ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

26 Οκτωβριου 2011. Αγιου Δημητριου ανημερα. Τι ανειπωτη χαρα ηταν αυτη! Μετα απο μια χαμενη εγκυμοσυνη, αγωνα μηνων, τρυπηματα, φαρμακα, μια δευτερη εξωσωματικη, μια δευτερη ευκαιρια. Πετυχε! Η πολυποθητη εγκυμοσυνη ηταν γεγονος. Πρωτη κινηση προσευχη, ευχαριστια, ενα κερι στον Αγιο Δημητρη.
Λιγες μερες αργοτερα, ακουσαμε τους χτυπους. Κι ηταν δυο οι καρδουλες, ζωντανες και δυνατες. Ολα καλα, ο οργανισμος δυνατος, οι εξετασεις τελειες. Και ξαφνικα... αιμα, πολυ αιμα, ασταματητο αιμα. Δεν πειραζει, οσο ακουγονται  καρδουλες ολα καλα, ειναι σπανιο μεν, αλλα συμβαινει...
13 εβδομαδων, η αιμορραγια σιγα σιγα υποχωρει, η ζωη σιγα σιγα επανερχεται. Ομως εκεινο το βραδυ, μια αισθηση περιεργη, κατι εχει αλλαξει. Και μια υγρασια...νερα παντου! Σπασαν τα νερα.
Νομιζες οτι εζησες την αγωνια; Ο Γολγοθας τωρα αρχιζει.
Το ενα μωρο μεγαλωνει φυσιολογικα στο σακο του, το αλλο δεν εχει αμνιακο υγρο. Ολες οι διαγνωσεις ιδιες, στη βιβλιογραφια απειρα τα παραδειγματα. Το μωρο δεν προκειται να ζησει. Αν παρελπιδα καταφερει να γεννηθει, θα ειναι παραμορφωμενο, χωρις δερμα, χωρις θωρακα, θα πεθανει λιγο μετα. Απελπισια! Και δεν φτανει αυτο, μα κινδυνευει και το αλλο. Απο ελλειψη χωρου, απο πιεση, απο μολυνση. Ε, τοτε αυτο που δεν εχει ελπιδες ας το παρουμε τωρα, τουλαχιστον να σωσουμε το αλλο! Οχι, αδυνατον, αυτο ειναι ακομα πιο επικινδυνο. Οι σακοι ειναι εφαπτομενοι, αν περασει το φαρμακο απο τον εναν στον αλλο θα τα χασουμε και τα δυο! Κι αν πεθανει το ενα τωρα, παλι κινδυνευει το αλλο, κινδυνευεις κι εσυ απο σηψαιμια και αλλα πολλα. Τοτε τι; Τι μενει; Τιποτα στην ουσια. Απλα περιμενουμε, ελπιζουμε, προσευχομαστε, το "χαμενο" μωρο να αντεξει μεχρι να γεννηθει το αλλο. Θα το θανατωσουμε ακριβως πριν απο τη γεννα.
Τη θυμαμαι να κλαιει, ολο να κλαιει!
'Πως Χριστινα; Πως θα σκοτωσω το ενα μου παιδι;"
"Κι αν δεν το σκοτωναμε; Αν το αφηναμε να γεννηθει;"
"Δεν υπαρχει καμια ελπιδα. Οι γιατροι το εχουν αποκλεισει. Αν γεννηθει, απλα θα υποφερει μεχρι να πεθανει..."
"Μα η καρδούλα του χτυπάει! Κι η αναπτυξη του προχωραει, περα απο καθε λογικη, ψηλωνει, μεγαλωνει, τρεφεται..."
"Δεν υπαρχει ελπιδα! Εχω ρωτησει απειρους γιατρους, εψαξα παντου, ολοι το ιδιο λενε, ΔΕΝ υπαρχει ελπιδα!!!!"
"ΠΑΝΤΑ υπαρχει ελπιδα. Προσπαθησε να πιστεψεις σε ενα θαυμα... θα προσευχομαι για εσας..."
Κυλησαν οι μηνες, ηρθε το Πασχα. Ανημερα. Η εγκυμοσυνη ειχε φτασει στους 6μιση μηνες. Παλι αιμα...Μαζι και πυρετος. Εισαγωγη στο νοσοκομειο. Τα προγνωστικα δυσοιωνα. Θα μεινεις μεσα μια βδομαδα, θα σε κρατησουμε με νυχια και με δοντια να αναπτυχθει το ενα λιιιγο ακομα. Θα θανατωσουμε το αλλο και θα κανουμε καισαρικη. Ομως δεν υπαρχουν πλεον εγγυησεις ουτε για το αλλο μωρο. Παλι απελπισια, απογνωση!
