Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

STREET STORIES

H γλυκεια Κατερινα απο το Positive Thinking ειχε μια πολυ ομορφη και τρυφερη ιδεα!
Ειναι αρκετες οι φορες εκεινες που μια διοδος επικοινωνιας αρχιζει με καποιον εντελως αγνωστο ανθρωπο. Μπορει να ειναι μια συζητηση που θα κρατησει μολις μερικα λεπτα, στο δρομο, στη σταση του λεωφορειου η μεσα σε αυτο. Κι ομως, η επηρρεια της μπορει να μας ακολουθει καιρο μετα. Κι ομως, μεσα σε λιγα μολις λεπτα μπορει να νιωσουμε πως βγηκαμε λιγακι καλυτεροι, λιγακι πιο αναλαφροι και -γιατι οχι;- λιγακι πιο σοφοι.
Τετοιες ιστοριες μας ζητησε να μοιραστουμε η Κατερινα μας και με μεγαλη μου χαρα θα γυρισω πολλα χρονια πισω.
Σας εχει τυχει ποτε να ειστε- η να νομιζετε πως ειστε- σε αδιεξοδο; Να νιωθετε πως ολα σας φταινε, πως τιποτα δεν παει καλα και πως γενικα σας περιβαλλει μια μαυριλα, μια αδρανεια, μια ανικανοτητα να κανετε ο,τιδηποτε; Εμενα ναι... και πανω απο μια φορα! Οταν μου συμβαινει αυτο, ζηταω στην προσευχη μου να βρεθει μια λυση, κατι που θα μου δωσει δυναμη να συνεχισω. Κι ο Θεος βρισκει παντα τον τροπο να μου τη στειλει.
Πριν αρκετα χρονια, 15 ισως και παραπανω, βρισκομουν σε μια αρκετα δυσκολη φαση, με μεγαλη στεναχωρια και διαφορα προβληματα που τοτε τουλαχιστον εμοιαζαν δυσεπιλυτα, αν οχι αλυτα. (Σημερα δεν θυμαμαι καν τι ηταν, αλλα αυτο ειναι μια αλλη μεγαλη, τεραστια ενοτητα να θιξουμε). Ενιωθα λοιπον οτι δεν εχω τη δυναμη να κανω τιποτα, ενιωθα απελπισια.
Ειχα κατεβει στο κεντρο της Αθηνας. Καποια στιγμη, ενα νεαρο παλικαρι, 20 δεν θα ηταν πιστευω, με πλησιασε να μου πουλησει κατι. Αρνηθηκα ευγενικα, αλλα πιασαμε την κουβεντα. Εμαθα λοιπον οτι ηταν πρωην χρηστης ναρκωτικων, ειχε βρεθει στο δρομο, ειχε παλεψει πολυ και τοτε ζουσε σε ενα ασυλο η κατι τετοιο και για να ζησει πουλουσε.... νομιζω ημερολογια. Ηταν ενα παιδι ολο ζωη, γεματο ενεργεια, χαμογελουσε, αστειευοταν, τραγουδουσε, χορευε. Με ειδε καπως μελαγχολικη και μου μιλησε για τη ζωη του. Με σοκαρε με πολλα απο οσα μου ειπε και καθε λιγο μου εκλεινε το ματι κι ελεγε "συμβαινουν αυτα κοπελια, τι να κανουμε; χαμογελα, η ζωη ειναι ωραια!" Εμεινα αρκετη ωρα, μαλιστα προσπαθησα να τον βοηθησω να πουλησουμε μαζι την πραματεια του.
Οταν εφυγα ενιωθα πολυ πιο αναλαφρη! Αν ΑΥΤΟ το παιδι, που ειχε περασει τοσα, που ζουσε σε ασυλο, που πουλουσε ημερολογια για να ζησει, που ειχε ξεφυγει απο τον εφιαλτη των εξαρτησεων ειχε καταφερει οχι μονο να επιζησει, αλλα να βγει πιο δυνατος και να κανει σε ΜΕΝΑ μαθηματα αισιοδοξιας, τοτε εγω μπορουσα να κανω τα παντα! Ντραπηκα που ενιωθα ετσι πριν, ντραπηκα για την αδυναμια μου κι ειπα μεσα απο την καρδια μου Δοξα Σοι Ο Θεος για οσα καλα κι ευλογημενα ειχα, που κακως θεωρουσα δεδομενα! Εφυγα χαμογελωντας...
Δεν εμαθα ποτε τι απεγινε, ουτε τον ξαναειδα! Θυμαμαι ολοζωντανη μπροστα μου τη χαμογελαστη του εικονα κι ευχομαι να τα καταφερε! Ευχομαι οπου κι αν ειναι, ο,τι κι αν κανει ο Θεος να τον εχει παντα καλα! Δεν θα ξεχασω ποτε το καλο που μου εκανε!

Κατερινα σε ευχαριστω για αυτη την ευκαιρια, μου θυμισες κατι πολυ πολυ ομορφο σε μια εποχη που το ειχα αναγκη, οπως ολοι μας!

Σημερα στην Επανασταση της Καλοσυνης στην Πραξη, δημιουργουμε μια Κοινωνικη Αλυσιδα κατοπιν αιτησεως Μιας Πετρας!

19 σχόλια:

  1. Χριστίνα μου εγώ σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας αυτό το ιδιαίτερο περιστατικό..! Συγκινήθηκα πάρα πολύ και με αυτό που έκανες και πόσο άλλαξες την οπτική σου έπειτα.. Είναι κάτι που το υπενθυμιζω καθημερινά στον εαυτό μου με τα ζόρια που περνάμε, να είμαι ευγνώμων γιατί τόσοι άνθρωποι παλεύουν με δυσκολότερα και τραγικότερα θέματα.. Να είσαι καλά Χριστίνα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το λες και "κοινωνική αλυσίδα" πάντως αυτό το σημερινό σου! Χαχα! Διότι αυτό το παιδί, ενώ είχε περάσει δια πυρός και σιδήρου (ή μάλλον, ακριβώς εξαιτίας αυτού) ήξερε να αξιολογεί και τα προβλήματα, αλλά και να συμπαρίσταται με την καρδιά του. Φιλιά πολλά Πεταλουδάκι μου και καλό μας ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι είναι, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για ότι μας δίνεται.. ωραία ιστορία .. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οταν θύμωνα με τα παιδιά μου,απελπιζόμουν πως η εξέλιξη τους είχε "τραβήξει" φρένο,, αμέσως ερχόταν στο μυαλό μου η συνομήλικη Μαρία-Αννα...
    Ενα κορίτσι που μετά την πρώτη υποτροφία της σχολή Καλών Τεχνών κύλισε στον σκοτεινό δρόμο των ουσιών....
    Μετά δέκα χρόνια απ' εξαρτημένη από τον δυνάστη της τελείωσε το διδακτορικό της με υποτροφία!
    Τώρα που τα σκέπτομαι... καταλαβαίνω πόσο εγωιστικά σκεπτόμουν!

    Κορίτσι μου, ζητώ συγνώμη αν σε κούρασα με την προσωπική μου εμπειρία όμως επικροτώ την διαύγεια σου,, να διακρίνεις τα όσα καλά μπλέκονται στο γαϊτανάκι της ζωής!
    ΣΕ ΦΙΛΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πεταλουδίτσα μου γλυκιά πολύ με συγκίνησες σήμερα.
    Είναι μοναδικό το πόσο μπορεί να σε επηρεάσει ένας άνθρωπος που πέρασε από την ζωή σου τόσο φευγαλέα!
    Πραγματικά μοναδικό!
    Να είσαι πάντα καλά και να έχουμε όλοι πάντα το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αχ βρε Χριστινα μου συγκινηθηκα πολυ! θυμηθηκα κατι αντιστοιχο δικο μου! μακαρι οσοι χανουν τον δρομο τους να τον βρισκουν παλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΜΕ ΘΥΜΩΣΕ πολυ..ΚΑΙ με συγκινησε,η ιστορια σου...
    Ειχα κι εγω,μια παρομοια εμπειρια ΠΡΟΣΦΑΤΑ..Με καποιον ΓΕΡΟ..[μιλαει το..ΤΖΟΒΕΝΟ..!!!]
    Που ηταν,λεει απελπισμενος..Διοτι δεν μπορουσε ΠΛΕΟΝ..Οπως το..1970..Να δουλευει ΔΕΚΑΩΡΑ το κομπρεσσερ..Και να κατεδαφιζει..Καθημερινα,εναν..ΟΡΟΦΟ...!!!

