Δεν ηταν ακριβως η δικη μου γειτονια...
Ηταν δηλαδη, αλλα εγω δεν την ειχα εξερευνησει. Δεν μου επιτρεποταν να φυγω απο το οριο των 2- 3 τετραγωνων απο το σπιτι μου... κι αυτο πολυ ηταν...
Η γειτονια των παιδικων μου χρονων περιοριζοταν σε μερικα γειτονικα σπιτια, μερικα μαγαζια, ελαχιστο ελευθερο παιχνιδι... η μανουλα φοβοταν... θυμαμαι να βλεπω απο το παραθυρο τα αλλα παιδια να παιζουν και εγω να μην μπορω... αλλα αυτο ειναι αλλη αναρτηση!
Στην εφηβεια μου λοιπον, εκει στα 14 περιπου, ειπα κι εγω να επαναστατησω και να παω ... και 5 στενα πιο κατω μη σας πω! (την αντιδραση της μανας μου λεω να την παραλειψω!)
Με φωναξε μια συμμαθητρια μου να παμε στη δικη της γειτονια και να γνωρισω την παρεα της. Μαζευονταν ολοι σε μια παιδικη χαρα και ενα αλσακι με πευκακια και σκαλακια. Ενα τσουρμο παιδια απο 12 ως 15 ετων. Παιζαν βολευ, αμπαριζα και κρυφτο. Τη γνωρισα την παρεα της... και γνωρισα και τον ερωτα!
Σε δυο πρασινα ματια, σε ενα ζεστο χαμογελο και κατι που αρχισε σαν... πλακα, αστειακι, να πειραξουμε την νεοφερμενη, που ηταν και αβγαλτη και πολυ μικροσκοπικη και εμοιαζε μετα βιας 12 χρονων!
Απο τη γειτονια αυτη, καπου στο Κερατσινι θυμαμαι πολλα. Θυμαμαι τα παιχνιδια μας, τα γελια μας τα μεσημερια του καλοκαιριου, που δεν αφηναν τους γειτονους να κοιμηθουν... θυμαμαι και μια γειτονισσα ηλικιωμενη που μας πεταγε νερο!
Θυμαμαι οτι καθε Σαββατο σχεδον ολο το καλοκαιρι σε καποιο σπιτι καναμε παρτυ! Παρτυ κανονικο οχι σαν τα σημερινα τα ξενερωτα! Θυμαμαι οτι ολοι περιμεναμε την ωρα να χαμηλωσουν τα φωτα και να αρχισουν τα μπλουζ! Κι εκει ολα γινονταν μαγικα! Θυμαμαι τα δυο πρασινα ματια -ως τζεντλεμαν- να χορευουν εναν χορο με καθε κοριτσι του παρτυ, απο τις πιο ομορφες και αδυνατες ως τις πιο παχουλες, να μη μεινει καμια παραπονεμενη... Και μετα, το υπολοιπο βραδυ ηταν δικο μου... δικο μας! Χορευαμε ολους τους επομενους χορους μαζι...
Θυμαμαι, 2 χρονια σχεδον μετα, το πρωτο μας φιλι και παλι σε αυτην τη γειτονια! Τα ραντεβου μας, αρχικα κρυφα κι επειτα φανερα.
Θυμαμαι τους πρωτους μας καυγαδες και χωρισμους και μετα τα φιλιωματα. Θυμαμαι κυριως ομορφα καλοκαιρινα βραδια, αλλα και βολτες στη χειμωνιατικη βροχη.
Εχω πολυ γλυκες αναμνησεις απο αυτη τη γειτονια και για ολα φταινε τα πρασινα ματια!
Κι ολες οι αναμνησεις γυριζουν στο μυαλο μου σαν να τις εζησα μολις τωρα, σαν να ειμαι παλι 16 χρονων, καθε φορα που απο την ιδια γειτονια, την ιδια παιδικη χαρα περναω με το Δημητρακη μου και του εξιστορω πως: "καποτε εδω η μαμα γνωρισε τον μπαμπα"...
Η βουτια στις αναμνησεις μιας γειτονιας, ιδεα κι εμπνευση της Πετρας:
http://pistos-petra.blogspot.gr/2016/03/mia-fora-mia-geitonia.html
Ηταν δηλαδη, αλλα εγω δεν την ειχα εξερευνησει. Δεν μου επιτρεποταν να φυγω απο το οριο των 2- 3 τετραγωνων απο το σπιτι μου... κι αυτο πολυ ηταν...
Η γειτονια των παιδικων μου χρονων περιοριζοταν σε μερικα γειτονικα σπιτια, μερικα μαγαζια, ελαχιστο ελευθερο παιχνιδι... η μανουλα φοβοταν... θυμαμαι να βλεπω απο το παραθυρο τα αλλα παιδια να παιζουν και εγω να μην μπορω... αλλα αυτο ειναι αλλη αναρτηση!
Στην εφηβεια μου λοιπον, εκει στα 14 περιπου, ειπα κι εγω να επαναστατησω και να παω ... και 5 στενα πιο κατω μη σας πω! (την αντιδραση της μανας μου λεω να την παραλειψω!)
Με φωναξε μια συμμαθητρια μου να παμε στη δικη της γειτονια και να γνωρισω την παρεα της. Μαζευονταν ολοι σε μια παιδικη χαρα και ενα αλσακι με πευκακια και σκαλακια. Ενα τσουρμο παιδια απο 12 ως 15 ετων. Παιζαν βολευ, αμπαριζα και κρυφτο. Τη γνωρισα την παρεα της... και γνωρισα και τον ερωτα!
Σε δυο πρασινα ματια, σε ενα ζεστο χαμογελο και κατι που αρχισε σαν... πλακα, αστειακι, να πειραξουμε την νεοφερμενη, που ηταν και αβγαλτη και πολυ μικροσκοπικη και εμοιαζε μετα βιας 12 χρονων!
Απο τη γειτονια αυτη, καπου στο Κερατσινι θυμαμαι πολλα. Θυμαμαι τα παιχνιδια μας, τα γελια μας τα μεσημερια του καλοκαιριου, που δεν αφηναν τους γειτονους να κοιμηθουν... θυμαμαι και μια γειτονισσα ηλικιωμενη που μας πεταγε νερο!
Θυμαμαι οτι καθε Σαββατο σχεδον ολο το καλοκαιρι σε καποιο σπιτι καναμε παρτυ! Παρτυ κανονικο οχι σαν τα σημερινα τα ξενερωτα! Θυμαμαι οτι ολοι περιμεναμε την ωρα να χαμηλωσουν τα φωτα και να αρχισουν τα μπλουζ! Κι εκει ολα γινονταν μαγικα! Θυμαμαι τα δυο πρασινα ματια -ως τζεντλεμαν- να χορευουν εναν χορο με καθε κοριτσι του παρτυ, απο τις πιο ομορφες και αδυνατες ως τις πιο παχουλες, να μη μεινει καμια παραπονεμενη... Και μετα, το υπολοιπο βραδυ ηταν δικο μου... δικο μας! Χορευαμε ολους τους επομενους χορους μαζι...
Θυμαμαι, 2 χρονια σχεδον μετα, το πρωτο μας φιλι και παλι σε αυτην τη γειτονια! Τα ραντεβου μας, αρχικα κρυφα κι επειτα φανερα.
Θυμαμαι τους πρωτους μας καυγαδες και χωρισμους και μετα τα φιλιωματα. Θυμαμαι κυριως ομορφα καλοκαιρινα βραδια, αλλα και βολτες στη χειμωνιατικη βροχη.
Εχω πολυ γλυκες αναμνησεις απο αυτη τη γειτονια και για ολα φταινε τα πρασινα ματια!
Κι ολες οι αναμνησεις γυριζουν στο μυαλο μου σαν να τις εζησα μολις τωρα, σαν να ειμαι παλι 16 χρονων, καθε φορα που απο την ιδια γειτονια, την ιδια παιδικη χαρα περναω με το Δημητρακη μου και του εξιστορω πως: "καποτε εδω η μαμα γνωρισε τον μπαμπα"...
Η βουτια στις αναμνησεις μιας γειτονιας, ιδεα κι εμπνευση της Πετρας:
http://pistos-petra.blogspot.gr/2016/03/mia-fora-mia-geitonia.html
Αν δεν εχεις κατεβασει ακομα την πρωτη μου ποιητικη συλλογη με τιτλο
ΣΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΤΟ ΔΡΟΜΟ...
τρεχα καλε να το κανεις εδω:
Αγαπησιαρικη η γειτονιά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να μην τη θυμάσαι!!!!
Ο έρωτας μας δίνει τις μεγαλύτερες
συγκινήσεις!!!!
Σε φιλώ γλυκά
Έεεεελαααα, ρε' συυυυ!!! Εφηβικός έρωτας?! Τί ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έβγαινε ένα γλυκό χαμόγελο καθώς διάβασα την ανάρτησή σου, αλλά στο τέλος... εντάξει! Τί να πω! Ιδανικό φινάλε!!!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κορίτσι με τη χαραγμένη στη μνήμη γειτονιά σου! Καλό βραδάκι!
σιγανό ποταμάκι κι εσύ χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες πάρα πολύ την δική μου γειτονια και τον εαυτό μου!Κάπως έτσι ημουν κι εγω...
Καλή σου μέρα!
Μεγάλη μου τιμή να περιλαμβάνεται -σε μια ιστορία τής γειτονιάς- ένας μεγάλος έρωτας, που ρίζωσε για τα καλά κι ένας Δημητράκης είναι ο πολύτιμος καρπός του! Σε ευχαριστώ πολύ Πεταλου(λου)δένια μου για την υπέροχη βόλτα σε έναν αληθινά μεγάλο έρωτα! Πως να ξεχάσεις αυτή την γειτονιά; Φιλιά και καλημέρες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μην σε άφηνε ή μαμά σου να εξερευνήσεις τη γειτονιά, τον έρωτα όμως τον εξερευνησες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι ως τα βαθιά γεράματα Χριστίν α μου.
Φιλάκια πολλά.
Περίμενα πώς και πώς το τέλος. Το συγκεκριμένο τέλος. Δεν ξέρω γιατί, αλλά θα απογοητευόμουν αν ήταν διαφορετικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η γειτονιά σου Πεταλουδίτσα μου!
Υπέροχη γεμάτη αγάπη!
Τι ωραίες αναμνήσεις!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ!!!
(Όχι, δεν έχω κατεβάσει τη συλλογή σου, πάω τώρα!!!!)
Ε μια τέτοια γειτονιά με τόσο όμορφα βιώματα πως να ξεχαστεί. Με τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Κερατσίνι ε ; γειτονιές λαϊκές γεμάτες συναισθήματα και βιώματα. Πρέπει να ήταν πανέμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα να έχεις με τις αναμνήσεις.
Όμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Διάβαζα τις αναμνήσεις σου και ένιωθα μια γλύκα... και στο τέλος, συγκινήθηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε αγαπημένοι, μονοιασμένοι και ευτυχισμένοι ως τα βαθιά γεράματα!
Φιλιά πολλά!
Τι όμορφα που τα είπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει που ξεναγεις τον Δημητρακη σας στην παλιά γειτονιά.
Να είστε καλά.
Φιλακια πολλά.
Μια φορά είπες κι εσύ να πας λίγο παραέξω και...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυθυγραμμίστηκαν οι πλανήτες!!!
Αμ είχε δίκιο η μαμά που δεν σου το επέτρεπε. Κάτι φοβόταν.
Κοινή πορεία κάναμε. Κάπως έτσι γνώρισα κι εγώ τη γυναίκα μου.
Να βρεθούμε μια μέρα να πούμε τον πόνο μας...
:))
καλά, είσαι περίπτωση Χριστινούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι Κερατσινιώτισσα και άβγαλτη!
Και παντρεμένη με τον έρωτα της ζωής σου!
Με ξεπερνάνε....
