Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

26 Οκτωβριου 2011. Αγιου Δημητριου ανημερα. Τι ανειπωτη χαρα ηταν αυτη! Μετα απο μια χαμενη εγκυμοσυνη, αγωνα μηνων, τρυπηματα, φαρμακα, μια δευτερη εξωσωματικη, μια δευτερη ευκαιρια. Πετυχε! Η πολυποθητη εγκυμοσυνη ηταν γεγονος. Πρωτη κινηση προσευχη, ευχαριστια, ενα κερι στον Αγιο Δημητρη.
Λιγες μερες αργοτερα, ακουσαμε τους χτυπους. Κι ηταν δυο οι καρδουλες, ζωντανες και δυνατες. Ολα καλα, ο οργανισμος δυνατος, οι εξετασεις τελειες. Και ξαφνικα... αιμα, πολυ αιμα, ασταματητο αιμα. Δεν πειραζει, οσο ακουγονται  καρδουλες ολα καλα, ειναι σπανιο μεν, αλλα συμβαινει...
13 εβδομαδων, η αιμορραγια σιγα σιγα υποχωρει, η ζωη σιγα σιγα επανερχεται. Ομως εκεινο το βραδυ, μια αισθηση περιεργη, κατι εχει αλλαξει. Και μια υγρασια...νερα παντου! Σπασαν τα νερα.
Νομιζες οτι εζησες την αγωνια; Ο Γολγοθας τωρα αρχιζει.
Το ενα μωρο μεγαλωνει φυσιολογικα στο σακο του, το αλλο δεν εχει αμνιακο υγρο. Ολες οι διαγνωσεις ιδιες, στη βιβλιογραφια απειρα τα παραδειγματα. Το μωρο δεν προκειται να ζησει. Αν παρελπιδα καταφερει να γεννηθει, θα ειναι παραμορφωμενο, χωρις δερμα, χωρις θωρακα, θα πεθανει λιγο μετα. Απελπισια! Και δεν φτανει αυτο, μα κινδυνευει και το αλλο. Απο ελλειψη χωρου, απο πιεση, απο μολυνση. Ε, τοτε αυτο που δεν εχει ελπιδες ας το παρουμε τωρα, τουλαχιστον να σωσουμε το αλλο! Οχι, αδυνατον, αυτο ειναι ακομα πιο επικινδυνο. Οι σακοι ειναι εφαπτομενοι, αν περασει το φαρμακο απο τον εναν στον αλλο θα τα χασουμε και τα δυο! Κι αν πεθανει το ενα τωρα, παλι κινδυνευει το αλλο, κινδυνευεις κι εσυ απο σηψαιμια και αλλα πολλα. Τοτε τι; Τι μενει; Τιποτα στην ουσια. Απλα περιμενουμε, ελπιζουμε, προσευχομαστε, το "χαμενο" μωρο να αντεξει μεχρι να γεννηθει το αλλο. Θα το θανατωσουμε ακριβως πριν απο τη γεννα.
Τη θυμαμαι να κλαιει, ολο να κλαιει!
'Πως Χριστινα; Πως θα σκοτωσω το ενα μου παιδι;"
"Κι αν δεν το σκοτωναμε; Αν το αφηναμε να γεννηθει;"
"Δεν υπαρχει καμια ελπιδα. Οι γιατροι το εχουν αποκλεισει. Αν γεννηθει, απλα θα υποφερει μεχρι να πεθανει..."
"Μα η καρδούλα του χτυπάει! Κι η αναπτυξη του προχωραει, περα απο καθε λογικη, ψηλωνει, μεγαλωνει, τρεφεται..."
"Δεν υπαρχει ελπιδα! Εχω ρωτησει απειρους γιατρους, εψαξα παντου, ολοι το ιδιο λενε, ΔΕΝ υπαρχει ελπιδα!!!!"
"ΠΑΝΤΑ υπαρχει ελπιδα. Προσπαθησε να πιστεψεις σε ενα θαυμα... θα προσευχομαι για εσας..."
Κυλησαν οι μηνες, ηρθε το Πασχα. Ανημερα. Η εγκυμοσυνη ειχε φτασει στους 6μιση μηνες. Παλι αιμα...Μαζι και πυρετος. Εισαγωγη στο νοσοκομειο. Τα προγνωστικα δυσοιωνα. Θα μεινεις μεσα μια βδομαδα, θα σε κρατησουμε με νυχια και με δοντια να αναπτυχθει το ενα λιιιγο ακομα. Θα θανατωσουμε το αλλο και θα κανουμε καισαρικη. Ομως δεν υπαρχουν πλεον εγγυησεις ουτε για το αλλο μωρο. Παλι απελπισια, απογνωση!
Δευτερη μερα του Πασχα. Μια μολυνση που προχωραει και τα νερα του δευτερου σακου σπανε. Δεν υπαρχει χρονος ουτε να περιμενουμε ουτε να θανατωσουμε το ενα παιδι. Παμε επειγοντως χειρουργειο και ο Θεος βοηθος!
Ολοι εκει. Σιωπη, τι να πεις αλλωστε...
Κι ομως, κατι μεσα μου μου λεει πως ολα θα πανε καλα. Κατι μεσα μου ουρλιαζει πως αυτο δεν εγινε τυχαια, πως ο Θεος θελησε να προλαβει, να βγουν και τα δυο παιδια, να μην κανουν οι γιατροι την αφαιρεση...πως ερχοταν το θαυμα που τοσο πολυ ειχα ευχηθει! Ολοι αξιζουν ενα θαυμα, μια ευκαιρια, ετσι δεν ειναι;
Λιγο αργοτερα, δυο μικρα, πολυυυυυυυυυ μικρα αγορακια ερχονται στον κοσμο. Εντατικη, απαγορευεται να τα δουμε.
Καθε μερα και ενας αγωνας δρομου. Τωρα αναπνεουν, τωρα οχι. Τωρα εχουν ελπιδες, τωρα οχι.Θα ζησουν! Ναι! Οχι, οχι δυστυχως μαλλον οχι! Αναπνευστηρες, φαρμακα, δυο πλασματα ισα με δυο παλαμες, με τοση μα τοση θεληση για ζωη!!! Κι ομως, μολις εβγαινε η μηχανικη υποστηριξη, οι πνευμονες και η καρδια τα προδιδαν. Δυο μηνες περασαν ετσι, δυο ατελειωτοι μηνες, μισοι ανθρωποι μειναν οι γονεις, μισες ζωες... Κι εκει που πια οι ελπιδες εσβηναν, που ολα εδειχναν πως χωρις μηχανικη υποστηριξη δεν θα ζουσαν...η θεληση για ζωη νικησε!
Δυο μικρα ΤΕΡΑΣΤΙΑ θαυματα, καταφεραν να αναπνευσουν, καταφεραν να ζησουν! Κοντρα σε καθε πιθανοτητα, καθε ιατρικο δεδομενο, ο μικρος που ολοι τον ειχαν για χαμενο, εκεινος που δεν θα ειχε προσωπο, δερμα, θωρακα, ειναι ενα πανεμορφο πλασμα, με μια μικρη δυσμορφια στο χερι και στο ποδι, που με εγχειρισεις θα  διορθωθει. Πιθανως να μεινει για παντα μια μικρη κινησιακη δυσκολια, μα τα καταφερε. ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ! Κανεις δεν το πιστευε, οι γιατροι θεωρησαν το περιστατικο ως ενα απο αυτα που πρεπει να γραφτουν στα ιατρικα χρονικα, καποιοι το ειπαν με το ονομα του. ΘΑΥΜΑ! Αυτο ηταν, ενα αληθινο, μοναδικο θαυμα, απο εκεινα που λες δεν γινονται, μα γινονται και τα προκαλεσαν η ΠΙΣΤΗ και η ΠΡΟΣΕΥΧΗ μας.
Θυμαμαι οτι καθε βραδυ αναβα το καντηλακι, ηταν το ταμα μου στην Παναγια, για να φωτιζει το δρομο τους, καθε βραδυ, μεχρι να ερθουν σπιτι, να ξεφυγουν απο τον κινδυνο εντελως και τα δυο και να βρουν την οικογενεια τους.
Αργησε αρκετα αυτη η μερα, αλλα ηρθε.
Και γεμισε η ζωη μας παλι με χαρα, τα δακρυα του πονου εγιναν δακρυα ευτυχιας.
Και τωρα ο Δημητρακης μου εχει μαζι του τα ξαδερφακια του, τον Παρη- Δημητρη και τον Αλεξανδρο-Αναστασιο. Η επιλογη των ονοματων ειναι πιστευω προφανης.
Δεν τολμησα νωριτερα να αναρτησω την ιστορια, απο φοβο, μηπως κατι αλλαξει, μηπως στραβωσει. Δεκα μηνες μετα και ακομα καποια πραγματα ειναι ρευστα, αλλα ολα βαινουν προς το καλυτερο. Δεν τολμησα επισης, γιατι η συναισθηματικη φορτιση ειναι τεραστια, ακομα και τωρα τα θυμαμαι και κλαιω καθως τα εξιστορω.
Ομως το χρωσταγα στο Θεο να μιλησω παντου για αυτο Του το θαυμα!
Και χρωσταω και κατι ακομα...
Παρη-Δημητρη και Αλεξανδρε-Αναστασιε, καλωσορισατε στη ΖΩΗ!

