Για τη γλυκεια Πετρα και την ομορφη προσκληση της, ανακαλω σημερα τις λεπτομερειες ενος ταξιδιου που αλλαξε τη ζωη μου....
Ηταν Ιουλιος του 2005. Η ζωη μου ειχε παρει μια τροπη που δεν μου αρεσε ουτε και ειχα επιλεξει. Δουλευα σε μια επιχειρηση που για μενα ηταν σαν ταφος, ειχα χωρισει με τον συντροφο μου- τον ιδιο που τελικα παντρευτηκα, ειχα θεματα υγειας στο σπιτι με τους γονεις μου... Ολα αυτα ειχαν συσσωρευτει σε ενα απιστευτο αγχος και μου ειχαν προκαλεσει φρικτους πονοκεφαλους. Επι δυο μηνες περιπου ημουν αϋπνη και ενιωθα να συνθλιβει μια μεγγενη το κεφαλι μου ολημερις. Και προσπαθουσα να μην το μαθει κανεις. Αρχες Ιουλιου πηγα στο γιατρο. Αξονικη, εξετασεις αιματος κλπ. Η αξονικη δεν ηταν πολυ καθαρη, μου ειπαν αν συνεχιστουν οι πονοκεφαλοι να κανω μαγνητικη.
Δεν εκανα τιποτα απολυτως. Ουτε καν πηρα τις εξετασεις αιματος. Μπηκα στο καραβι 8 Ιουλιου και πηγα στην Κρητη, σε μια φιλη μου, που εκανα Αγγλικα στην κορη της.
Ξημερωσε. Ειχα αναγκη απο λιγη ηρεμια, λιγη μοναξια. Αποφασισα να μην ακολουθησω στην παραλια και να παω μια βολτα με τα ποδια.
Ανηφορισα λοιπον και περπατουσα για κανενα μισαωρο, ωσπου εφτασα σε ενα μικρο χωριουδακι ονοματι Κουτουλουφαρι. Αυτο ηταν! Ερωτας με την πρωτη ματια! Δεν ξερω αν σας εχει συμβει ποτε να περπατατε σε καποιο μερος που δεν εχετε ξαναπαει και να νιωθετε πως γνωριζετε καθε στενο, καθε μυρωδια... Επιστροφη στο σπιτι μου... ετσι ενιωσα! Σαν να ελειπα χρονια και ξαφνικα να γυρισα εκει οπου ανηκω...
Εμαθα να στηριζομαι στα ποδια μου, να τολμαω, να μη φοβαμαι, να πιστευω σε μενα. Περασα υπεροχα αλλα και πολυ δυσκολα, κυριως οικονομικα αλλα και ψυχολογικα. Γνωρισα καλυτερα τον εαυτο μου και συνειδητοποιησα οτι αυτο που με εδενε με τον αντρα μου ηταν πανω απο αποστασεις και χωρισμους, πανω απο χρονικα διαστηματα και πειραματα.
Γυρισα πολυ πιο πλουσια και πολυ πιο ωριμη.
Χρωσταω πολλα στο ταξιδι αυτο, μεγαλο κομματι του ποια ειμαι σημερα. Ηταν μια αυθορμητη αποφαση που θα ευγνωμωνω για παντα το Θεο που με φωτισε και την πηρα!
Συμμετεχουν τα μπλογκ:
http://toapagio.blogspot.gr/2014/04/blog-post_24.html της Μαριας Κανελλακη
http://lisaandothers.blogspot.gr/ της Λιζας
http://miakalimera.blogspot.gr/ της Ελενας Λ.
http://mamadesekrisi.blogspot.gr/ της destzav
http://pistos-petra.blogspot.gr/ της Joan-Petra
http://swanocean.blogspot.gr/ της Μαριας Νακα
http://dimiourgiesstoxeri.blogspot.gr/ της Nικολ
http://ginamegoneis.blogspot.gr/ της Μαρθας
http://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.gr της Βερονικα
http://texnistories.blogspot.gr της Φλωρας
http://princess-airis.blogspot.gr/ της Αριστεας
http://mytripssonblog.blogspot.gr/ της Μαριας
http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/ της Ρουλας
http://monopatistasteria.blogspot.gr/ της Τονιας
Ηταν Ιουλιος του 2005. Η ζωη μου ειχε παρει μια τροπη που δεν μου αρεσε ουτε και ειχα επιλεξει. Δουλευα σε μια επιχειρηση που για μενα ηταν σαν ταφος, ειχα χωρισει με τον συντροφο μου- τον ιδιο που τελικα παντρευτηκα, ειχα θεματα υγειας στο σπιτι με τους γονεις μου... Ολα αυτα ειχαν συσσωρευτει σε ενα απιστευτο αγχος και μου ειχαν προκαλεσει φρικτους πονοκεφαλους. Επι δυο μηνες περιπου ημουν αϋπνη και ενιωθα να συνθλιβει μια μεγγενη το κεφαλι μου ολημερις. Και προσπαθουσα να μην το μαθει κανεις. Αρχες Ιουλιου πηγα στο γιατρο. Αξονικη, εξετασεις αιματος κλπ. Η αξονικη δεν ηταν πολυ καθαρη, μου ειπαν αν συνεχιστουν οι πονοκεφαλοι να κανω μαγνητικη.
Δεν εκανα τιποτα απολυτως. Ουτε καν πηρα τις εξετασεις αιματος. Μπηκα στο καραβι 8 Ιουλιου και πηγα στην Κρητη, σε μια φιλη μου, που εκανα Αγγλικα στην κορη της.
Οταν εφτασα, με παρελαβαν απο το λιμανι και με πηγαν στη Χερσονησο, στα συνορα σχεδον του νομου Ηρακλειου με το νομο Λασιθιου. Πολλοι απο εσας μπορει να γνωριζετε οτι στη Χερσονησο και τα Μαλλια επικρατει η χαωδης κατασταση τυπου Φαληρακι Ροδου, Λαγανας Ζακυνθου κλπ. Εγω παλι δεν το ηξερα. Τι ιδιο κιολας βραδυ φρικαρα κι ηθελα να φυγω! Αλλα δεν ηθελα και να προσβαλω τη φιλη μου και να φυγω ακομα δεν ειχα παει...
Ξημερωσε. Ειχα αναγκη απο λιγη ηρεμια, λιγη μοναξια. Αποφασισα να μην ακολουθησω στην παραλια και να παω μια βολτα με τα ποδια.
Ανηφορισα λοιπον και περπατουσα για κανενα μισαωρο, ωσπου εφτασα σε ενα μικρο χωριουδακι ονοματι Κουτουλουφαρι. Αυτο ηταν! Ερωτας με την πρωτη ματια! Δεν ξερω αν σας εχει συμβει ποτε να περπατατε σε καποιο μερος που δεν εχετε ξαναπαει και να νιωθετε πως γνωριζετε καθε στενο, καθε μυρωδια... Επιστροφη στο σπιτι μου... ετσι ενιωσα! Σαν να ελειπα χρονια και ξαφνικα να γυρισα εκει οπου ανηκω...
Χωρις δευτερη σκεψη αρχισα να μπαινω σε οποιο μαγαζι εβλεπα και να ρωταω αν χρειαζονται καποιο ατομο για δουλεια. Ο ενας με εστελνε στον αλλο, κατεληξα τελικα σε ενα ταβερνακι, οπου με προσελαβαν για "καμακι". Ξερετε, αυτοι που στεκονται εξω απο τα εστιατορια και προσκαλουν τον κοσμο να μπει μεσα... Ω ναι, το εχω κανει και αυτο! Ρεπο δεν επαιζε, οι ωρες ηταν 9-10 την ημερα, ενσημα δεν ειχα... αλλα ουτε που με ενοιαζε, εγω ειχα βγαλει φτερα. Την ιδια μερα βρηκα ενα μικρο δωματιακι και το νοικιασα με το μηνα. Μεταξυ μας, ηταν ελεεινο και κατι παραπανω, αλλα ηταν για πρωτη φορα το δικο μου "σπιτακι" κι αυτο μου εφτανε...
Μια βδομαδα μετα οι πονοκεφαλοι ηταν παρελθον!
Το ταξιδι αυτο διηρκεσε 1μιση χρονο. Μεσα στο διαστημα αυτο δουλεψα σε ταβερνα, ενοικιασεις αυτοκινητων, ξενοδοχειο και ενα υπεροχο μικρο κουτουκι-καφε με τζακι που αν μπορουσα θα το αγοραζα. Μετακομισα 4 φορες. Γνωρισα πολυ καλους και πολυ ηλιθιους ανθρωπους κι αναμεσα τους 2 φιλους καρδιακους, που οσα χρονια κι αν περασουν δεν τους ξεχνω.
Γυρισα πολυ πιο πλουσια και πολυ πιο ωριμη.
Χρωσταω πολλα στο ταξιδι αυτο, μεγαλο κομματι του ποια ειμαι σημερα. Ηταν μια αυθορμητη αποφαση που θα ευγνωμωνω για παντα το Θεο που με φωτισε και την πηρα!
Συμμετεχουν τα μπλογκ:
http://toapagio.blogspot.gr/2014/04/blog-post_24.html της Μαριας Κανελλακη
http://lisaandothers.blogspot.gr/ της Λιζας
http://miakalimera.blogspot.gr/ της Ελενας Λ.
http://mamadesekrisi.blogspot.gr/ της destzav
http://pistos-petra.blogspot.gr/ της Joan-Petra
http://swanocean.blogspot.gr/ της Μαριας Νακα
http://dimiourgiesstoxeri.blogspot.gr/ της Nικολ
http://ginamegoneis.blogspot.gr/ της Μαρθας
http://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.gr της Βερονικα
http://texnistories.blogspot.gr της Φλωρας
http://princess-airis.blogspot.gr/ της Αριστεας
http://mytripssonblog.blogspot.gr/ της Μαριας
http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/ της Ρουλας
http://monopatistasteria.blogspot.gr/ της Τονιας
Υπέροχο το ταξίδι σου Πεταλούδα μου! Καρμικό θα έλεγα! Είναι μερικά μονοπάτια στη ζωή λες και τα έχουν ράνει με μαγική σκόνη,σε οδηγούν στη λύτρωση και ... μωρέ κάπως το λέγανε στο αρχαίο δράμα, μ'αρέσει που ήμουν και θεωρητική κατεύθυνση τρομάρα μου...μνήμη χρυσόψαρου έχω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άγγιξε πολύ!
Ξέρεις που έχω ζεί αυτό το ίδιο;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτους Δελφούς!!!
Muchos besos, amiga Cristina, en Delfos me llegó el aroma del origen de mi existencia y me dije "Aquí quiero vivir y aquí quiero fallecer".
Τελικά η ζωή είναι ένα ταξίδι ή ένα ταξίδι μπορεί να είναι και μια ζωή ολόκληρη, πάντως είναι το πιο πρωτότυπο ταξίδι που έχω διαβάσει, γιατί περικλείει μέσα του και την φιλο-σοφία της ίδια μας της ζωής! Να είσαι καλά Πεταλούδα μου, με μάγεψες και δεν σου κρύβω- θέλω να δω κι εγώ αυτό το χωριό, τι κι αν πήγα Κρήτη, δεν το γνώρισα. Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι να είσαι πάντα ευτυχισμένη! Α! Το πρωί στη νέα μου ανάρτηση θα προτείνω την δική σου , ναι;; Πολλά φιλια και καλό βραδάκι! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ!! τι ωραία που μοιράστηκες τις αναμνήσεις σου Χριστίνα μου!!! Τελικά αυτά τα ψυχοσωματικά θα μας φάνε...Την καλύτερη δουλειά έκανες που πήγες Κρήτη!!! Πατρίδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται κι ήταν τολμηρό και περιπετειώδες εκ μέρους σου να ζήσεις εκεί αλλά αποζημιώθηκες!!
το χάρηκα πολύ!!!
Σε φιλώ!!!
Όμορφες οι αναμνήσεις σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Το ταξίδι αυτοπροσδιορισμού σου είναι από κείνα που πολλές φορές όλοι τα χρειαζόμαστε . Γνωρίζεις τον εαυτό σου και ξέρεις ότι είσαι υπεύθυνη μόνο εσύ για τις αποφάσεις σου . Χαίρομαι που το μοιράστηκες μαζί μας Πεταλουδένια μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Οι αυθόρμητες αποφάσεις είναι και οι καλύτερες νομίζω! καλό βράδυ εύχομαι! καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα αυθόρμητα είναι τα καλύτερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ξεκινάς να πας κάπου μόνη σου βρίσκεις τα καλύτερα μέρη και κάνεις τις καλύτερες βόλτες!
Μπράβο σου κορίτσι!
Μα μετέφερες και εμάς την ομορφιά του μέρους γιατί αυτά τα απόμερα που δεν πάει ο πολύς κόσμος είναι τα πιο όμορφα!
με αγγιξαν οι εμπειριες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλακια πολλα!
Τωρα γιατι ανατριχιασα εγω μου λετε ? πωπω... Μας ταξιδεψες πανεμορφα γλυκια πεταλουδα.. Καπως ετσι ενιωθα και εγω οταν ειχα παει στα Χανια..ειλικρινα..Γιαυτο τον λογο μαλλον ηθελα να μεινω εκει.. οσως τελικα αυτο που λενε πως ενας αλλος κοσμος σε αλλαζει ολοκληρωτικα να ειναι αληθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο απογευμα
Θαυμάσια ταξιδιωτική εμπειρία! Μπράβο σου που το τόλμησες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά Πεταλούδα μου!
Το δικό σου ταξίδι ήταν θεραπευτικό, διδακτικό και μοναδικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι να μπορείς στη ζωή σου να διακρίνεις πολλά μέρη που να τα θεωρείς δικό σου τόπο.
Φιλάκια
Αυτό ήταν ταξίδι αυτογνωσίας! Από αυτά που ανακαλύπτεις πράγματα που στην ουσία θα μπορούσες να τα βρεις και στη μέση του σαλονιού σου! Απλά έπρεπε να γίνουν έτσι για σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου για την τόλμη σου Χριστινάκι μου!
Φιλιά!
Είναι ένα από τα πιο όμορφα ταξίδια που έχω διαβάσει.. σου μαθαίνει τόσα πολλά για τη ζωή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι έναν καλό και ανθισμένο μήνα Πεταλούδα μου!
Φιλάκια
Eυτύχησες να βιώσεις μία μοναδική εμπειρία ζωής, ένα ταξίδι αυτογνωσίας και προσωπικής εξέλιξης....χαίρομαι που το μοιράστηκες μαζί μας.. Φιλιάαααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως το είπες. Ότι είναι αληθινό αντέχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταξίδι αυτό που κράτησε 1,5 χρόνο (!) μάλλον ήρθε την κατάλληλη στιγμή στη ζωή σου. Σε βοήθησε, σε πείσμωσε, σε οδήγησε σε ενδοσκόπηση, έδρασε καταλυτικά. Το είχες ανάγκη κι ας μη το ήξερες όταν το ξεκινούσες.
Και τελικά αφού δεν σε «σκότωσε» σε έκανε πιο δυνατή.
@des tzav
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθαρση νομιζω το ελεγαν Δεσποινακι! Και ναι καπως ετσι ηταν! Εμενα παντως με μαγεψε...
Φιλια!
@censurasiglo XXI
ΑπάντησηΔιαγραφήBuenas tardes Veronica!
Si, los Delfoi son magicos! Es "el centro del mundo", como dicen los historicos.
Muchos besos amiga!
@petra
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι ολα ειναι θεμα στιγμης. Ισως το ιδιο μερος σε αλλη φαση ζωης να μην με μαγευε τοσο. Ειμαι σιγουρη πως αν πηγαινα τωρα και αποφασιζα να μεινω εκει, τιποτα δεν θα ηταν το ιδιο. Το ειχα αναγκη. Χαιρομαι που το βρηκες ομορφο και πρωτοτυπο, ευχαριστω για την ευκαιρια να το μοιραστω!
Φιλια!
@μαριλενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝους υγιης εν σωματι υγιη λεγανε οι αρχαιοι και ειχαν δικιο, το ενα ειναι συνυφασμενο με το αλλο, αν το πνευμα μας δεν ειναι καλα δεν ειναι ουτε το σωμα μας και τουμπαλιν!
Χαιρομαι που σου αρεσε κι ευχαριστω!
@μαρια ελενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οι αναμνησεις ειναι το πολυτιμοτερο και το πιο προσωπικο πραγμα για καθε ανθρωπο. Ειναι το πως βιωσε το καθε τι!
Φιλια!
@νικολ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ειναι αναγκαιο και συχνα απαιτει να εισαι μακρια απο ολους και ολα για να το κανεις.
Φιλια!
@λεβιαθαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δικιο. Απο 15 χρονων ελεγα πως θελω να ζησω στην επαρχια. Οι συνθηκες δεν ηταν καταλληλες, περασαν 10 χρονια για να το κανω εντελως αυθορμητα και τελικα δημιουργησα εγω τις συνθηκες.
Φιλια!
ελενα λ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μερος εχει πολυ τουρισμο, οικογενειες μαλιστα κυριως και οι περισσοτεροι ειναι αυτο που λεμε repeaters, δηλαδη κανουν εκει διακοπες καθε χρονο για πολλα πολλα χρονια. Ομως λογω της Χερσονησου και των Μαλλιων που γινεται το μαλε βρασε, οι Ελληνες το αποφευγουν.
Φιλια!
@εκφρασου
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα Κικιτσα μου!
@μαρια φε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτη η Κρητη! Μαγευτικη απο ακρη σε ακρη! Σου ευχομαι να ξαναπας!
Και σε ευχαριστω πολυ!
@μαρια κανελλακη
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα Μαρακι μου!Φιλια!
@φλωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦλωριτσα μου ηταν οντως διδακτικο και θεραπευτικο. Μεγαλωνοντας καταλαβα οτι δικος σου ειναι καθε τοπος που εχεις δικους σου ανθρωπους!
Φιλια!
@αριστεα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγουρα δεν θα μπορουσα να τα βρω στο σαλονι μου εγω, γιατι επρεπε να απομονωθω εντελως απο ολους και ολα για να βρω επιτελους εμενα!
Νομιζω οτι εχω χασει αυτη την τολμη τελευταια...
Ευχαριστω για ολα!
Φιλια!
@παλομα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλομιτα γλυκεια σε ευχαριστω! Καλο και λουλουδιασμενο μηνα και σε σενα!
@κλαυδια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικα ευτυχησα, οπως ακριβως το λες! Σε ευχαριστω πολυ!
@πετρος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΚΡΙΒΩΣ! Κι οχι μονο δεν με σκοτωσε, το απολαυσα παρα πολυ! Σε ευχαριστω! Φιλια!
Ποσο πισω με πας τωρα! Θυμαμαι οτι μιλουσαμε με τις ωρες στο τηλεφωνο οποτε ειχαμε ευκαιρια και λεγαμε ο καθενας τις περιπετειες και τα προβληματα μας, εσυ στην Κρητη εγω στο Κα;στελλοριζο.... Και να βοηθαει ο ενας τον αλλο με τον τροπο του! θα σου πω κατι που σου ειχα πει τοτε, σε μια απο τις τηλεφωνικες μας συνομιλιες: "Με συγκινησες παλιοκοριτσο!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να σου ερθει ειδοποιηση να δεις αυτο το μυνημα...
Με αγαπη,
Γιαννης Α.
ΥΓ: Συγνωμη που σε "εγραψα" τοσους μηνες! Πρεπει να κανουμε update! Θα τα πουμε απο κοντα τελη Οκτωβρη που ερχομαι στην Ελλαδα με αδεια! Φιλια και παλι!
@ανωνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟ το θυμαμαι! Τωρα που εκανα φατσοβιβλιο θα τα λεμε κι εκει! Φιλια!