους, κατα κυριο λογο υπαλληλους του δημου- που ειχαν ενα παρατημενο χωραφακι που κανεις δεν καλλιεργουσε, γραφτηκαν στον ΟΓΑ, δηλωσαν οτι το χωραφι ηταν σε "αγραναπαυση" και επωφελουνταν για χρονια απο ολα τα προνομια και τις επιδοτησεις των αγροτων, χωρις να εχουν πιασει στα χερια τους τσαπα! Μου ειπε επισης οτι και η ιδια θα μπορουσε αν ηθελε να βγαλει συνταξη απο τον ΟΓΑ, αλλα δεν παει να κανει τα χαρτια της, γιατι δεν το θεωρει σωστο! Και μου δηλωσε ευθαρσως οτι ολα αυτα δεν θα την κανουν να το βαλει κατω και να παει τη ζωη της πισω, αντιθετα σχεδιαζει να αποκτησει και τριτο παιδακι!

Και μετα απο ολα αυτα, τα υπεροχα που με εκαναν περηφανη για την καρδιακη μου φιλη, εχω μια ερωτηση;
Ποσο διαφορετικος θα ηταν αυτος ο τοπος αν ολοι σκεφτομασταν ετσι; Αν κοιτουσαμε το κοινο καλο περισσοτερο απο την παρτη μας; Αν ημασταν ΠΟΛΙΤΕΣ κι οχι ΠΕΛΑΤΕΣ; (Φυσικα, δεν αναφερομαι σε ολους, αλλα σε μια γενικοτερη κατασταση που τη γνωριζουμε λιγο πολυ...)
Τελικα, αναλογιζομενη την νοοτροπια μας, την ελλειψη κοινωνικης αλληλεγγυης, αναρρωτιεμαι...μας φερονται οι πολιτικοι σαν πολιτες γ' κατηγοριας η μηπως τελικα κατα καποιο τροπο ειμαστε;

Με αυτη τη σκεψη σας αφηνω και σας στελνω πεταλουδισια φιλια!

Στην Επανασταση της καλοσυνης στην πραξη διαβαζουμε την ιστορια μιας ΜΑΝΑΣ με ολα τα γραμματα κεφαλαια και ολη την αγαπη του κοσμου στην ψυχη της!