Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ

Μια καταπληκτικη ιδεα που πρωτοσυναντησα στην Αριστεα, αλλα εχει ξεκινησει στο μπλογκ της Ευας, με εκανε να θυμηθω αυτην εδω την αναρτηση, που μετραει ηδη 3μιση χρονια. Αν με ρωτουσε καποιος ποια απο τις αναρτησεις μου αγαπω περισσοτερο, θα ηταν σιγουρα μια απο τις πρωτες μου επιλογες, αν οχι η πρωτη. Σημερα λοιπον, με αφορμη την Ωδη Στην Πρωτη Μας Αγαπη και με δεδομενο οτι εγω την πρωτη μου αγαπη την παντρευτηκα, την ανεσυρα απο τα βαθη της καρδιας μου και με χαρα σας την ξανα-παρουσιαζω.

Κινεισαι...γυρω του, μεσα του, μαζι του. Κινειται...γυρω σου, μεσα σου, μαζι σου...Δεν ζεις χωρις αυτον. Το ξερεις καλα, ειναι σαν την τροφη για σενα, ακομα πιο πολυ...σαν το νερο. Κινητηριος δυναμη, φως μα και καταστροφη συναμα. Ποσες φορες δεν εκλαψες, οταν τον ενιωσες να γλιστραει μεσα απο τα χερια σου; Ποσες φορες δεν εκλαψες, οταν τον ενιωσες να σε πλημμυριζει; Δακρυα χαρας και απογνωσης, βλεμματα κενα, μα και ντυμενα με χαμογελα. Ταξιδια μεσα σε δυο ματια, μια μυρωδια, ενα αγγιγμα...

Περνα ο καιρος...ερχεται, φευγει, σε επισκεπτεται ξαφνικα και το ιδιο ξαφνικα, απομακρυνεται, αφηνοντας σε με την αναμνηση, με τη νοσταλγια, με την απορια αν ποτε θα ερθει για να μεινει...για παντα...

Ξυπνας ενα πρωι...ενα απλο πρωι του καλοκαιριου...τιποτα διαφορετικο, τιποτα εξαιρετικο, ενα πρωινο σαν ολα τα αλλα, που θα ντυθεις και θα πας στη δουλεια. Κι ομως, ολα ειναι αλλιως...γιατι τωρα ξερεις...

Αγκαλιαζεις το κορμι, μα στην ουσια τυλιγεις την ψυχη μεσα στα χερια σου...ανασαινεις το αρωμα απο τα σεντονια...οχι το αρωμα του, ουτε το αρωμα σου...το αρωμα σας...τωρα ξερεις...

Ξερεις γιατι ερχεται και φευγει...ζεις τη μαγεια του να ανακαλυπτεις ξανα και ξανα τον ερωτα στο ιδιο προσωπο, στο ιδιο βλεμμα. Σ' αυτη τη μυρωδια που εδω και χρονια δεν εχει αλλαξει, σε αυτα τα χαρακτηριστικα που σε γυριζουν πισω στην εφηβεια σου και σταματουν το χρονο εκει...στον ιδιο ανθρωπο, στον ανθρωπο σου, ο ερωτας σου αποκαλυπτει αργα, βασανιστικα ολα του τα προσωπα...αλλες φορες ερχεται κοντα σου με παθος και ενταση, αλλες τρυφερος, αλλες εγωιστης και ζηλοφθων, αλλες παλι βαθυς και ηρεμος...παντα ομως συναρπαστικος και παντα χερι χερι με την αγαπη...αυτη τη μια και μοναδικη που κανει ολα τα αλλα να μοιαζουν τοσο μα τοσο μικρα...

Γι' αυτο ερχεται και φευγει...για να σου θυμιζει καθε φορα τη δυναμη του, για να σε γεμιζει με χρωματα και φως, για να σκοτεινιαζει ο κοσμος σου καθε τοσο και να συνειδητοποιεις ποσο ευθραυστος ειναι...με τη δυναμη και την αδυναμια ενος μωρου, που με την αθωοτητα του σε αιχμαλωτιζει...

Κι ας πονεσες πολυ...κι ας πικρανες και πληγωσες ανθρωπους, που αθελα σου παρεσυρες στη δινη αυτου του ενος, του πρωτου ερωτα, ανοιγοντας πληγες που χιλιες δυο συγνωμες δεν θα κλεισουν...κι ας παλεψες πολλες φορες να φυγεις, μα εμεινες εκει να κυνηγας φαντασματα...κι ας εκανες λαθη που σε καινε ακομα...κι ας χτυπησες αλυπητα ακομα και εκεινον...κι ας ανταποδωσε καθε χτυπημα πιο δυνατα...κι ας πηγαινοερχοσουν, ησουν παντα εκει...
Νοιαστηκες για αλλους ανθρωπους τοσο πολυ, τοσο βαθια (κι ακομα νοιαζεσαι), που δεν τολμησες ποτε να τους το δειξεις για να μην τους πληγωσεις περισσοτερο, αφου τους ειχες ηδη αφοπλισει...γιατι κατα βαθος παντα ηξερες αυτο που τωρα συνειδητοποιησες πως ξερεις...πως ολοι οι δρομοι οδηγουν εδω, ολοι οι ερωτες που αγγιξαν την καρδια σου ηταν αληθινοι και αγνοι, ολοι, αλλα δεν εζησαν πολυ, γιατι υπηρχε παντα αυτος ο πρωτος ερωτας, που με τα τερτιπια του πασχιζε να σε κανει να ξεχασεις οτι εισαι αιχμαλωτη του...κι αυτος αιχμαλωτος δικος σου...

Χρονια τωρα κοιτας τα ιδια πρασινα ματια, μα καθε φορα ειναι διαφορετικη...κι αν καποιες φορες σκοτεινιαζουν, αν τα λογια πονανε, αν οι αγκαλιες παγωνουν, αν σβηνουν τα χαμογελα...τωρα ξερεις...πως καπου εκει στο βαθος του χρονου, υπαρχει φως εκτυφλωτικο, διαφανο σαν αϋλο, λεπτεπιλεπτο και χρωματιστο...σαν τα φτερα μιας πεταλουδας...το φως της αγαπης!



20 σχόλια:

  1. Εμένα δεν μου άφησε ωραίες αναμνήσεις η πρώτη αγάπη και δεν την μνημονεύω.... Το κείμενο σου είναι κατάθεση ψυχής, συνεπώς, σ΄ευχαριστώ πολύ που μου επέτρεψες να την διαβάσω.. Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρονια τωρα κοιτας τα ιδια πρασινα ματια, μα καθε φορα ειναι διαφορετικη...

    Πόσο αληθινό ....Σε απόλαυσα Χριστινάκι μου!
    Υπέροχη, αληθινή, ρομαντική....
    Κράτα βαθιά αυτό που έχεις ..Θείο δώρο είναι. Ευλογία! Η οποία έφερε στον κόσμο κι ένα φανταστικό μαμουδάκι :)))
    Να χαίρεσαι τους άντρες της ζωή ς σου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα!
    Εγώ δεν είχα μια τέτοια αγάπη ποτέ.. αλλά ποτέ δεν είναι αργά ε;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς βρεθήκαμε και σ' ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου!
    Πολλές φορές έχω σκεφτεί το πόσο πιο απλή θα ήταν η ζωή μου αν είχα γνωρίσει τον άνθρωπό μου νωρίτερα... Είσαι τυχερή λοιπόν! Με αγάπη και σεβασμό έχεις τη δύναμη να καταφέρεις τα πάντα στον κόσμο!
    Σε φιλώ! Θα τα λέμε!
    ✰♡*•˛❤˛•*✰

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πεταλουδιτσα μου καλημερα!
    δεν εχω λογια!
    κατασυγκινηθηκα!
    χαιρομαι που η πρωτη σου αγαπη ειναι παντοτινη!
    και ευχομαι ολοψυχα καθε εθυτυχια!
    φιλακια πολλα πολλα!
    καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @joan
    Πετρουλα μου λυπαμαι που σου αφησε πικρα η πρωτη σου αγαπη. Φανταζομαι ομως οτι τεοιος ανθρωπος που εισαι, θα κρατησες τα μαθηματα που πηρες και θα αντλησες σοφια.
    Καλημερα και σε ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @αριστεα
    Αριστεα μου σε ευχαριστω παρα πολυ για τα λογια σου!
    Το κειμενο αυτο ειχε γραφτει μετα απο ενα μεγαλο τεραστιο κυμα -απο τα 40 που εχουμε περασει- τοσο μεγαλο που ελεγα πως θα μας πνιξει πως αποκλειεται να τη βγαλουμε απο αυτο! Οταν τελικα ενα πρωι ξυπνησα και η μπορα ειχε περασει κι εμεις ημασταν και παλι σωοι και δυνατοι και μαζι, εγραψα αυτη την αναρτηση.
    Το μαμουδι μας ειναι το δωρο της αγαπης μας και ο,τι κι αν γινει θα εχω αυτο!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ηφαιστιωνας
    Η αγαπη σε βρισκει! Οσο κι αν αργησει καποτε ερχεται, κρατα ανοιχτα τα ματια μονο μη και την αφησεις να φυγει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ευα
    Κι εγω εχω σκεφτει πως αν ειχα γνωρισει αργοτερα σε πιο ωριμη ηλικια τον αντρα μου δεν θα ειχαμε κανει πολλα απο τα λαθη που μας πληγωσαν, οπως αναφερω και στο κειμενο. Ομως τελικα, ολα εχουν το λογο τους και το σωστο timing το κρινει η ζωη εκ του αποτελεσματος και οχι εμεις. Ισως να ειναι καλυτερα που ηρθε τωρα, ισως πριν να μην ησουν ετοιμη να τη δεχτεις! Καλως ορισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @εκφρασου
    Σε ευχαριστω πολυ!
    Το για παντα Κικη μου ειναι μεγαλη κουβεντα κι αν ο Θεος μας εχει καλα εχουμε καμια 40αρια χρονια μπροστα μας τουλαχιστον! Δεν ξερω λοιπον αν η πρωτη μου αγαπη θα ειναι παντοτινη, αν και το ευχομαι, ξερω πως ειναι δυνατη και βαθια και με εχει μαθει πολλα και μου εχει χαρισει ενα παιδι και ολα αυτα ειναι ευλογια!
    Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παντρεύητκες την πρώτη σου αγάπη?