Δευτερη μερα του Πασχα. Μια μολυνση που προχωραει και τα νερα του δευτερου σακου σπανε. Δεν υπαρχει χρονος ουτε να περιμενουμε ουτε να θανατωσουμε το ενα παιδι. Παμε επειγοντως χειρουργειο και ο Θεος βοηθος!
Ολοι εκει. Σιωπη, τι να πεις αλλωστε...
Κι ομως, κατι μεσα μου μου λεει πως ολα θα πανε καλα. Κατι μεσα μου ουρλιαζει πως αυτο δεν εγινε τυχαια, πως ο Θεος θελησε να προλαβει, να βγουν και τα δυο παιδια, να μην κανουν οι γιατροι την αφαιρεση...πως ερχοταν το θαυμα που τοσο πολυ ειχα ευχηθει! Ολοι αξιζουν ενα θαυμα, μια ευκαιρια, ετσι δεν ειναι;
Λιγο αργοτερα, δυο μικρα, πολυυυυυυυυυ μικρα αγορακια ερχονται στον κοσμο. Εντατικη, απαγορευεται να τα δουμε.
Καθε μερα και ενας αγωνας δρομου. Τωρα αναπνεουν, τωρα οχι. Τωρα εχουν ελπιδες, τωρα οχι.Θα ζησουν! Ναι! Οχι, οχι δυστυχως μαλλον οχι! Αναπνευστηρες, φαρμακα, δυο πλασματα ισα με δυο παλαμες, με τοση μα τοση θεληση για ζωη!!! Κι ομως, μολις εβγαινε η μηχανικη υποστηριξη, οι πνευμονες και η καρδια τα προδιδαν. Δυο μηνες περασαν ετσι, δυο ατελειωτοι μηνες, μισοι ανθρωποι μειναν οι γονεις, μισες ζωες... Κι εκει που πια οι ελπιδες εσβηναν, που ολα εδειχναν πως χωρις μηχανικη υποστηριξη δεν θα ζουσαν...η θεληση για ζωη νικησε!
Δυο μικρα ΤΕΡΑΣΤΙΑ θαυματα, καταφεραν να αναπνευσουν, καταφεραν να ζησουν! Κοντρα σε καθε πιθανοτητα, καθε ιατρικο δεδομενο, ο μικρος που ολοι τον ειχαν για χαμενο, εκεινος που δεν θα ειχε προσωπο, δερμα, θωρακα, ειναι ενα πανεμορφο πλασμα, με μια μικρη δυσμορφια στο χερι και στο ποδι, που με εγχειρισεις θα  διορθωθει. Πιθανως να μεινει για παντα μια μικρη κινησιακη δυσκολια, μα τα καταφερε. ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ! Κανεις δεν το πιστευε, οι γιατροι θεωρησαν το περιστατικο ως ενα απο αυτα που πρεπει να γραφτουν στα ιατρικα χρονικα, καποιοι το ειπαν με το ονομα του. ΘΑΥΜΑ! Αυτο ηταν, ενα αληθινο, μοναδικο θαυμα, απο εκεινα που λες δεν γινονται, μα γινονται και τα προκαλεσαν η ΠΙΣΤΗ και η ΠΡΟΣΕΥΧΗ μας.
Θυμαμαι οτι καθε βραδυ αναβα το καντηλακι, ηταν το ταμα μου στην Παναγια, για να φωτιζει το δρομο τους, καθε βραδυ, μεχρι να ερθουν σπιτι, να ξεφυγουν απο τον κινδυνο εντελως και τα δυο και να βρουν την οικογενεια τους.
Αργησε αρκετα αυτη η μερα, αλλα ηρθε.
Και γεμισε η ζωη μας παλι με χαρα, τα δακρυα του πονου εγιναν δακρυα ευτυχιας.
Και τωρα ο Δημητρακης μου εχει μαζι του τα ξαδερφακια του, τον Παρη- Δημητρη και τον Αλεξανδρο-Αναστασιο. Η επιλογη των ονοματων ειναι πιστευω προφανης.
Δεν τολμησα νωριτερα να αναρτησω την ιστορια, απο φοβο, μηπως κατι αλλαξει, μηπως στραβωσει. Δεκα μηνες μετα και ακομα καποια πραγματα ειναι ρευστα, αλλα ολα βαινουν προς το καλυτερο. Δεν τολμησα επισης, γιατι η συναισθηματικη φορτιση ειναι τεραστια, ακομα και τωρα τα θυμαμαι και κλαιω καθως τα εξιστορω.
Ομως το χρωσταγα στο Θεο να μιλησω παντου για αυτο Του το θαυμα!
Και χρωσταω και κατι ακομα...
Παρη-Δημητρη και Αλεξανδρε-Αναστασιε, καλωσορισατε στη ΖΩΗ!

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΟΝΟΜΑΧΟΥΣ

Δε σε τρομαζουν οι εικονες φρικης; Αυτες με τα μελανιασμενα προσωπα, τα πρησμενα ματια;
Μα ειναι τρομοκρατες, θα μου πεις! Μα ειναι παιδια, θα σου πω! Παιδια, που καποιος τα φανατισε, τα εκπαιδευσε και τα οπλισε. Μια συστημικη τρομοκρατια που βολευει μονο το ιδιο το συστημα κι επειτα εσυ μιλας για τρομοκρατες. Και ποιος ασχολειται με τους αληθινους τρομοκρατες; Ολους εννοω. Αυτους τους τρομοκρατες που βιασαν τα ονειρα μιας ολοκληρης γενιας, που εκοψαν απο τους νεους την ανασα, που ψαλιδισαν τα φτερα τους ωστε να πετανε τοσο οσο, ισα να νιωσουν την απελπισια του να ξερεις πως γεννηθηκες για να πετας, αλλα πως ποτε ψηλα δεν θα πεταξεις. Αυτους που διαβαζουν τις αδειες σκεψεις ευαλωτων νεανικων μυαλων και τις εκμεταλλευονται, τις γεμιζουν με μισος, τις στρεφουν εναντιων ολων, αθωων και ενοχων. Οχι, οχι αθωων. Αθωοι δεν υπαρχουν σε μια κοινωνια που αφηνεται να σαπισει. Απλα καποιοι ειναι πιο ενοχοι απο τους αλλους. Κι ομως οι αληθινοι τρομοκρατες ποτε δεν στρεφονται εναντιων αυτων των πιο ενοχων. Η μηπως ειδατε κανεναν τους να τολμαει να αγγιξει κλεφτες, εμπορους ναρκωτικων, σωματεμπορους, παιδεραστες, διεφθαρμενους πολιτικους κλπ κλπ; Φυσικα οχι! Δεν υπαρχουν κοτσια! Και δεν υπαρχει και λογος, αφου το χερι που σε ταϊζει δεν το δαγκωνεις. Απλα πετανε στο στομα του λυκου τα αναλωσιμα μελη των δηθεν επαναστατικων οργανωσεων τους και τα βαζουν να αλληλοφαγωθουν με τους συμπολιτες τους, να κανουν πραξεις που κανενας νορμαλ ανθρωπος δεν θα μπορουσε να θεωρησει ως σωστες η ως αντισταση, αλλα οπως ειπαμε πολιτες και μελη ειναι αναλωσιμα ειδη, χρησιμα μονο για την εξυπηρετηση των συμφεροντων της εκαστοτε εξουσιας, για την προπαγανδα και την παραπλανηση. Ξεκαθαρα πραγματα, ξεκαθαροι λογαριασμοι, δεν αγγιζουμε το συστημα, δεν μας αγγιζει καμια αρχη και καμια δικαιοσυνη. Ομερτα!  Κι ερχεσαι εσυ μετα και κανεις τουμπανο στο ξυλο τους "τρομοκρατες". Ερχεσαι και αντι να τους αποδειξεις πως υπαρχει κι η αλλη οψη, πως εξουσια και αυθαιρεσια δεν ειναι απαραιτητα συνυφασμενες, αντι να συνετισεις, να κατανοησεις, να ξεριζωσεις το μισος, το τροφοδοτεις, κανεις την απεχθεια για καθε τι "συστημικο" να γιγανιτωνεται, μετατρεπεις το θυτη σε θυμα, δειχνεις πως η βια ειναι μονοδρομος και στελνεις αυτα τα παιδια κι ακομα χιλιαδες που θα τα θεοποιησουν κατευθειαν στα δοντια του ιδιου συστηματος που νομιζουν οτι μαχονται, τα στελνεις προς βρωση και καταναλωση, χωρις αιδω και χωρις τυψεις. Σαν θεατης στην αρενα, στο Κολοσσαιο, βγαζεις την αιμοδιψια σου πανω σε λαθος κορμι, "θανατος στους μονομαχους" αντι να κραυγαζεις "θανατος στον Καισαρα" που χρησιμοποιοει σαν αντικειμενα τους μονομαχους, τους πολιτες, τους ανθρωπους. Κι οι αυτοκτονιες-ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ των συνανθρωπων σου δεν σου θυμιζουν τρομοκρατια και οι εκβιασμοι και οι απειλες δεν σου θυμιζουν μαφια και περπατας χωρις να το σκεφτεις δευτερη φορα στους δρομους που σου στρωνουν με αγκαθια γιατι σου λενε πως ολοι οι αλλοι δρομοι ειναι κλειστοι. Ριχνεις και κανενα φασκελο που και που στη Βουλη, ριχνεις και καμια Χριστοπαναγια στους πολιτικους, ριχνεις καμποσες σε οσους σε αντιθεση με σενα αντιδρουν, απεργουν, σε ξεβολευουν, παρκαρεις το παιδια μπροστα στην τηλεοραση και το σαρκιο σου μπροστα στον υπολογιστη κι ολα καλα...
Ομως το αιμα βραζει μεσα σε κλειστο καζανι, το αιμα κοχλαζει και αναποφευκτα θα χυθει. Και δεν θα ειναι το αιμα των "αποντων-υπευθυνων", θα ειναι το δικο σου και το δικο μου και των παιδιων μας. Και τοτε θα ειναι αργα για μετανοιες....
Σκεψου... Ως ποτε νομιζεις οτι θα μπορεις να αποφευγεις να κοιταξεις καταματα στον καθρεφτη;

http://anemos5.blogspot.com/2013/02/blog-post_6.html

 https://nefelikas.wordpress.com/2013/02/06/%CE%B5%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%B9-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CF%82/#comment-5820

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Αντιγραφω απο τον Πιτσιρικο την παρακατω ειδηση. Ειλικρινα ελπιζω να μην ειναι αληθεια, να ειναι καποιο κακογουστο αστειο, φαρσα, (οχι απο τον Πιτσιρικο και το Unfollow, αλλα απο τον τυπο που τηλεφωνησε), γιατι περαν του οτι ειναι ελεεινο, ειναι και παντελως ηλιθιο να παιρνεις καποιον να τον απειλεις κατ' αυτον τον τροπο!

Διαβαστε και βγαλτε τα συμπερασματα σας! Το αναμεταδιδω γιατι θεωρω τον Πιτσιρικο αξιοπιστο μπλογκερ και γιατι αν ειναι αληθεια, καπου πρεπει η ξεφτιλα αυτη να σταματησει! Νταβατζιλικι σε ολα πια! Ε οχι! Α! Και καλο μας μηνα!

http://pitsirikos.net/2013/02/%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-unfollow-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1/

Τηλεφώνημα με απειλές κατά της ζωής συντάκτη μας δεχτήκαμε χθες στα γραφεία του περιοδικού από συστηθέντα ως Δημήτρη Μελισσανίδη και αριθμό τηλεφώνου καταχωρημένο στην Aegean Oil, μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ στο UNFOLLOW 14 για το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου.

