Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΙΓΜΕΣ ΖΩΗΣ...

Δευτερα πρωι, στο λεωφορειο. Δυο γεροντακια καθισμενα απεναντι απεναντι. Ο ενας να λεει για τη γυναικα του που την εχασε πριν τρια χρονια. Ο αλλος να προσπαθει να ελαφρυνει την ατμοσφαιρα.
-Την εστειλες ρε συ; Συνηθως οι αντρες πεθαινουν πρωτοι...
-Αστα, τι να κανω; Δεν μπορω να γινω εγω Θεος. Εδω στο τριτο την εχω. Μου εχουν κοπει τα χερια απο τοτε που την εχασα...


Τριτη βραδυ, στη σταση, περιμενοντας το λεωφορειο. Μια γιαγια, σιγουρα πανω απο 70, τα ποδια της πρησμενα. Κουτσαινει λιγο. Κραταει ενα πακετο με στυλο, προφανως τα πουλαει. Πλησιαζει εμενα και μια φιλη μου. Τα ματια της ειναι λιγο λευκα, θολα. Δοντια δεν εχει και πολλα. Ωστοσο μας χαμογελαει. Μας ζηταει αν μπορουμε να την ενημερωσουμε οταν ερθει το λεωφορειο της γιατι εχει καταρρακτη και δεν βλεπει καλα. Ομως το ζηταει πολυ διστακτικα. Τελικα, ανακαλυπτουμε πως το ιδιο πρωι μια νεαρη γυναικα στην ιδια ακριβως ερωτηση της ειχε απαντησει με βρισιες χειριστου ειδους και την εχει διωξει λεγοντας "φυγε απο δω, βρωμοζητιανα!"....
Πιανουμε την κουβεντα. Τι σταυρο κουβαλαει και αυτη. Ο ενας γιος αλκοολικος, ο αλλος απων και ο τριτος, αυτος που μενει μαζι της, αν δεν του ακουμπησει καποια χρηματα καθε μερα, την αφηνει να κοιμαται απ' εξω, στο χαλακι στο διαδρομο των κοινοχρηστων... Κοιταζομαστε με τη φιλη μου. Λογια δεν μας βγηκαν, τι να πεις αλλωστε μπροστα στο αδιανοητο...
Οταν μπηκα στο λεωφορειο, ανοιξα το κινητο μου. Πηρα την πεθερα μου και της ειπα οτι την αγαπω πολυ. Ακριβως το ιδιο εκανα και με τους γονεις μου μολις εφτασα σπιτι. Τιποτα δεν ειναι δεδομενο, οσο κι αν ξερουν οι αλλοι οτι τους αγαπαμε, ειναι πολυ σημαντικο που και που να το λεμε, να το δειχνουμε, με μια αγκαλια, ενα γλυκο φιλι...

Τεταρτη πρωι. Πηγαινω με το γιο μου στο σταθμο. Στο δρομο συνανταμε εναν κυριο με εναν τεραστιο μαυρο σκυλο. Ο μικρος τον κοιταζει με εκπληξη κι εγω, αφου βεβαιωνομαι οτι δεν δαγκωνει, τον παροτρυνω να πλησιασουμε προσεκτικα και να τον αφησουμε να μας μυρισει. Πραγματι, αφου εγινε το πρωτο αναγνωριστικο σνιφ, το πανεμορφο πλασμα αρχισε να στριφογυρναει γυρω μας, κουνωντας την ουρα και να χοροπηδαει απο τη χαρα του ο Δημητρακης μου, χτυπωντας παλαμακια...

Πεμπτη μεσημερι. Το πρωτο meeting της χρονιας. Μετα απο μηνες ολοι μαζι, ολο το διδακτικο και μη προσωπικο. Οι ωρες φετος λιγοτερες απο τις αναμενομενες, τα χρηματα επισης, αλλα η ορεξη για προσφορα αμειωτη. Ειναι υπεροχο να βλεπεις ανθρωπους που, ενω ξερεις οτι αξιζουν περισσοτερα απο οσα μπορεις να τους προσφερεις, εν τουτοις ειναι εκει και νοιαζονται για τη δουλεια τους, για τη δουλεια σου και προσπαθουν να δωσουν παραπανω κι απο το 100%.

Παρασκευη βραδυ. Που αλλου; Στη σταση για το λεωφορειο... Εκει που συμβαινουν πολλα και τιποτα. Συνηθως πολλα, αν παρατηρησεις. Ειναι οι μικρες καλοσυνατες πραξεις. Μια γιαγια στεκεται στο δρομο διπλα απο το πεζοδρομιο. Ενα αυτοκινητο προσπαθει να παρκαρει. Μια νεα γυναικα πιανει τη γιαγια απο το μπρατσο, καθως δεν εχει καταλαβει οτι το αυτοκινητο με την οπισθεν την πλησιαζει επικινδυνα. Κανει σημα στον οδηγο να σταματησει και ανεβαζει τη γιαγια στο πεζοδρομιο. Λιγο πιο περα ενα ζευγαρακι νεων. Τους ειχα ρωτησει αν περασε το λεωφορειο μου, μου ειπαν οτι κι εκεινοι το ιδιο περιμεναν. Καθομαι σε ενα σκαλι απορροφημενη απο το βιβλιο μου. Με πλησιαζει ο νεαρος -ο αγνωστος νεαρος- και μου λεει οτι ερχεται το λεωφορειο. Μετα δινει στην αγαπημενη του ενα μελενιο τρυφερο φιλι. Εκεινη μπαινει στο λεωφορειο κι εκεινος μενει απ' εξω να την κοιταζει μεχρι που ξεμακρυναμε...

Κυριακη πρωι. Μετα απο πολλες Κυριακες, επιτελους ο αντρας μου ειναι σπιτι. Επιτελους, θα πιουμε οι δυο μας ενα καφε. Επιτελους θα φαμε μαζι μεσημερι. Θα παιξουμε με το Δημητρη. Θα μαγειρεψω για την επομενη. Θα ξαπλωσουμε για σιεστα. Θα παιξει μπουζουκι. Θα γκρινιαξω για τα ρουχα που πεταει περα δωθε. Θα με αγκαλιασει. Θα τον φιλησω. Θα ψιθυρισει σ' αγαπω. Θα χωθω στο στηθος του να τον μυρισω. Θα ερθει κι ο Δημητρης, απαιτητικα, να διεκδικησει τη μαμα, να ζητησει "αγκαλια ολοι μαζι"...

Γλυκοπικρα τα στιγμιοτυπα που μενουν αποτυπωμενα στην καθε μερα. Ακομα ανατριχιαζω στη σκεψη της γιαγιας. Ακομα χαμογελαω στη σκεψη του ερωτευμενου ζευγαριου, στη θεα του Δημητρη να παιζει με το σκυλακι. Αυτη ειναι η αληθινη ζωη. Οσο αναλωνομαστε σε αγχη και ανησυχιες, οσο ξεχναμε να ζησουμε, να νιωσουμε, να απογοητευτουμε, να σιχτιρισουμε, να θυμωσουμε, να αγαπησουμε, να αγαπηθουμε, να ερωτευτουμε, να πονεσουμε, να ονειρευτουμε, να παρατηρησουμε... γυρω μας ειναι η αληθινη ζωη. Συμβαινει τωρα. Και οπως παντα...συνεχιζεται...

Καλο μηνα σε ολους! Πεταλουδισια φιλια!


34 σχόλια:

  1. Όμορφες ή όχι γεμάτες στιγμές είναι οι ζωές μας. Καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ομορφες αλλα και σκληρες καθημερινες στιγμες...μα πανω απο ολα αληθινες!!φιλακια κοριτσακι μου και καλο μηνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα!
    Καλό μήνα!
    Περιστατικά που σε εμψυχώνουν αλλά και σου μαυρίζουν την ψυχή.. να ζούμε για τα καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό σήμερα. Μια γιαγιάκια που με ρώτησε την ώρα καθώς γυρνούσαμε σπίτι με τον μικρό από το σχολείο.. στην στάση.. έκλαιγε και με ρώτησε τι ώρα είναι παιδάκι μου... 13:00 της λέω, δεν ακούω παιδάκι μου λέει έλα πιο κοντά μου...
    πάω κοντά της και την αγκαλιάζω.. γιατί κλαις γιαγιά; ΜΕ κλάμα και αναφιλητό μου λέει.. για τα βάσανα που με τυραννάν και τις πίκρες..
    Σε παρακαλώ γιαγιά μην κλαίς.. κουράγιο γιαγιά κουράγιο.