    Ουάου!

    Πόσα χρόνια έχω να το ακούσω αυτό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ γλυκιά ανάρτηση Χριστινάκι μου με τον πρώτο σου έρωτα πρωταγωνιστή της καρδιάς σου!η αγάπη,η στοργή,η συντροφικότητα και η αρμονία στη σχέση καθορίζουν την νψυχική μας ισορροπία και την θεωρώ πραγματικά θεία ευλογία!!το κείμενο εξαιρετικό και ολοζώντανο γεμάτο τρυφερότητα!!σου στέλνω την αγάπη μου και μιά`ζεστή αγκαλίτσα!!καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Την πρώτη Αγάπη δύσκολα την ξεχνάς γιατί σε συνδέει όχι μόνο με τον πρώτο άντρα/γυναίκα που γνώρισες, αλλά γιατί είναι το δικό σου πρώτο σκίρτημα σε σχέση με το αντίθετο φύλλο. Πράγμα όμορφο, σημαδιακό όσο και σημαντικό !

    Τώρα αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές η Πρώτη Αγάπη ,είναι η...Τελευταία ! Αυτή που αντέχει στο χρόνο και σε συνοδεύει σε όλη σου την ζωή....
    Εσύ πεταλουδίτσα μου ευτύχησες να τα συνδυάζεις σήμερα και τα δυό. "Πρώτη και Τελευταία"
    Δεν χρειάζεσαι λοιπόν να την θυμάσαι την Πρώτη σου Aγάπη.
    Ζήσε την ΣΗΜΕΡΑ. Απόλαυσέ την,
    στέριωσε την για Πάντα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πεταλουδίτσα μου,
    υπέροχη η ωδή σου στην πρώτη αγάπη που έμεινε και η παντοτινή! :) Το κείμενό σου είναι τόσο ρομαντικό, ευαίσθητο, εκπέμπει ρομαντισμό και μου προκαλεί μια δόση νοσταλγίας, αφού ξέρω πως δεν θα είμαι ποτέ με την πρώτη μου αγάπη.
    Πολλά φιλιά και καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Είσαι από τις τυχερές που η πρώτη αγάπη όχι μόνο δεν απογοήτευσε, αλλά ωρίμασε και θέριεψε...μεγάλη ευλογία!
    Να είστε πάντα καλά!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @πτωχος τω πνευματι
    αληθεια;;; εγω ξερω πολλες περιπτωσεις πρωτων ερωτων που εφτασαν στο γαμο, χωρις παντα ευτυχη καταληξη ομως...
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @kate
    Καιτη μου καλη σου μερα!
    Ναι, ειναι ολα αυτα ευλογια! Με ολες τις δυσκολιες που εχουν, γιατι κακα τα ψεμματα, στη συμβιωση οι δυσκολιες ειναι πολλες και ειδικα στις μερες μας...αυτο που μου δινει κουραγιο ειναι οτι ακομα και ο πιο κακος μου εαυτος η ο πιο κακος του εαυτος τελικα, δεν εχουν και τοση δυναμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @λυγερη
    Καταλαβαινω πως το λες. Η αγαπη αυτη που θα μεινει μεσα μας για παντα σημαινει οτι ηταν η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και αρα ισως η πρωτη στην ουσια!
    Απο την αλλη, ολα αγαπη ειναι, κατα ενα δικο τους ξεχωριστο τροπο. Αγαπη με διαφορετικα μηκη και πλατη, με διαφορετικες εντασεις και παυσεις...
    Θελω να το ΖΗΣΩ Λυγερη μου, αλλα σαμπως με αφηνουν;;; Σε ευχαριστω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @παλομα
    Δεν μου αρεσει η λεξη ποτε! Μια φορα την ειπα κι εγω, οταν ειχα χωρισει με τον αντρα μου για πανω απο εναμισι χρονο, αλλα τελικα η ζωη και τα ποτε και τα παντα τα καταρριπτει. Πιστευω στις καρμικες σχεσεις, στο οτι καποια πραγματα αν ειναι γραφτα μας θα γινουν οσο κι αν εμεις παμε κοντρα...
    Ισως η πρωτη σου αγαπη να ηταν απλα ενα σκαλοπατι για να ανεβεις ψηλοτερα και να βρεις την αληθινη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @μαρια
    Δεν το περιμενα να σου πω την αληθεια οτι ενας εφηβικος ερωτας θα μπορουσε να ωριμασει και να γινει αγαπη ουσιαστικη! Και αυτο ασχετα με την εκβαση της απο εδω και περα. Ελπιζω να μεινουμε μαζι για παντα, να γερασουμε μαζι, να φυγουμε αν γινεται μαζι...Αλλα κι αν δε γινει, εγω παλι θα θεωρω ευλογημενο τον εαυτο μου για οσα πηρα και για οσα εδωσα σε αυτον τον ανθρωπο, τον ανθρωπο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.