Ποτε δεν το συμπαθησα αυτο το γραμμα. Παντα για μενα συμβολιζε το τελευταιο, το τελειωτικο, το τελος. Ω-μεγα...
Μεγαλες πραξεις, μεγαλες κουβεντες, μεγαλα εμποδια, μεγαλες αποφασεις, μεγαλοι πειρασμοι, μεγαλα λαθη... κι εκεινο το ωμεγα παντα εκει ετοιμο να σφυριξει τη ληξη.
Ομως, εγω αγαπουσα παντα περισσοτερο το ο-μικρον. Το μικρο τοσοδουλι κυκλακι, συμβολο της αιωνιοτητας, του αεναου. Του κυκλου που κανει η ζωη μας, τα βηματα μας, που μας οδηγουν στους ιδιους δρομους, στα ιδια στενακια που πατησαμε χιλιαδες φορες κι ας πληγωθηκαμε.
Κι ειναι επειτα και οι μεγαλες ιδεες. Οι μεγαλοι σκοποι. Ποσο τους θαυμαζω! Ποσο τα συμμεριζομαι ολα αυτα, ποσο θα ηθελα να τα υπηρετησω! Ελα ομως που εγω ειμαι μαλλον φτιαγμενη για τα μικρα.
Για μικρα καθημερινα επιτευγματα, για μικρες κουβεντες και σταρατες,για μικρες μαχες που κρινουν μεγαλους πολεμους. Ειμαι φτιαγμενη να κρατω το χερι σε μικρους ανθρωπους, της διπλανης πορτας, αληθινους, με ελαττωματα και ολα τα χρωματα, ανθρωπους με μικρα ονειρα και μεγαλη καρδια. Ειμαι φτιαγμενη να κανω μικρα βηματακια, αλματα οχι. Να ζω μικρες στιγμες ευδαιμονιας και να τις ρουφαω.
Και τα συναισθηματα; Ναι, εκει ναι, τα θελω μεγαλα. Τα θελω τεραστια. Δυνατα και εντονα. Θελω να αγαπαω δυνατα, να κλαιω δυνατα, να γελαω δυνατα, να ποναω δυνατα, να ελπιζω δυνατα. Μα δεν θελω να τελειωνουν, θελω να τα κλεισω σε μικρους μικρους κυκλους, οχι ανοικτα μεγαλα ω-μεγα, μα μικρα κυκλικα ο-μικρον. Να τα αγκαλιαζουν, να τα προστατευουν κι αυτα να βρισκουν χωρο και τροπο να εκφραστουν, να καταλαγιασουν, να σωπασουν και να περιμενουν υπομονετικα τη σειρα τους, ωσπου ο κυκλος και παλι να διαγραφει απο την αρχη.
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
Μεγαλες πραξεις, μεγαλες κουβεντες, μεγαλα εμποδια, μεγαλες αποφασεις, μεγαλοι πειρασμοι, μεγαλα λαθη... κι εκεινο το ωμεγα παντα εκει ετοιμο να σφυριξει τη ληξη.
Ομως, εγω αγαπουσα παντα περισσοτερο το ο-μικρον. Το μικρο τοσοδουλι κυκλακι, συμβολο της αιωνιοτητας, του αεναου. Του κυκλου που κανει η ζωη μας, τα βηματα μας, που μας οδηγουν στους ιδιους δρομους, στα ιδια στενακια που πατησαμε χιλιαδες φορες κι ας πληγωθηκαμε.
Κι ειναι επειτα και οι μεγαλες ιδεες. Οι μεγαλοι σκοποι. Ποσο τους θαυμαζω! Ποσο τα συμμεριζομαι ολα αυτα, ποσο θα ηθελα να τα υπηρετησω! Ελα ομως που εγω ειμαι μαλλον φτιαγμενη για τα μικρα.
Για μικρα καθημερινα επιτευγματα, για μικρες κουβεντες και σταρατες,για μικρες μαχες που κρινουν μεγαλους πολεμους. Ειμαι φτιαγμενη να κρατω το χερι σε μικρους ανθρωπους, της διπλανης πορτας, αληθινους, με ελαττωματα και ολα τα χρωματα, ανθρωπους με μικρα ονειρα και μεγαλη καρδια. Ειμαι φτιαγμενη να κανω μικρα βηματακια, αλματα οχι. Να ζω μικρες στιγμες ευδαιμονιας και να τις ρουφαω.
Και τα συναισθηματα; Ναι, εκει ναι, τα θελω μεγαλα. Τα θελω τεραστια. Δυνατα και εντονα. Θελω να αγαπαω δυνατα, να κλαιω δυνατα, να γελαω δυνατα, να ποναω δυνατα, να ελπιζω δυνατα. Μα δεν θελω να τελειωνουν, θελω να τα κλεισω σε μικρους μικρους κυκλους, οχι ανοικτα μεγαλα ω-μεγα, μα μικρα κυκλικα ο-μικρον. Να τα αγκαλιαζουν, να τα προστατευουν κι αυτα να βρισκουν χωρο και τροπο να εκφραστουν, να καταλαγιασουν, να σωπασουν και να περιμενουν υπομονετικα τη σειρα τους, ωσπου ο κυκλος και παλι να διαγραφει απο την αρχη.
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
mystickland
Υπέροχη ανάρτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσαμε να κλείνουμε τις όμορφες στιγμές και τα γλυκά συναισθήματα σε ένα όμικρον, σε ένα μικρό κυκλάκι, σε ένα μπουκαλάκι. Ποτέ να μη μας ξεφύγουν, μη χαθούν, μην εξατμιστούν στον αέρα...
Αχ με μελαγχόλησες.
Πολύ ωραίο κείμενο Χριστινούλα μου (διάβασα και το όνομά σου κάπου, χαχα, ως τώρα σε έλεγα πεταλούδα και πεταλουδίτσα αν και μου αρέσει γιατί έτσι σε έχω συνδυάσει πλέον!)
Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή να δω τα κειμενάκια του παιχνιδιού που έχασα... φιλιά!
Εμένα μου άρεσε το παλιό ωμέγα, με την υπογεγραμμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως είχε πει κι ο Εμπειρίκος νομίζω, ήταν το σκανδαλοδέστερο σύμβολο της γραπτής μας γλώσσας...
Όμορφη ανάρτηση πεταλουδίτσα μου, με έβαλε σε σκέψεις.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αγαπώ και με εκφράζει αυτή η πρόταση: "Είμαι φτιαγμένη να κρατώ το χέρι σε μικρούς ανθρώπους, της διπλανής πόρτας, αληθινούς, με ελαττώματα και όλα τα χρώματα, ανθρώπους με μικρά όνειρα και μεγάλη καρδιά."
Εύχομαι η ζωή σου να είναι γεμάτη από άπειρες μικρές στιγμές ευτυχίας με μεγάλα και έντονα συναισθήματα..
Φιλιά πολλά!
Μου άρεσε η οπτική σου αν και είμαι περισσότερο του ω...για πολλούς λόγους...δε θεωρώ πως υπάρχουν μικροί άνθρωποι ας πούμε...θέλω να απλώνονται όλα άνετα στο ω...άνθρωποι και συναισθήματα, να χωράνε όσο μεγάλα κι αν είναι..να μην περιορίζονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωωω λέω ακόμα όταν θαυμάζω κι ας κλείστηκε κι αυτό σε κύκλο πια..
Καλό βράδυ!!
@μαρια π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπως ετσι το σκεφτηκα κι εγω, αλλη μια φορα συμπληρωσες τις σκεψεις μου.
Φιλακια πολλα πολλα!
@πτωχος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικιο ειχε! Γι' αυτο το καταργησανε! Γενικα, καταργουν τον αυθεντικο, αγνο, αβιαστο ερωτισμο απο τη ζωη μας.
@παλομα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσυ κοριτσακι μου να εχεις μια ζωη γεματη στιγμες ευτυχιας, μικρες στιγμες που οταν τις αθροιζεις γινονται ενας τεραστιος καμβας με πολλα και φωτεινα χρωματα!
@μαρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι η δικη σου οπτικη μου αρεσει πολυ! Ειναι σαν την αλλη οψη του ιδιου νομισματος!Φιλια πολλα, καλο Σ/Κ.
το νόμισμα έχει δυο όψεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
Καλημέρα!!Έχω την εντύπωση πως το ω προέκυψε από την ένωση δύο ο(οο).Μεταφορικά τώρα ένα ζευγάρι από μπουμπουκια αποφάσισαν να ενωθούν,να ανθίσουν και να ευωδιάσουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣέυχαριστώ
Δεν είναι κακό τα μικρά βήματα....επιμένω ότι τα περισσότερα προβλήματα λύνονται πιο εύκολα με baby steps! Και μην ξεχνάς τη λυτρωτική δύναμη του Ωμέγα: Κάθε τέλος είναι μαι νέα αρχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργώ αλλά τα καταφέρνω Χριστίνα μου!
Φιλιά! ♥
@ποντικι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι ειναι...
Καλημερα!
@αντ'αυτου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη ομορφη εικονα παρουσιασες! Θα με κανετε να αναθεωρησω και να αρχισω να το βλεπω με καλο ματι!
Εγω ευχαριστω!
@αριστεα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ετσι λενε... Ειναι καλο παντα να ελπιζουμε...
Μην μου αγχωνεσαι γλυκεια μου Αριστεα!
Φιλια πολλα!
Καληπερα Lady Butterfly ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@γρηγορης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα!