ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ

Θυμαμαι σχεδον καθε χρονο απο την πρωτη στιγμη που στα 5 μου χρονια διεσχισα την πορτα του πρωτου μου σχολειου. Ηταν η πρωτη και τελευταια χρονια που φορεσα την μπλε ποδια, καθως απο την α δημοτικου καταργηθηκαν.
Το σχολειο το λατρεψα! Ισως σε αυτο συνεβαλε οτι η μητερα μου ηταν εκπαιδευτικος και οτι απο παιδι αγαπουσα τα βιβλια, με αποτελεσμα πηγαινοντας δημοτικο να γραφω ηδη, να διαβαζω με ανεση και να μιλαω λιγα αγγλικα. Ποτε δεν παιδευτηκα να διαβασω πολυ, ημουν εκ φυσεως αριστη μαθητρια και πιστευα οτι αυτο φτανει -μεγα λαθος που το πληρωσα στο λυκειο, με μεγαλη πτωση σε καποια μαθηματα!
Απο την αλλη, ημουν παντα ενα παιδι γεματο πεισμα, που δεν ψαρωνα ευκολα. Ημουν παντα πολυ μικροσκοπικη, αιτια φυσικα χλευασμου απο τους συμμαθητες μου. Τα πιο συνηθισμενα παρατσουκλια που με ακολουθουσαν σε ολο το δημοτικο ηταν "ταπα" και "φασουλας". Ομολογω, αρχικα με ειχαν ενοχλησει πολυ. Στην πορεια ομως, καθως γνωριζομασταν και δενομασταν με τα παιδια, αρχισαν να γινονται κατι σαν συνηθεια, σαν φιλικη προσφωνηση.
Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, ειχα την επανασταση μεσα μου. Τα δυο πιο εντονα χαραγμενα στη μνημη μου σκηνικα ηταν ενα στην Ε δημοτικου και ενα στην Β γυμνασιου.
Στην πρωτη περιπτωση, ενα πρωι στο σχολειο -σημειωτεον ιδιωτικο και εχει τη σημασια του αυτο για το παρακατω- πιναμε νερο απο τη βρυση, αλλα ειχε μια περιεργη οσμη. Λιγο αργοτερα πολλοι συμμαθητες μου κι εγω καναμε εμετο. Ξεκινησα λοιπον με ενα επιτελειο μαθητων να παμε να διαμαρτυρηθουμε οτι μας εδωσαν μολυσμενο νερο. Το αποτελεσμα ηταν μερικες ξυλιες με το χαρακα στα χερια μας. Ωστοσο, δεν το εβαλα κατω. Κοινως, εγινε χαμος! Φεραμε τους γονεις μας και εγινε το σχολειο καλοκαιρινο! Οπως ειπα ηταν ιδιωτικο. Σε ιδιωτικο σχολειο να σηκωσουν χερι στους μαθητες η ακομα χειροτερα να κινδυνευσει η υγεια μας; Ηταν σκανδαλωδες! Φυσικα, ειχα δικιο, αλλωστε ειχα μαθει να μην δημιουργω θεματα απο το τιποτα, γιατι αν τολμουσα υπο αλλες συνθηκες να παω στη μανα μου και να της πω οτι πηγα στο γραφειο της διευθυνσης κλπ κλπ μαυρο φιδι θα με ειχε φαει, δεν ηταν απο τις μαναδες που χαριζονταν στα παιδια τους!Αλλα οταν ειχα δικιο με υποστηριζε με νυχια και δοντια!
Η δευτερη αναμνηση, σε δημοσιο πια γυμνασιο, εχει να κανει με την αδικη τιμωρια ενος συμμαθητη μου, ο οποιος εφαγε αποβολη για κατι που δεν εκανε, απλα επειδη ηταν ο "συνηθης υποπτος". Εκανε γενικα πολλες αταξιες, οποτε κι αυτο εκεινος θα το ειχε κανει, κατα την καθηγητρια! Που ουτως η αλλως, αν θυμαμαι καλα ηταν κατι μηδαμινο, ακομα και αν το ειχε κανει δεν ηταν αξιο λογου, ποσω μαλλον αποβολης διημερης! Σηκωσα τους συμμαθητες μου και ξεκινησαμε αποχη, λιγο αργοτερα ειχε διαδοθει σε ολο το σχολειο και κανεις δεν εμπαινε για μαθημα. Τελικα, επενεβη ο διευθυντης, ο οποιος με απειλες κλπ εκοψε την αποχη, αλλα η ποινη του συμμαθητη μειωθηκε κατα μια μερα, οποτε μπορει κανεις να πει οτι ηταν μια μικρη νικη.
Οι υπολοιπες αναμνησεις μου απο το σχολειο εχουν περισσοτερο να κανουν με λευκωματα, σχολικες γιορτες, θεατρικα, χορωδιες. Οπου γλεντι και χαρα, η Βασιλω πρωτη! Οπου Βασιλω βαλε Χριστικα και εισαι μεσα!
Στην γ δημοτικου θα ανεβαζαμε το "Κοριτσακι με τα σπιρτα", στο Δημοτικο θεατρο Πειραια. Ποσο τον ηθελα αυτο το ρολο! Ελα ομως που βασει εικονογραφησης το κοριτσακι επρεπε να ειναι ξανθο; Για καλη μου τυχη, η κολλητη μου η Μαρια, φυσικη ξανθια, δεν ηθελε με τιποτα να παιξει. Η δασκαλα την πιεζε κι εκεινη ανεβαινε για προβα και εβαζε τα κλαμματα. Η Αννυ, η ετερη ξανθια του τμηματος, ξεχναγε τα λογια της. Οποτε, ειχε ερθει η ωρα να δουνε και τις μελαχροινες! Πηρα το ρολο με τη μια! Η παρασταση αφησε εποχη στο σχολειο, καθως ηταν ολη παντομιμα, ουτε μια λεξη δεν λεγαμε! Πηρα τα συγχαρητηρια μου κι εκτοτε εχω να το περηφανευομαι! Οταν δε μιλαω, τα παω καταπληκτικα!
