ΠΑΡΙΣΙ-Μερος Δευτερο- ΛΟΥΒΡΟ!!!

Καλημερα!

Συνεχεια του οδοιπορικου στο Παρισι, με τον καλυτερο και σημαντικοτερο σταθμο. Το Λουβρο!

Σκοπευα να μην παω, γιατι ειχα ακουσει οτι περιμενεις ωρες στην ουρα για εισιτηριο και σκεφτηκα πως ειχα που ειχα λιγο χρονο στη διαθεση μου, αν ετρωγα και 2-3 ωρες στην αναμονη...βραστα! Τελικα, το τολμησα. ΕΥΤΥΧΩΣ!!! Και μονο το Λουβρο να ειχα δει, το ταξιδι μου στο Παρισι θα αξιζε! Σταθηκα και παλι τυχερη. Για καποιο λογο -ισως επειδη ηταν Κυριακη- η εισοδος ηταν δωρεαν και δεν υπηρχε ουρα για εισιτηρια. Μπηκα μεσα σε λιγα μολις λεπτα. Ειναι απιστευτο, ειναι τεραστιο! Μετα απο 2 και βαλε ωρες ειχα καταφερει να δω μολις το 1/3 ισως και λιγοτερο του Μουσειου. Πηγα στις αιθουσες με τα εκθεματα της Αρχαιας Αιγυπου, των Ετρουσκων, τα Ιταλικα γλυπτα, τους Αναγεννησιακους πινακες και φυσικα, στην αιθουσα με τα Αρχαιοελληνικα γλυπτα! Η αιθουσα αυτη σου κοβει την ανασα! Ισως φταιει βεβαια που ειμαι Ελληνιδα, αλλα εκει μεσα πραγματικα ενιωσα δεος! Τα αγαλματα ειναι σαν να σου μιλανε! Νομιζεις οτι αν τα αγγιξεις, θα αντιδρασουν! Τετοια λεπτομερεια, εκφραση...απλα θεϊκα!

Και...και! Επιτρεπονταν οι φωτογραφιες παντου!!!!

Γνωστη και μη εξαιρετεα...η Σφιγγα! Απο τα Αιγυπτιακα εκθεματα φυσικα.

Σαρκοφαγος των Ετρουσκων.

Τμημα ψηφιδωτου πεζοδρομιου απο την Αρχαια Ρωμη.

Ρωμαϊκο γλυπτο. Η Αυτοκρατειρα Ιουλια- Δομνα.

Πινακας της Αναγεννησης που απεικονιζει τη μαχη μεταξυ Δαυιδ και Γολιαθ. By Daniele de Volterra.

Απο την Αναγεννηση και παλι, ολοκληρο ταβανι μιας απο τις μικρες αιθουσες του Μουσειου!

Και παμε τωρα...στα δικα μας, ενδοξα και υπεροχα!

Ο Ερωτας! Αχ..ο ερωτας! Δεν ειναι υπεροχο αγαλμα, ετσι οπως κοιταει ψηλα; Να μας θυμιζει οτι ο ερωτας μας στελνει στα αστερια...

Οι Τρεις Χαριτες (που δεν θυμαμαι ποιες ηταν).

Η αρχικη παρασταση στη μετοπη αυτη εδειχνε τον Ηρακλη να προσφερει στην Αθηνα το μεταλλο απο τα ραμφη των Στυμφαλλιδων Ορνιθων. Σωζεται πλεον μονο αυτο το τμημα.

Οι Καρυατιδες! Επαθα σοκ! Ειναι απιστευτα ομορφες και επιβλητικες και τεραστιες!

Η Φτερωτη Νικη της Σαμοθρακης! Μονη της, δεσποζει στο κεντρο μιας μικρης αιθουσας. Παγκοσμιας φημης εργο και πραγματικα ανταξιο της φημης αυτης!

Η Αφροδιτη της Μηλου! Εδω, πραγματικα συγκινηθηκα! Ειναι στη μεση μιας τεραστιας αιθουσας με γλυπτα και οταν μπηκα ειχε μαζευτει τοσος κοσμος, απιστευτα πολυς κοσμος για μια μονο φωτογραφια! Απο ολα τα μερη της γης! Για μια μονο φωτογραφια!

Η αληθεια ειναι οτι λυπηθηκα που ολα αυτα τα αριστουργηματα της Αρχαιας Ελλαδας βρισκονται εκει, μακρια απο τη γενετειρα τους, οπου δικαιωματικα ανηκουν! Μα πιο πολυ λυπηθηκα που ενιωσα οτι ειναι καλυτερα εκει, οτι εδω ουτε την προβολη, ουτε την αξιοποιηση, ουτε καν την φροντιδα που τους αξιζει δεν θα ειχαν. Μαλλον θα αφηνονταν στην τυχη τους, οπως τοσα και τοσα μνημεια...Κριμα...να μην ειμαστε αξιοι...Εκει τουλαχιστον χαιρουν εκτιμησης και προσοχης και διαδιδεται ο πολιτισμος μας (ο τοτε, γιατι ο τωρα...αστα) σε ολον τον κοσμο.

Πολυ το βαρυνα...Λοιπον, εδω βλεπετε μια μικρογραφια του εξοχικου μου πυργου που διατηρω στη Bordeau! Χεχε! Ε, αφου αυτα μονο στον υπνο μου θα τα δω και ουτε και επειδη φυσικα μονο σε τετοια παλατια μου αξιζει να ζω (αχ ατιμη κοινωνια που αλλους τους ανεβαζεις κι αλλους τους ριχνεις στα ξενα χερια! αχ!), ειπα να βγαλω μια φωτο να εχω να ονειρευομαι! Στο Λουβρο και αυτο, αλλα τι ειναι δεν εγραφε...

Η θεα απο ενα παραθυρο του Μουσειου.

Μα δεν ειδα γλυπτα μονο στο Λουβρο. Οι δρομοι, οι πλατειες, τα συντριβανια ηταν ολα γεματα με αγαλματα, σαν αυτο εδω!



Και για να μην ξεχνιομαστε...παντα να γελαμε και να αντιμετωπιζουμε τα πραγματα με χιουμορ...γιατι αν παρουμε πολυ στα σοβαρα τη ζωη μας, χαθηκαμε!

Οπως λεει και ο Μαλερακος...ΚΑΛΟ ΣΚ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!

ΠΑΡΙΣΙ-Μερος Πρωτο

Καλημερα!
Τριημερο στο Παρισι! Ναι, ειμαι πολυ τυχερη!

Με το που βρισκω καινουργια δουλεια, στις 3 μερες πανω, κοβουμε στην εταιρεια την πιτα για το 2009. Και μου πεφτει το φλουρι! Σημαδι οτι θα μου παει καλα! Και καπακι μαθαινω οτι το δωρο για το φλουρι ειναι ενα τριημερο στο Παρισι! Εισιτηρια και ξενοδοχειο πληρωμενα! Το τι χαρα εκανα δε λεγεται! Χρονια ηθελα να παω Παρισι!

Βεβαια, ετσι οπως εκατσε με τις πτησεις, μιαμιση μερα ουσιαστικα ειχα για να δω την πολη, οποτε ετρεχα σαν το Βεγγο να δω οσο περισσοτερα μπορω και ξεποδαριαστηκα στο περπατημα. Ομως, αν δεν περπατησεις εναν τοπο, δεν τον βλεπεις πραγματικα. Και ηταν ομορφα πολυ! Το δε μετρο τους, απιστευτο! Βεβαια, σε αθλια κατασταση, μεσα στη βρωμα και τη δυσοδια, αλλα...μιλαμε σε παει παντου! Η ανταποκριση αψογη! Τα δρομολογια τελεια! 14 βασικες γραμμες και 3-4 προαστιακες! Το πολυ σε 1 ωρα εισαι απο τη μια ακρη του Παρισιου στην αλλη!

Και οι Γαλλοι σουπερ! Τι σωβινιστες και βλακειες! Και Γαλλικα μιλησα και Αγγλικα μου μιλησαν πολυ...μεχρι και Ισπανικα! Ευγενεστατοι λεμε!

Η δε οδικη συμπεριφορα...καμια σχεση! Σταματανε παντα οταν περνανε πεζοι απο διαβασεις. Οι πεζοι περιμενουν παντα το πρασινο και ας μην περναει αυτοκινητο. Υπαρχουν ειδικες διαβασεις στα φαναρια για τα ποδηλατα! Κορνα δεν ακουσα!

Το φαγητο...ε ενταξει, δεν ξετρελλαθηκα. Βασικα, μονο μια φορα εφαγα σε γαλλικο εστιατοριο. Ειπα να παω στα σιγουρα και ετρωγα Ιταλικο και Ελληνικο, οπου εβρισκα.

