ΕΙΜΑΙ ΚΑΚΙΑ;; ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ;;;

Σημερα θα γκρινιαξω! Πολυ ομως! Γιατι εχω βαρεθει αυτη την ηλιθια νεοελληνικη νοοτροπια, αυτο το "δε γαμιεται", αυτο το "για παρτη μου ολα"!
Ειλικρινα τελευταια ωρες ωρες αισθανομαι οτι εχω γινει παραξενη, ολο φορτωνω! Και μετα βλεπω γιατι φορτωνω και λεω ρε γαμωτο δικιο εχω!
Παραδειγμα 1ο:
Κυκλοφορω με το καροτσι και το μωρο. Δηλαδη προσπαθω να κυκλοφορησω. Δρομος μετ' εμποδιων, οπου εμποδια βαλτε αυτοκινητα πανω στο πεζοδρομιο, αυτοκινητα που κλεινουν τις ραμπας για τα καροτσακια, μηχανακια παρκαρισμενα πανω στο πεζοδρομιο το ενα διπλα στο αλλο η καθετα, σκαλοπατια φτιαγμενα για να ανεβαινει ο αλλος καλυτερα στο δικο του πλατυσκαλο, τραπεζακια γιατι δεν υπαρχει μπαλκονι, οποτε βγαινουμε στο πεζοδρομιο να πιουμε τον καφε μας, μπαζα απο οικοδομη και ο καταλογος ειναι ατελειωτος! Και γιατι ρε φιλε πρεπει εγω να βγαζω το καροτσακι με το παιδι μου πανω στο δρομο, να κινδυνευω εγω απο τα αυτοκινητα ανα πασα στιγμη, να περπαταω μεσα στον ηλιο για να βρεις εσυ να παρκαρεις το οχημα, να βγεις να πιεις το καφεδακι σου η για οποιονδηποτε αλλο λογο; Ειναι τοσο δυσκολο γαμω το κερατο μου να σκεφτεις λιγακι και το διπλανο σου; Κι αντε πες εγω ειμαι 32 χρονων, το καροτσακι ευλυγιστο σχετικα, αντε και ανεβοκατεβαινω! Βρε παπαρα νεοελληνα της συμφορας, αν ειμαι αναπηρος; Αν ειμαι γιαγια η παππους με πι; Πρεπει να σκοτωθω;;

Παραδειγμα 2ο:
Ειμαι παλι με το καροτσακι. Διπλης κατευθυνσης ο δρομος. Εχω περασει το ενα κομματι και βρισκομαι στη διαχωριστικη νησιδα, που μολις και μετα βιας χωραει το καροτσακι, περιμενω, περιμενω, περιμενω...μεχρι να βρεθει ΕΝΑΣ ευγενης που θα με δει και θα σκεφτει να σταματησει να μην κινδυνευει το μωρο μεσα στο δρομο...Γαϊδουρια...

Παραδειγμα 3ο (φρεσκο- φρεσκο, σημερινο):
Παω στην εθνικη τραπεζα σημερα με το παιδι. Εχει αυτο το συστημα στην πορτα που πατας κουμπι για να μπεις κι εχει κι αλλη πορτα απο μεσα. Ενας χωρος τοσος δα, εννοειται οτι δε χωραει καροτσι! Προσπαθουμε εκει με τον κοσμο να βρουμε τροπο να μπω, τιποτα. Μπαινει εντω μεταξυ κοσμος και λεει στους υπαλληλους να ερθουν να μου ανοιξουν, η τραπεζα τιγκα στον κοσμο, περιμενω πανω απο 20 λεπτα μεσα στον ηλιο, το μωρο εχει αποκοιμηθει, βγαινει κοσμος και μου λεει " τους το ειπαμε κοπελια, αλλα τιποτα" και καποια στιγμη ερχεται ενας και μου ανοιγει. Εχω φορτωσει εγω, εχω παρει αναποδες και ακολουθει ο εξης διαλογος.
Εγω: Αυτο ειναι απαραδεκτο! Περιμενω 20 λεπτα! Δεν φταιτε εσεις φυσικα, η τραπεζα οφειλε να εχει προβλεψει για τετοιες περιπτωσεις να υπαρχει χωρος!
Αυτος; Τι να ειχε προβλεψει δηλαδη;
Εγω: Δεν ξερω κυριε μου, αυτο ειναι δουλεια της τραπεζας, επρεπε να υπαρχει προβλεψη.
Αυτος: Η προβλεψη ειναι να ερχομαστε να ανοιγουμε εμεις.
Εγω: Ναι, αλλα εγω περιμενω 20 λεπτα!
Αυτος: Ε, τι να κανω κυρια μου, χαμος γινεται, δεν ειμαστε θυρωροι.
Εγω: Φυσικα και δεν ειστε, αλλα εγω τι φταιω;
Αυτος: Και να σας πω και κατι, μια χαρα μεγαλο ειναι το παιδι, ας αφηνατε εξω το καροτσακι να μπειτε μονο με το παιδι!
Εκει φορτωνω κανονικα!
Εγω: Οριστε; Και θα βγειτε εσεις να μου φυλατε το καροτσακι;
Αυτος: Ελατε τωρα...δε σας παιρνει κανεις το καροτσακι...
Εγω: Κι αν το παρει; Θα μου το πληρωσετε εσεις;
Αυτος: Μα σας λεω κυρια μου δεν το παιρνουν!
Εγω: Ανθρωπε μου πας καλα; Θα μου δωσεις εσυ 400 ευρω αν το παρουν; Και θα ξυππνησω εγω το μωρο επειδη βαριεστε να ερθετε να ανοιξετε; Η μηπως καλυτερα να το αφηνα μονο του στο σπιτι να μη σας βαζω σε κοπο;;;
Τουρκος εγινα! Ερχεται μετα ενας κυριος και μου λεει "περνα κοπελια πρωτη με το παιδι".  "Αφηστε κυριε, δεν βλεπετε τι φαρα ειμαστε, αν περασω μπροστα θα πεσουν να με φανε ολοι"!
Τωρα μαλλον με ακουσαν γιατι φωναζα, ντραπηκαν και σηκωθηκαν ολοι και μου ειπαν να περασω. Ευτυχως!Ειχα το 381 και ηταν το 222 στο ταμειο! Ακομα εκει θα ημουν!

Πειτε μου τωρα, εχω αδικο που τα παιρνω; Η τροχαια που σκατα ειναι να γραψει ολα αυτα τα κουλα στα πεζοδρομια; Η τραπεζα απο τη μια θελει λεφτα, απο την αλλη ενω εισαι πελατης κοιταει πως να σε ταλαιπωρησει, ενω θα επρεπε να κοιταει πως θα σε διευκολυνει! Ηλιθια νοοτροπια, παρτακηδες ανθρωποι, θελουμε μετα να παμε μπροστα! Αν αρχισω να φωναζω την τροχαια συνεχεια θα φταιω; Αν επαιρνα το ονομα του υπαλληλου να του κανω αναφορα θα ημουν κακια;;;

Παρολα αυτα, χαμογελαω και ελπιζω πως κατι παει να αλλαξει! Γιατι ηταν αρκετοι αυτοι που εσπευσαν να με βοηθησουν σημερα στην τραπεζα να μπω και να βγω. Ηταν αρκετοι που προσφερθηκαν να με βοηθησουν στα ανεβα κατεβα απο το πεζοδρομιο και καποιοι σταματησαν να περασω το δρομο! Τι να πω, ισως σιγα σιγα να επιστρεφει το φιλοτιμο σπιτι του!!! Αυτα μονο σκεφτομαι και παιρνω δυναμη να παραμενω αισιοδοξη, αυτους τους ανθρωπους που παραμενουν ευγενεις σκεφτομαι και χαμογελαω!
Ευτυχως δεν ειμαστε ολοι μαλακες!!! ΕΥΤΥΧΩΣ!!!

Ουφ, τα ειπα και ξεθυμανα!
Μουσικουλα για καλο ΣΚ και πεταλουδισια φιλια!