Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

24 DAYS' CHALLENGE # 7: ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

"Δυο πραγματα μονο ειναι ανεξαντλητα, το συμπαν και η ανθρωπινη ηλιθιοτητα. Και για το συμπαν δεν ειμαι τοσο σιγουρος..."
Αυτη τη φραση του Αϊνσταϊν την κλωθογυριζω συχνα πυκνα στο μυαλο μου. Πραγματι, η ανθρωπινη ηλιθιοτητα δεν εχει οριο. Ομως, μπορεις πραγματικα να κατηγορησεις καποιον επειδη ειναι ηλιθιος; Ειναι σαν να κατηγορεις τη μελισσα που εχει κεντρι! Πως να κρινεις η να κακιωσεις σε ενα πλασμα που απλα δεν μπορει να κανει κατι καλυτερο, μεχρι εκει φτανει, δεν παει ο νους του παραπερα;
Απο την αλλη, η λεξη πλεον καταχραται κατα κορον. Καθε φορα που βρισκομαστε μπροστα σε συμπεριφορες αφυσικες, παραλογες, μη αποδεκτες, λεμε "αυτος ειναι ηλιθιος". Δινοντας αλλοθι ετσι για ακομα πιο αναρμοστες συμπεριφορες. Κι ετσι, αντι να βαζουμε τα πραγματα στη θεση που τους αναλογει, οι διαστασεις τους αλλαζουν, η ανθρωπινη ηλιθιοτητα θα μπορουσε ακομα και στο δικαστηριο να σταθει σαν αλλοθι. "Απαλασσεται λογω βλακειας" το πορισμα και αθωα η ανθρωποτητα, αθωα απεναντι στα παιδια που πεινανε, αθωα απεναντι στο περιβαλλον που καταστρεφεται, αθωα απεναντι στην παιδικη κακοποιηση, στη βια, στον πολεμο, στις γενοκτονιες, στο μισος, σε ολα αυτα που κανουν τη ζωη μας αφορητη, που μας κλεινουν τον οριζοντα και δεν μας αφηνουν να αναπνευσουμε. Βαφτισαμε την κακια ηλιθιοτητα και εγινε ανιατη ασθενεια που απλα την παρατηρουμε να μας τρωει τα σωθικα! Σου κλεβουν τη ζωη, σου σκοτωνουν τα ονειρα, σου πουλανε ψευτικη ευτυχια με ψευτικα πραγματα, φτιαγμενα απο ματωμενα παιδικα χερια.. και το μονο που εχεις να πεις ειναι οτι ειναι ηλιθιοι! Κοιτα γυρω σου... Ποιος ειναι ο ηλιθιος τωρα;
Εσυ εχαψες το δολωμα, επαιξες το παιχνιδακι, επαιξες κι εχασες...
Κι αυτο δεν ειναι καν ηλιθιοτητα.... αυτο ειναι εθελοντικη στραβωμαρα, γιατι ισως, ισως αν ξεστραβωθεις και δεις πριν απο ολους τους ηλιθιους τον εαυτο σου οπως ειναι, μπορει και να τον φτυσεις, μπορει και να τολμησεις να αυτοκτονησεις, κανοντας τον κοσμο καλυτερο...
Πιστεψε με, σε κανεναν δεν θα λειψεις... Στο συμπαν ειδικα, σιγουρα οχι!


Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:





mystickland

4 σχόλια:

  1. Πίστεψέ με σε κανέναν δεν θα λείψεις...
    εκεί μένω... και συμφωνώ σε όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μεγάλο θέμα άνοιξες! Ασχολήθηκα για πάρα πολλά χρόνια με παιδιά που είχαν μαθησιακές δυσκολίες, με νοητική υστέρηση, ένα φεγγάρι εκπαιδευόμενη στο τέταρτο εξάμηνο της σχολής είχα τοποθετηθεί σε εργαστήρι ειδικής αγωγής με έφηβους. Γνώρισα από κοντά παιδάκια με σύνδρομο Ντάουν. Ποτέ δεν ενοχλήθηκα από τη μη κατανόηση απλών πραγμάτων, ποτέ δεν θύμωσα!
    Όμως με την απίστευτη βλακεία όσων ειδικά το παίζουν έξυπνοι τα παίρνω στην κυριολεξία!
    Ωραίο θέμα, περασμένη πολύ η ώρα!
    Καλή συνέχεια με τις λέξεις σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @φλωρα
    Φλωρα μου το εχω σκεφτει πολυ συχνα αυτο. Αν ας πουμε ο ανθρωπος εξαφανιζοταν ως ειδος απο τη γη, στην ουσια θα ελειπε; Η μηπως θα απελευθερωνοταν η φυση απο τις ολεθριες συνεπειες της υπαρξης του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ιρις
    Μα ακριβως! Εχουμε πια χασει το νοημα και των λεξεων και των πραξεων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.