Αχ πεταλουδίτσα μου, πόσο με συγκίνησες!!! Αυτά τα πράσινα μάτια σα να τα είδα, σα να μαγεύτηκα κι εγώ μαζί με σένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις έζησα τις υπέροχες αναμνήσεις σου και σ' ευχαριστώ που μέσα από αυτό το δρώμενο ξεδίπλωσες κομμάτια της ζωής σου πολύτιμα!
Να είσαι πάντα καλά Χριστίνα μου, να χαίρεσαι τα αγαπημένα σου πράσινα μάτια και το γιο σου!!!
Σε φιλώ γλυκά γλυκά
Καλό σου ξημέρωμα, φίλη!
Οι πιο όμορφοι, οι πιο μεγάλοι έρωτες είναι ακριβώς σε κείνη την ηλικία. Όταν όλα είναι φωτεινά και αισιόδοξα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως δεν κρατούν πολύ. Χαίρομαι που ο δικός σου άντεξε, Πεταλούδα. Μακάρι να ανθίζει σε όλη σας τη ζωή!
@ποιω-ελενη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι ειναι Ελενη μου!
Σε φιλω!
@syros2js
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφηβικος και... καταλυτικος!
Φιλια πολλα!
@νασια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω; Η αυτος ο πρασινοματης που μου ηθελε και πλακιτσα; Πλακα δεν ηθελες; Φαε τωρα στη μαπα 20 χρονια την ιδια γυναικα για να μαθεις! Μουαχαχαχα!
Φιλια!
@μια πετρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξεχνιεται παιδι μου! Εγω για βολευ πηγα με αντρα και παιδι κατεληξα! Χαχαχα!
@αριστεα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ... δεν λενε οτι τη γυναικα και σε μπουκαλι να την κλεισεις...
Ευχαριστω Αριστουλα μου!
@μαρθα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλε τοσο προβλεψιμο ηταν; Χαχαχα!
Ευχαριστω κοριτσακι μου ομορφο! Να χαιρεσαι την οικογενεια σου!
@woman in blogs
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως... ωραια χρονια πολυ ωραια!
Περιμενω εντυπωσεις!
@ελενη φλογερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι! Φιλια Ελενη μου!
@γιαννης
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν! Κι ακομα εν μερει ειναι! Δεν εχει χασει την ανθρωπινη επαφη, ευτυχως! Ευχαριστω!
@μαρια ελενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλακια, ευχαριστω!
@funky monkey
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλλη μου σε ευχαριστω πολυ! Φιλια!
@ρενα χριστοδουλου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερναμε πολυ συχνα απο εκει γιατι μενει η πεθερα μου εκει.
Σε ευχαριστω πολυ Ρενα μου!
@πετρος κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποια πραγματα ειναι καρμικα, ειδες;
Να τη χαιρεσαι τη γυναικα σου κι αφου ειναι κι εσενα ερωτας απο τα παλια, μακαρι να ειστε παντα μαζι κι ευτυχισμενοι!
@μαρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως πολυτιμα Μαρινακι μου! Και οχι μονο για το αποτελεσμα, την οικογενεια μου δηλαδη, αλλα κυριως για τις υπεροχες αναμνησεις, την αγνοτητα των 16 χρονων...
Ευχαριστω πολυ!
@πτωχος
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι καλε σου ειχα δωσει εγω εντυπωση... ξεβγαλμενης;;; Χαχαχαχαχαχαχα! Τ ακουσαμε κι αυτο!
@λωτοφαγος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα αγνα, ολα καινουργια, ολα πιο εντονα! Μακαρι να κρατησει για παντα! Αλλα και να μην κρατησει, παλι θα ειναι οτι πιο πολυτιμο εχω ζησει!
Να εισαι καλα!
Τι γλυκιά ανάρτηση ήταν αυτή βρε Χριστίνα! Τι ωραίο να συνδυάζεις την παιδική σου γειτονιά με τη γνωριμία του άντρα της ζωής σου! Ενας παιδικός έρωτας που οδήγησε στη δημιουργία μιας οικογένειας! Είμαι και αθεράπευτα ρομαντική, με ξέκανες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου!
@des tzav
ΔιαγραφήΜερικα πραγματα ειναι καρμα! Χαχα! Καλη εβδομαδα Δεσποινακι!