Καλημερα διαδικτυακοι μου φιλοι!
Αφου συζητησαμε για τη θανατικη ποινη και αναλυσαμε λιγο τα του σοφρωνισμου και της τιμωριας, ηρθε η ωρα να αναλογιστουμε το ρολο της κοινωνιας και των ΜΜΕ στα πιο ειδεχθη εγκληματα.
Οταν υπαρχει μια κατασταση αρρωστημενη, παντα υπαρχουν και καποια σημαδια. Ασχημες συμπεριφορες, φωνες, πραγματα μικρα η μεγαλα που ακομα και το πιο απειρο ματι μπορει να αντιληφθει.
Και τοτε, τι γινεται; Συνηθως, ενω στην αρχη ολοι δειχνουν εκπληκτοι με την αποκαλυψη του εγκληματος και του δραστη, οσο προχωρουν οι μερες αποκαλυπτεται οτι ολο και καποιος κατι ειχε δει, κατι ειχε ακουσει, κατι ειχε υποπτευθει... αλλα δεν ειχε μιλησει.
Τι οδηγει τους ανθρωπους να επιλεγουμε τη σιωπη; Ειναι ο φοβος οτι μπορει να μπορει να μπλεξουμε; Ειναι οτι το προβλημα του αλλου δεν μας νοιαζει; Ειναι οτι δεν πιστευουμε πως πραγματι θα βρουμε ακρη και θα βοηθησουμε στ' αληθεια; Η μηπως πραγματικα δεν πιστευουμε μεσα μας οτι τα πραγματα θα εχουν μια τοσο ασχημη καταληξη;
Απο την αλλη, εχουμε τα ΜΜΕ, που κανουν τσιμπουσι κανονικο καθε φορα που προκυπτει ιστορια σαν της Αννι. Και δεν μιλαω για την αναλυση του θεματος, της ψυχικης ασταθειας του δραστη, του εγκληματικου του προφιλ η των νομικων θεματων. Μιλαω για τον εξευτελισμο της ιδιας της ανθρωπινης υποστασης του θυματος, των συγγενων, ολων των εμπλεκομενων. Μιλαω για την αναλυση και επαναληψη μεχρις αηδιας των πιο ανατριχιαστικων λεπτομερειων, μιλαω για το κυνηγι των παπαρατσι που αγγιζει τα ορια του bullying.
Κι η μονιμη εξηγηση για ολα αυτα, ειναι οτι ο κοσμος θελει να μαθει! Κι απο ο,τι φαινεται οντως ετσι ειναι, καθως οι θεαματικοτητες των δελτιων ειδησεων και των εκπομπων αγγιζουν ποσοστα ρεκορ οταν καταπιανονται με τετοια θεματα και τις λεπτομερειες τους! Και ερωτω.... γιατι θελουμε να βλεπουμε τετοια πραγματα; Γιατι μας ενδιαφερει τοσο να μαθαινουμε αυτα τα ανατριχιαστικα δεδομενα; Τι παραπανω μας προσφερει να ξερουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τι και πως εγινε; Ποια διεστραμμενη ικανοποιηση δημιουργειται μεσα απο ολα αυτα;
Γιατι απο τη μια τα ΜΜΕ ειναι αδιστακτα και δεν υπολογιζουν τιποτα μπροστα στο χρημα, αλλα και απο την αλλη βρισκουν εδαφος, αφου δεν θα εκαναν τετοιο κανιβαλισμο αν δεν τον παρακολουθουσε κανεις. Κι οι θεατες εχουν τα τελευταια χρονια δεχθει τετοια πλυση εγκεφαλου απο τα ΜΜΕ που εχουν σχεδον παψει να σοκαρονται απο το ο,τιδηποτε. Κι ολο αυτο εχει γινει ενας φαυλος κυκλος.
Απο την αδιαφορια, στο εγκλημα και απο την αποκαλυψη στον κανιβαλισμο, ολα καταναλωνονται σαν απλα προϊοντα του σουπερ μαρκετ, μαζι με τον καφε η το βραδινο γευμα. Τελικα, η κοινωνια μας ειναι απολυτα αιμοδιψης!
Υ.Γ. Οσοι ασχολουμαστε με την εκπαιδευση, καλο ειναι να προφυλασσουμε τα παιδια μας απο ολο αυτο το φαγοποτι, να τους εξηγουμε και να τους συμβουλευουμε να το αποφευγουν. Ναι μεν να ενημερωνονται οταν κατι εχει συμβει, αλλα μεχρι εκει!
Υ.Γ.2 Μετα απο την αναγνωση και τον προβληματισμο, ας χαλαρωσουμε λιγακι με την ιστορια της Μαρως.
Καλη Κυριακη και Πεταλουδισια Φιλια σε ολους!
Αφου συζητησαμε για τη θανατικη ποινη και αναλυσαμε λιγο τα του σοφρωνισμου και της τιμωριας, ηρθε η ωρα να αναλογιστουμε το ρολο της κοινωνιας και των ΜΜΕ στα πιο ειδεχθη εγκληματα.
Οταν υπαρχει μια κατασταση αρρωστημενη, παντα υπαρχουν και καποια σημαδια. Ασχημες συμπεριφορες, φωνες, πραγματα μικρα η μεγαλα που ακομα και το πιο απειρο ματι μπορει να αντιληφθει.
Και τοτε, τι γινεται; Συνηθως, ενω στην αρχη ολοι δειχνουν εκπληκτοι με την αποκαλυψη του εγκληματος και του δραστη, οσο προχωρουν οι μερες αποκαλυπτεται οτι ολο και καποιος κατι ειχε δει, κατι ειχε ακουσει, κατι ειχε υποπτευθει... αλλα δεν ειχε μιλησει.
Τι οδηγει τους ανθρωπους να επιλεγουμε τη σιωπη; Ειναι ο φοβος οτι μπορει να μπορει να μπλεξουμε; Ειναι οτι το προβλημα του αλλου δεν μας νοιαζει; Ειναι οτι δεν πιστευουμε πως πραγματι θα βρουμε ακρη και θα βοηθησουμε στ' αληθεια; Η μηπως πραγματικα δεν πιστευουμε μεσα μας οτι τα πραγματα θα εχουν μια τοσο ασχημη καταληξη;
Απο την αλλη, εχουμε τα ΜΜΕ, που κανουν τσιμπουσι κανονικο καθε φορα που προκυπτει ιστορια σαν της Αννι. Και δεν μιλαω για την αναλυση του θεματος, της ψυχικης ασταθειας του δραστη, του εγκληματικου του προφιλ η των νομικων θεματων. Μιλαω για τον εξευτελισμο της ιδιας της ανθρωπινης υποστασης του θυματος, των συγγενων, ολων των εμπλεκομενων. Μιλαω για την αναλυση και επαναληψη μεχρις αηδιας των πιο ανατριχιαστικων λεπτομερειων, μιλαω για το κυνηγι των παπαρατσι που αγγιζει τα ορια του bullying.
Κι η μονιμη εξηγηση για ολα αυτα, ειναι οτι ο κοσμος θελει να μαθει! Κι απο ο,τι φαινεται οντως ετσι ειναι, καθως οι θεαματικοτητες των δελτιων ειδησεων και των εκπομπων αγγιζουν ποσοστα ρεκορ οταν καταπιανονται με τετοια θεματα και τις λεπτομερειες τους! Και ερωτω.... γιατι θελουμε να βλεπουμε τετοια πραγματα; Γιατι μας ενδιαφερει τοσο να μαθαινουμε αυτα τα ανατριχιαστικα δεδομενα; Τι παραπανω μας προσφερει να ξερουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τι και πως εγινε; Ποια διεστραμμενη ικανοποιηση δημιουργειται μεσα απο ολα αυτα;
Γιατι απο τη μια τα ΜΜΕ ειναι αδιστακτα και δεν υπολογιζουν τιποτα μπροστα στο χρημα, αλλα και απο την αλλη βρισκουν εδαφος, αφου δεν θα εκαναν τετοιο κανιβαλισμο αν δεν τον παρακολουθουσε κανεις. Κι οι θεατες εχουν τα τελευταια χρονια δεχθει τετοια πλυση εγκεφαλου απο τα ΜΜΕ που εχουν σχεδον παψει να σοκαρονται απο το ο,τιδηποτε. Κι ολο αυτο εχει γινει ενας φαυλος κυκλος.