Το μονο που με χαλασε ηταν η μουνταδα στην ατμοσφαιρα. Καμια σχεση με την Αθηνα και τον Πειραια. Ακομα και οταν εβγαζε ηλιο, υπηρχε μια ομιχλη στον ουρανο, οπως ειναι οταν εδω εχουμε κουφοβραση, που δεν εχει ουτε ηλιο, αλλα ουτε και συννεφια. Ρωτησα και μου ειπαν οτι ολο το χειμωνα ετσι ειναι και φταιει γι' αυτο τοσο η γεωγραφικη θεση της πολης οσο και η τεραστια μολυνση!

Και το απολυτο σπασιμο για τους καπνιστες! Τσιγαρο ΠΟΥΘΕΝΑ! Βεβαια, καλο ειναι αυτο και για την τσεπη και για την υγεια, αλλα αν ειστε φανατικοι καπνιστες...την πατησατε! Σε λιγο θα εφαρμοστει κι εδω αυτο και θα ζοριστουμε ως Ελληνες λιγο, αλλα τελικα, θα προσαρμοστουμε, γιατι αξιζει τον κοπο να μη μυριζει παντου τσιγαρο, να μπορει η εγκυος η ο ασθματικος να πανε ανετα για καφε η ποτο, χωρις να τους κοπει η ανασα!

Παντως ειναι πολυ ακριβα σε σχεση με την Αθηνα. Ακουμε και ξανακουμε ποσο πανακριβοι ειμαστε, αλλα μονο στον καφε ισχυει αυτο. Εδω πας σε μια ταβερνα και με 20-30 ευρω τρως μεχρι σκασμου, κοψιδια, μεζεκλικια, τα παντα! Εκει και ξενερωτα τρως και πληρωνεις απο 45-50 ευρω και πανω. Χωρις μπουκαλι κρασι εννοειται! Και τα σουβενιρ...διπλη και βαλε τιμη απο τα νησια μας!

Φωτογραφιες, μερος πρωτο. Παρισι by day and by night.

Δεν νομιζω να χρειαζονται συστασεις! The Eiffel Tower! Που πρεπει να ομολογησω οτι, εκτος απο τη φαντασμαγορικη θεα του Παρισιου απο ψηλα...δε λεει και τιποτα...ευτυχως, η αναμονη δεν κρατησε πανω απο μια ωρα, γιατι εχω ακουσει κατι 2ωρα και 3ωρα και δεν επαιζε αυτο!

Και για του λογου το αληθες, μια αποψη της πολης, απο το δευτερο επιπεδο του Πυργου.

Ετυχε και η επισκεψη στην καλυτερη ωρα...που γλυκοσουρουπωνει...θεα στο Σηκουανα, υπο τη σκεπη του δυοντος ηλιου...

Και voila! Ηλιοβασιλεμα στο Παρισι, απο τον Πυργο και παλι! Breathtaking τολμω να πω! Τα χρωματα ειναι απιστευτα! Και ναι, δεχομαι συγχαρητηρια...εγω την τραβηξα!

Το συντριβανι του St Michel, λιγα μολις μετρα απο το Cartier Latin, την Ιταλικη συνοικια του Παρισιου, που ειναι και Ελληνικη συνοικια, αφου ειναι γεματη με ελληνικα εστιατορια και σουβλατζιδικα!


Καλα μιλαμε οι ανθρωποι εχουν πλατειες, οχι αστεια! Μια μονο αποψη κεντρικης πλατειας, που ειναι 4 φορες ακομα μεγαλυτερη απο τη φωτογραφια. Με λιμνες, συντριβανια, παγκακια, ποδηλατοδρομους, πεζοδρομους και δεν συμμαζευεται! Φισκα στον κοσμο φυσικα. Οικογενειες, παρεες, ζευγαρακια, αθλητες...





Η Μονμαρτη, ενας μικρος λοφισκος, με θεα στην πολη και με αυτην την πανεμορφη εκκλησιτσα!



Η Παναγια των Παρισιων. Εκπληκτικη πραγματικα! Τεραστια! Με υπεροχα αγαλματα και παραστασεις! Επιτρεπονταν οι φωτογραφιες, αλλα δεν μου πηγαινε καρδια να βγαλω. Ειχε κατι το ιδιαιτερα κατανυκτικο...επαιζε και το εκκλησιαστικο οργανο, το οποιο δεν ειχα ακουσει ποτε ζωντανα και ειναι κατι το απεριγραπτο! Με ενοχλησε που το εχουν κανει εμποροπανηγυρη! 2 και 5 ευρω τα κερια, βιβλια και καρτες πωλουνταν μεσα, ειχε και εξοπλισμο για ακουστικη περιηγηση και εκκλησισατικη μουσικη, επι πληρωμη παντα. Δεν ηθελα να συμμετασχω σε αυτο...μου εφτανε να νιωσω αυτη την ατμοσφαιρα, δεν ηθελα σουβενιρ απο κατι ιερο, το θεωρω βεβηλωση...

Η περιβοητη Αψιδα του Θριαμβου! Φωτισμενη και μεγαλοπρεπης!




Ο Σηκουανας. Πολυ μεγαλος ποταμος. Μελαγχολικη εικονα, με μικρα κυματα, ηρεμει και γαληνευει την ψυχη... Εχει και ψαροπουλια και παπιες και κατι μικρα φερρυ, τα λεγομενα Bateaux Parisiens, που σε πανε μινι κρουαζιερα κατα μηκος του ποταμου. Μερικα απο αυτα ειναι πολυ κυριλε και μπορεις να παρεις το δειπνο σου μεσα, με κερια, απαλη μουσικη και απαραιτητα επισημο ενδυμα. Οχι, δεν προλαβα, αλλα επιφυλασσομαι!



Ε, να μη βγαλω και την αφεντια μου με φοντο το Σηκουανα;

Δεν καταφερα να δω τις Βερσαλλιες, τη Βαστιλλη, να περπατησω στα Ιλυσσια Πεδια και να παω Eurodisney. Επομενως, πρεπει να ξαναπω συντομα να τα δω ολα αυτα (ευκαιρια ψαχνω)!
Σας φιλω γλυκα στα μουτρακια και θα επανελθω με περισσοτερες φωτο και αφιερωμα στο ενα και μοναδικο Λουβρο!!!

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Καλησπερα και καλη Σαρακοστη!
Αντιγραφω απο το μπλογκ της Λυγερης. Δεν θα μπορουσα να το εκφρασω καλυτερα! Διαβαστε και θα καταλαβετε. Ξερω οτι οι περισσοτεροι απο εμας δουλευουμε και ισως δεν μπορεσουμε να παρευρεθουμε. Οσοι ομως δεν δουλευουν το πρωι η εχουν αδεια, ας κανουν εναν κοπο, για να γινει αυτη η κινητοποιηση οσο μαζικοτερη γινεται!!! Κι αν ακομα δεν μπορουμε να παμε, ας το αναδημοσιευσουμε στα μπλογκ μας, να φανει η αντιδραση μας, να μαθευτει σε οσο περισσοτερο κοσμο μπορουμε!

Κάλεσμα σε κινητοποίηση για την Ψυχική Υγεία
Ημερομηνία: 4 Μαρτίου 2009 Ώρα: Από τις 7 το πρωί και για όσο χρειαστεί Τόπος: έξω από το Υπουργείο Υγείας Τρόπος: Με αντίσκηνα, καρέκλες, φαγητό, μουσική, πανό, τηλεβόες και ό,τι άλλο σκεφτεί το κάθε σωματείο εργαζομένων, ο κάθε εργαζόμενος...


Η κατάσταση των προνοιακών δομών στην Ελλάδα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Είναι πλέον ανεξέλεγκτη .Η μία Δομή μετά την άλλη κλείνει και τ' αντανακλαστικά της Κυβέρνησης σε νεκρό σημείο. Θεατές αυτής της πρωτόγνωρης για τα Ελληνικά δεδομένα κατάστασης είναι μια κοινωνία σε πλήρη σύγχιση από τον βομβαρδισμό των κακών ειδήσεων που δέχεται καθημερινά σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ,οικονομικής και κοινωνικής μας ζωής .
Χιλιάδες εργαζόμενοι στις δομές, εκ των οποίων άλλοι έχουν να πληρωθούν κάτι μήνες, άλλοι απολύονται σταδιακά και άλλοι ζουν σε καθεστώς ανασφάλειας, αφού δεν γνωρίζουν τι μέλλει γενέσθαι,σε αθλία ψυχολογική κατάσταση,καταχρεωμένοι, δεν μπορούν να κάνουν τιποτ' άλλο από το να εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σαν άνθρωποι πλέον σε ανθρώπους.
Επί τέλους δεν υπάρχει κανείς πολιτικός άνδρας ν' απαντήσει ευθέως, και με ειλικρίνεια επί του πρακτέου ?
Να πάρει θέση, ενώπιος ενωπίω με τους άμεσα θιγόμενους εργαζόμενους και να αναλάβει την ευθύνη της συνέχισης ή κατάργησης της Ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και της Κοινωνικοψυχικής αποκατάστασης των ψυχικά νοσούντων συνανθρώπων μας.;
Εκεί κατάντησε η εξουσία ; Να αφήνει στο έλεος του Θεού , κατά τα τριτοκοσμικά πρότυπα, εντελώς ανυπεράσπιστους ανθρώπους.;
Τόση πολιτική ευτέλεια, τόση έλλειψη ανθρωπιάς με τον πολιτισμικό μας δείκτη στο Ναδίρ ????
Αρνούμαι να το πιστέψω.
Έλεος! Διαψεύστε με δημοσίως με επιχειρήματα και αποδείξεις.

ΠΑΛΙΜΠΑΙΔΙΣΜΟΣ

Καλησπερα, καλησπερα!
Μεσα στο γενικοτερο κλιμα παλιμπαιδισμου, νοσταλγιας, κρισης των 30 (οχι δεν τα εκλεισα ακομα, εχω 1 χρονο και κατι) και σχολικων αναμνησεων που ζω τους τελευταιους μηνες, επεσαν στα χερια μου καποια παλια λευκωματα. Ξερετε, απο εκεινα που γραφαμε στο δημοτικο και στο γυμνασιο κυριως, ο καθενας με ενα ψευδωνυμο και απαντουσαμε στα φιλοσοφικα ερωτηματα της ζωης, οπως "τι εστι ερως;" και αλλα τετοια. Ερωτηματα που αντιμετωπιζαμε με την παιδικη αφελεια και αθωοτητα, με πολυ χιουμορ και ουτε καν τοτε φανταζομασταν πως απο παιχνιδι, θα μετατρεπονταν καθως μεγαλωναμε σε πραγματα που μας απασχολουν καθημερινα.
Αιωνιες αποριες λοιπον, μεσα απο τα ματια παιδιων και εφηβων. Παραθετω μερικα αποσπασματα ερωταπαντησεων. Οσα θυμηθειτε κι εσεις, να μου τα γραψετε να τα προσθεσω!

Τι εστι αγαπη;
Αγαπη ειναι να αγαπας.
Αγαπη ειναι να λιωνεις.
Αγαπη ειναι να πονας
χωρις να μετανιωνεις!



Τι εστι ερως;
Ερως ανικατε μαχαν,
βλαχος απηγαγε βλαχα,
με μηχανη Yamaha.




Τι εστι χωρισμος;
Γιατί αγάπη μου γλυκιά
μας κόψανε στα δύο,
εσένα στο στρατόπεδο
κι'εμένα στο σχολείο!!!



Τι εστι γυνη;
Ο διαβολος αγαπησε
και πηρε μια γυναικα.
Κι απο τα 2 κερατα
του φορεσε αλλα 10.
Και για να δειχνουν ομορφα
και να τα καμαρωνει,
φροντιζει και καμια φορα
να του τα βερνικωνει!

Γυνή
Υποκρισία
Νυχτερινής
Ηδονής



Τι εστι ανηρ;
Ανηρ εστι ο παιδαρος,
ανηρ εστι καμαρι.
Μα αν δεν σ' αγαπα,
ανηρ εστι μουλαρι!



Τι εστι φιλια;
Φιλια δεν υπαρχει πια,
την πατησε το τραινο,
γιατι ο βλακας ο οδηγος
δεν πατησε το φρενο!



Τι εστι φιλι;
30% σαλιο+30%ερωτας+40% παθος=100% αγαπη!

Φιλί εστί του έρωτα
το πρώτο σκαλοπάτι,
το δεύτερο το ραντεβού,
το τρίτο το κρεββάτι!

ΔΡΑΣΕΙΣ

Δυο τα θεματα και πολυ καυτα!!!!



1) Ασωπος

Το ξερετε, το εχουμε συζητησει, καιει και τσουρουφλαει! Δεν θυμαστε; Εδω ειμαστε! Ο ΣΚΑΙ λοιπον, αποφασισε να ασχοληθει σοβαρα με αυτο το εγκλημα και ζηταει τη συμπραξη ολων μας για να απαιτησουμε επιτελους απο την πολιτεια να αναλαβει δραση ουσιαστικη και να παψει να αδιαφορει η να κανει πως ενδιαφερεται με μπαλωματα της κακιας ωρας. Δειτε εδω το σχετικο κειμενο και υπογραψτε, αν συμφωνειτε.
Ο Ασωπος αυτη τη στιγμη βαφεται. Οχι μονο καφε απο τη λασπη και τη μολυνση. Αλλα και κοκκινος απο το αιμα οσων αρρωσταινουν και πεθαινουν εξαιτιας της. Μεγαλων και παιδιων. Εκουσιως και ακουσιως υπευθυνων, αλλα και εντελως αθωων. Αυτο δεν γινεται να συνεχιστει. Πρεπει να παρουμε ολοι θεση. Παμε να ξαναβαψουμε γαλαζιο τον ποταμο!



