ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ!

Καλημερα σε ολους και καλη εβδομαδα! Το ΣΚ που μας περασε αφησα τον καλο μου μονο στο σπιτι και πηγα να δω στα Τρικαλα τους κουμπαρους μου. Τα παιδια αυτα τα εχω στεφανωσει και τωρα περιμενουν το πρωτο τους μωρακι.Τα Τρικαλα ειναι μια πολη πανεμορφη και το ποταμι που τη διασχιζει δινει αλλον αερα και υπαρχει πολυ πρασινο παντου! Ο κοσμος κυκλοφορει με ποδηλατα, τα αυτοκινητα κοκαλωνουν αυτοματα στις διαβασεις πεζων, τα σπιτια εχουν αυλες και λουλουδια!
Εδω το ποταμι, ο Ληθαιος:


Εφτασα Παρσακευη βραδυ με το ΚΤΕΛ...4,5 ωρες ταξιδι σε μια θεση καρφωμενη! Μπλιαχ! Κι ειχε και μια ζεστη μες στο λεωφορειο, που κοντευαμε να σκασουμε ολοι! Μα δεν καταλαβαινω γιατι παντα σε τρενα, λεωφορεια, καραβια ειναι ο κλιματσιμος στο τερμα! Η που θα σκας το χειμωνα η που θα ξεπαγιαζεις το καλοκαιρι!

Τελος παντων, εφτασα...ηταν εκει η κουμπαρουλα μου να με παρει! Ειχα απο τα Χριστουγεννα να τη δω! Τωρα ειναι στον εκτο μηνα κι εχει φουσκωσει κι ειναι ολη ολη μια κοιλια! Δραμι αλλο δεν εχει βαλει! Αν τη δεις απο πισω ουτε που το φανταζεσαι πως εχει μεσα της παιδι! Της ειπε ομως ο γιατρος πως εχει παρει δυο κιλα παραπανω ΔΥΟ και εχει βαλει πλερεζες! Ελεος πια! Εγω τη βρηκα μια κουκλιτσα ζωγραφιστη! Λαμπει κιολας!

Την αλλη μερα πηγαμε για ψωνια, καφεδακι, φαγητο στα πεθερικα της-εξαιρετικοι ανθρωποι, με εχουν τοσο πολυ καλοδεχτει!- και μετα το απογευμα, το καλυτερο! Οι δυο μας μονο οι φιλεναδες, καφεδακι στη βεραντα και πολυ πολυ κους-κους! Λεγαμε, λεγαμε! Τι περιεργο αυτο με τις καλες φιλες, ολο να λες και ποτε να μην τελειωνεις! Μετα βγηκαμε ολοι μαζι για φαγητο και την επομενη το πρωι πηγαμε για καφεδακι στο Ρολοϊ, ενα μερος οπου βλεπεις πανοραμικα την πολη των Τρικαλων και τα απεναντι βουνα.



Τα βουνα ηταν γεματα χιονι, ενω στα Τρικαλα η μερα ηταν καλοκαιρινη! Ενα λεπτο μπλουζακι που φορουσα μακρυμανικο ηθελα κι αυτο να το πεταξω, οπως καθομασταν κατω απο τον ηλιο! Μα δεν σου πηγαινε να κατσεις και μεσα με τετοια ομορφη ανοιξιατικη μερα! Μυριζαν οι αμυγδαλιες κια ανθιζαν οι μαργαριτες! Και παλι λεγαμε και λεγαμε και λεγαμε....Πηγα και στους γονεις της να τους δω. Μα τι ζεστοι ανθρωποι, τι αγκαλιες, τι γελια!

Την Μπουμπου (ετσι τη λεω) τη γνωρισα πριν απο 12 χρονια για πρωτη φορα, οταν πρωτομπηκα στα ΤΕΙ. Μετα χαθηκαμε και ξαναβρεθηκαμε το 2001, οποτε και αρχισαμε να κανουμε τρελλη παρεα! Μετα απο λιγο γνωρισε το Γιωργη και εκτοτε ειναι μαζι! Καταπληκτικο παιδι ο κουμπαρος μου! Μενουν πια μονιμα Τρικαλα, εδω και 6 χρονια που τελειωσαμε τις σπουδες μας. Πηγαινα πολυ συχνα και εμενα στο πατρικο της Μπουμπους και τωρα πια παω στο σπιτικο των παιδιων. Και λεω σπιτικο, γιατι ειναι πανεμορφο και γεματο ζεστασια, νιωθω υπεροχα εκει! Πριν απο 2 χρονια που μου ζητησαν να τους παντρεψω, δεν μπορουσα να το πιστεψω! Ηταν μεγαλη η χαρα και η τιμη να διαλεξουν εμενα, που ειμαι και τοσο μακρυα, σε μια τοσο σημαντικη τους στιγμη! Τωρα, εχω αλλη μια οικογενεια εκει στον καμπο και ειμαι πολυ τυχερη!

Αυτα με την αναδρομη... Γενικα, περασα ηρεμα, ξεκουραστηκα αρκετα, δυστυχως εμεινα ελαχιστα..μεχρι που να αρχισω να χαλαρωνω, επρεπε να ξαναφυγω...ομορφα ηταν...αν και τωρα τελευταια εχω μια μελαγχολια, ενα βαρος και δεν μπορω να ευχαριστηθω και πολλα πραγματα, ηταν αρκετα καλα! Το ΚΤΕΛ να μου ελειπε μονο παλι...αλλα αποζημιωθηκα, με μια εκπληκτικη θεα του ηλιοβασιλεμματος πανω απο τον καμπο! Βεβαια, η φωτο ειναι μεσα απο το τζαμι και εν κινησει, αλλα...

Τωρα, επιστροφη στα πατρια και στις ατελειωτες δουλειες και εκκρεμοτητες! Δεν νομιζω να ξαναδω τα παιδια πριν τον Ιουνιο...
Ολο το ΣΚ σιγοτραγουδουσα αυτο το τραγουδακι! Σας το αφιερωνω: