Σε ενα παλιο ραφι στη βιβλιοθηκη του πατερα ειναι στοιβαγμενα τα αλμπουμ με τις φωτογραφιες. Ο μπαμπας ειχε μανια με τις φωτογραφιες, ευτυχως δηλαδη! Στιγμιοτυπα μιας ολοκληρης ζωης - τεσσαρων ζωων για την ακριβεια- στιγμες ομορφες, εποχες δυσκολες, ολα εκει. Οι φωτογραφιες φορεις αναμνησεων, παραδοση που με τη σειρα μας κληρονομησαμε και υπηρετησαμε, γεμιζοντας και αυτο και πολλα ακομα ραφια. Σημερα πια, οι περισσοτερες φωτογραφιες αντι να κοσμουν τα καδρα η τα ραφια στις βιβλιοθηκες μας, μενουν και στριμωχνονται σε καρτες μνημης και κινητα. Δε βαριεσαι... σαμπως σα ραφια δεν λειτουργουν κι αυτα;
Και καλα οσο το ραφι το γεμιζεις... Κουτια, μικροτερα κουτια, κορνιζες, αλμπουμ κι ολο κρατας τα χαμογελα κι ολο θυμασαι τα καλυτερα. Το κακο με τα ραφια ειναι οτι θελουν καπου καπου ξεσκονισμα. Και πρεπει να βγαλεις ολα τα κουτια και τα αλμπουμ και με ενα βρεγμενο πανι να τα περασεις ενα ενα. Ο πειρασμος μεγαλος, αδυνατο να αντισταθεις. Ανοιγεις ευλαβικα καθε κουτι, καθε σελιδα. Μικροι μικροι σταθμοι, μεγαλες αποφασεις, χαρες, λυπες, ολα ξεδιπλωνονται μπροστα σου. Σε μερικα στεκεσαι, η σκηνη ζωντανευει μπρος στα ματια σου, χαμογελας. Αλλοτε συγκινεισαι λιγακι. Χαρμολυπη... ετσι τη λενε αυτη την εναλλαγη συναισθηματων... χαζο δεν ειναι να εχουν ονομα τοσο δυνατα συναισθηματα; Και καποτε πεφτει το βλεμμα σε ανθρωπους που χαθηκαν, που δεν ειναι πια κοντα σου. Κι η λυπη βαθαινει και το κενο μεγαλωνει, η θυμιση της απουσιας βαραινει τους ωμους και για μερικα λεπτα ειναι σαν να κοντυνες λιγο...
Ενα αλλο κακο με τα ραφια ειναι που αμα τα παραφορτωσεις μπορει να σπασουν και να πεσουν ολα χαμω. Εκει να δεις τι γινεται! Ενας λοφος εικονες κι αντε εσυ να τις μαζεψεις, να τις βαλεις στη σειρα, να τις ξεχωρισεις... Και πως τις ξεχωριζουν τωρα; Ανα ημερομηνια; Ανα εποχη; Αναλογα με τα ατομα που απεικονιζουν; Αναλογα με την ευτυχια η δυστυχια που απεικονιζουν;
Καπως ετσι, ενα ραφι ειναι και του καθενα μας η ψυχη. Γεμιζει με εμπειριες, εικονες, συναισθηματα. Τα στοιβαζει ολα μεσα της κι αναλογα με το ερεθισμα ανασυρει αυτα που επιθυμει η αυτα που αναγκαζεται να ανασυρει. Αν δεν την ξεσκονιζεις, εστω αραια και που, θολωνει, μπερδευεται, η σκονη καλυπτει την ουσια. Αν παλι την παραφορτωσεις, βαραινει, γερνει, ενιοτε σπαει κιολας...
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
Και καλα οσο το ραφι το γεμιζεις... Κουτια, μικροτερα κουτια, κορνιζες, αλμπουμ κι ολο κρατας τα χαμογελα κι ολο θυμασαι τα καλυτερα. Το κακο με τα ραφια ειναι οτι θελουν καπου καπου ξεσκονισμα. Και πρεπει να βγαλεις ολα τα κουτια και τα αλμπουμ και με ενα βρεγμενο πανι να τα περασεις ενα ενα. Ο πειρασμος μεγαλος, αδυνατο να αντισταθεις. Ανοιγεις ευλαβικα καθε κουτι, καθε σελιδα. Μικροι μικροι σταθμοι, μεγαλες αποφασεις, χαρες, λυπες, ολα ξεδιπλωνονται μπροστα σου. Σε μερικα στεκεσαι, η σκηνη ζωντανευει μπρος στα ματια σου, χαμογελας. Αλλοτε συγκινεισαι λιγακι. Χαρμολυπη... ετσι τη λενε αυτη την εναλλαγη συναισθηματων... χαζο δεν ειναι να εχουν ονομα τοσο δυνατα συναισθηματα; Και καποτε πεφτει το βλεμμα σε ανθρωπους που χαθηκαν, που δεν ειναι πια κοντα σου. Κι η λυπη βαθαινει και το κενο μεγαλωνει, η θυμιση της απουσιας βαραινει τους ωμους και για μερικα λεπτα ειναι σαν να κοντυνες λιγο...
Ενα αλλο κακο με τα ραφια ειναι που αμα τα παραφορτωσεις μπορει να σπασουν και να πεσουν ολα χαμω. Εκει να δεις τι γινεται! Ενας λοφος εικονες κι αντε εσυ να τις μαζεψεις, να τις βαλεις στη σειρα, να τις ξεχωρισεις... Και πως τις ξεχωριζουν τωρα; Ανα ημερομηνια; Ανα εποχη; Αναλογα με τα ατομα που απεικονιζουν; Αναλογα με την ευτυχια η δυστυχια που απεικονιζουν;
Καπως ετσι, ενα ραφι ειναι και του καθενα μας η ψυχη. Γεμιζει με εμπειριες, εικονες, συναισθηματα. Τα στοιβαζει ολα μεσα της κι αναλογα με το ερεθισμα ανασυρει αυτα που επιθυμει η αυτα που αναγκαζεται να ανασυρει. Αν δεν την ξεσκονιζεις, εστω αραια και που, θολωνει, μπερδευεται, η σκονη καλυπτει την ουσια. Αν παλι την παραφορτωσεις, βαραινει, γερνει, ενιοτε σπαει κιολας...
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
mystickland
Τι όμορφα έφτασες στα ράφια της ψυχής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο ένα κείμενο σου ευαίσθητο και ρομαντικό!
Τα φιλιά μου κοπέλα μου! ♥
@αιρις
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτη η ψυχη! Πολυ αυτονομη βρε αδερφακι μου και πολυ ευαισθητη απαπαπα!
Φιλια!
Σαν λάτρης των φωτογραφιών και των αναμνήσεων και των ραφιών, καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς...και η σύνδεση με τα ράφια της ψυχής μας, τόσο ταιριαστή και όμορφη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
@μαρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα Μαρακι! Με τις ομορφες φωτο!