Στις 31 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε το 14ο τεύχος του περιοδικού UNFOLLOW (Φεβρουάριος 2013), όπου δημοσιεύουμε βασικό ρεπορτάζ για το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου, με τίτλο εξωφύλλου «Λαθρεμπόριο: Θα σπάσει ο νόμος της σιωπής για την Aegean Oil του Δ. Μελισσανίδη και τα ΕΛΠΕ του Σ. Λάτση;».
Την επομένη, 1η Φεβρουαρίου, στις 19.50, δεχτήκαμε τηλεφώνημα στα γραφεία του περιοδικού από τον αριθμό 210 4586000, στο οποίο ο καλών ζήτησε να μιλήσει με τον συντάκτη του ρεπορτάζ Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, συστήθηκε ως Δημήτρης Μελισσανίδης και ζήτησε εξηγήσεις για το δημοσίευμα.
Ο συντάκτης μας συνομίλησε μαζί του σε ανοικτή ακρόαση, παρουσία δύο ακόμη συντακτών του περιοδικού. Ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης απείλησε το περιοδικό και τον συντάκτη με αγωγή. Ο συντάκτης του απάντησε ότι ασφαλώς μπορεί να πράξει όπως νομίζει.
Στη συνέχεια, παρά την προσπάθεια του συντάκτη μας να συνομιλήσει σε ήπιο τόνο, ο καλών ως Δ. Μελισσανίδης απείλησε τη ζωή του και ό,τι υπάρχει γύρω από αυτόν. Από τα 20 λεπτά που διήρκεσε το τηλεφώνημα, τα μισά περίπου αναλώθηκαν σε απειλές προς τον συντάκτη.
Μέρος όσων είπε ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης, τα οποία κατέγραψε ο συντάκτης παρουσία των δύο ακόμη συντακτών του περιοδικού, έχει ως εξής:
«Θα μπορούσα να στείλω να σε σκοτώσουν χωρίς να σ’ έχω προειδοποιήσει. Αλλά είμαι άντρας και θα βάλω να σε τινάξουν στον αέρα την ώρα που κοιμάσαι. Θα βάλω να σε σκοτώσουν, εσένα, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και ό,τι άλλο έχεις».
Όταν ο συντάκτης, σε στοιχειώδη αντίδραση αυτοπροστασίας, είπε στον συστηθέντα ως Δ. Μελισσανίδη ότι πρόκειται να καταγγελθεί το περιστατικό στις αρμόδιες αρχές και στον εισαγγελέα, απάντησε:
«Θα σκίσω κι εσένα και τον εισαγγελέα. Εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ο Μελισσανίδης. Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς. Δεν θα μπορείς να κυκλοφορείς, θα γίνω ο εφιάλτης σου. Ο φόβος μου θα σε καταδιώκει παντού. Εγώ είμαι ο Μελισσανίδης και δεν σηκώνω. Θα έρθουν στο σπίτι και την ώρα που κοιμάσαι θα σε τινάξουν στον αέρα. Εγώ έχω μάθει να μιλάω με μεγάλους δημοσιογράφους. Εψαξα για σένα και θα σε σκίσω».
Όταν ο συντάκτης μας τον ρώτησε αν μεγάλους δημοσιογράφους θεωρεί αυτούς που παίζουν το δικό του παιχνίδι και κάνουν δημόσιες σχέσεις, ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης απάντησε:
«Θέλω να μου τα πεις αυτά με το πιστόλι στον κρόταφο».
Η αναζήτηση στο διαδίκτυο για το πού είναι καταχωρημένος ο αριθμός τηλεφώνου που κάλεσε στα γραφεία του UNFOLLOW, έδωσε αποτέλεσμα:
«AEGEAN OIL SA (Μελισσανίδης Δημήτριος) Βιομηχανία και Εμπορία Πετρελαιοειδών – Κεντρικά Γραφεία».
Σύμφωνα με το 11888 του ΟΤΕ, ο ίδιος αριθμός ανήκει στις εταιρείες «AEGEAN AGENCY Εμπόριο Πετρελαίου», «AEGEAN BUNKERING SERVICES Εμπόριο Πετρελαίου», «AEGEAN MARINE PETROLEUM Εμπόριο Πετρελαίου», «AEGEAN OIL Εμπόριο Πετρελαίου» και «AEGEAN SHIPPING MANAGEMENT Εμπόριο Πετρελαίου». Όλες με διεύθυνση Ακτή Κονδύλη 10, Πειραιάς, 18545.
Κατόπιν τούτων:
Πρώτον, το περιοδικό UNFOLLOW συνεχίζει αταλάντευτα την πορεία του.
Δεύτερον, μετά τις πρωτοφανείς απειλές εναντίον της ζωής του συντάκτη μας, δηλώνουμε ότι στο εξής για οτιδήποτε θέσει σε κίνδυνο τη ζωή ή την σωματική ακεραιότητα του συντάκτη μας ή άλλων συντακτών μας ή των οικείων τους, θα θεωρήσουμε υπεύθυνο τον συστηθέντα ως Δ. Μελισσανίδη.
Τρίτον, καλούμε τις αρμόδιες αρχές να πράξουν το καθήκον τους.
Τέταρτον, ζητούμε τη συμπαράσταση κάθε δημοσιογράφου με συνείδηση.
Πέμπτον, καλούμε τις ενώσεις Τύπου να πάρουν θέση για το γεγονός και να κάνουν ό,τι χρειαστεί, ώστε η δημοσιογραφία να μην φιμώνεται.
UNFOLLOW
(Σημείωση του πιτσιρίκου: Παρακαλώ όλους τους φίλους που έχουν μπλογκ και σάιτ, και όλους τους φίλους αναγνώστες να διαδώσουν την είδηση της απειλής κατά του συντάκτη του Unfollow. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν πρόκειται να το κάνουν για ευνόητους λόγους. Ευχαριστώ.)