Απο την αδιαφορια, στο εγκλημα και απο την αποκαλυψη στον κανιβαλισμο, ολα καταναλωνονται σαν απλα προϊοντα του σουπερ μαρκετ, μαζι με τον καφε η το βραδινο γευμα. Τελικα, η κοινωνια μας ειναι απολυτα αιμοδιψης!
Υ.Γ. Οσοι ασχολουμαστε με την εκπαιδευση, καλο ειναι να προφυλασσουμε τα παιδια μας απο ολο αυτο το φαγοποτι, να τους εξηγουμε και να τους συμβουλευουμε να το αποφευγουν. Ναι μεν να ενημερωνονται οταν κατι εχει συμβει, αλλα μεχρι εκει!
Υ.Γ.2 Μετα απο την αναγνωση και τον προβληματισμο, ας χαλαρωσουμε λιγακι με την ιστορια της Μαρως.
Καλη Κυριακη και Πεταλουδισια Φιλια σε ολους!
Το είπες πολύ σωστά Χριστίνα μου: Διεστραμμένη ικανοποίηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά εμείς δίνουμε με την τηλεθέαση το δρόμο στα ΜΜΕ. Δεν είναι οι απόλυτοι φταίχτες! Γιατί αν δεν υπήρχε ζήτηση και ενδιαφέρον δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης τέτοια θέματα....
Αναρωτιέμαι γιατί και δεν έχω απάντηση.
θα μείνω στην τελική σου προτροπή γιατί είναι η μόνη ενδεδειγμένη λύση για το μέλλον: βοηθώντας τα παιδιά μας να μην ασχολούνται πέρα από την είδηση!
Τα φιλιά μου Χριστίνα μου ♥
Το κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στο οποίο αναφέρεσαι (που θεωρώ ότι είναι το συντριπτικά μεγαλύτερο από αυτό που παρακολουθεί τηλεόραση) είναι πολίτες της κλειδαρότρυπας. Πιστεύω πως από αυτούς που απέμειναν να παρακολουθούν αυτή την κατάντια που αποκαλείται ‘τηλεόραση’ η πλειοψηφία αρέσκεται στο αίμα, στο ψέμα, στην αδιακρισία, στην κατινιά, στο μπάχαλο, στο τζέρτζελο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη πας μακριά, δες πόσα τηλεσκουπίδια μεσημεριανάδικων υπάρχουν. Ποιος δείκτης νοημοσύνης είναι άραγε αυτός που οδηγεί τόσους πολλούς ανθρώπους να παρακολουθούν σάχλες;
Αν τους ρωτήσεις πόσο ΦΠΑ έχει το ψωμί, ή πόση φορολογική δήλωση έκαναν, δεν θυμούνται. Θυμούνται όμως με κάθε λεπτομέρεια τις πρώτες ώρες της Μενεγάκη μετά το Μαιευτήριο.
Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους θα τρέξουν να αγοράσουν τις φυλλάδες των ψεμάτων, μόνο και μόνο για τα CD και τα ένθετα κηπουρικής. Και μετά επαίρονται τα συγκροτήματα ότι …πούλησαν!
Δεν είναι να απορούμε με τα ποσοστά των κομμάτων.
Όλα έχουν την εξήγησή τους.
Καλησπέρα Χριστίνα μου !!! Θα σταθώ σε αυτό που λες ότι τίποτα πλέον δεν μας σοκάρει και είναι πολύ θλιβερό να ακούς λεπτομέρειες ανατριχιαστικές!!!Τα ΜΜΕ κάνουν τα πάντα για την τηλεθέαση , τουλάχιστον ας προστατέψουμε τα παιδιά από τον κανιβαλισμό και εμείς άξιοι της μοίρας μας με τόσες εκπομπές μαγειρικής και ο κόσμος να πεινάει !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα με τα φιλιά μου
Στην περσινή eurovision είχα διαβάσει άρθρο ενός δημοσιογράφου παρακαλώ (έχει σημασία αυτό), που τα είχε βάλει με θεούς και δαίμονες που έπεσε η κόρη του ηλικίας 5 ή 6, δε θυμάμαι καλά πάνω στην περσινή νικήτρια της eurοvision και μετά τις 10 η ώρα το βράδυ. Ο τύπος αναρωτιόταν τι να της πει και τι να της εξηγήσει....του απάντησα κι εγώ πως δε θα χρειάζονταν να πει τίποτα αν το παιδί δεν έβλεπε τηλεόραση...με έπιασε από τα μαλλιά (θα το έκανε αν μπορούσε...χαχα, γιατί του χάλαγα και το θεματάκι, όπως καταλαβαίνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε ένα έχω να πω...πρώτα βάζουμε το κακό στο σπίτι μας (κι εννοώ την τηλεόραση) και μετά περιμένουμε από άλλους να το ξορκίσουν.
Τα πράγματα είναι απλά, δε χρειάζεται τα παιδιά να βλέπουν αηδίες. Αν θέλει ο γονιός να τις δει, ας βρει τρόπο.
Το να παίρνουμε το πεντάχρονο να το στήνουμε στην tv και μετά να ζητάμε από τους άλλους να μας πουν τι να του εξηγήσουμε, μόνο γέλια μου προκαλεί...που γίνονται όμως κλάματα όταν φτάνουμε σε υποθέσεις τόσο τραγικές όσο η συγκεκριμένη που αναφέρεσαι...
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα...
Δεν κατάλαβα ποτέ αυτό το φαινόμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως είναι δυνατόν μία κοινωνία να έχει τόσα προβλήματα και να ασχολείται με όλα αυτά και να τα βλέπει;
Πραγματικά με ξεπερνάει!
Και δεν ελπίζω ότι θα αλλάξει ποτέ να σου πω την αλήθεια.
Την καλημέρα μου!
Αυτό το φαινόμενο προϋπήρχε της κρίσης, άρα δυστυχώς (;) δεν μπορούμε να προβάλλουμε ως δικαιολογία την κρίση. Νομίζω πως τα τραγικά γεγονότα και ειδικά μέσω τηλεόρασης, φαντάζουν σαν ένα ακόμα κινηματογραφικό έργο. Ο τρόπος που προβάλλει η τηλεόραση τα γεγονότα άλλωστε, εκεί παραπέμπει. Από το "φως στο τούνελ" μέχρι τις "ειδήσεις", κάθε τραγικό γεγονός ανακοινώνεται με την κατάλληλη μουσική επένδυση, προκαλώντας στον θεατή συναισθηματική φόρτιση. Ε, μετά θεωρεί πως ο,τι βλέπει είναι σινεμά και επαναπαύεται... Αυτά συμβαίνουν επειδή ο τηλεθεατής δεν είναι παράλληλα και πολίτης. Φιλιά πολλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@αριστεα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα Αριστεα μου!
Νομιζω παντως πως και το πρωτο σκελος, αυτο του "σωπα, μην ανακατευεσαι", εχει απολυτη σχεση με το δευτερο, δηλαδη την ελλειψη σοκ!
Φιλια!
@πετρος κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και ολα εχουν την εξηγηση τους! θα ηθελα να βρω τα αιτια ομως, τα πρωτογενη που αναγκαζουν τους ανθρωπους στην αδιαφορια πριν και στον κανιβαλισμο μετα το εγκλημα!
Καλημερα!
