Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ

Θυμαμαι σχεδον καθε χρονο απο την πρωτη στιγμη που στα 5 μου χρονια διεσχισα την πορτα του πρωτου μου σχολειου. Ηταν η πρωτη και τελευταια χρονια που φορεσα την μπλε ποδια, καθως απο την α δημοτικου καταργηθηκαν.
Το σχολειο το λατρεψα! Ισως σε αυτο συνεβαλε οτι η μητερα μου ηταν εκπαιδευτικος και οτι απο παιδι αγαπουσα τα βιβλια, με αποτελεσμα πηγαινοντας δημοτικο να γραφω ηδη, να διαβαζω με ανεση και να μιλαω λιγα αγγλικα. Ποτε δεν παιδευτηκα να διαβασω πολυ, ημουν εκ φυσεως αριστη μαθητρια και πιστευα οτι αυτο φτανει -μεγα λαθος που το πληρωσα στο λυκειο, με μεγαλη πτωση σε καποια μαθηματα!
Απο την αλλη, ημουν παντα ενα παιδι γεματο πεισμα, που δεν ψαρωνα ευκολα. Ημουν παντα πολυ μικροσκοπικη, αιτια φυσικα χλευασμου απο τους συμμαθητες μου. Τα πιο συνηθισμενα παρατσουκλια που με ακολουθουσαν σε ολο το δημοτικο ηταν "ταπα" και "φασουλας". Ομολογω, αρχικα με ειχαν ενοχλησει πολυ. Στην πορεια ομως, καθως γνωριζομασταν και δενομασταν με τα παιδια, αρχισαν να γινονται κατι σαν συνηθεια, σαν φιλικη προσφωνηση.
Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, ειχα την επανασταση μεσα μου. Τα δυο πιο εντονα χαραγμενα στη μνημη μου σκηνικα ηταν ενα στην Ε δημοτικου και ενα στην Β γυμνασιου.
Στην πρωτη περιπτωση, ενα πρωι στο σχολειο -σημειωτεον ιδιωτικο και εχει τη σημασια του αυτο για το παρακατω- πιναμε νερο απο τη βρυση, αλλα ειχε μια περιεργη οσμη. Λιγο αργοτερα πολλοι συμμαθητες μου κι εγω καναμε εμετο. Ξεκινησα λοιπον με ενα επιτελειο μαθητων να παμε να διαμαρτυρηθουμε οτι μας εδωσαν μολυσμενο νερο. Το αποτελεσμα ηταν μερικες ξυλιες με το χαρακα στα χερια μας. Ωστοσο, δεν το εβαλα κατω. Κοινως, εγινε χαμος! Φεραμε τους γονεις μας και εγινε το σχολειο καλοκαιρινο! Οπως ειπα ηταν ιδιωτικο. Σε ιδιωτικο σχολειο να σηκωσουν χερι στους μαθητες η ακομα χειροτερα να κινδυνευσει η υγεια μας; Ηταν σκανδαλωδες! Φυσικα, ειχα δικιο, αλλωστε ειχα μαθει να μην δημιουργω θεματα απο το τιποτα, γιατι αν τολμουσα υπο αλλες συνθηκες να παω στη μανα μου και να της πω οτι πηγα στο γραφειο της διευθυνσης κλπ κλπ μαυρο φιδι θα με ειχε φαει, δεν ηταν απο τις μαναδες που χαριζονταν στα παιδια τους!Αλλα οταν ειχα δικιο με υποστηριζε με νυχια και δοντια!
Η δευτερη αναμνηση, σε δημοσιο πια γυμνασιο, εχει να κανει με την αδικη τιμωρια ενος συμμαθητη μου, ο οποιος εφαγε αποβολη για κατι που δεν εκανε, απλα επειδη ηταν ο "συνηθης υποπτος". Εκανε γενικα πολλες αταξιες, οποτε κι αυτο εκεινος θα το ειχε κανει, κατα την καθηγητρια! Που ουτως η αλλως, αν θυμαμαι καλα ηταν κατι μηδαμινο, ακομα και αν το ειχε κανει δεν ηταν αξιο λογου, ποσω μαλλον αποβολης διημερης! Σηκωσα τους συμμαθητες μου και ξεκινησαμε αποχη, λιγο αργοτερα ειχε διαδοθει σε ολο το σχολειο και κανεις δεν εμπαινε για μαθημα. Τελικα, επενεβη ο διευθυντης, ο οποιος με απειλες κλπ εκοψε την αποχη, αλλα η ποινη του συμμαθητη μειωθηκε κατα μια μερα, οποτε μπορει κανεις να πει οτι ηταν μια μικρη νικη.
Οι υπολοιπες αναμνησεις μου απο το σχολειο εχουν περισσοτερο να κανουν με λευκωματα, σχολικες γιορτες, θεατρικα, χορωδιες. Οπου γλεντι και χαρα, η Βασιλω πρωτη! Οπου Βασιλω βαλε Χριστικα και εισαι μεσα!
Στην γ δημοτικου θα ανεβαζαμε το "Κοριτσακι με τα σπιρτα", στο Δημοτικο θεατρο Πειραια. Ποσο τον ηθελα αυτο το ρολο! Ελα ομως που βασει εικονογραφησης το κοριτσακι επρεπε να ειναι ξανθο; Για καλη μου τυχη, η κολλητη μου η Μαρια, φυσικη ξανθια, δεν ηθελε με τιποτα να παιξει. Η δασκαλα την πιεζε κι εκεινη ανεβαινε για προβα και εβαζε τα κλαμματα. Η Αννυ, η ετερη ξανθια του τμηματος, ξεχναγε τα λογια της. Οποτε, ειχε ερθει η ωρα να δουνε και τις μελαχροινες! Πηρα το ρολο με τη μια! Η παρασταση αφησε εποχη στο σχολειο, καθως ηταν ολη παντομιμα, ουτε μια λεξη δεν λεγαμε! Πηρα τα συγχαρητηρια μου κι εκτοτε εχω να το περηφανευομαι! Οταν δε μιλαω, τα παω καταπληκτικα!
Αργοτερα, Ε δημοτικου, θα παιζαμε κατι με ζωακια, δεν θυμαμαι τι, εγω θα ημουν το μυρμηγκι! Ελα ομως που ημουν υπερβολικα αδυνατη -23-25 κιλα με το ζορι - κι η μανα μου μολις με ειδε με το φορμακι επαθε εγκεφαλικο!"Αν δεν παρεις 5 κιλα, παρασταση γιοκ" το τελεσιγραφο! Τι να κανω κι εγω η ψωναρα, να χασω την παρασταση; Εφαγα, εφαγα, εσκασα, αλλα πανω απο 2 κιλα δεν πηρα! Ετσι ηταν καποτε, ετρωγα σαν μοσχαρι και εμενα ανθρωπος. Οχι οπως τωρα, που τρωω σαν ανθρωπος και γινομαι μοσχαρα!!! Τεσπα, η μανα υποχωρησε κι ετσι επαιξα το πολυποθητο μυρμηγκι!
Τελος, Α Λυκειου, γιορτη για το 1821, ανεβαζουμε το "Αγαλμα". Ειμαι εγω λοιπον και προχωραω ανεμελη και εκει που παω ζωντανευει το αγαλμα και αρχιζει και μου μιλαει. Οποτε πρεπει να γυρισω ξαφνιασμενη και να προχωραω μεν, κοιτωντας πισω μου δε. Μια χαρα στις προβες, ολα σουπερ. Τη μερα της παραστασης, ετσι οπως προχωραω με το κεφαλι στην οπισθεν, πεφτω πανω στο μικροφωνο, το σαβουριαζω και σαβουριαζομαι και εγω μαζι! Ενα αμφιθεατρο να εχει λυθει στα γελια! Σηκωνομαι, ξεσκονιζομαι και συνεχιζω. Ομως η ζημια εχει γινει... αντι για τα μηνυματα της εθνικης μας παλιγγενεσιας, αυτο που εμεινε ηταν η τουμπα μου και αυτο συζητουσαν ολοι μετα, τη χαλασα λοιπον την παρασταση, παρολο που προσπαθησα φιλοτιμα να το σωσω...
Μετα, εκδρομες, πενθημερη, κοπανες, σκιρτηματα! Ολα εκει! Ειναι απειρες οι αναμνησεις, κακες και καλες, αλλα κυριως καλες!
Ναι, θα γυριζα με χαρα στο σχολειο! Ισως αν μαλιστα γυριζα με τα σημερινα μου μυαλα, να το ειχα ευχαριστηθει ακομα περισσοτερο!
Αλλωστε, με αφησαν με τα πιο πολυτιμα δωρα! Μερικες φιλες που ειναι διπλα μου εδω και 20 και βαλε χρονια και αυτο ειναι ανεκτιμητο!

Η αναρτηση αποτελει τη συμμετοχη μου στην ιδεα της Πετρας να μιλησουμε για τα μαθητικα μας χρονια!

Συμμετεχουν τα ιστολογια:
Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/
Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/
Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα
Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/
Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/
Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/
Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/
Μαρία από το blog  http://swanocean.blogspot.gr/
Άννα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/
Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/
Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα
Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/
Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/
Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Rylie από το blog http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/
Marilise από το blog http://katitimou.blogspot.gr/
Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr/
Marie Anne από το blog http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/ 
Μαρία Έλενα από το blog http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/
Σμαραγδένια Ρούλα από το blog http://smaragdenia-roula.blogspot.gr

34 σχόλια:

  1. Α ώστε ήσουνα και εσύ "επαναστάτης"
    Καλά έκανες και εγώ έτσι έκανα υπερασπιζόμουν πάντα το δίκιο με αποτέλεσμα να με μαθαίνουν όλοι οι δάσκαλοι και οι διευθυντές αμέσως!
    Χαχαχα!
    Καλά έκανες και πολύ σωστό αυτό που είπες αν ξαναπήγαινες σχολείο με τα μυαλά που έχεις τώρα θα ήταν ιδανικό!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρώτον, μου φάνηκε απίστευτο το να πέφτει ξύλο σε ιδιωτικό σχολείο. Οι «μάγκες» δεν μπορούσαν να υποπτευθούν πως θα υπάρξει αντίδραση; Μάλλον το ήξεραν αλλά ήθελαν για λίγο να ζήσουν αυτό που ζούνε οι άλλοι στα δημόσια σχολεία: την ελευθερία να βαράς επειδή …μπορείς!

    Δεύτερον, έπρεπε να ενημερώσεις τη μαμά πως δεν θα έπαιζες την αγελάδα ή το γουρουνάκι. Το μυρμήγκι θα έπαιζες. Μυρμήγκι και χοντρό δεν γίνεται (εξαιρούνται οι πολιτικοί).

    Τρίτον, αν γυρίζαμε όλοι στο σχολείο, με τα σημερινά όμως μυαλά, τότε:
    α) θα ήμασταν όλοι του 20
    β) θα πηγαίναμε εκδρομές κάθε τρεις και λίγο
    γ) θα βαράγαμε εμείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το τρία του Πέτρου: αν επιστρέφαμε με τα σημερινά μυαλά όλοι θα ήμασταν του 20!!!
    Πλούσιες, όμορφες και τρυφερές οι αναμνήσεις σου Χριστίνα μου!!!
    Εντύπωση δεν μου έκανε καθόλου το επαναστάτρια. Έτσι σε έχω στο μυαλό μου : τσαούσω!!!
    Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ οι αναμνήσεις απ' το σχολείο είναι ο καλύτερες(και οι πιο ευτράπελες)!
    Έχω ιστορίες απ' το σχολείο για να αφηγούμαι με τις ώρες...χαχαχαχαχα
    Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!
    φιλάκιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάλιστα. Επαναστάτρια και με έφεση στο θέατρο. Ο τέλειος συνδυασμός!
    Θυμήθηκα και μια δική μου συμμαθήτρια που την φωνάζαμε "τάπα" και πολύ στεναχωρήθηκα. Τι γαϊδούρια που ήμασταν τότε...
    Χριστίνα μου απόλαυσα κάθε σου λέξη, γέλασα και θαύμασα τις επιτυχίες σου στο θέατρο. Ακόμα και το ατύχημα με το μικρόφωνο, έχει τη γλύκα του. Μπορεί να κατέστρεψε την παράσταση, αλλά αυτά συμβαίνουν και σε επαγγελματίες ;-)
    Φιλιά πολλά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aπολαυστική ανάρτηση με ευτράπελα, χιούμορ και επιτέλους ευχάριστες αναμνήσεις και επιθυμία να ξαναζήσεις εκείνα τα χρόνια !!! Χριστίνα πραγματικά σε διάβασα κι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου, πέρασες καλά μυρμηγκάκι, επαναστάτρια, υπερασπιστής του δικαίου και φυσικά νοσταλγός !!!! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καταρχήν να πω πως συμφωνώ απόλυτα με τον Πέτρο!!
    Μου άρεσαν οι αναμνήσεις σου και μου θύμισες λίγο κι εμένα...ειδικά με τα θεατρικά και...τις επαναστάσεις..χαχα!!

    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απολαυστική η ανάρτησή σου!
    Όμορφες αναμνήσεις... χαίρομαι που πέρασες καλά στα σχολικά σου χρόνια!
    Φιλιά, καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα!
    Μου άρεσαν πολύ τα μαθητικά σου χρόνια, θα ήθελα να πάρω λίγα , μου δανείζεις; Οι αναμνήσεις μας είναι ίσως από τα μοναδικά πράγματα που μας ανήκουν ολοκληρωτικά. Να τις χαίρεσαι! Μου άρεσε πολύ το χιούμορ του όλου κειμένου!
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. πεταλουδιτσα μου καλημερα!
    εχω νοιωθω θαυμασμο για σενα!
    ειδικα διαβαζοντας τι εκανες απο μικρο παιδακι σε θαυμαζω πολυ περισσοτερο!
    με συγκινησες και κυριως με συγκινησε η υπερασπιση στην αδικη τιμωρια του συμμαθητη σου!
    αχ δε ξερω, μου αρεσαν παρα πολυ οι αναμνησεις σου! και η τουμπα ακομη ειχε στιλ! χιχιχι

    να εισαι καλα αγαπη μου και παντα να εχεις ομορφες και αστειες αναμνησεις!

    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν υπάρχει ούτε μια ανάρτηση σου που να μην την έχω ευχαριστηθεί ή να μην μου άφησε κάτι..
    Όμορφες οι αναμνήσεις σου από τα μαθητικά χρόνια, Πεταλουδίτσα μου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ρε συ, πόσο ευχαριστήθηκα την ανάρτηση σου, δε λέγεται! Έχω να σου πω πως έχω παίξει κι εγώ "το κοριτσάκι με τα σπίρτα" κι ήμουν κι εγώ μελαχρινή (τότε!, μετά το γύρισα στο ξανθό!) Αλλά ιδιωτικό σχολείο και ξύλο, πρώτη φορά άκουσα! Αυτό παιδί μου δεν ήταν σχολείο, "το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο" ήταν! Αχαχα! Πάντως σε ευχαριστώ κι εσένα μέσα από την καρδιά μου για τις αναμνήσεις σου πεταλου(λου)δένια μου! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Απολαυστική η ανάρτησή σου!!! Πολύ ωραίες οι αναμνήσεις σου κι εκείνη η τούμπα 'όλα τα λεφτά' χαχαχα!!!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ελενα
    Καλα μη φανταστεις! Στο παιδικο μου μυαλο δεν ηταν και κατι το σπουδαιο!
    Ολοι μου φαινεται το λεμε αυτο, αλλα η εμπειρια και η σοφια ερχονται με τα χρονια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @πετρος
    Καλα να δεις αλλα τετοια σκηνικα! Πολυ ξυλο οχι, αλλα τραβηγμα μαλλιου και αυτιου καργα! Μια φορα μια δασκαλα στην Ε δημοτικου ειχε κοπανησει το κεφαλι ενος μαθητη στο θρανιο! Βεβαια, την ειχε σκασει τη γυναικα, αλλα οχι κι ετσι!
    Καλησπερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @αριστεα
    Τσαουσω! Χαχαχαχα! Τον αντρα μου μου θυμισες τωρα!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @λιζα
    Χαιρομαι που συμφωνεις! Καλα κι εγω ενα ψηγμα εγραψα! Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @μαρια κανελλακη
    Τα παιδια συχνα γινονται ωμα και δεν αντιλαμβανονται παντα τον πονο που προκαλουν! Χαιρομαι που σου αρεσαν! Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @κλαυδια
    Να σου πω ειχα κι εγω πολυ στεναχωρηθει με καποιες αναμνησεις που διαβασα! Εγω γελασα πολυ σαν μαθητρια! Και που να δεις κι αλλα!Χαιρομαι που ξαλαφρωσες! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @μαρια
    Εμεις γενικα ψιλοπαταμε παραλληλα, ηρεμες δυναμεις! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @funky monkey
    Να εισαι καλα Ελλη μου! Ε να γελασουμε και λιγο!Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @des tzav
    Καλωσορισες!
    Παρε παρε! Ηταν ομορφα αληθεια! Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @κικη
    Θαυμασμο; Για μενα; Τι ειναι βρε αυτα που λες και κοκκινιζω!
    Σε ευχαριστω για τον καλο λογο και τη σταθερη παρουσια!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @παλομα
    Τι ομορφο σχολιο! Σε ευχαριστω παρα πολυ! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @πετρα
    Το θυμαμαι! Μου το ειχες γραψει παλιοτερα στην αναρτηση για τα Χριστουγεννα με το σχετικο παραμυθι. Να εισαι καλα! Αυτος ηταν ο σκοπος να το απολαυσουμε!Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @μαρι-ανν
    Καλωσορισες!
    Καλα η τουμπα αστο! Σηκωθηκα και δεν μπορουσα να σταματησω να γελαω! Πως να το σωσω! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλημέρα!
    Δεν θυμάμαι και πολλά είναι η αλήθεια από εκείνη την περίοδο! χαχαχα!
    Δεν με πειράζει όμως!
    Οι γκάφε των μικρών στο σχολείο έχουν απίστευτο γέλιο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ηφαιστιωνας
    Ηφαιστιωνακο δεν πειραζει, μαλλον εχεις αλλες καλυτερες αναμνησεις!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ωραίες και τρυφερές αναμνήσεις!
    Εύχομαι πάντα μόνο ομορφιά να συλλέγεις στη ζωή σου, Χριστίνα!
    Καλό απόγευμα! Φιλάκια:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @κατερινα κοκο
    Καλωσορισες! Χαιρομαι να τα λεμε! Σε ευχαριστω και αντευχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Επαναστάτρια με αιτία όμως ήσουν Χριστίνα μου!!! Για να υπερασπιστείς το δίκαιο!!! Μπράβο σου!!
    Χαχαχα!! Πολύ σε απόλαυσα στις διηγήσεις σου!! Τα κατάφερες και τους ρόλους σου πήρες, το πολυπόθητο μυρμήγκι!! :))))
    Είσαι απίστευτη!! Κι εγώ το λατρεύω το θέατρο κι έχω παίξει στο δημοτικό μία και μοναδική φορά (που βρήκα το θάρρος) που ανεβάσαμε την Τενεκεδούπολη κι έκανα την Μηλίτσα.. Τρομάρα μου!!
    Αχ αυτό για το φαγάκι ξαναπές το!!! Δεν πειράζει, τι να κάνουμε να μην φάμε;;;
    Την ρούφηξα την αφήγησή σου!!
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @marilena
    Κι εγω απολαμβανω παντα τα σχολια σου και τον παιδικο ενθουσιασμο σου!
    Μα να μη φαμε; Κι εγω δεν μπορω, ειμαι πολυ κοιλιοδουλη!!!
    Χαχαχαχαχαχα!
    Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Καλώς σε βρήκα στο μπλογκάκι σου! Δεν ξέρω τι επαγγέλεσαι αλλά παιδί μου χαραμίζεσαι, δικηγόρος έπρεπε να είχες γίνει με τόσες υπερασπίσεις στο ενεργητικό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλώς σε βρήκα στο μπλογκάκι σου! Δεν ξέρω τι επαγγέλεσαι αλλά παιδί μου χαραμίζεσαι, δικηγόρος έπρεπε να είχες γίνει με τόσες υπερασπίσεις στο ενεργητικό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.