ΧΑΡΤΟΚΙΒΩΤΙΑ ΝΟΥΝΟΥ

3 χρονια και 4 μηνες...3μιση χρονια γεματα αναμνησεις...εζησα εδω πολλες στιγμες. Ασχημες καταστασεις, κακα μαντατα, τσακωμοι, σπασιματα, μικρες και μεγαλες καθημερινες τραγωδιες. Ομορφες στιγμες, ερωτευμενα βραδια, πρωινα Κυριακης μπροστα στο τζακι, γενεθλια, γιορτες και επετειους. Εδω εζησα πρωτη φορα με τον ανθρωπο μου, εδω κοντεψα να χωρισω, εδω τα ξαναχτισαμε ολα απο την αρχη, εδω παντρευτηκα, εδω εμεινα εγκυος, εδω εφερα στον κοσμο το θησαυρο μου...
Και τωρα φευγουμε. Ανοιγουμε ενα καινουργιο κεφαλαιο στη ζωη μας. Οικονομικες και αλλες συγκυριες-που θα αναλυσουμε προσεχως- μας στελνουν στο πατρικο μου σπιτι, κατω απο τη μητερα μου, εκει που εζησα και μεγαλωσα κοντα στη γιαγια, τον παππου και την αγαπημενη μου θεια.
Αναμεικτα τα συναισθηματα. Ο χωρος μου ειναι απολυτα οικειος, η ενεργεια των ανθρωπων που αγαπησα κι εζησαν εκει με χαϊδευει, η παρουσια των γονιων μου καταπραϋντικη απο τη μια, αγχωτικη απο την αλλη. Μια μελαγχολια που αφηνω το σπιτι που με τοση ορεξη νοικιασα πριν 3μιση χρονια, το σπιτι που στεγασε τις μεγαλυτερες αλλαγες στη ζωη μου.
Θα μου λειψει το τζακι μου, το μεγαλο μπαλκονι με τη θεα στο βουνο, οι καλοι γειτονες που δεν δισταζες να τους χτυπησεις για λιγο καφε, να σου χτυπησουν για μια ντοματα...η απλα για μια καλημερα.
Απο την αλλη, καθε αλλαγη ειναι ενα ακομα βημα και ποιος ξερει ισως με παει μπροστα. Χαιρομαι που θα ζησω ξανα στο ιδιο σπιτι που καποτε εζησα 2 χρονια μονη με την αδερφη μου, στον ιδιο χωρο που πρωτοπερπατησα, μιλησα, εκλαψα, γελασα, ερωτευτηκα...
Ελπιζω να εχω κανει την καλυτερη δυνατη επιλογη για ολους μας...




Υ.Γ. Την Κυριακη μετακομιζω, ιντερνετ μετα απο ενα μηνα περιπου θα εχω παλι. Οποτε να ευχηθω σε ολους καλο υπολοιπο καλοκαιριου και πολλες ομορφες στιγμες!

Καλη ανταμωση!