ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ...

...να σωσουμε μια ζωη;;;
Ναι, σωστα καταλαβες, για τη Μαρια μας μιλαω και παλι. Ειναι υπεροχο που αρκετοι εσπευσαν να βαλουν ενα ποσο μολις εμαθαν οτι πεθαινει! Αλλα δεν ειναι αρκετο. Η Μαρια ποναει καθε μερα, καθε ωρα, κινδυνευει καθε στιγμη, τα φαρμακα τα χρειαζεται καθε μηνα, οχι μονο μια φορα, ηδη εξαλλου εχει περιοριστει στα απολυτως απαραιτητα, ακομα και στη διατροφη της που θα επρεπε να ειναι πλουσια. Επομενως, οι σπασμωδικες και μεμονωμενες κινησεις ειναι ωραιες μεν, ανουσιες δε μακροπροθεσμα. Χωρια που δεν νομιζω να μπορει κανεις καθε φορα που ανεβαινει μια τετοια εκτακτη ανακοινωση να δινει μαζεμενα 20-30-50 ευρω! Αν ομως αντι για 50 εδινε 5; Αν αντι για εκτακτα και μεμονωμενα εδινε καθε μηνα; Θελω να πω, η μπλογκογειτονια ειναι τεραστια, αλλα ταυτοχρονα μικρη, ολα μαθαινονται πολυ γρηγορα. Αν επομενως μεσα σε αυτη την τεραστια γειτονια μαζευονταν μονο 100-150 ανθρωποι που καθε μηνα θα εβαζαν 5 μολις ευρω για τη Μαρια; Και μη σας φαινεται μεγαλο αυτο το νουμερο, ειναι αριθμος ασφαλειας. 100 ατομα μαζευουν 500 ευρω. Ειναι δεδομενο οτι καθε μηνα θα εχουμε απωλειες της ταξης 10-15%, ειναι φυσιολογικο. Αν ομως υπαρχει μια λιστα με ονοματα οσων θελουν να συμμετεχουν σε αυτη την προσφορα, αν μεσω μεηλ ενημερωνομαστε για το ποιοι δεν θα συμμετεχουν καθε μηνα, θα μπορουμε να κανονισουμε παντα με βαση τους υπολοιπους να μαζευεται αυτο το ποσο, που ειναι νομιζω το μινιμουμ για να πουμε οτι καποιος ζει αξιοπρεπως.
Παρακατω παραθετω πληροφοριες για τους λογαριασμους της Μαριας μας, οπως μου τις εχει στειλει ακριβως! Για περεταιρω πληροφοριες ας μιλαμε με μεηλ, οκ;

 «Λοιπόν όταν συνάντησα το πρόβλημα με τις καταθέσεις στην τράπεζα κύπρου που ήταν η μόνη τράπεζα όπου μπορούσαν να καταθέτουν οι ελλαδίτες χωρίς προμήθεια, έψαξα το ζήτημα και βρήκα πως η μόνη λύση είναι το internet banking. Τι είναι αυτό ? Είναι η δυνατότητα που σου προσφέρει μια τράπεζα να κάνεις συναλλαγές μέσω ίντερνετ. Εγώ το δοκίμασα με την εθνική τράπεζα. Πας σε ένα κατάστημα της και κάνεις αίτηση για ίντερνετ banking. H διαδικασία είναι δωρεάν και κρατάει 4 εργάσιμες μέρες. Στο τέλος σε καλούν σου δίνουν ένα μηχανηματάκι που παράγει κλειδάριθμους και σου εξηγούν την διαδικασία. Μόνο έτσι θα μπορείς να καταθέτεις για την Μαρία, χωρίς εμβάσματα και εφορίες. Η μόνη προμήθεια για μεταφορά χρημάτων σε τράπεζα άλλης χώρας είναι 50 λεπτά! Οπότε συμφέρει! Κάνε αυτά που σου είπα και αν έχει άλλες απορίες, εδώ είμαστε πάλι το χρησιμοποιούν κυρίως και επαγγελματίες για τις συναλλαγές τους»

Οι Λογαριασμοί:

1] Αριθμός Λογαριασμού από τράπεζα Κυπρου κατάθεσης μέσω ONE BANK (όπου θα έρχονται απευθείας τα χρήματα στο λογαριασμό μου χωρίς καμία χρέωση σε σας) – είναι: 0107 – 00 – 021363 – 00 [Για Κυπρο και για Ελλάδα αυτός ο λογαριασμός]
ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

2] Για τράπεζα Κύπρου πάλι αλλά σε κατάθεση σε όποιασδήποτε άλλης τράπεζας (αν δεν μπορείται στην ίδια) εχτός τράπεζας Κύπρου με ελάχιστα δικαιώματα όπως μας είπαν ο λογαριασμός είναι - IBAN: CY65 0020 0107 0000 0000 0213 6300 – Swift number (code BIC) – BCYPCY2N [Για Κυπρο και για Ελλάδα αυτός ο λογαριασμός]
Maria Demetriou (edw xreiazetai latinikous xaraktires...gi auto sou to edwsa opws exei ta onomata kai stis dyo periptwseis)

3] Ελληνική Τράπεζα: CY43005001120001121054591900 – SWIFT NUMBER: HEBACY2N (Για Ελλάδα, για Κύπρο και για εξωτερικό)

Μπορείτε επίσης απο οποιαδήποτε τράπεζα διατηρείτε λογαριασμό να στείλετε έμβασμα στην τράπεζα της Μαρίας μας......

Μια διευκρινιση μονο: ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, Η ΜΑΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝ...ΑΚΟΜΑ!

Τραγουδακι για εμπνευση:




Πεταλουδισια φιλια!

ΕΙΜΑΙ ΚΑΚΙΑ;; ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ;;;

Σημερα θα γκρινιαξω! Πολυ ομως! Γιατι εχω βαρεθει αυτη την ηλιθια νεοελληνικη νοοτροπια, αυτο το "δε γαμιεται", αυτο το "για παρτη μου ολα"!
Ειλικρινα τελευταια ωρες ωρες αισθανομαι οτι εχω γινει παραξενη, ολο φορτωνω! Και μετα βλεπω γιατι φορτωνω και λεω ρε γαμωτο δικιο εχω!
Παραδειγμα 1ο:
Κυκλοφορω με το καροτσι και το μωρο. Δηλαδη προσπαθω να κυκλοφορησω. Δρομος μετ' εμποδιων, οπου εμποδια βαλτε αυτοκινητα πανω στο πεζοδρομιο, αυτοκινητα που κλεινουν τις ραμπας για τα καροτσακια, μηχανακια παρκαρισμενα πανω στο πεζοδρομιο το ενα διπλα στο αλλο η καθετα, σκαλοπατια φτιαγμενα για να ανεβαινει ο αλλος καλυτερα στο δικο του πλατυσκαλο, τραπεζακια γιατι δεν υπαρχει μπαλκονι, οποτε βγαινουμε στο πεζοδρομιο να πιουμε τον καφε μας, μπαζα απο οικοδομη και ο καταλογος ειναι ατελειωτος! Και γιατι ρε φιλε πρεπει εγω να βγαζω το καροτσακι με το παιδι μου πανω στο δρομο, να κινδυνευω εγω απο τα αυτοκινητα ανα πασα στιγμη, να περπαταω μεσα στον ηλιο για να βρεις εσυ να παρκαρεις το οχημα, να βγεις να πιεις το καφεδακι σου η για οποιονδηποτε αλλο λογο; Ειναι τοσο δυσκολο γαμω το κερατο μου να σκεφτεις λιγακι και το διπλανο σου; Κι αντε πες εγω ειμαι 32 χρονων, το καροτσακι ευλυγιστο σχετικα, αντε και ανεβοκατεβαινω! Βρε παπαρα νεοελληνα της συμφορας, αν ειμαι αναπηρος; Αν ειμαι γιαγια η παππους με πι; Πρεπει να σκοτωθω;;

Παραδειγμα 2ο:
Ειμαι παλι με το καροτσακι. Διπλης κατευθυνσης ο δρομος. Εχω περασει το ενα κομματι και βρισκομαι στη διαχωριστικη νησιδα, που μολις και μετα βιας χωραει το καροτσακι, περιμενω, περιμενω, περιμενω...μεχρι να βρεθει ΕΝΑΣ ευγενης που θα με δει και θα σκεφτει να σταματησει να μην κινδυνευει το μωρο μεσα στο δρομο...Γαϊδουρια...