38 σχόλια:

  1. καλά έκανες και το δημοσίευσες.

    τέτοια παραδείγματα δίνουν ελπίδα και δύναμη σε πολλούς ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

    δεν μπορώ να επιβεβαιώσω ή να διαψεύσω τη μεταφυσική εξήγηση που δίνεις, αλλά σίγουρα η πίστη, η αισιοδοξία και το πάθος για ζωή κάνουν θαύματα...

    να τα χαίρεστε και να είναι η παρουσία τους στη ζωή σας μια διαρκή υπενθύμιση πως δεν πρέπει ποτέ να απελπιζόσαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστινα μου πολυ συγκινηθηκα με την περιγραφη σου...τωρα καταλαβαινω γιατι δεν ελεγες πολλα..!περασατε πολυ δυσκολα!ευτυχως γινονται ακομα θαυματα!!!παντα γερα να ειναι,να μεγαλωσουν να γινουν λεβεντες!!!φιλακια πολλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δικά σου τα παιδιά;
    Συγκινητική ανάρτηση..
    Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά! :) Να τα δέιτε όπως ποθείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πολύ συγκινητικό και ένα δίδαγμα ζωής. με συγκίνησες αλήθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @πτωχος τω πνευματι
    Στη α γυμνασιου ειχα μια εκπληκτικη καθηγητρια στα θρησκευτικα, υπεροχο ανθρωπο! Θυμαμαι που μας ελεγε παντα οτι ο Χριστος οταν τον ρωτησαν πως μπορει καποιος να κανει ενα θαυμα απαντησε "φτανει να εχεις πιστη τοση οσο ενα κοκκο αμμου"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @craftland
    Κι ακομα ειναι πολυ δυσκολο να μιλαω για αυτο, λεω τα πιο βασικα, τα ελαχιστα, ηταν μια κατασταση δραματικη που αμφιβαλλω αν κανεις ποτε μπορει να καταλαβει το μεγεθος, αν δεν εχει ζησει κατι παρομοιο, ευχομαι κανεις να μην το ζησει! Η δε αδερφη μου αρκει μια μικρη αναφορα για να την κανει να κλαψει...Τελος καλο ολα καλα ομως! Ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ηφαιστιωνας
    Σχεδον... Της αδερφης μου ειναι τα παιδακια. Να τα δουμε γερα κι ευτυχισμενα, οπως εκεινα ποθουν να ζησουν! Το κερδισαν εξαλλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @τοβενιτο
    Δεν εχεις ιδεα πως ηταν, ουτε ποσο ευχαριστω και ευγνωμωνω καθε μερα το Θεο για αυτο το θαυμα, δεν φανταζεσαι ποσα εμαθα και ποσο αλλαξα...
    Σε ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Nice! Απλά ήθελε να απαντήσει. Αγάπησα καλά τη θέση σας. Συνεχίστε την εξαιρετική δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ανωνυμος
    Σε ευχαριστω αλλα δεν καταλαβαινω τι θελεις να πεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ολο αυτό που σχηματίστηκε και βγήκε μέσα από τα πλήκτρα σου..είναι χαραγματιές στην ψυχή και η αντάμωση ενός θαύματος!
    Εύχομαι μέσα από τα χρόνια μου και την ευτυχία της μάνας και γιαγιάς καλόστρατα να είναι με υγεία και την αγάπη των γονιών τυλιγμένα... ένα κουκούλι προστασίας που γύρω του βρίσκονται και όλοι εσείς που τα αγαπάτε!

