Αλλη λεξη ειχα αρχικα επιλεξει, ομως τις τελευταιες μερες εχω εντονα προβληματιστει γυρω απο το θεμα της κριτικης σκεψης, της κοινης λογικης, της κατακερματισμενης μας παιδειας, της ελλειψης ενασχολησης απο την οικογενεια και της απιστευτης ζημιας που ολα αυτα προκαλουν στα παιδια, στους αυριανους νεους, στους πολιτες του μελλοντος. Ζημια που σε αρκετους τομεις πιστευω οτι γινεται εσκεμμενα.
Τι ειναι λοιπον η κριτικη σκεψη και η κοινη λογικη; Ειναι κατι που υπαρχει στο γεννετικο μας κωδικα η ενα επικτητο χαρακτηριστικο; "Εν αρχη ην ο λογος", δηλαδη η λογικη, δηλαδη η σκεψη. Εξ' ορισμου η σκεψη ειναι οντως στο DNA μας, καθως ειμαστε τα μοναδικα -η ετσι θελουμε να πιστευουμε, αλλα αυτο ειναι αλλη συζητηση- ελλογα ζωα. Ομως φτανει αυτο; Δεν ειναι και η κοινη λογικη, η κριτικη σκεψη ενα χαρακτηριστικο που οπως καθε αλλο χρειαζεται καλλιεργεια για να ανθισει και να αναδειχθει;
Καταρχας να ξεκαθαρισουμε οτι η κριτικη σκεψη δεν εχει καμια απολυτως σχεση με την εξυπναδα.
Αφορμη στους προβληματισμους μου σταθηκαν καποια περιστατικα που αντιμετωπισα και αντιμετωπιζω τα τελευταια χρονια διαρκως στην ταξη, κατα τη διαρκεια της διδασκαλιας. Αναφερω ενδεικτικα καποια παραδειγματα.
Παραδειγμα 1
Ζηταω απο τους μαθητες να συγκεντρωσουν υλικο απο το διαδικτυο για να κανουμε μια εργασια ομαδικη την οποια θα δουλευουμε ως τα Χριστουγεννα. Η αντιδραση τους ειναι μεν θετικη, αλλα μετα κατακλυζομαι απο ερωτησεις του τυπου "και που θα ψαξουμε;" "και πως θα ξερω κυρια οτι αυτο που βρηκα ειναι σχετικο;" "δηλαδη να αντιγραψω τις πληροφοριες που θα βρω στο ιντερνετ;" "δηλαδη κυρια να το φερω αυριο;"!!!
Παραδειγμα 2
Εξηγω στους μαθητες οτι θα χρησιμοποιουμε την μια μερα καποια βιβλια και την επομενη μερα αλλα βιβλια, οποτε σημερα που δεν θα χρειαστουμε τα μισα βιβλια, μπορουν να τα βαλουν μεσα. Κι ακολουθουν οι αποριες "δηλαδη, δεν θα τα φερνουμε ολα καθε φορα;", "δηλαδη κυρια ποια βιβλια να βαλω μεσα;", "να βαλω και το τετραδιο μεσα; να βαλω και το στυλο;"!!!
Παραδειγμα 3ο
Η ασκηση ζηταει απο τους μαθητες να περιγραψουν το κατοικιδιο τους, να πουν τι ειναι, πως το λενε, τι τρωει και τι ικανοτητες εχει. Ακολουθουν οι εξης ενστασεις, δειγμα ξεκαθαρο οτι δεν εμαθαν ποτε να χρησιμοποιουν τη φαντασια τους: "εγω δεν εχω κατοικιδιο;" "κυρια εμενα ο σκυλος μου δεν μπορει να κανει τιποτα, δεν εχει ικανοτητες"!!!
Οι παραπανω διαλογοι εχουν γινει σε ταξεις Αγγλικων και αφορουν σπουδαστες ηλικιας 10-13 ετων.
Και σας διαβεβαιω οτι τα παιδια αυτα ειναι ΠΑΝΕΞΥΠΝΑ!
