Η ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Σημερα γραφει η μαμα-κουκουβαγια!
Πριν λιγες μερες, ο μικρος μου Δημητρης αρχισε να μου λεει με χαρα για μια πεταλουδιτσα που ειχαν σπασει τα φτερα της και πηγε στο νοσοκομειο και την εκαναν καλα και μπορεσε να ξαναπεταξει.
Στην αρχη δεν καταλαβα και τον ρωτησα που την ειδε αυτη την πεταλουδα η ποιος του ειπε αυτη την ιστορια. Και ηρθε η αποστομωτικη απαντηση... "εγω την σκεφτηκα μαμα την ιστορια, ειναι το παραμυθι μου"! Τρελαθηκα η μανα! Εψαχνα να βρω τροπο να το εκμεταλλευτω, γιατι πιστευω πως καθε τετοια ευκαιρια να αναπτυχθει η φαντασια και η δημιουργικοτητα ενος παιδιου δεν πρεπει να μενει ανεκμεταλλευτη! Τον αφησα εκεινη την ωρα και το βραδυ πριν κοιμηθει τον ρωτησα αν θελει να σκεφτει περισσοτερες λεπτομερειες και να τον βοηθησω να γραψουμε σε ενα τετραδιο το παραμυθι του. Το αγορακι μου ενθουσιαστηκε τοσο που δεν ηθελε να κοιμηθει και με χιλια ζορια τον επεισα να περιμενει μεχρι την αλλη μερα το πρωι! Ετσι, με μια σειρα ερωτησεις του τυπου "και πως ηταν η πεταλουδα;" "πως την γνωρισες εσυ; πετουσε απο λουλουδι σε λουλουδι η εκατσε στο χερακι σου;""πως χτυπησε;" "πως πηγε στο νοσοκομειο με το ασθενοφορο;" και αλλες τετοιες και με εναν εμπλουτισμο στις εκφρασεις απο τη μαμα, σας παρουσιαζω με μεγαλη υπερηφανεια την πρωτη λογοτεχνικη αποπειρα του τριχρονου Δημητρακη, με τιτλο:

Η ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Μια φορα κι εναν καιρο στο δασος ζουσε μια πορτοκαλι πεταλουδα. Η πεταλουδα ηταν πολυ χαρουμενη γιατι την αγαπουσαν ολα τα ζωακια και τα λουλουδακια κι ο φιλος της ο Δημητρακης.
Ο Δημητρης ειχε γνωρισει την πεταλουδα μια μερα που ειχε παει βολτα στο δασος. Ηρθε κι εκατσε πανω στο χερι του. Ο Δημητρακης της μιλησε γλυκα.
-Γεια σου γλυκεια πεταλουδιτσα! Εγω εχω τις μπαλες μου και το μαγικο μου ραβδακι. Θα κουνησω το ραβδακι και θα σε κανω βατραχο. Θες να παιξουμε κυνηγητο;
Η πεταλουδα απαντησε πως πολυ θα ηθελε να παιξει κυνηγητο! Ετσι, παιζοντας, εφτασαν τελικα μεχρι το σπιτι του Δημητρακη. Εκει ομως, η πεταλουδα καληνυχτισε το νεο της φιλο και πηγε πισω στο δασος, γιατι ειχε κουραστει πολυ.
Απο τοτε, ο Δημητρης πηγαινε καθε μερα στο δασος κι επαιζε με την πεταλουδιτσα. Μια μερα, καθως επαιζαν κυνηγητο, η πεταλουδα επεσε και χτυπησε. Δεν μπορουσε να πεταξει πια, γιατι ειχε σπασει το ενα της φτερο. Ο Δημητρης κουνησε το μαγικο του ραβδακι και την πηγε στο νοσοκομειο. Εκει, οι γιατροι εκαναν καλα το φτερο της πεταλουδας και μπορουσε παλι να πεταξει ψηλα.
Γυρισε στο δασος μαζι με το Δημητρη κι εμειναν εκει  χαρουμενοι και ευτυχισμενοι! Η μαμα εμεινε σπιτι με τον μπαμπα!

Με αυτη τη χαριτωμενη ιστορια καλωσοριζω τη νεα εβδομαδα και σας ευχομαι Καλη Μεγαλη Εβδομαδα!
Πεταλουδισια φιλια σε ολους!