    Συγνώμη για την πολυλογία μου αλλά ένοιωσα την ανάγκη να σου "μιλήσω" μετά από την τόση συγκίνηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @γιαγια Αντιγονη
    Ποια πολυλογια; Ξερεις πως παντα εισαι ευπροσδεκτη και με χαρα μεγαλη σε ανταμωνω εδω!
    Οσο για την αναγκη σου την κατανοω απολυτα. Ολοι συγκινουνται και θαυμαζουν, μα δεν μπορεις να συναισθανθεις το θαυμα αυτο αν δεν εισαι γονιος και δει ΜΑΝΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εύχομαι από καρδιάς αυτό το θαύμα και τη χαρά να τα ζείτε κάθε μέρα!
    Από μέρους μας, πέρα από ένα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», τα λόγια είναι περιττά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χριστίνα,
    ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.

    Είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά να γνωρίζεις ότι κανείς δεν είναι μόνος του σ' αυτό τον κόσμο. Ειδικά αυτή την περίοδο.

    Να είναι ευλογημένα τα παιδάκια, να τα χαίρεστε.

    Με συγκίνηση μεγάλη
    Το χαμομηλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι δοκιμασία Θέε μου ! Μεγάλη η χάρη Σου.
    Συγκολιστική ιστορία και την έζησες τόσο κοντα κορίτσι μου και Συ.

    Μωρέ καλά κάνουμε και πιστεύουμε στα θαύματα . Μόνο σ' αυτά και το εννοώ.

    Να ζήσουν τα πουλάκα μου και ο Θεός να δίνει δύναμη στους γονείς γιατί ακόμη Χριστίνα μου είναι μακρύς ο δρόμος...
    Με την ευχή μου σε όλους σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @icarus
    εγω ευχαριστω για τις ευχες και την παρουσια σου εδω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @χαμομηλακι
    Οσο υπαρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ θα γινονται ΘΑΥΜΑΤΑ! Εγω αυτο πιστευω! Ευχαριστω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @λυγερη
    Λυγερη μου αλλο να στο λεω και αλλο να το ζεις! Εχουμε ναι δρομο, μα ολα βαινουν καλως! Κι εχουμε την τυχη καθε μερα να κοιταμε αυτα τα προσωπακια, που δεν μας επιτρεπουν ποτε ξανα να ξεχασουμε πως η ζωη ειναι ενα θαυμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πολύ πολύ συγκινητικό!!! Γερά και δυνατά εύχομαι!!! να σαι καλά!! πολλά φιλιά και καλημέρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πραγματικά συγκινητική ιστορία. Ναί, το πιστεύω θαύματα γίνονται. Και γίνονται μόνο όταν το πιστεύεις πραγματικά μέσα σου. Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Είναι υπέροχο στις σκοτεινές μέρες που ζούμε ...
    να μπορείς να μοιραστείς με άλλους τη χαρά σου !!!
    Μπορώ να σε βεβαιώσω φίλη μου ότι σπαρτάρησε η καρδιά μου από ευχαρίστηση με την ιστορία σου ...
    Πόσο μάλιστα κι αν είχα ζήσει παρόμοια κατάσταση προσωπικά πριν από χρόνια ...
    Να ζήσουν με την ευτυχία χαλί στρωμένο στο διάβα τους και Καλή Ανατροφή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγαπημένη μου πεταλουδίτσα. Καιρό τα λέμε απο το Izoimasmiavolta.
    Επέτρεψέ μου να σου γνωρίσω και το νέο μου Blog το vallysbook.blogspot.com

    Είναι πολύ πολύ διαφορετικό από το άλλο αλλά είχα την ανάγκη για κάτι λίγο πιο διαφορετικό χωρίς φυσικά να εγκαταλείπω το πρώτο μου "παιδί".

    Θα με χαροποιήσει ιδιαίτερα μία επίσκεψή σου και η γνώμη σου αν σου αρέσει ή όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Παρα πολύ συγκινητική ανάρτηση πεταλουδίτσα..Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας..Εύχομαι τα καλύτερα για την οικογένεια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @vallysbook
    Καλα το υποπτευθηκα πως ησουν εσυ! Καλε μπηκα και πηρα και τη συνταγη για την ταρτα! Μεγειες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @side21
    Αν εχεις περασει κατι παρομοιο σιγουρα καταλαβαινεις ακομα περισσοτερο! Ευχαριστω! Υπεροχη ευχη, ο Θεος να δωσει δυναμη και φωτιση στους γονεις τους γιατι η καλη ανατροφη ειναι ενα στοιχημα για ολους οσους εχουμε παιδια...κι ενα μονιμο αγχος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @βαλινα
    Ξεχασα βρε πιο πανω να σου πω ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @laplace
    Ρομποτακο που εχεις χαθει εσυ;
    Σε ευχαριστουμε οικογενειακως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τι ευχαριστείς! Εγώ σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και ελπίζω να σου άρεσε και να τα λέμε συχνά.

    Καλή συνέχεια και καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ !

    ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΛΠΙΔΑ ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @marileni
    Μεγαλο πραγμα φιλη μου η ελπιδα! Ευχαριστω για την επισκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Παναγία μου, σφίχτηκε η ψυχή μου μέχρι να διαβάσω το αίσιο τέλος! Πραγματικό θαύμα!!
    καλή βδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @πελα
    Εισαι κι εσυ μανουλα και καταλαβαινεις! Ευχαριστω για την επισκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Εγώ Χριστίνα μου πιστεύω στο θαύμα και κυρίως πιστεύω στη δύναμη της αγάπης!
    Αυτό είναι το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής!!
    Συγχαρητήρια καλή μου, να τα χαίρεστε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @μαριανα
    Να εισαι καλα και να χαιρεσαι οσους αγαπας! Ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Χριστινάκι μου....δάκρυσα!
    Σε ευχαριστώ καρδούλα μου που με έστειλες να διαβάσω για ένα ακόμα θαύμα! Ένα υπέροχο θαύμα!
    Να είναι καλά εύχαομαι και να τα χαιρόσταστε τα αγοράκια σας-θαύματα!!!
    Φιλιά από καρδιάς! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. @αιρις
    Κι εγω σημερα που στο εστειλα το ξαναδιαβασα κι εκλαιγα!
    Καθε μωρακι, καθε μερα στη ζωη μας ενα θαυμα ειναι, απλα αυτο ηταν ενα μεγαλο ΘΑΥΜΑ!
    Ευχαριστω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.