5/6/2010

Σαββατο 5 Ιουνιου 2010...παραξενη μερα...ξεκινησε με πολλη βροχη, μπορα κανονικη...κι εγω ειχα πει πως θα ξεκουραστω να ειμαι φρεσκια το βραδυ, αλλα που! Ειχα βλεπετε κλεισει για το παρτυ χωρο ανοικτο καλοκαιρινο και εφαγα τρελλη φρικη! Γι' αυτο θα ξεκινησω με τη γκρινια και θα παω μετα στα ομορφα!
Τελικα σταματησε η βροχη λιγο πριν απο το μεσημερι, αλλα η θερμοκρασια ειχε πεσει αισθητα...επρεπε ολο το μαγαζι να κλεισει με σομπες και με τεντες, δυστυχως, κατι που χαλαγε εντελως την αισθητικη του, αφου βρισκοταν στο roof garden ενος κτιριου και η ολη ουσια ηταν η θεα του σε ολο τον Πειραια και στον εναστρο ουρανο. Χωρια που, ενω το ειχαμε συζητησει πριν το κλεισουμε και με ειχαν διαβεβαιωσει οτι κλεινει ολος ο χωρος με διαφανες τεντες και οτι δεν θα πληρωσω κατι εξτρα για αυτο (αλλωστε δεν θα το εκλεινα αλλιως), τελικα το Σαββατο το πρωι μου ειπαν οτι δεν βρισκουν τεντες για τα πλαϊνα, οτι θα κλεισει μονο ενα μερος και το υπολοιπο με σομπες μανιταρια, το απο πανω ειχε ηδη κλεισει. Φυσικα, τραβαγα τα μαλλια μου, αλλα τι να κανω τελευταια στιγμη; Οταν εφτασα στο κεντρο με το Νικο, ειχαν κανει εντελως λαθος τα τραπεζια, αλλο πλανο, αλλ' αντ' αλλων τα ονοματα, τελικα σηκωσαν τον κοσμο και αλλαξαν τα τραπεζια! Σημειωτεον, υποτιθεται οτι χωρουσε ανετα 200 ατομα, αλλα εμεις ημασταν λιγοτεροι απο 160 και ηταν πολυ στριμωγμενα! Και το κερασακι στην τουρτα; Αντι για τεντες στα πλαϊνα ειχαν κατι ελεεινους μουσαμαδες πιασμενους με συρματα, οι 2 απο τις 10 σομπες δεν δουλευαν και τωρα μου ζητανε να πληρωσω για τις τεντες- που επαναλαμβανω ειχαμε ξεκαθαρισει επανειλημενως οτι δεν θα χρεωθουν- και τις σομπες επιπλεον 1.700 ευρω!!!!! Εξαλλη ειμαι! Τα ευτραπελα που λεγαμε;;...
Ειναι ομως ομορφο πολυ να σ' αγαπουν...δεχτηκα απειρα τηλεφωνηματα απο γνωστους και φιλους που ηθελαν μονο να μου πουν οτι η βροχη ειναι καλοτυχια και οτι οταν βρεχει σ' ενα γαμο το ζευγαρι στεριωνει! Υπεροχο;;;

Απο το μεσημερι και μετα αρχισε να μαζευεται στο σπιτι κοσμος. Πρωτα η αδερφη μου και ο αντρας της, μετα οι κουμπαρουλες μου που ηρθαν πρωτα σε μενα για να πανε μετα απο το γαμπρο, μακιγιεζ, κομμωτριες και σιγα σιγα φιλες και φιλοι, ξαδερφια, συγγενεις. Μπορω να πω με σιγουρια οτι δεν ειχα το παραμικρο αγχος, μες στην τρελλη χαρα ημουν, με το φρεντο μου αγκαλια και τρεις λαλουν και δυο χορευουν!

Ο γαμος ηταν στις 9 μμ στο Μικρολιμανο. Αφου εβαλα το νυφικο μου, εβγαλα φωτογραφιες με ολους μεσα στο σπιτι! Απο αυτες επελεξα καποιες για να σας δειξω, να μοιραστειτε κι εσεις λιγο τη χαρα μου, αφου αυτες του φωτογραφου θα βγουν μετα απο καιρο!
Εφτασα με ελαχιστη παρακαλω καθυστερηση στην εκκλησια και ειδα τοσο μα τοσο κοσμο μαζεμενο, χαμογελαστο, να μας εκφραζει την αγαπη του...πολυ συγκινηθηκα! Η εκκλησια πανεμορφη στολισμενη στα ροζ και στα λευκα, με μικρα κερια και μπουκετακια παντου και λουσμενη στα χρωματα του ηλιοβασιλεματος! Και τοτε ειδα και τον αντρουλη μου, τον ανθρωπο μου, να με κοιταει χαμογελαστος με την ανθοδεσμη στο χερι...κι ελιωσα! Κι ειχα ενα χαμογελο στα χειλη απο τη στιγμη εκεινη που δεν εφευγε με τιποτα! Εκεινο το χαμογελο της αγαπης, του ερωτα και της ολοκληρωσης! Μπορει αυτα σε καποιους να ακουγονται χαζα μετα απο τοσα χρονια σχεσης και 2,5 χρονια συμβιωσης...ομως για μενα δεν ειναι ετσι....ο γαμος δεν ειναι απλα ενα χαρτι, αν το ενιωθα ετσι θα πηγαινα στο δημαρχειο η θα υπεγραφα συμψωνο ελευθερης συμβιωσης. Για μενα ο γαμος ειναι ενας ορκος αγαπης, μια υποσχεση οτι θα κανουμε κι οι δυο ο,τι περναει απο το χερι μας, ο,τι καλυτερο μπορουμε για να κρατησουμε ζωντανη την αγαπη και τη φλογα αναμεσα μας, για να κανουμε ο ενας τον αλλο ευτυχισμενο! Θρησκα ιδιαιτερα δεν ειμαι, αλλα το πιστευω αυτο το μυστηριο, πιστευω στην ευλογια του Θεου μεσα απο το γαμο, πιστευω πως δενει και ολοκληρωνει μια σχεση. Και ηταν ομορφο το μυστηριο πραγματικα...οταν δεν συμμετεχεις δεν το καταλαβαινεις, εγω πηγαινα σε αλλους γαμους και βαριομουν πολυ, ελεγα "αμαν, πως θα το περασω εγω αυτο;"...αλλα δεν ειναι ετσι, σε βαζει το μυστηριο μεσα του, περναει αλλωστε τοσο συντομα, δεν προλαβαινεις να βαρεθεις. Χωρια που ο παππας ηταν απαιχτος! Μεχρι που φωναξε τον κοσμο πιο κοντα για να μας πετυχει καλα με το ρυζι! Για πολυ ρυζι λεμε! Αλλα, εγω που ειμαι κοντη τη γλιτωσα, το εφαγαν οι αλλοι περισσοτερο, χεχε!

Αλλο ενα κομματι που θεωρουσα ελεεινα βαρετο και που τελικα περασε χωρις να το καταλαβω ηταν η χαιρετουρα. Πολυυυυυς κοσμος! Χαρηκα τοσο! Πολλες φορες χαιρεταμε και χαμογελαμε και φανταζει ψευτικο το χαμογελο, το εχω κανει κι εγω, αλλα αυτη τη φορα δεν ηταν ετσι. Ειδαμε κοσμο που ειχαμε πολυ καιρο να δουμε, γνωρισα ανθρωπους που ηθελα πολυ να τους γνωρισω, πηρα κι εδωσα αγκαλιες και φιλια κι ομορφες αληθινες ευχες!

Μετα ο κοσμος αποχωρησε για το παρτυ κι εμεις μειναμε και καναμε μια πολυ ομορφη φωτογραφιση στο Μικρολιμανο, με φοντο τις βαρκουλες! Καλα η φωτογραφος μας κουβαλαει πολλη τρελλα, μεχρι που σταματησε ενα λεοφωρειο με τουριστες και μπηκαμε μεσα να βγαλουμε κι εκει φωτογραφιες!

Φτασαμε επιτελους και στο κεντρο! Αφου εφαγα το σοκ με τα ευτραπελα που λεγαμε πιο πανω, αποφασισα να χαλαρωσω και να το απολαυσω. Αυτη αλλωστε ηταν η βραδια μας, σιγα μη μας τη χαλαγαν, δεν θα το επετρεπε ο Νικος αυτο εξαλλου! Χορεψαμε πολυ, φαγαμε αρκετα- και ομολογουμενως το φαγητο ηταν εξαιρετικο, οι καλεσμενοι μας το ελεγαν συνεχεια πως σε τετοια event δεν εχουν ξαναφαει τοσο καλο φαγητο, ασε η τουρτα παγωτο...μιλαμε κολαση, αφου θελω να παραγγειλω μια για το σπιτι!- δεν ηπιαμε σχεδον καθολου, γιατι δεν προλαβαμε, απο τον κοσμο, το χορο και τις αγκαλιες! Το διαλυσαμε 4:30-5 παρα σχεδον, ουτε πως το καταλαβα πως περασαν οι ωρες! Γενικα, το λεγαμε και με τον καλο μου, κανεις τοσες προετοιμασιες επι μηνες πριν και τελικα η μερα αυτη περναει τοσο γρηγορα που ουτε την καταλαβαινεις!

Βεβαια, εγω δεν τηρησα το εθιμο και το ιδιο πρωι, αφου με ειχαν τοσο αγχωσει με τεντες, σομπες, βροχες κλπ αηδιες, ενω ειχα κοιμηθει στο πατρικο μου, σηκωθηκα και πηγα να πιω καφεδακι με τον αντρουλη μου, να με παρει μια αγκαλιτσα και να με ξε-αγχωσει, οπως μονο αυτος μπορει και οπως το εκανε τελικα!

Γενικα, ηταν μια πολυ ομορφη μερα, γεματη αγαπη, γεματη ομορφες στιγμες!

Μερικες φωτογραφιες απο το σπιτι:

Με τη μανουλα μου:


Με τον μπαμπακο μου:


Με την αδερφουλα μου:


Ολη η οικογενεια:




Με την αδερφουλα και τις πιο αγαπημενες μου ξαδερφες:


Κλεινοντας, θελω να πω οτι νιωθω πολυ ευτυχισμενη, ξερω οτι θα ερθουν δυσκολοι καιροι, αλλα ειμαι σιγουρη οτι θα την παλεψουμε, ολα θα τα παλεψουμε! Και νιωθω επισης τυχερη που παντρευτηκα τον ανθρωπο που αγαπαω, χωρις κανεναν αλλο λογο, οπου κι αν με βγαλει αυτο!

Το τραγουδακι αυτο το αφιερωνω στη μαμα μου, που το ακουγε κι εκλαιγε:



Και αυτο το τραγουδακι το αφιερωνω σε μενα και το Νικο μου! Ειναι το τραγουδι του γαμου μας, αυτο που χορεψαμε:



Πεταλουδισια, ευτυχισμενα, ερωτευμενα, φιλια!