Αργοτερα, Ε δημοτικου, θα παιζαμε κατι με ζωακια, δεν θυμαμαι τι, εγω θα ημουν το μυρμηγκι! Ελα ομως που ημουν υπερβολικα αδυνατη -23-25 κιλα με το ζορι - κι η μανα μου μολις με ειδε με το φορμακι επαθε εγκεφαλικο!"Αν δεν παρεις 5 κιλα, παρασταση γιοκ" το τελεσιγραφο! Τι να κανω κι εγω η ψωναρα, να χασω την παρασταση; Εφαγα, εφαγα, εσκασα, αλλα πανω απο 2 κιλα δεν πηρα! Ετσι ηταν καποτε, ετρωγα σαν μοσχαρι και εμενα ανθρωπος. Οχι οπως τωρα, που τρωω σαν ανθρωπος και γινομαι μοσχαρα!!! Τεσπα, η μανα υποχωρησε κι ετσι επαιξα το πολυποθητο μυρμηγκι!
Τελος, Α Λυκειου, γιορτη για το 1821, ανεβαζουμε το "Αγαλμα". Ειμαι εγω λοιπον και προχωραω ανεμελη και εκει που παω ζωντανευει το αγαλμα και αρχιζει και μου μιλαει. Οποτε πρεπει να γυρισω ξαφνιασμενη και να προχωραω μεν, κοιτωντας πισω μου δε. Μια χαρα στις προβες, ολα σουπερ. Τη μερα της παραστασης, ετσι οπως προχωραω με το κεφαλι στην οπισθεν, πεφτω πανω στο μικροφωνο, το σαβουριαζω και σαβουριαζομαι και εγω μαζι! Ενα αμφιθεατρο να εχει λυθει στα γελια! Σηκωνομαι, ξεσκονιζομαι και συνεχιζω. Ομως η ζημια εχει γινει... αντι για τα μηνυματα της εθνικης μας παλιγγενεσιας, αυτο που εμεινε ηταν η τουμπα μου και αυτο συζητουσαν ολοι μετα, τη χαλασα λοιπον την παρασταση, παρολο που προσπαθησα φιλοτιμα να το σωσω...
Μετα, εκδρομες, πενθημερη, κοπανες, σκιρτηματα! Ολα εκει! Ειναι απειρες οι αναμνησεις, κακες και καλες, αλλα κυριως καλες!
Ναι, θα γυριζα με χαρα στο σχολειο! Ισως αν μαλιστα γυριζα με τα σημερινα μου μυαλα, να το ειχα ευχαριστηθει ακομα περισσοτερο!
Αλλωστε, με αφησαν με τα πιο πολυτιμα δωρα! Μερικες φιλες που ειναι διπλα μου εδω και 20 και βαλε χρονια και αυτο ειναι ανεκτιμητο!

Η αναρτηση αποτελει τη συμμετοχη μου στην ιδεα της Πετρας να μιλησουμε για τα μαθητικα μας χρονια!

Συμμετεχουν τα ιστολογια:

Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/

Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/

Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/

Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα

Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/

Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/

Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/

Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/

Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/

Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/

Μαρία από το blog  http://swanocean.blogspot.gr/

Άννα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/

Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/

Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/

Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα

Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/

Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/

Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/

Rylie από το blog http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/

Marilise από το blog http://katitimou.blogspot.gr/

Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr/

Marie Anne από το blog http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/ 

Μαρία Έλενα από το blog http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/

Σμαραγδένια Ρούλα από το blog http://smaragdenia-roula.blogspot.gr