    Κουβεντιασαμε,πολλην ωρα μαζι..Για κεινα..ΠΟΥ ΤΩΡΑ μπορει κανεις να κανει...
    Που η..Μικρη συνταξη..Σου δινει πολλα...
    Και πολλοι..ΔΕΝ την εχουν...
    Για τα παιδια..Για τα εγγονια...
    Για την υγεια..Που πολλοι,δεν την εχουν...
    Και γιναμε ΣΟΦΟΤΕΡΟΙ...!!

    Ευχαριστω,που μου εδωσες την ευκαιρια,να ξαναθυμηθω,αυτο το γεγονος...!!!

    Καλημερα,πεταλουδα...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μεγάλο σχολείο ο δρόμος
    χαρίζει τα σοφότερα συμπεράσματα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όλοι ζήσαμε και ζούμε παρόμοια περιστατικά.
    Η ζωή, εκεί έξω, φροντίζει για όλους μας τελικά.
    Αρκεί να κάνουμε κάτι κι εμείς.
    Π.χ. εσύ, παρά την απελπισία σου, μπήκες στη διαδικασία να ντυθείς και να κατέβεις άσκοπα στο κέντρο.
    Αν είχες μείνει κλεισμένη σπίτι σου δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσεις το γεγονός που περιγράφεις.
    Άρα, ας μην τα αποδίδουμε όλα στο Θεό.
    Η τυχαιότητα στη ζωή μας υπάρχει, αλλά πρέπει κι εμείς να την προκαλέσουμε, να κάνουμε κάτι να την ενεργοποιήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αρκετοί θα 'χουμε γνωρίσει και ζήσει παρόμοιες σκηνές αγάπης!Χρειάζονται μεγάλα αποθέματα δύναμης κι ανθρωπιάς για κάποιον που βιώνει δύσκολα, να μπορεί να δίνει ταυτόχρονα κουράγιο στο συνάνθρωπο!Αυτό ισχύει περισσότερο σε ανθρώπους που ζουν τη δυστυχία κι έχουν μάθει να παίρνουν δύναμη μέσα απ' αυτήν!Να 'ναι καλά το παλικάρι και να 'χει ξεφύγει από κάθε εξάρτηση!Εξαιρετική η ιδέα της Κατερίνας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ Χριστινάκι μου...μίλησε στην καρδιά μου κατευθείαν!
    Άργησα να περάσω αλλά τον βρήκα το δρόμο και για τη δική σου υπέροχη ιστορία του δρόμου!
    Σε ευχαριστώ...♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φοβερη η αναρτηση σου Σιγουρα κατι τετοιες αληθινες ιστοριες μας κανουν να σκεφτουμε πολυ!!!!
    ¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽Οπως καθε χρονο δεν ξεχναω ποτε την μπλοκογειτονια ετσι και φετος περναω και απο εδω να σου ευχηθω ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ !!!!¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χριστινάκι μου, σου εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ,ευτυχισμένα με την οικογένειά σου και όλα τα όνειρα σου,να βγούνε αληθινά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με το ακριβότερο θερμαντικό...χαλάλι μας !!!

    http://eikones-xwris-logia.pblogs.gr/2014/12/to-akribotero-thermantiko.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σας ευχαριστω ολους για τα ομορφα σχολια και τις ευχες! μακαρι οι ιστοριες αυτες να ειναι παραδειγμα για ολους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πάρα πολύ ωραία ιστορία !

    Καλή Χρονιά σε όλους :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @xamomilaki
    Καλη χρονια σε ολα τα χαμομηλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.