Παραδειγμα 3ο (φρεσκο- φρεσκο, σημερινο):
Παω στην εθνικη τραπεζα σημερα με το παιδι. Εχει αυτο το συστημα στην πορτα που πατας κουμπι για να μπεις κι εχει κι αλλη πορτα απο μεσα. Ενας χωρος τοσος δα, εννοειται οτι δε χωραει καροτσι! Προσπαθουμε εκει με τον κοσμο να βρουμε τροπο να μπω, τιποτα. Μπαινει εντω μεταξυ κοσμος και λεει στους υπαλληλους να ερθουν να μου ανοιξουν, η τραπεζα τιγκα στον κοσμο, περιμενω πανω απο 20 λεπτα μεσα στον ηλιο, το μωρο εχει αποκοιμηθει, βγαινει κοσμος και μου λεει " τους το ειπαμε κοπελια, αλλα τιποτα" και καποια στιγμη ερχεται ενας και μου ανοιγει. Εχω φορτωσει εγω, εχω παρει αναποδες και ακολουθει ο εξης διαλογος.
Εγω: Αυτο ειναι απαραδεκτο! Περιμενω 20 λεπτα! Δεν φταιτε εσεις φυσικα, η τραπεζα οφειλε να εχει προβλεψει για τετοιες περιπτωσεις να υπαρχει χωρος!
Αυτος; Τι να ειχε προβλεψει δηλαδη;
Εγω: Δεν ξερω κυριε μου, αυτο ειναι δουλεια της τραπεζας, επρεπε να υπαρχει προβλεψη.
Αυτος: Η προβλεψη ειναι να ερχομαστε να ανοιγουμε εμεις.
Εγω: Ναι, αλλα εγω περιμενω 20 λεπτα!
Αυτος: Ε, τι να κανω κυρια μου, χαμος γινεται, δεν ειμαστε θυρωροι.
Εγω: Φυσικα και δεν ειστε, αλλα εγω τι φταιω;
Αυτος: Και να σας πω και κατι, μια χαρα μεγαλο ειναι το παιδι, ας αφηνατε εξω το καροτσακι να μπειτε μονο με το παιδι!
Εκει φορτωνω κανονικα!
Εγω: Οριστε; Και θα βγειτε εσεις να μου φυλατε το καροτσακι;
Αυτος: Ελατε τωρα...δε σας παιρνει κανεις το καροτσακι...
Εγω: Κι αν το παρει; Θα μου το πληρωσετε εσεις;
Αυτος: Μα σας λεω κυρια μου δεν το παιρνουν!
Εγω: Ανθρωπε μου πας καλα; Θα μου δωσεις εσυ 400 ευρω αν το παρουν; Και θα ξυππνησω εγω το μωρο επειδη βαριεστε να ερθετε να ανοιξετε; Η μηπως καλυτερα να το αφηνα μονο του στο σπιτι να μη σας βαζω σε κοπο;;;
Τουρκος εγινα! Ερχεται μετα ενας κυριος και μου λεει "περνα κοπελια πρωτη με το παιδι".  "Αφηστε κυριε, δεν βλεπετε τι φαρα ειμαστε, αν περασω μπροστα θα πεσουν να με φανε ολοι"!
Τωρα μαλλον με ακουσαν γιατι φωναζα, ντραπηκαν και σηκωθηκαν ολοι και μου ειπαν να περασω. Ευτυχως!Ειχα το 381 και ηταν το 222 στο ταμειο! Ακομα εκει θα ημουν!

Πειτε μου τωρα, εχω αδικο που τα παιρνω; Η τροχαια που σκατα ειναι να γραψει ολα αυτα τα κουλα στα πεζοδρομια; Η τραπεζα απο τη μια θελει λεφτα, απο την αλλη ενω εισαι πελατης κοιταει πως να σε ταλαιπωρησει, ενω θα επρεπε να κοιταει πως θα σε διευκολυνει! Ηλιθια νοοτροπια, παρτακηδες ανθρωποι, θελουμε μετα να παμε μπροστα! Αν αρχισω να φωναζω την τροχαια συνεχεια θα φταιω; Αν επαιρνα το ονομα του υπαλληλου να του κανω αναφορα θα ημουν κακια;;;

Παρολα αυτα, χαμογελαω και ελπιζω πως κατι παει να αλλαξει! Γιατι ηταν αρκετοι αυτοι που εσπευσαν να με βοηθησουν σημερα στην τραπεζα να μπω και να βγω. Ηταν αρκετοι που προσφερθηκαν να με βοηθησουν στα ανεβα κατεβα απο το πεζοδρομιο και καποιοι σταματησαν να περασω το δρομο! Τι να πω, ισως σιγα σιγα να επιστρεφει το φιλοτιμο σπιτι του!!! Αυτα μονο σκεφτομαι και παιρνω δυναμη να παραμενω αισιοδοξη, αυτους τους ανθρωπους που παραμενουν ευγενεις σκεφτομαι και χαμογελαω!
Ευτυχως δεν ειμαστε ολοι μαλακες!!! ΕΥΤΥΧΩΣ!!!

Ουφ, τα ειπα και ξεθυμανα!
Μουσικουλα για καλο ΣΚ και πεταλουδισια φιλια!

ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟ;;;

Κασιδιαρης vs Κανελλη... το θεμα των ημερων...Ολοι φυσικα το καταδικασαν, ολοι φυσικα εμειναν αναυδοι.....
Εγω παλι γιατι δεν εμεινα αναυδη; Γιατι δεν με εκπλησσει καθολου; Κι ειλικρινα υπαρχει ανθρωπος που ζει στην Ελλαδα τα τελευταια 30 και χρονια και εκπλησσεται; Και αναρρωτιεται γιατι και πως; ΑΥΤΟ για μενα ειναι εκπληξη, πραγματικα.
Εδω και πανω απο 30 χρονια ζεσταινουμε στον κορφο μας το φιδι του φασισμου. Στην καθημερινοτητα μας, στο σπιτι, στην οικογενεια και κυριως στην παιδεια. Λες ο Κασιδιαρης, ενας νεος ανθρωπος, να ξυπνησε ενα πρωι και να αποφασισε να γινει φασιστας; Κοιταξε λιγο γυρω σου και πες μου που δεν βρισκεται ο φασισμος; Εχουμε δημιουργησει μια κοινωνια που δεν εχει ουτε κριτικη σκεψη ουτε επιχειρηματα, ελλειψει επιχειρηματων λογικα ερχεται η βια, εξαλλου ως γνωστον "οπου δεν πιπτει λογος πιπτει ραβδος". Τραμπουκισμοι παντου, βια στο σπιτι, βια στο σχολειο, βια στους δρομους και μια πολιτεια κουφη και τυφλη και μια κοινωνια μουδιασμενη που αρνειται να κοιταχτει στον καθρεφτη, να δει την αληθεια και να αντιδρασει. Οι ιδιοι φασιστες πριν λιγες μερες εμπαιναν στο μετρο και ξυλοκοπουσαν αλλοδαπους αδιακριτως και ο κοσμος ΔΕΝ αντιδρουσε!!! Κι ομως για αυτο δεν εμεινε αναυδος κανενας! Εγκριθηκε απο το κρατος να μπει υποψηφιο στη βουλη ενα κωμα (το ορθογραφικο επιτηδες) που απαρτιζεται απο ανθρωπους με καταδικες η με εκκρεμεις δικες κι ομως για αυτο δεν εμεινε αναυδος κανεις! Καθε φορα που κατεβαινουμε σε μια διαδηλωση δεχομαστε χημικο πολεμο αλλα και πολεμο κανονικο και δεν μενει αναυδος κανεις! Η πολιτικη που ασκηθηκε τα τελευταια τουλαχιστον 2 χρονια εχει επιβληθει με το ετσι θελω, οι νομοι και κυριως η εφαρμογη τους εχει οδηγησει στην ατιμωρησια και ακομα χειροτερα τεινει να οδηγησει στην αδυναμια της οποιαδηποτε αντιδρασης, αλλα αυτο δεν εκπλησσει κανενα! Α ξεχασα αυτο δεν ειναι φασισμος, ειναι κατεστημενο. Απο το πιο απλο μεχρι το πιο μεγαλο η κατασταση βρωμαει σαπιλα.
Προχτες ηρθε ενα μικρουλι κοριτσακι στη δουλεια και μου μιλουσε για το σχολειο. "Ειναι ενα παιδι που με αγαπαει" μου λεει με την παιδικη του αφελεια. 'Εσυ δεν τον αγαπας;" "Οχι, ειναι Αλβανος". 8 χρονων ειναι η μικρη. Λετε να το σκεφτηκε μονη της;
Οταν δηλητηριαζεις ετσι το μυαλο ενος παιδιου, οταν εισαγεις στην ψυχουλα του το φοβο για το διαφορετικο, οποιο κι αν ειναι το διαφορετικο, τι νομιζετε οτι θα συμβει; Λιγο η σχολικη βια, λιγο τα ανιστορητα βιβλια ιστοριας του σχολειου, λιγο τα καθημερινα εγκληματα απο αλλοδαπους που ειναι γεγονος (οπως και αυτα των Ελληνων, αλλα αυτο δεν πουλαει), λιγο αυτα τα σχολια του τυπου "ολες οι γυναικες ειναι πουτανες", "οι ομοφυλοφιλοι ειναι ανωμαλοι", "οι αριστεροι ειναι προδοτες", λιγο ολη αυτη η ατιμωρησια και η μη απονομη δικαιοσυνης...κι εχεις στα χερια σου τον μελλοντικο φασιστα, αυτον που θα καταφυγει στη βια γιατι αυτο ξερει να κανει, γιατι εχει μαθει να μισει, γιατι δεν ανεχεται τον αντιλογο, γιατι δεν ξερει τι θα πει διαλογος και γιατι ξερει πως δεν θα τιμωρηθει ποτε! Ποσο λυπηρο πραγματικα...
Εχουμε θρεψει στον κορφο μας πολλα φιδια ακομα. Ας πουμε την υποκρισια. Σκεψου το λιγο...τι μας πειραξε τελικα; Η πραξη βιας η οτι αυτη εγινε μπροστα στις καμερες; Αν ο Κασιδιαρης  ειχε επιτεθει στις δυο κυριες σε ασχετη στιγμη και εκτος τηλεορασης θα ειχε ξεσπασει τετοιος σαλος; Οχι φυσικα. Θα ηταν αλλο ενα προβλημα που κρυψαμε κατω απο τον καναπε, κατι ακομα που δεν θελουμε να σκαλισουμε, ωχ αδερφε πως κανεις ετσι για μια δυο σφαλιαρες; Μεγαλη εφευρεση ο καναπες! Ο,τι δεν θες να το βλεπεις το κρυβεις απο κατω, καθεσαι και εσυ απο πανω και κοιμασαι τον υπνο του δικαιου, γιατι εννοειται οτι ΕΣΥ εισαι δικαιος, εννοειται οτι ΕΣΥ δεν εισαι φασιστας, μεγαλη εφευρεση λεμε, ασε που εχει μια γλυκα τετοια που αμα κατσεις αρκετη ωρα μετα δεν θες να σηκωθεις, λες κι ειναι εθιστικος, σαν την κοκα ενα πραγμα.
Για το θεαθηναι ολα φιλε μου, η μαλλον εξαιτιας αυτου! Ε δεν γινεται να το δεις και να μην το καταδικασεις! Τα πογκρομ εναντιον μεταναστων βεβαια κανεις δεν τα ειδε, τις επιθεσεις εναντιον ομοφυλοφιλων κανεις δεν τις ακουσε, τις υπεροχες αποψεις των ισλαμιστων-εξτρεμιστων (το τονιζω αυτο, οχι ολων των ισλαμιστων) περι βιασμου, παιδεραστιας, βιας κανεις δεν τις ξερει.. Το φασισμο και τη βια που βιωνουμε απο την πολιτικη ηγεσια κανεις αραγε δημοσιογραφος δεν τα ειδε;
Αρρωστησαμε, πραγματικα αρρωστησαμε, επιλεκτικη μνημη, επιλεκτικη αντιδραση. Μεγαλωνουμε τα παιδια μας μεσα στην αδρανεια, μεσα στην αδιαφορια, με ημιμαθεια (χειροτερη απο την αμαθεια), με τσιτατα που αναπαραγουμε χωρις καν να ξερουμε τι ακριβως εννοουν, με αποψεις υιοθετημενες γιατι βαριομαστε να ψαξουμε και να κρινουμε και να εχουμε δικη μας γνωμη, τα μεγαλωνουμε σε εναν κοσμο αναπηρο, εναν κοσμο σε ηθικη κριση, χωρις συναισθημα, χωρις παλμο, χωρις δυναμη και περιμενουμε να βγουν μια χαρα και απαιτουμε να αλλαξουν τον κοσμο, να γινουν καλυτερα απο εμας!!!
 Φυσικα και δεν επικροτω το περιστατικο, φυσικα και ειναι καταπτυστη και η συμπεριφορα του τραμπουκου και η αντιδραση του κομματος στη συνεχεια, φυσικα και πρεπει αυτα να μας σοκαρουν, δεν πρεπει ομως να μας αποπροσανατολιζουν απο τα αληθινα προβληματα που ειναι πολυ βαθυτερα απο ενα τετοιο γεγονος, ειναι οι ριζες και οι αιτιες του, ειναι η σηψη που ανεβαινει σιγα σιγα μεχρι να γινει γαγκραινα και να μας σκοτωσει!
Αρρωστησαμε γιατι παψαμε να λεμε τα πραγματα με το ονομα τους, τη βια βια, το φασισμο φασισμο, την κλεψια κλεψια, την προδοσια προδοσια και την αληθεια αληθεια!
Αρρωστησαμε γιατι μαθαμε να ξεχωριζουμε τις καταστασεις κατα το δοκουν, κατα το συμφερον.
Αρρωστησαμε γιατι κλεισαμε τα ματια στις ευθυνες, στις ενοχες, στα λαθη μας, στην ελλειψη στοιχειωδους κοινωνικης συνοχης.
Αρρωστησαμε γιατι παψαμε να απαιτουμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, αρρωστησαμε γιατι ξεχασαμε τι θα πει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ξεχασαμε τι θα πει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Και τωρα μας σοκαρει ο,τι μας σερβιρουν, μας εκπλησσει ο,τι βλεπουμε στις ειδησεις, ο,τι βλεπουμε στους δρομους ομως, ο,τι ακουμε απο φιλους και γνωστους, ο,τι διαβαζουμε, ολη η βια και ο φασισμος που εχουν εισβαλει στη ζωη μας απο παντου ουτε μας εκπλησσουν ουτε μας σοκαρουν, ουτε μας τρομαζουν, ουτε καν γυριζουμε το βλεμμα να τα κοιταξουμε πολλες φορες...

Ομως "οταν το προσωπο του κτηνους παψει να σε τρομαζει σημαινει πως αρχιζεις και του μοιαζεις"...

ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ

Καλημερα φιλοι μου!
Επιτηδες επελεξα ολο αυτο το διαστημα να μην γραψω καποιο κειμενο αναλυσης η προτροπης η εστω διαλογου για το τι θα ψηφισουμε μεθαυριο, παροτι ομολογω ειμαι πολυ μπερδεμενη και πολυ αγχωμενη. Περα απο τα μικρα η μεγαλα καθημερινα μας προβληματα πιστευω οτι σε αυτες τις εκλογες δεν πρεπει να σταθουμε τοσο στο οικονομικο ζητημα οσο στο ηθικο, στο κοινο καλο. Η κοινωνια στην Ελλαδα και στον κοσμο εχει σαπισει και αυτο γιατι εχει θεοποιηθει το χρημα. Το συστημα εχει δομηθει τοσο καλα και τοσα χρονια εχει φτιαξει ενα απιστευτο υποβαθρο, σχεδον αδιαρρηκτο. Το σχεδον ειναι η λεξη κλειδι γιατι αφηνει ενα ανοιχτο παραθυρακι ελπιδας πως οσο υπαρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αγωνιστες, θα υπαρχει τροπος για αλλαγη. Εχω ξαναπει πως θεωρω οτι η Ελλαδα αυτη τη στιγμη αποτελει παγκοσμιο πειραμα. Ενας λαος που καποτε εδωσε στον κοσμο τον πολιτισμο, που ηταν ατιθασος και εδωσε τη ζωη του για την ελευθερια, εχει μετατραπει σε ζητιανο, εχει εξευτελιστει και κατα μεγαλο βαθμο με δικη του ευθυνη. Αν το colpo grosso του συστηματος, η πληρης δηλαδη υποδουλωση με δολια μεσα, περασει στην αντιδραστικη Ελλαδιτσα ισως περασει παντου. Ας ξεχασουμε λοιπον τι εχει καταντησει να σημαινει ο ορος Ελληναρας και ας του δωσουμε μια νεα εννοια, η στην ουσια ας του επιστρεψουμε την εννοια που του ανηκει, ας ψηφισουμε σαν Ελληναρες, που αγαπουν την πατριδα τους, σεβονται και εκτιμουν το διπλανο τους, ξερουν τι σημαινει φιλοτιμο, λεβεντια, μοχθος και πολιτισμος, δεν ειναι ρατσιστες και δεν φοβουνται να ξαναχτισουν τη ζωη τους απο την αρχη, εστω και απο τα συντριμια, ειναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Αυτες οι εκλογες ειναι μια ευκαιρια για αυτκριτικη πρωτα απο ολα. Πριν παμε στην καλπη, ας αναρρωτηθουμε κι ας δωσουμε μια ειλικρινη απαντηση πρωτα απο ολα στον ιδιο μας τον εαυτο.
"Τι ειδους κοινωνια θελουμε να χτισουμε, σε τι ειδους κοσμο θελουμε να ζουμε, μας ενδιαφερει πραγματικα η κοινωνικη δικαιοσυνη, ειμαστε ετοιμοι να παραχωρησουμε προνομια για να την πετυχουμε η μας ενδιαφερει το δικο μας συμφερον;" Νομιζω πως μια ξεκαθαρη απαντηση σε αυτο θα μας δωσει και μια ξεκαθαρη απαντηση προς τα που να προσανατολιστουμε.
Ας ψηφισουμε λοιπον, με καθαρη καρδια και δυναμη ψυχης!
Καλο βολι!

ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Οι μερες διαδεχονται με καταιγιστικο ρυθμο η μια την αλλη κι ολο το συμπαν εχει βαλθει να τρεχει με ρυθμους φρενιτιδας.
Ενας συνταξιουχος αυτοκτονει στο Συνταγμα, 2 ανθρωποι αποπειρωνται να αυτοκτονησουν καθε μερα- μερικοι τα καταφερνουν, καποιοι στο εξωτερικο τολμουν να αποκαλυψουν ποσο "εγκριτοι" ειναι οι οικονομολογοι που μιλανε στα καναλια ανα τον κοσμο και τρομοκρατουν, η πολη σκοτεινιαζει, τα στρατοπεδα συγκεντρωσης -πες φιλοξενιας- μεταναστων ετοιμαζονται, δυο μεταναστες χανουν τη ζωη τους για να σωσουν δυο Ελληνες -δε βαριεσαι, σιγα μην το κανουμε και θεμα- τα κινηματα φουσκωνουν και ξεφουσκωνουν, την οργη διαδεχεται η σαστιμαρα και τουμπαλιν, η πεινα επισκεπτεται ολο και περισσοτερους ανθρωπους κι οχι μονο στη χωρα μας, ο γιαλος ολο και στραβωνει- η μηπως καπου στραβοτιμονιασαμε;- η εσωτερικη αναζητηση μοιαζει να μην εχει πατο μα ουτε κι αποτελεσμα, ο ΕΟΤ καταρρεει τη στιγμη που οι ναυτεργατες απεργουν, σπερνουν τη διχονοια αυτοι που ξερουν και θελουν να το κανουν, το Πασχα πλησιαζει, περιεργη ατμοσφαιρα η φετινη, καθενας το σταυρο του αγκαλια και προχωραει, ολα αλλαζουν, τιποτα δεν αλλαζει...
Κι εμενα η τεχνη του λογου με εχει εγκαταλειψει, δεν βρισκω τροπο πια για να εκφρασω οσα σκεφτομαι, ισως γιατι σκεφτομαι παρα πολλα, ισως γιατι δεν σκεφτομαι αρκετα...
Ο μικρος χαμογελαει. Βρηκε ενα κουτακι και το κουναει περα δωθε με χαρα, τρεχει και κρυβεται πισω απο την κουρτινα, "που ειναι ο μπεμπης; μπεμπηηη", "τσα", ξεκαρδιζεται. Σκουπισμα, σφουγγαρισμα, ενα φιλι μελενιο στα χειλη κι αλλο ενα "μα" στη μαμα απο τον θησαυρο και παμε για γραφειο, ο κοσμος καταρρεει, μα οι δουλειες δεν περιμενουν. Παιρνω την αγκαλια μου, μια βαθια ανασα...και η ζωη συνεχιζεται!

Καλο Πασχα σε ολους! Ανασταση Ψυχης, Ζωης κι Ελπιδας!

Και ριξτε μια ματια εδω, δεν ειν' κακο, μα θελει ψυχη! Τι λετε το 'χουμε;

Πεταλουδισια φιλια σας στελνω!

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ...

Αλλος ενας ανθρωπος δολοφονημενος σημερα, αλλο ενα θυμα της κοινωνικης εξαθλιωσης των οικονομικων ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ. Για ποσο ακομα θα γινομαστε με την ανοχη μας ηθικοι αυτουργοι;;;;

Θα επανελθω....

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...

...ειπα να φυγω, εφαγα τις φρικες μου κι εγω...

Εγραψα ενα κειμενο για ολα τα καλα που εχω κι αρχισε επειτα ο κοσμος μου να καταρρεει, ενα προς ενα μου ερχονταν απανωτα τα χτυπηματα απειλωντας να διαλυσουν τον κοσμο μου. Ειπα "δεν μπορει, πλακα μου κανεις"! Δεν γινεται καθε μα καθε φορα που τολμαω να πω "Δοξα σοι ο Θεος" για κατι, αυτο να στραβωνει! Λες κι εχει τσαντιστει η ζωη με οσους ακομα χαμογελουν και βαζει στοιχημα οτι θα τους λυγισει...ε λοιπον, οχι! Βγαζουμε για αλλη μια φορα τη γλωσσα, δεν γονατιζουμε, προχωραμε...Ευτυχως παει περασε κι αυτο κι ολα σιγα σιγα επανερχονται στη καλη γλυκεια ρουτινα...ναι, αυτη που καταριομαστε κατα καιρους, αλλα μολις μας λειψει καταλαβαινουμε ποσο τη θελουμε!...

Το δευτερο σοκ ηρθε οταν ανακαλυψα οτι μακρυα απο τον κοσμο των μπλογκς ηρεμησα, αποστασιοποιηθηκα απο τον καθημερινο βομβαρδισμο ειδησεων και δρασεων και φορτισης και και και....Βρηκα τελικα το χρονο και την ευκαιρια να κανω μια ενδοσκοπηση και να χαλαρωσω λιγο τον εαυτο μου. Να το παρω αποφαση επιτελους στα 32 μου οτι ΟΧΙ δεν προκειται να αλλαξω τον κοσμο, αλλα μπορω να αλλαξω εμενα, μπορω απλα να μιλαω για οσα σκεφτομαι και νιωθω, να προτεινω οσα πιστευω για σωστα και αν μεσα απο αυτο βοηθησω καποιον αλλο ανθρωπο να νιωσει με τη σειρα του πιο ηρεμος, ακομα καλυτερα!

Σαν διδυμος ειμαι συνηθισμενη σε τετοιου ειδους φρικες, οι παλιοτεροι συνοδοιποροι ισως θυμουνται αλλη μια διμηνη αποχη προ τριετιας. Εχω αναγκη αυτο το χρονο που και που με τον εαυτο μου και τις σκεψεις μου, ειδικα οταν αρχιζω και νιωθω οτι το μπλογκινγκ με απορροφαει...ομως τελικα, εδω επιστρεφω παντα, γιατι εδω ειναι το λιμανι μου, ο κοσμος μου και γιατι- ισως φανει αυτο λιγο...ψωνιστικο- νιωθω πως εστω ενα μικρο λιθαρακι μπορω κι εγω να το προσφερω σε αυτη την κοινωνικη ζυμωση και επανασταση που βγαινει σιγα σιγα απο το ληθαργο της...

Καλησπερα λοιπον φιλοι μου! Ειμαι εδω!...