Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΜΙΑ ΛΥΠΗ...

Οσο μεγαλωνω, βλεπω τον εαυτο μου πιο απομακρο, πιο κλειστο. Οι στεναχωριες με βρισκουν σιωπηλη. Χαμογελαω, παιζω, τραγουδαω, δημιουργω...μα σιγα σιγα σταλαζει μεσα μου μια βαθια λυπη...μια βουβη βαθια λυπη. Ειναι λες και τα καλοκαιρια δεν μας θελουν, λες και φευγουν μακρια μας. Καθε χρονο καποιος αρρωσταινει, καποιος πεθαινει, καποιου τα ονειρα γινονται κομματια...η και ολα αυτα μαζι. Κι ερχεται η λυπη και γινεται πιο βαθια, πιο βουβη. Και μια μελαγχολια βαρια στο στηθος...για οσους υποφερουν, για αυτους που φευγουν, για αυτους που θελουν να αλλαξουν αλλα δεν μπορουν...κι ακομα περισσοτερο για εκεινους που μπορουν, αλλα δεν θελουν...
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

20 σχόλια:

  1. Hfaistiwnas12 Ιουλίου 2011 στις 8:00 μ.μ.

    Μάλλον όσο μεγαλώνουμε βλέπουμε να αλλάζουν όλα συνέχεια..
    Υπομονή να έχουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. BUTTERFLY13 Ιουλίου 2011 στις 11:50 π.μ.

    Καλημερα Ηφαιστιωνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. mar965913 Ιουλίου 2011 στις 12:14 μ.μ.

    Μάθε να κρύβεις την λύπη σου,
    πίσω απο ένα ζεστό χαμόγελό,
    κι'αυτό θα σ'ανταμείψει...♥‿♥!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. BUTTERFLY13 Ιουλίου 2011 στις 12:26 μ.μ.

    @mar9659
    Καλωσορισες!
    Δεν με ενδιαφερει να την κρυψω, απλα διαπιστωνω πως αντι για ξεσπασμα, εχω απλα ενα πλακωμα, μια καρτερικοτητα και μια σιωπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Leviathan14 Ιουλίου 2011 στις 12:28 μ.μ.

    autoi pou boroun kai de 8eloun einai to xeirotero...poli kalimera sas!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΧΤΙΔΑ15 Ιουλίου 2011 στις 6:51 μ.μ.

    Αλίμονο κορίτσι μου..έχεις τόσα μπροστά σου..είδες λοιπόν οτι ο χρόνος μας κάνει πιο ευαίσθητες;Ίσως γιατί νοιώθουμε πια την αξία του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. HappyHour17 Ιουλίου 2011 στις 4:34 μ.μ.

    ........
    Ναι αλλά πάντα υπάρχει η ελπίδα έτσι δεν είναι; Η ελπίδα πως ακόμα κι η πιο μεγάλη λύπη κάποια στιγμή δίνει την θέση της στην χαρά...
    Κι ο καταλύτης σε αυτό είναι ο χρόνος (το πιστέυω πολύ αυτό, γιατί το χω ζήσει). Και η υπομονή είναι μεγάλη αρετή...

    και μην ξεχνάς...
    Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. BUTTERFLY18 Ιουλίου 2011 στις 5:45 μ.μ.

    @λεβιαθαν
    Πραγματι Λεβι...και παιδευουν και πολυ κοσμο με υην ξεροκεφαλια τους...
    Καλησπερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. BUTTERFLY18 Ιουλίου 2011 στις 5:46 μ.μ.

    @axtida
    Αχτιδουλα καλησπερα.
    Δε νιωθω πιο ευαισθητη...μαλλον πιο μελαγχολικη και πιο μουδιασμενη, παγωμενη, δεν ξερω ακριβως πως να το εκφρασω...Οσο για το χρονο...προτιμω να μην το σκεφτομαι!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. BUTTERFLY18 Ιουλίου 2011 στις 5:47 μ.μ.

    @χαπι
    ΝΑΙ! Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ειναι πολυ βασικη σε καθε πτυχη της ζωης! Ομως οσο κι αν δειχνω αλλιως, ειμαι βαθια εσωστρεφης ανθρωπος κι οσα με βαραινουν σπανια τα εξωτερικευω ακριβως οπως ειναι...
    Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Leviathan19 Ιουλίου 2011 στις 12:25 π.μ.

    καλή εβδομάδα εύχομαι! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λυγερή Βασιλείου19 Ιουλίου 2011 στις 10:09 π.μ.

    Όμορφή μου πεταλούδα.
    Η λύπη αφήνει πάντα κατάλοιπο την σοφία. Να το θυμάσαι αυτό και να μην ξορκίζεις τις λύπες σου.
    Αρκεί να υπάρχει από την άλλη άκρη της ζυγαριάς το ..αντίβαρο που μπορεί να τα σηκώσει όλα. Αυτά που πέρασαν αλλά κι αυτά που θάρθουν. Γιατί αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Και οι πιο τυχεροί άνθρωποι κάποτε δοκιμάζονται...

    Κι Εσύ διαθέτεις ΙΣΧΥΡΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ.

    Μιαν αγκαλιά και μιαν ευχή και για τους τρείς σας. Να είστε πάντα μαζί !
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. PiciFriki21 Ιουλίου 2011 στις 12:32 μ.μ.

    μια από τα ίδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. BUTTERFLY21 Ιουλίου 2011 στις 1:48 μ.μ.

    @λεβιαθαν
    Καλημερα Λεβι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. BUTTERFLY21 Ιουλίου 2011 στις 1:49 μ.μ.

    @λυγερη
    Θαρρεις δεν το ξερω;Και ΝΑΙ ευτυχως διαθετω ισχυρα αντιβαρα και νιωθω πολυ τυχερη! Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. BUTTERFLY21 Ιουλίου 2011 στις 1:49 μ.μ.

    @picifriki
    Καλωσορισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Λίζα25 Ιουλίου 2011 στις 9:32 μ.μ.

    Καλησπέρα! Μπορεί να 'μαι ακόμα πολύ νέα και να προς το παρόν να μη σηκώνω μύγα στο σπαθί μου, αλλά θα συμφωνήσω... Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος βάζει πιο πολύ νερό στο κρασί του, αφήνεται, εν τέλει παραιτείται... Ίσως είναι κούραση, ίσως ωριμότητα... Δεν ξέρω... Σίγουρα, όμως, στα 20 μου είμαι πιο διαλλακτική και διπλωματική απ' ότι ήμουν στα 16...
    Τελικά ο άνθρωπος αλλάζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. BUTTERFLY27 Ιουλίου 2011 στις 5:43 μ.μ.

    @λιζα
    Δεμ αλλαζει κοριτσι μου ο ανθρωπος, μεσα του δεν αλλαζει. Ο τροπος που αντιμετωπιζει τις καταστασεις αλλαζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. marianaonice25 Αυγούστου 2011 στις 2:14 π.μ.

    Aυτή η λύπη μ' έχει κυριεύσει κι εμένα..
    και δεν ξερω που θα βγει...
    :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. BUTTERFLY25 Αυγούστου 2011 στις 1:02 μ.μ.

    @μαριανα
    Ελπιζω απλα το χαμογελο να την υπερνικησει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλωσορισες στο κουκουλι μου.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)