    Με έπιασε μια στεναχώρια σκέφτηκα την γιαγιά μου την Σοφη που δεν την έχω κοντά μου.. είναι σε άλλη πόλη πόσο θέλω να την δω.. μόνη της και όταν κάνει παράπονα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα είμαστε μακριά.. πόσο μου λείπει.. Σε αγαπώ γιαγιά μου.

    Να χαίρεσαι όσο μπορείς τους αγαπημένους σου πεταλουδίτσα μου. χαίρομαι που περάσατε ώρες με όλη την οικογένεια.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ολη η αλήθεια της ζωής γραμμένη σε μια ανάρτηση...

    Πολύ καλό το κείμενο!Τα είπες όλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα... Πόσο όμορφο και αληθινό αυτό που έγραψες... και ξέρεις, τι είναι η ζωή μας, στιγμές... Τίποτα άλλο. Που περνούν, εξατμίζονται το δευτερόλεπτο άσχετα αν κάποιες μένουν χαραγμένες για πάντα μέσα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλό μήνα γλυκιά μου πεταλούδα!

    Ένα πανέμορφο και συγκλονιστικό αληθινό το κολλάζ στιγμών, που με μάγεψε από τις πρώτες γραμμές με την ειλικρίνεια και την παραστατικότητα του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτή είναι η πραγματική ζωή γλυκιά μου κι όχι αυτά που ακούω και διαβάζω.Τελικά σ΄ αυτήν τη ζωή μερικές αισθήσεις προκαλούν κακό!
    Τρυφερό και με πολλές εικόνες στο μυαλό το κείμενό σου... ευαίσθητο κι ανθρώπινο με κοινό σημείο την ΑΓΑΠΗ!
    Έχεις την αγάπη μου καλή μου!
    Χαρούμενο απόγευμα!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα Πεταλουδίτσα μου!!
    Πράγματι, όπως έγραψαν και άλλα παιδιά πιο πάνω, με μια ανάρτηση έγραψες όλη την αλήθεια της ζωής!
    Με άγγιξαν όλες οι μέρες.. Τελικά η κάθε μέρα είναι ένα μεγάλο δίδαγμα από μόνη της, αρκεί να ανοίξουμε τα όμορφα ματάκια μας και να το δούμε..
    Εύχομαι να μην ξεχνάς να δείχνεις την αγάπη σου και να σου την δείχνουν.. :)
    Φιλάκια και καλό απόγευμα! Α! να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπέρα πεταλουδίτσα μου απίστευτη..καλό μήνα γλυκούλα μου..τι συναισθήματα σου βγήκαν απο αυτή σου την ανάρτηση..τι εικόνες καθημερινής τρέλας,συγκίνησης και ομορφιάς ψυχής κατέγραψες εδώ..η ιστορία με την γιαγιά είναι σκληρή πραγματικότητα στις μέρες μας..σεβασμός για την τρίτη ηλικία μηδέν..συμπαράσταση μηδέν..΄αρα και συναίσθημα μηδέν..απογοητεύομαι καθημερινά με τους ανθρώπους και θλίβομαι και με την κατάσταση στη χώρα...να τώρα και τα καινούρια..πριν λίγη ώρα..τους έβγαλαν έξω..τι να πεις..ξέφυγα απο την ανάρτηση λίγο..οι εικόνες με την οικογένεια που μας γαληνεύουν ακόμα και με τις αναποδιές..αυτά έχει η ζωή..την καθημερινότητα..που δεν την εκτιμούμε και να λέμε-είμαστε καλά και σήμερα..οι δυό σου αγαπημένοι είναι πολύ τυχεροί που σε έχουν.έτσι να τους πεις..και να είστε έτσι πάντα ευτυχισμένοι..κι ο Δημητράκης ν'αγαπά τα ζωάκια..αξίζουν την αγάπη μας..γιατί δεν μας πικραίνουν ποτέ..σε κούρασα κοριτσάκι μου..απλά ένιωσα την ανάγκη να στα πώ..όσα γλυκά εσύ μου έβγαλες..καλό σου απογευματάκι και άπειρα φιλάκια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. γλυκοπικρη ζωη.. ετσι ειναι..
    καλο μηνα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όμορφες στιγμές, θλιβερές περιπτώσεις. Μια πόλη άξενη, μα υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται. Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να τους λες πάντα ότι τους αγαπάς.