Κι αναρρωτιεμαι εγω η αδαης.. στο σχολειο τι τους μαθαινουν;
Γιατι σιγουρα δεν τους μαθαινουν να σκεφτονται!
Γιατι σιγουρα δεν τους εχουν καν αγγιξει με εννοιες οπως η κριτικη σκεψη και η κοινη λογικη!
Γιατι εχουν ηδη βουλιαξει την φαντασια τους που ειναι εμφυτο χαρακτηριστικο στα παιδια!
Κι αν αυτα συμβαινουν στο δημοτικο, που ειναι η βαση, στο γυμνασιο και στο λυκειο που ολα γερνουν προς τις Πανελληνιες κι αυτο το απαραδεκτο συστημα παπαγαλιας, ποσο χειροτερα ειναι;
Τελικα, αλλος επρεπε να ειναι ο τιτλος της αναρτησης. ΚΟΝΣΕΡΒΟΠΟΙΗΣΗ!
Αυτο ειναι το ζητουμενο! Ανθρωποι ρομποτ, που δεν εχουν ικανοτητα να κρινουν, που δεν μπορουν να σκεφτουν, που μπορουν μονο και αποκλειστικα να ακολουθουν οδηγιες! Αυτο το τελευταιο κυριως! Αυτο παρατηρω. Αν δωσω οδηγιες βημα προς βημα μπορουν να κανουν ολοσωστα και την πιο δυσκολη για το επιπεδο τους ασκηση. Αν ζητησω να πανε ενα βημα παραπερα και να κανουν κατι μονα τους κολλαει το συμπαν! Ειναι κατι που αντιμετωπιζω πολυ εντονα τα τελευταια χρονια και το δουλευω παρα πολυ με τα παιδια, οσο μου δινει τη δυνατοτητα το στενο πλαισιο των λιγων ωρων που διδασκω την ξενη γλωσσα.
Η ελλειψη αυτη στο σχολειο ειναι τραγικη! Αλλα η ελλειψη αυτη στην οικογενεια ειναι τραγικοτερη.
Ο περιορισμενος χρονος δεν ειναι δικαιολογια. Επιτρεπουμε να μετατρεπουν τα παιδια μας σε ρομποτ. Επιτρεπουμε να δηλητηριαζουν τις παιδικες τους ψυχες κανοντας τες να χασουν την επιτομη της παιδικοτητας τους, τη φαντασια και τη δημιουργικοτητα.
Δημιουργουμε ενα μελλον χωρις κριτικη σκεψη, χωρις κοινη λογικη. Και δεν ειναι τυχαιο που 9 στα 10 απο τα παιδια που παρουσιαζουν τετοιες ελλειψεις ειναι παιδια που δεν διαβαζουν τιποτα εξωσχολικο. Και δεν ειναι τυχαιο που οι "απο πανω" φοβουνται την κριτικη σκεψη...
Αλλα κι αυτοι οι γονεις τι να σου κανουν. Πως να διδαξεις κατι που δεν το κατεχεις; Σαμπως εχουν οι ιδιοι κοινη λογικη και κριτικη σκεψη; Αν ειχαν, αν ειχαμε ως πολιτες και ως κοινωνια θα φταναμε ποτε εδω που ειμαστε τωρα;
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
Τι ειναι λοιπον η κριτικη σκεψη και η κοινη λογικη; Ειναι κατι που υπαρχει στο γεννετικο μας κωδικα η ενα επικτητο χαρακτηριστικο; "Εν αρχη ην ο λογος", δηλαδη η λογικη, δηλαδη η σκεψη. Εξ' ορισμου η σκεψη ειναι οντως στο DNA μας, καθως ειμαστε τα μοναδικα -η ετσι θελουμε να πιστευουμε, αλλα αυτο ειναι αλλη συζητηση- ελλογα ζωα. Ομως φτανει αυτο; Δεν ειναι και η κοινη λογικη, η κριτικη σκεψη ενα χαρακτηριστικο που οπως καθε αλλο χρειαζεται καλλιεργεια για να ανθισει και να αναδειχθει;
Καταρχας να ξεκαθαρισουμε οτι η κριτικη σκεψη δεν εχει καμια απολυτως σχεση με την εξυπναδα.
Αφορμη στους προβληματισμους μου σταθηκαν καποια περιστατικα που αντιμετωπισα και αντιμετωπιζω τα τελευταια χρονια διαρκως στην ταξη, κατα τη διαρκεια της διδασκαλιας. Αναφερω ενδεικτικα καποια παραδειγματα.
Παραδειγμα 1
Ζηταω απο τους μαθητες να συγκεντρωσουν υλικο απο το διαδικτυο για να κανουμε μια εργασια ομαδικη την οποια θα δουλευουμε ως τα Χριστουγεννα. Η αντιδραση τους ειναι μεν θετικη, αλλα μετα κατακλυζομαι απο ερωτησεις του τυπου "και που θα ψαξουμε;" "και πως θα ξερω κυρια οτι αυτο που βρηκα ειναι σχετικο;" "δηλαδη να αντιγραψω τις πληροφοριες που θα βρω στο ιντερνετ;" "δηλαδη κυρια να το φερω αυριο;"!!!
Παραδειγμα 2
Εξηγω στους μαθητες οτι θα χρησιμοποιουμε την μια μερα καποια βιβλια και την επομενη μερα αλλα βιβλια, οποτε σημερα που δεν θα χρειαστουμε τα μισα βιβλια, μπορουν να τα βαλουν μεσα. Κι ακολουθουν οι αποριες "δηλαδη, δεν θα τα φερνουμε ολα καθε φορα;", "δηλαδη κυρια ποια βιβλια να βαλω μεσα;", "να βαλω και το τετραδιο μεσα; να βαλω και το στυλο;"!!!
Παραδειγμα 3ο
Η ασκηση ζηταει απο τους μαθητες να περιγραψουν το κατοικιδιο τους, να πουν τι ειναι, πως το λενε, τι τρωει και τι ικανοτητες εχει. Ακολουθουν οι εξης ενστασεις, δειγμα ξεκαθαρο οτι δεν εμαθαν ποτε να χρησιμοποιουν τη φαντασια τους: "εγω δεν εχω κατοικιδιο;" "κυρια εμενα ο σκυλος μου δεν μπορει να κανει τιποτα, δεν εχει ικανοτητες"!!!
Οι παραπανω διαλογοι εχουν γινει σε ταξεις Αγγλικων και αφορουν σπουδαστες ηλικιας 10-13 ετων.
Και σας διαβεβαιω οτι τα παιδια αυτα ειναι ΠΑΝΕΞΥΠΝΑ!
Κι αναρρωτιεμαι εγω η αδαης.. στο σχολειο τι τους μαθαινουν;
Γιατι σιγουρα δεν τους μαθαινουν να σκεφτονται!
Γιατι σιγουρα δεν τους εχουν καν αγγιξει με εννοιες οπως η κριτικη σκεψη και η κοινη λογικη!
Γιατι εχουν ηδη βουλιαξει την φαντασια τους που ειναι εμφυτο χαρακτηριστικο στα παιδια!
Κι αν αυτα συμβαινουν στο δημοτικο, που ειναι η βαση, στο γυμνασιο και στο λυκειο που ολα γερνουν προς τις Πανελληνιες κι αυτο το απαραδεκτο συστημα παπαγαλιας, ποσο χειροτερα ειναι;
Τελικα, αλλος επρεπε να ειναι ο τιτλος της αναρτησης. ΚΟΝΣΕΡΒΟΠΟΙΗΣΗ!
