ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

...ολους και ολες για τα μηνυματα συμπαραστασης! Τα πραγματα ειναι καπως καλυτερα, οχι καλα ομως, ειναι ακομα σοβαρα και η συνεχεια εντος και εκτος νοσοκομειων προβλεπεται ζορικη...
Ο πατερας μου, περαν της βαρυτατης κρισης στο αναπνευστικο του -πασχει απο Χρονια Ανεπαρκεια Πνευμονων- επαθε και ενα μικρο εμφραγμα, ενω η αδερφη της μητερας μου, η οποια δεν εχει παιδια εκτος απο εμας, επαθε λοιμωξη του αναπνευστικου και καρδιακη κριση που της προκαλεσε πρηξιμο και μεγαλη ανοδο στο ζαχαρο και την πιεση, απο τα οποια πασχει ουτως η αλλως. Η μητερα μου παλι, απο την εξαντληση των τελευταιων ημερων και απο τα μπες-βγες στα νοσοκομεια, αρπαξε μια ιωση μαλλον κι εχει λιγο πυρετο, οποτε κρεβατωθηκε, αλλα νομιζω οτι αυτο δεν ειναι κατι σοβαρο...
Παρολα αυτα, ειμαι καλα, αισιοδοξη οσο γινεται, πολυ κουρασμενη, ελειπα απο το γραφειο και τωρα εχω πολυ δουλεια, αλλα καλο μου κανει...εχω πλακωθει και στις βιταμινες για να μην κολλησω κι εγω τιποτα και τρεχω πανικοβλητη. Ευτυχως που εχω διπλα μου τον ανθρωπο μου, ο οποιος τρεχει για ολα, με τρεχει κι εμενα παντου και εχει μεινει και μονος του, καθως εγω κοιμαμαι στη μητερα μου αυτες τις ημερες, χωρις φαγητο και χωρις παρεα, αλλα δεν παραπονιεται και με στηριζει απιστευτα!
Μολις ξεμπερδεψω και επιστρεψω για τα καλα, εχουμε αρκετα να πουμε.
Προς το παρον, ζητω συγνωμη που δεν απαντω σε καθε σχολιο ξεχωριστα, σας ευχαριστω ομως ξεχωριστα εναν εναν μεσα απο την καρδια μου!
Φιλια πεταλουδισια!