ΠΑΡΙΣΙ-Μερος Δευτερο- ΛΟΥΒΡΟ!!!

Καλημερα!

Συνεχεια του οδοιπορικου στο Παρισι, με τον καλυτερο και σημαντικοτερο σταθμο. Το Λουβρο!

Σκοπευα να μην παω, γιατι ειχα ακουσει οτι περιμενεις ωρες στην ουρα για εισιτηριο και σκεφτηκα πως ειχα που ειχα λιγο χρονο στη διαθεση μου, αν ετρωγα και 2-3 ωρες στην αναμονη...βραστα! Τελικα, το τολμησα. ΕΥΤΥΧΩΣ!!! Και μονο το Λουβρο να ειχα δει, το ταξιδι μου στο Παρισι θα αξιζε! Σταθηκα και παλι τυχερη. Για καποιο λογο -ισως επειδη ηταν Κυριακη- η εισοδος ηταν δωρεαν και δεν υπηρχε ουρα για εισιτηρια. Μπηκα μεσα σε λιγα μολις λεπτα. Ειναι απιστευτο, ειναι τεραστιο! Μετα απο 2 και βαλε ωρες ειχα καταφερει να δω μολις το 1/3 ισως και λιγοτερο του Μουσειου. Πηγα στις αιθουσες με τα εκθεματα της Αρχαιας Αιγυπου, των Ετρουσκων, τα Ιταλικα γλυπτα, τους Αναγεννησιακους πινακες και φυσικα, στην αιθουσα με τα Αρχαιοελληνικα γλυπτα! Η αιθουσα αυτη σου κοβει την ανασα! Ισως φταιει βεβαια που ειμαι Ελληνιδα, αλλα εκει μεσα πραγματικα ενιωσα δεος! Τα αγαλματα ειναι σαν να σου μιλανε! Νομιζεις οτι αν τα αγγιξεις, θα αντιδρασουν! Τετοια λεπτομερεια, εκφραση...απλα θεϊκα!

Και...και! Επιτρεπονταν οι φωτογραφιες παντου!!!!

Γνωστη και μη εξαιρετεα...η Σφιγγα! Απο τα Αιγυπτιακα εκθεματα φυσικα.

Σαρκοφαγος των Ετρουσκων.

Τμημα ψηφιδωτου πεζοδρομιου απο την Αρχαια Ρωμη.

Ρωμαϊκο γλυπτο. Η Αυτοκρατειρα Ιουλια- Δομνα.

Πινακας της Αναγεννησης που απεικονιζει τη μαχη μεταξυ Δαυιδ και Γολιαθ. By Daniele de Volterra.

Απο την Αναγεννηση και παλι, ολοκληρο ταβανι μιας απο τις μικρες αιθουσες του Μουσειου!

Και παμε τωρα...στα δικα μας, ενδοξα και υπεροχα!

Ο Ερωτας! Αχ..ο ερωτας! Δεν ειναι υπεροχο αγαλμα, ετσι οπως κοιταει ψηλα; Να μας θυμιζει οτι ο ερωτας μας στελνει στα αστερια...

Οι Τρεις Χαριτες (που δεν θυμαμαι ποιες ηταν).

Η αρχικη παρασταση στη μετοπη αυτη εδειχνε τον Ηρακλη να προσφερει στην Αθηνα το μεταλλο απο τα ραμφη των Στυμφαλλιδων Ορνιθων. Σωζεται πλεον μονο αυτο το τμημα.

Οι Καρυατιδες! Επαθα σοκ! Ειναι απιστευτα ομορφες και επιβλητικες και τεραστιες!

Η Φτερωτη Νικη της Σαμοθρακης! Μονη της, δεσποζει στο κεντρο μιας μικρης αιθουσας. Παγκοσμιας φημης εργο και πραγματικα ανταξιο της φημης αυτης!

Η Αφροδιτη της Μηλου! Εδω, πραγματικα συγκινηθηκα! Ειναι στη μεση μιας τεραστιας αιθουσας με γλυπτα και οταν μπηκα ειχε μαζευτει τοσος κοσμος, απιστευτα πολυς κοσμος για μια μονο φωτογραφια! Απο ολα τα μερη της γης! Για μια μονο φωτογραφια!

Η αληθεια ειναι οτι λυπηθηκα που ολα αυτα τα αριστουργηματα της Αρχαιας Ελλαδας βρισκονται εκει, μακρια απο τη γενετειρα τους, οπου δικαιωματικα ανηκουν! Μα πιο πολυ λυπηθηκα που ενιωσα οτι ειναι καλυτερα εκει, οτι εδω ουτε την προβολη, ουτε την αξιοποιηση, ουτε καν την φροντιδα που τους αξιζει δεν θα ειχαν. Μαλλον θα αφηνονταν στην τυχη τους, οπως τοσα και τοσα μνημεια...Κριμα...να μην ειμαστε αξιοι...Εκει τουλαχιστον χαιρουν εκτιμησης και προσοχης και διαδιδεται ο πολιτισμος μας (ο τοτε, γιατι ο τωρα...αστα) σε ολον τον κοσμο.

Πολυ το βαρυνα...Λοιπον, εδω βλεπετε μια μικρογραφια του εξοχικου μου πυργου που διατηρω στη Bordeau! Χεχε! Ε, αφου αυτα μονο στον υπνο μου θα τα δω και ουτε και επειδη φυσικα μονο σε τετοια παλατια μου αξιζει να ζω (αχ ατιμη κοινωνια που αλλους τους ανεβαζεις κι αλλους τους ριχνεις στα ξενα χερια! αχ!), ειπα να βγαλω μια φωτο να εχω να ονειρευομαι! Στο Λουβρο και αυτο, αλλα τι ειναι δεν εγραφε...

Η θεα απο ενα παραθυρο του Μουσειου.

Μα δεν ειδα γλυπτα μονο στο Λουβρο. Οι δρομοι, οι πλατειες, τα συντριβανια ηταν ολα γεματα με αγαλματα, σαν αυτο εδω!



Και για να μην ξεχνιομαστε...παντα να γελαμε και να αντιμετωπιζουμε τα πραγματα με χιουμορ...γιατι αν παρουμε πολυ στα σοβαρα τη ζωη μας, χαθηκαμε!

Οπως λεει και ο Μαλερακος...ΚΑΛΟ ΣΚ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!