Αυτο ειναι το ζητουμενο! Ανθρωποι ρομποτ, που δεν εχουν ικανοτητα να κρινουν, που δεν μπορουν να σκεφτουν, που μπορουν μονο και αποκλειστικα να ακολουθουν οδηγιες! Αυτο το τελευταιο κυριως! Αυτο παρατηρω. Αν δωσω οδηγιες βημα προς βημα μπορουν να κανουν ολοσωστα και την πιο δυσκολη για το επιπεδο τους ασκηση. Αν ζητησω να πανε ενα βημα παραπερα και να κανουν κατι μονα τους κολλαει το συμπαν! Ειναι κατι που αντιμετωπιζω πολυ εντονα τα τελευταια χρονια και το δουλευω παρα πολυ με τα παιδια, οσο μου δινει τη δυνατοτητα το στενο πλαισιο των λιγων ωρων που διδασκω την ξενη γλωσσα.
Η ελλειψη αυτη στο σχολειο ειναι τραγικη! Αλλα η ελλειψη αυτη στην οικογενεια ειναι τραγικοτερη.
Ο περιορισμενος χρονος δεν ειναι δικαιολογια. Επιτρεπουμε να μετατρεπουν τα παιδια μας σε ρομποτ. Επιτρεπουμε να δηλητηριαζουν τις παιδικες τους ψυχες κανοντας τες να χασουν την επιτομη της παιδικοτητας τους, τη φαντασια και τη δημιουργικοτητα.
Δημιουργουμε ενα μελλον χωρις κριτικη σκεψη, χωρις κοινη λογικη. Και δεν ειναι τυχαιο που 9 στα 10 απο τα παιδια που παρουσιαζουν τετοιες ελλειψεις ειναι παιδια που δεν διαβαζουν τιποτα εξωσχολικο. Και δεν ειναι τυχαιο που οι "απο πανω" φοβουνται την κριτικη σκεψη...
Αλλα κι αυτοι οι γονεις τι να σου κανουν. Πως να διδαξεις κατι που δεν το κατεχεις; Σαμπως εχουν οι ιδιοι κοινη λογικη και κριτικη σκεψη; Αν ειχαν, αν ειχαμε ως πολιτες και ως κοινωνια θα φταναμε ποτε εδω που ειμαστε τωρα;
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
mystickland
τα παραδειγματα που αναφερεις ειναι για γελια και για κλαμματα.πολυ λιγοι ειναι οι δασκαλοι που ασχολουνται με τα παιδια περα της υλης. νομιζω το θεμα ειναι ποσο ψηλους βαθμους θα παρουν παπαγαλιζοντας μια συγκεκριμενη υλη...ομως δυστυχως αυτο δεν βοηθαει στην ζωη!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια Χριστινακι
Πραγματικά με ξάφνιασαν τα παραδείγματα...όλο το εκπαιδευτικό σύστημα πάσχει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να βγαίνει ένας δάσκαλος στο τόσο που αγαπάει τη δουλειά του δε σώζει την κατάσταση..
Και δε δέχομαι σαν δικαιολογία από το σπίτι τις δουλειές ή τη δουλειά..όποιος θέλει να ασχοληθεί με το παιδί του προλαβαίνει...κι αν δεν προλαβαίνει ας κόψει από αλλού, όχι από τη διαπαιδαγώγηση και τον ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά του...
Καλό Σαββατοκύριακο!!
Ειχα πολυ καιρο να ερθω απο εδω.Δεν ξεχνώ ποτέ τους μπλοκόφιλους και ετσι περνάω σήμερα για ν αφησω πολλές ευχες για εναν ομορφο μηνα.Καλο καλοκαιρι να περάσεις * • ♫ ♫ ♫ • *** • ♫ ♫ ♫ • ***Σιγουρα χρειαζεται μεγαλη προσπαθεια και αγαπη για τα παιδια Χρονος υπαρχει αρκει να θελεουν οι μεγαλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@μαρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως εγραψα, πως να δωσει κανεις κατι που δεν εχει; Πολλοι σημερινοι γονεις εχουν τελειωσει πανεπιστημιο, ειναι δηλαδη εκπαιδευμενοι, οχι ομως απαραιτητα και μορφωμενοι...
@σκρουτζακος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως το φανταρακι! Καλο σου μηνα!
@craftland
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι μονο δεν βοηθαει Αλεξανδρα μου αλλα δενει τα χερια! Μαλλον αυτο ειναι και το ζητουμενο...