    Υ.Γ. Δεν θέλω να γίνω αντιπαθής, αλλά μην ενθαρρύνεις τον γιο σου να αγκαλιάζει ζώα που δεν ξέρεις τι έχουν. Φίλοι των παιδιών μου έχουν υποφέρει τα πάνδεινα από τσιμπούρια και την ασθένεια που τους μετέφεραν. Λέγεται Lyme και μπορεί να σε σκοτώσει αν δεν διαγνωστεί εγκαίρως.
    Δυστυχώς, στην Ελλάδα, κανείς δεν μιλάει γι' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σε διάβασα το πρωί στη δουλειά και συγκινήθηκα. Τόσες πολλές καθημερινές στιγμές, τις ζούμε, αλλά δεν τις καταγράφουμε. Εσύ το έκανες! Γλυκά φιλιά χαρά μου! Καλό απόγευμα! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μικρές απλές καθημερινότητες στο παζλ του δικού μας μικρόκοσμου.
    Ζωές παράλληλες που σμίγουν στιγμιαία κι ύστερα απομακρύνονται. Ίσως για πάντα.
    Προσωπικές χαρές και προσωπικές χάρες στον εαυτό μας.
    Πρέπει συχνά να κάνουμε διάλειμμα από τη «ζωή» μας. Για να ζήσουμε!
    Γιατί ξεχνάμε να ζήσουμε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @craftland
    Αλεξανδρα μου ετσι ειναι, ενα παζλ με φωτεινα και σκοτεινα κομματια.
    Καλο Μηνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @πτωχος
    Ενιοτε... Τις σπανιες δηλαδη φορες που ειμαστε και οι δυο σπιτι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Ηφαιστιωνας
    Καλημερα!
    Καλο Μηνα!
    Παντα να ζουμε για τα καλα. Απλα τα δυσαρεστα ειναι καμια φορα η δικλειδα μας, αυτη που μας κανει να εκτιμαμε περισσοτερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ποντικι
    Καλα εκανες και την αγκαλιασες. Πολλες φορες μια αγκαλια, εστω και αγνωστη, ειναι το πιο ζεστο λιμανι. Να εισαι σιγουρη οτι την ενιωσε την αγαπη σου και τη ζεστασια σου κι οποτε τη θυμαται θα της δινει δυναμη...
    Ξερεις, σκεφτομαι καμια φορα μηπως δεν εχει αυτο κανενα νοημα, μηπως τελικα πρεπει καθενας να χαθει στο μικροκοσμο του που ουτως η αλλως δυσκολα τα βγαζει περα. Ειναι ομως κατι στιγμες.. οπως προχτες που μου ζητησε μια κυρια ψιλα να παρει ψωμα. Ειχα επανω μου 60 λεπτα για εισιτηριο και τιποτα αλλο. Της το ειπα, εκανα να φυγω, μετανιωσα και της λεω "Δε βαριεσαι, παρτα, δε θα χαθει ο κοσμος". Το προσωπο της αλλαξε, με κοιταξε με μια εκπληξη, λες και ειχε γινει κατι το απιστευτο, τα πηρε, μου χαμογελασε, με ευχαριστησε, εφυγα. Αυτο το βλεμμα της, το γεματο ευγνωμοσυνη, ευχαριστη εκπληξη, ελπιδα αν θες δεν ξεπληρωνεται νομιζω με τιποτα στον κοσμο! Εγω ολη την υπολοιπη μερα πεταγα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Βαλινα
    Ναι, Βαλινακι, καποιες μενουν για παντα χαραγμενες μεσα μας οσα χρονια να περασουν! Μενουν χαραγμενα οσα μας εκαναν να νιωσουμε. Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @λιζα
    Να εισαι καλα γλυκεια μου Λιζα! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @νικος-μους
    Καλημερα! Αγαπη ναι, αλλωστε τελικα αυτο ειναι το μονο που μετραει, το μονο που μενει στο τελος. Και οταν καποια στιγμη πεθανω, αυτο θελω να παρω μαζι μου, αγαπη, ανθρωπους γυρω μου να με αγαπανε κι οταν φυγω να γιορτασουν τη ζωη μου, το περασμα μου σε αυτον τον κοσμο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @παλομα
    Παλομιτα μου χαιρομαι που σε αγγιξε. Ευαισθητη ποιητικη μου ψυχη!
    Οσο προλαβαινω τη χαιρομαι και αυτο- το οτι δεν προλαβαινω- ειναι κατι που με ενοχλει αφανταστα και ψαχνω τροπο να το αλλαξω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @kate's cakebox
    Σιγα να μη με κουρασες! Χαιρομαι που το βρηκες αληθινο. Αυτο με τη γιαγια με ανατριχιασε. Γιατι δεν ειναι "η τριτη ηλικια" δεν ειναι θεμα σεβασμου. Αυτη η γυναικα ειναι η ΜΑΝΑ αυτων των ανθρωπων που τοσο την απαξιουν. Να ηταν αραγε τοσο κακη μανα ωστε να αξιζει την περιφρονηση τους; Η απλα ειναι σημειο των καιρων η αγνωμοσυνη και η ελλειψη αγαπης ακομα και προς την οικογενεια μας;
    Εχεις δικιο, καθε μερα πρεπει να ευχαριστουμε το Θεο γιατι ειμαστε καλα και μαζι με οσους αγαπαμε. Σιγουρα θα ημουν πιο ευτυχισμενη αν τους εβλεπα περισσοτερο. Γιατι μια Κυριακη μετα απο 3 εβδομαδες δεν το λες ακριβως ευτυχια...
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @φανη
    Καλως την! Η αειμνηστη Μοσχολιου ελεγε σε δυο πολυ αγαπημενα μου τραγουδια
    "ετσι ειναι η ζωη και πως να την αλλαξεις αλλοι κλαινε κι αλλοι γελανε δηλαδη"
    "σ' ενα εξπρες εισαι κι εσυ που τρεχει πανω στη ζωη κι ολο μαζευει η γραμμη κι ολο τελειωνει"...
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @λωτοφαγος
    ΩΧ! Τι αρρωστια ειναι αυτη; Γενικα, αδεσποτα δεν τον αφηνω να αγγιζει για τις αρρωστιες, αλλα τωρα ξερω και εγω, σκυλι σπιτισιο, με τα εμβολια του και ολα, τι να εχει;;;
    Ευχαριστω παντως!
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @joan
    Τις κατεγραψα γιατι θελω να τις θυμαμαι. Θελω να αντλω δυναμη απο τις καλες και πεισμα απο τις ασχημες...
    Χαιρομαι που σου αρεσε. Φιλια πολλα! Καλη σου μερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @πετρος κ.
    Εστω ομως και μια στιγμη που οι ζωες διασταυρωνονται κατι γινεται, μια χημικη διεργασια, που τιποτα δεν αφηνει ιδιο. Εστω κι αν αυτο φανει σε βαθος χρονου... Καρμα ισως; Επιλογες; Ποιος ξερει;
    Καλημερα! Θυμησου και σημερα να ΖΗΣΕΙΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Γλυκόπικρα στιγμιότυπα στη διάρκεια μιας βδομάδας !