@νικολ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλα να μην μας σοκαρει! Αλλα να το απολαμβανουμε κιολας, σαν να βλεπουμε θριλερ στο σινεμα;;;
Την καλημερα μου!
@μαρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμενα δεν με πειραζει να δει ο γιος μου την νικητρια της γιουροβιζιον, ουτε να ακουσει Παντελιδη, ξερω πως να του δωσω να καταλαβει καποια πραγματα και στην τελικη, αυτα δεν θα προκαλεσουν τραυμα η πονο στην παιδικη του ψυχη...
Με πειραζει ομως να ερχονται παιδια 13-14 χρονων στο φροντιστηριο και να ξερουν τα παντα γυρω απο τον Παντελιδη, αλλα να μην μπορουν να συνταξουν μια προταση σωστα κι αν τους ρωτησεις κατι πιο ουσιαστικο να ειναι κινεζικα!
Αλλα ειναι αλλο αυτο το θεμα, της παιδειας εν γενει και αλλο αυτο που συζηταμε σημερα.
Γιναμε κανιβαλοι, αδιαφοροι στον πονο του αλλου, αμετοχοι, θεατες σε ταινια... Τι φταιει αραγε; Η μηπως δεν φταιει τιποτα...ειναι η φυση μας;
Καλημερα!
@ελενα λ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω... Ισως βρισκει παρηγορια βλεποντας τα χειροτερα;;...
Εμενα παντως μονο τρομο μου προκαλει!
Καλημερα!
@μια πετρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και δεν εχει να κανει με την κριση αυτο, η κριση εχει ισως αυξησει το εγκλημα, αλλα η ευθυνη μας τοσο σαν κοινωνια πριν οσο και σαν θεατες μετα, ηταν και ειναι η ιδια..
Τουλαχιστον το φως στο τουνελ προσφερει και καποιο κοινωνικο εργο...
Φιλια!
Το σχόλιο του Πέτρου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη και ειδικά με αυτό το "πολίτες της κλειδαρότρυπας", έχει πετύχει διάνα. Φυσικά και είναι διεστραμμένη, σαδιστική περιέργεια - και επιπλέον, είναι σαν να θέλουμε να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι "να, υπάρχουν και χειρότεροι από εμάς" (οπότε εμείς μια χαρά είμαστε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πάντως ότι όσο περισσότερο μπαίνουμε στην κοινωνία της πληροφορίας, τόσο περισσότερο χάνουμε τους όποιους ηθικούς φραγμούς μας, σαν να μη μπορούμε να διαχειριστούμε πλέον τα πράγματα, σαν να μας παρασέρνουν. Βγάζουμε το χειρότερο εαυτό μας βρίζοντας και δείχνοντας με το δάχτυλο (χωρίς να έχουμε προλάβει καταστάσεις, απλώς κατηγορούμε εκ των υστέρων). Και το χειρότερο; Τείνει όλο αυτό να θεωρείται και το ενδεδειγμένο!! Θεωρείται αναμενόμενο και σωστό...
Χθες έβλεπα μια σειρά online, λέγεται Black Mirror. Αν δε βαριέσαι και θες, δες κάποια στιγμή το 2ο επεισόδιο του 2ου κύκλου. (3 επεισόδια έχει ο κάθε κύκλος). Σχετίζεται με το θέμα σου.
Καλή εβδομάδα να έχεις, και συγγνώμη για το σεντόνι!
@funky-monkey
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλλη μου σε ευχαριστω για το... σεντονι! Τετοια θεματα επιβαλλουν σεντονια! Αμα το καλοσκεφτεις, οχι μονο μας αρεσει να βλεπουμε απο την κλειδαροτρυπα, αλλα να μας βλεπουν κιολας. Σκεψου τη μανια με το φεισμπουκ, τις σελφι και το χουι να γραφει κανεις συνεχως που ειναι και τι κανει!
Εχουμε χασει το μετρο δυστυχως...
Θα το κοιταξω καποια στιγμη, ευχαριστω!
Φιλια!