2) Ανθρωποι μοναχοι

Κανει κρυο. Ειναι χειμωνας. Εισαι στο σπιτακι σου. Πινεις καφε και κουκουλωνεσαι με την κουβερτα. Το καλοριφερ στο φουλ. Τελεια ετσι; Αν εχεις και καλη παρεα, ακομα καλυτερα!
Ελα ομως που, καπου εκει γυρω σου, υπαρχει καποιος που δεν εχει ουτε κουβερτα, ουτε παρεα, ουτε καφε, ουτε καλοριφερ. Δεν εχει καν σπιτι. Δεν εχει φαγητο! Δεν εχει εναν ανθρωπο δικο του.
Μην κλεινεις τα ματια. Ανοιξε τα χερια.
Οι Ελληνες Ενεργοι Πολιτες και η ομαδα δρασης πολιτων Homeless Support διοργανώνουν:

την Κυριακή 22/02/2009 και τις ώρες 10:00 - 17:00, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Λεωφόρο Πανεπιστημίου, στάση μετρό Πανεπιστήμιο (γραμμή 2),
συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας, και πιο συγκεκριμένα, υποστρώματα και υπνόσακους, για τους άστεγους της Αθήνας.

Οι υπνόσακοι και τα υποστρώματα που θα συγκεντρωθούν, θα παραδοθούν άμεσα, από εμάς τους ίδιους, στους αστέγους που έχουν για σπίτι τους τις γειτονιές, τις πλατείες και τα παγκάκια της Αθήνας.
Καλούμε όλους τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι μπορούν και θέλουν, να φέρουν βοήθεια αλλά και να βοηθήσουν στη διαχείριση της ανθρωπιστικής βοήθειας, συμμετέχοντας στην προσπάθεια ανακούφισης των αστέγων.
Όποιος επιθυμεί, μπορεί να συμμετέχει την ίδια και την επόμενη νύχτα, στη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας στους άστεγους που ζουν στην πρωτεύουσα.


Για πληροφορίες:
Βασιλική Τζανάκου: τηλ. 6977 322 899
Στάθης Διομήδης: τηλ. 210 57 22 034 και 6972 259 600

e-mail: homeless.support14@gmail.com, ellinesenergoipolites@gmail.com
blog: http://ellines-energoi-polites.blogspot.com/
site: http://www.facebook.com/event.php?eid=49883386238


Σε κανεναν δεν αξιζει να ζει μονος. Δυστυχως καποιοι συνανθρωποι μας, ειτε απο αμελεια της Πολιτειας, ειτε ακομα κι απο λαθος επιλογες, ζουν μονοι κι εξαθλιωμενοι. Ειμαστε ολοι συνυπευθυνοι. Αν θελουμε να κοιμομαστε ησυχοι τα βραδια, δεν μπορουμε να μενουμε αμετοχοι.

Μπραβο στα παιδια για την πρωτοβουλια!

Σταθη και Μαρινα, το εχωπει απειρες φορες, ειναι μεγαλη μου τιμη που σας γνωρισα! Αν υπηρχαν κι αλλοι σαν εσας, ο κοσμος θα ηταν πολυ καλυτερος!

ΤΡΑΓΟΥΔΟ-ΜΠΛΟΓΚΟΠΑΙΧΝΙΔΟ

Καινουργιο μπλογκοπαιχνιδο, ιδεα του φιλου μου Γιαννη Α., που δεν εχει μπλογκ, εχει ομως κολλημα με τη μουσικη και ειδικοτερα με τα Διαφανα Κρινα.
Το παιχνιδι λοιπον, εχει ως εξης:
-Διαλεγεις ενα CD του αγαπημενου σου καλλιτεχνη
-Δημιουργεις ενα κειμενο, χρησιμοποιωντας ολους τους τιτλους τραγουδιων του συγκεκριμενου αλμπουμ
-Κλεινεις με ενα τετραστιχο απο το αγαπημενο σου τραγουδι απο το αλμπουμ
-Αν εχεις ορεξη, βρισκεις καποια τραγουδια σε βιντεο και τα βαζεις, αλλα αυτο δεν ειναι απαραιτητο. Εγω, ως γνωστον, εχω μια λοξα με αυτα, οποτε θα το κανω.
-Προσκαλεις αλλους 5 να το παιξουν


Φυσικα, την αρχη εκανε ο ιδιος και παραθετω το κειμενο του εδω, εννοειται απο το τελευταιο CD των Διαφανων Κρινων:


ΜΕ ΡΩΤΟΥΝ ΟΙ ΧΕΙΜΩΝΕΣ
ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΑΣΤΡΟ.
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΩ:
«ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΔΙΑΛΕΞΑ ΜΙΑ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΚΟΛΑΣΗ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ, ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΟΣ»
ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΙΜΩΝΕΣ ΜΟΥ ΛΕΝΕ:
«ΚΙ ΑΝ ΕΣΒΗΣΕ ΣΑΝ ΙΣΚΙΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ,
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ,
ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΒΑΘΙΑ,
Μ’ ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΟΤΗΡΙ,
ΣΑΝ ΕΝΑ ΣΚΙΑΧΤΡΟ ΠΟΥ ΑΡΠΑΞΕ ΦΩΤΙΑ,
ΚΕΡΝΑ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΤΡΩΝΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!
ΚΙ Η ΑΓΑΠΗ ΠΑΛΙ ΘΑ ΚΑΛΕΙ,
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΜΑΚΡΙΑ,
ΣΕ ΜΙΑ ΓΗ ΠΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ…

Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΓΗ, ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙΣ.
ΑΝΕΣΤΙΟΣ, ΜΟΝΟΣ, ΔΙΧΩΣ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΜΙΑ,
ΓΙΝΕ Ο ΠΑΛΜΟΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ,
ΚΑΙ ΣΠΕΙΡΕ ΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΜΙΑΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΓΕΝΙΑΣ!»

Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΙΤΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ.
Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΠΛΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΧΟΙ.
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ 4 ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "ΚΕΡΝΑ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ"





Και βεβαια συνεχιζω με τη δικη μου συμμετοχη, απο Πυξ Λαξ και το αλμπουμ τους "Υπαρχουν χρυσοψαρα εδω;"

Καποτε, ημουν διπλα σου. Τρεχαμε γυμνοι, χωρις ντροπη, πανω σε ποδηλατα διχως φρενα. Σε φωναζα Senor, με φωναζες Αρτιστα. Δεν βαριοσουν ποτε να μ' ερωτευεσαι.
Καποτε, στα Καμινια, βρηκα ενα πινακα, που μου θυμιζε το μελυδρον των χειλιων σου, τη φλογα απο τα ματια σου. Εκλεινε μεσα του τη μελαγχολια της θαλασσας και την εικονα του χειμωνα. Στον χαρισα.
Καποτε, μου ειπες πως οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο. Σε ρωτησα αν υπαρχουν χρυσοψαρα εδω και μου απαντησες "τι ζητας μεσα στου τοιχου τις ρωγμες;" Πλησιασες και μου ψιθυρισες "το ξερω πως εισαι αερικο". "Πουλα με, λοιπον", σου ειπα κι εφυγα, σκυφτη, χωρις να κοιταξω πισω μου.
Περιπλανηθηκα καιρο. Εψαχνα να βρω τον εαυτο μου, μεσα σε μια συνουσια μυστικη. Εζησα μια ζωη μεσα στους δρομους κι ακουσα να λενε για μενα πως εχω χασει την ψυχη μου. Πως το κορμι μου διψαει για ερωτα, σαν την πορνη που θελει πελατη.
Στο τελος, γυρισα σε σενα. Κι εσυ εκει, σταθηκες και με κοιταξες βαθια μεσα στα ματια. "Γιατι;", φωναζε το βλεμμα σου.
"Γιατι επαψες αγαπη να θυμιζεις; Γιατι γυρισες τωρα;", με ρωτησες.
"Για να χαθω στα βηματα σου", απαντησα. "Για να ταξιδεψω στη σκεψη σου."
"Ειναι αργα πια", μου ειπες. "Καποτε, με σκοτωσες γιατι σε αγαπουσα. Γιατι ησουν αερικο. Εγω ποτε δεν σε πουλησα. Ειναι αργα πια..."
Απο τοτε, γυριζω μοναχη σαν σκιαχτρο, σκια του εαυτου μου. Τις νυχτες σου φωναζω "ποτε μη λες ποτε!!" Ξαγρυπνω στα σκαλια σου, σαν ενα γελιο κρεμασμενο στο μπαλκονι σου. Με στοιχειωνει η φωνη σου. Ακουω να μου τραγουδας, καθως απομακρυνεσαι "ολο μ' αφηνεις να σ'αφησω..."


Να κρυφτώ μες στη σκιά σου, να χαθώ στα βήματά σου,
να χαθώ, όπως δε μ' έχασες ποτέ σου να χαθώ.
Να κρυφτώ μες στη σκιά σου για ν' αγγίξω την καρδιά σου,
να κρυφτώ, στους εφιάλτες σου σαν ίσκιος να κρυφτώ.

Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΙΤΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ.
Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΓΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΧΟΣ.
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ 4 ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "ΝΑ ΧΑΘΩ ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ".

























Προσκαλω, λοιπον, τους: Λιλα, Τοβενιτο, Basnia, Unclescrooge και JK.
Σας φιλω!

ΧΑΘΗΚΑΜΕ!!!

Εναμιση χρονο περιπου εχω στην μπλογκογειτονια. Μεσα στο διαστημα αυτο εχω γνωρισει διαδικτυακα πολλους ανθρωπους και συνειδητοποιω καθημερινα οτι δημιουργουνται δεσμοι αναμεσα μας, ψυχικοι δεσμοι, τετοιοι που σε κανουν να ανατρεχεις στη σκεψη καποιου η καποιων σε ασχετες στιγμες. Μεσα σε αυτο το διαστημα, δυστυχως, πολλοι εχουν φυγει απο τη γειτονια μας. Οπως γινεται σε καθε γειτονια, καποιοι φευγουν, νεοι γειτονες ερχονται, αλλοι ταξιδευουν κι επιστρεφουν, οπως εκανα κι εγω. Το θεμα ειναι οτι, μεσα σε αυτους που φευγουν, εφυγαν τελος παντων, ειναι και καποιοι που εμενα με εγγιξαν κατα καιρους ιδιαιτερα. Ο Μυστης, ο Νικος Κ., η Αμαλθεια, η Διηανειρα, ο Equilibrium, ο Νικολας ειχαν μιλησει στην καρδια μου συχνα μεσα απο τα κειμενα τους. Ειμαι ανθρωπος που λατρευει τις αλλαγες καθε ειδους, εκτος απο αυτες που εχουν να κανουν με τις ανθρωπινες σχεσεις! Τι να κανω; Ισως ειμαι υπερευαισθητη, αλλα μου λειπετε ρε παιδια...δωστε εκει ενα σημειο ζωης ντε!
Περαν αυτων, μελαγχολια με εχει πιασει τελευταια, γιατι βλεπω πως ο καναπες μας εχει αρχισει παλι να μας ρουφαει...
2 μηνες και κατι μετα τη δολοφονια του Αλεξανδρου και ολες τις αντιδρασεις που συγκλονισαν το πανελληνιο, κανεις δεν μιλαει πια γι' αυτο. Μα εμεις ειχαμε υποσχεθει πως δεν θα αφησουμε να ξεχαστει. Μα εμεις ειχαμε πει να μην παει χαμενο το αιμα του παιδιου. Αν μη τι αλλο να πυροδοτησει αλλαγες. Τοσο απιφανειακα λοιπον μας αγγιξε; Τοσο επιδερμικη ηταν η αγανακτιση μας; Επιστρεψαμε πια στις ζωουλες μας και αυτο ηταν;
Ας μου πει καποιος πως οχι δεν ειναι ετσι, ας μου πει καποιος πως η αλλαγη, η εσωτερικη πρωτα απο ολα αλλαγη νοοτροπιας, εχει ξεκινησει και βρισκεται σε εξελιξη. Ας μου αποδειξει καποιος οτι δεν ξεχασαμε, οτι δεν βολευτηκαμε, οτι δεν φορεσαμε αλεξισφαιρες παρωπιδες...
Τρεχουν οι εξελιξεις και με τον Ασωπο, με το περιβαλλον γενικοτερα, αλλα κι εκει αδρανουν τα πραγματα...η μηπως ετσι νομιζω εγω;
Και ποιος μιλαει πια για τη Γαζα; Για την καθε Γαζα και την καθε ανθρωπινη υποσταση που βιαζεται απο τα τοσα διαφορετικα ειδη πολεμου;
Ας μιλησει καποιος! Η εστω ας ουρλιαξει! Ας ουρλιαξουμε ολοι μαζι! Να ακουστουν οι κραυγες μας βαθια μεσα στις συνειδησεις οσων μας θελουν εξαθλιωμενους, να ταραξουν τον υπνο τους, να ακουστουν ως τον πιο φριχτο τους εφιαλτη! Για να επιβιωσουν εστω λιγα απο τα δικα μας ονειρα και αυτα των παιδιων μας...αυτα του Αλεξανδρου...