    Όμορφη γραφή και εξαιρετική η στάση σας BUTTERFLY. Ανθρώπινη !

    Σ' ευχαριστούμε που τα μοιράστηκες μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Χριστινάκι μου , καταπληκτική ανάρτηση! Σαν να έβλεπα ταινία με πολλές παράλληλες ιστορίες με κεντρικό θέμα την αγάπη και τη προσφορά!
    Στο τέλος οι οικογενειακές στιγμές με έλιωσαν ....
    Να'σαι καλά και πάντα γεμάτη με όμορφες ζεστές στιγμές!
    Μετά από πολύ καιρό μπλογκάρω με ηρεμία!
    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Hamomilaki
    Καλως τα μου! Να ειστε καλα Χαμομηλακια μου! Καλημερα και καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @airis
    Αχ αυτη η πολυποθητη ηρεμια! Που οταν την εχουμε τη λεμε "ρουτινα" και την αναθεματιζουμε κι οταν μας λειπει αναθεωρουμε...
    Ποσο μου εχουν λειψει οι ηρεμες οικογενειακες στιγμες! Εμενα να δεις ποσο με ελιωσαν. Εχουν γινει ενα σπανιο διαλειμμα, ενα δεκαλεπτο μεσα στην ημερα μου το πολυ...
    Χαιρομαι που σου αρεσε. Καλημερα και καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.