ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ;;;

http://ligery.pblogs.gr/2011/09/bre-eisaste-me-ta-kala-sas.html

http://ligery.pblogs.gr/2011/09/ths-e-e-to-kagkelo.html

http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8090868214462088449

http://edoketora.blogspot.com/2011/09/blog-post_6517.html

http://edoketora.blogspot.com/2011/09/3_22.html

http://mantapsichogios.blogspot.com/2011/09/blog-post_27.html

http://anemos5.blogspot.com/2011/09/blog-post_161.html

http://anemos5.blogspot.com/2011/09/blog-post_22.html

http://anemos5.blogspot.com/2011/09/blog-post_2345.html


http://olympia.gr/2011/09/27/%CF%83%CE%B5-%CF%86%CF%84%CF%8D%CE%BD%CF%89-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%81%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%B8%CE%B1%CE%BA/

http://toixo-toixo.blogspot.com/2011/09/blog-post_22.html

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2011/09/blog-post_6411.html

http://olympia.gr/2011/09/26/%CE%AD%CE%BA%CE%BF%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/

http://www.tsantiri.gr/koinonia-kinimata/vinteo-dite-ton-politi-pou-aftopirpolithike-exo-apo-tin-pireos.html

Δεν πιστευω να σε κουρασα...γιατι εχω κι αλλα...πιο παλια, αλλα παντα επικαιρα...γιατι δεν ξεχνω ΠΟΤΕ:

την Αμαλια

τον Θοδωρη

τον Αλεξανδρο

την Κωνσταντινα

την Κατερινα

την Χαρα

τη ζαρντινιερα

και απειρα ακομα γεγονοτα, προσωπα, καταστασεις που με ντροπιαζουν πρωτα ως ανθρωπο και επειτα ως Ελληνιδα! Πραγματα που ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ξεχασω, γιατι χειροτερο πραγμα απο τη ληθη δεν υπαρχει. Πραγματα που ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μου υπενθυμιζουν οτι ζω σε καθεστως ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, οπου η ελευθερη σκεψη και η αντιδραση ειναι εννοιες απαγορευμενες. Οχι με τα λογια, αλλα με τα γκλομπ, με τα χημικα, με τα οπλα, με την οικονομικη εξαθλιωση, με τον ψυχολογικο πολεμο! Πραγματα που μου θυμιζουν ποσο εχουμε ξεπεσει, ποσο ολα πια μετριωνται με χρημα και οι αξιες εχουν μετατραπει σε "κοστος ευκαιριας"...

Οχι δεν στα λεω ολα αυτα για να σε κρινω...Ουτε κι εγω θελω να σκεπτομαι τα ιδια και τα ιδια...Οχι δεν θελω να σε στενοχωρησω. Θελω να σε θυμωσω, να σε γεμισω με οργη. Θελω η οργη σου να γινει χιμαιρρα και να ενωθει με τη δικη μου. Θελω να γινει ποταμι και να πνιξει ολα οσα μας τρωνε τα σωθικα και κυριως να σαρωσει τον κακο μας εαυτο. Αυτον που μας κοιταει ειρωνικα και βλοσυρα μεσα απο τον καθρεφτη..αυτον που μας εχει κανει να ξεχασουμε ποιοι πραγματικα ειμαστε. Θελω να εξοργιστεις πολυ, γιατι μαλλον ακομα αντεχεις...Δεν εξηγειται αλλιως...Αφου δεν τα εχεις διαλυσει ολα γυρω σου, αρα δεν εχεις ακομα εξοργιστει αρκετα...Ως ποτε θα αντεχεις; Ως ποτε θα εισαι μονος; Εχεις σκεφτει ποσο τραγικο ειναι να ζεις αναμεσα σε εκατομμυρια ανθρωπους, ανθρωπους σαν κι εσενα, αλλα να νιωθεις μονος; Κι ομως, σ' αυτην ακριβως τη μοναξια σου πονταρουν οσοι σε εκμεταλλευονται. Ξερουν οτι καθε φορα που πας να τολμησεις καποια αντιδραση, η πρωτη σκεψη που σου ερχεται στο μυαλο ειναι "τι μπορω να κανω εγω; ειμαι μονος μου"...Κι αυτο που πετυχαν ολα αυτα τα χρονια ειναι η κοινωνια να γεμιζει μικρα μοναχικα καβουκια και στη δυσκολη στιγμη, αντι να συσπειρωνεται, να διχαζεται, να κλεινεται ο καθενας στο καβουκι του και να τον νοιαζει μονο πως να προστατευσει τα κεκτημενα του.
Μαθε λοιπον πως το καβουκι σου δεν εχει καμια αξια, οταν δεν ειναι σπιτικο. Μαθε πως κι αν το προστατευσεις, οταν ολα γυρω σου εχουν χαθει, ποιος θα σε προστατευσει απο εσενα; Μαθε πως ο μονος δρομος ειναι να γινουμε παλι ανθρωποι, να ανοιξουμε τις καρδιες μας. Κοιτα γυρω σου, ο κοσμος ΠΕΙΝΑΕΙ! Κι ειμαστε ολοι συνεπευθυνοι για αυτην την πεινα...στο στομαχι και στην ψυχη.
ΞΕΚΟΛΛΑ!!! Δεν σε κανει καλυτερο ανθρωπο το ομορφο και ακριβο αμαξι, το διαμερισμα σε ρετιρε στο κεντρο, ο καφες στο Κολωνακι και στην παραλιακη. Προσεχε, δεν λεω οτι ειναι κακα ολα αυτα, λεω απλα οτι δεν ειναι το ΠΑΝ! Γινε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, μαθε να ξεκινας καθε μερα απο την αρχη, χωρις φοβο, γιατι ΕΣΥ μπορεις! Δεν εχεις μαθει στα πλουτη, δεν εχεις κατι να χασεις, γινε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, γινε αυτο ακριβως που φοβουνται,, γινε ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!! Και ΧΑΜΟΓΕΛΑ! Στις τελευταιες ερευνες αναφερεται οτι οι Ελληνες ειναι αυτη τη στιγμη ο πιο απαισιοδοξος λαος στην Ευρωπη! Ε, οχι! Μην τους κανεις το χατηρι, θελουν να σε καταρρακωσουν. Εγω το πηρα αποφαση. Ολα μπορει να μου τα πηραν, τις ευκαριες μου, την πιστη μου στη δικαιοσυνη και τους θεσμους, στο δικαιωμα μου να σχεδιαζω το μελλον μου, την ψυχικη μου ηρεμια, αλλα ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ! Θα τους κοιταζω ειρωνικα, με ενα χαμογελο στα χειλη κι αυτοι θα σκυλιαζουν που δεν με υποδουλωσαν, δεν υπεταξαν την ψυχη μου. Θα σκυλιαζουν γιατι εγω θα χαμογελω, αυτοι θα βυθιζονται στο ερεβος και εγω θα χαμογελω, γιατι εγω θα τα καταφερω, θα παραμεινω ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ, γιατι θα ειμαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ!





Aguas que van,
quieren volver

Το νερο που φευγει, θελει να επιστρεψει 

Del cielo la onda noche,
se oye del viento la serenata.

Απο τον ουρανο η νυχτα 
ακουει το τραγουδι του ανεμου

Ya madura el silencio

Τωρα ωριμαζει η σιωπη 

Καιρος να ωριμασουμε κι εμεις...


Υ.Γ.1: Τα γραφω πρωτα και κυρια για τον εαυτο μου!

Υ.Γ.2: Μονο ενα πραγμα σε παρακαλω...Κρατα τα παιδια εξω απο ολο αυτο. Δεν χρειαζεται να ερχονται αντιμετωπα με ολο αυτο το μισος, με τον παραλογισμο, δεν χρειαζεται να κινδυνευουν. Ας κρατησουν για λιγο ακομα την αθωοτητα τους. Ειναι αλλος ενας λογος να χαμογελας!

SEPTEMBER MIST

Κοιταξε το πρωτο συννεφο που δειλα δειλα εκανε την εμφανιση του στον πρωινο ουρανο. Μια σταλα βροχη ακουμπησε στο νεανικο προσωπο και ξεψυχησε. Καθε χρονο τετοια μερα ηταν εκει. Απο το χαραμα ως το ηλιοβασιλεμμα. Ταξιδευε με ολες τις αποχρωσεις του μωβ, πεθαινε και ξαναγεννιοταν μεσα στο βαθυ πορτοκαλι, θυμοταν ξανα και ξανα εκεινες τις υπεροχες στιγμες που ειχε ζησει. Κοιτουσε τη θαλασσα, μαγεια το γαλαζοπρασινο, το βαθυ μπλε, το φλερτ του ουρανου με το νερο, το γκριζο. Αποχαιρετουσε το καλοκαιρι με χαρα και προσμονη για οσα θα εφερνε η νεα εποχη. Αλλα και με εκεινη τη μοναδικη βαθια μελαγχολια που μονο ο Σεπτεμβρης αφηνει να σταλαζει γλυκα μεσα στις σκεψεις και να τυλιγει σαν ομιχλη την ψυχη. September Mist...