24 DAYS' CHALLENGE # 16: ΠΑΡΕΑ

Παρεα ειναι ενα πακετο τσιγαρα στα τρια επειδη δεν παιζει μια!
Παρεα ειναι ενα μεγαλο μπωλ παγωτο στη μεση και πολλα κουταλια να συναγωνιζονται πιο θα βουτηξει πρωτο.
Ειναι ενα χαλαρο πρωινο στην παραλια, που θα καταληξει απογευμα, ηλιοβασιλεμμα, βραδυ κι ισως ξημερωμα.
Ειναι να αρπαζεις το μικροφωνο σε ενα μεζεδοπωλειο, να τραγουδας ο,τι σου κατεβει, να τολμας να πεις κι ενα δικο σου-αγνωστο φυσικα- τραγουδι και μετα να μην πεφτει γιουχα!!!
Παρεα ειναι οι ανθρωποι με τους οποιους περνας καλα. Δεν ειναι απαραιτητο να ειναι ολοι φιλοι σου κολλητοι, αλλα να μπορεις να νιωθεις ανετα να εισαι ο εαυτος σου.
Απο πολυ παλια, ενα τραγουδι για μενα σηματοδοτουσε ακριβως την εννοια της παρεας, ετσι οπως τη θυμαμαι απο τα παιδικα μου χρονια, ετσι οπως την εζησα και τη γνωρισα, ετσι οπως μου λειπει τωρα που καποιες συνθηκες δεν μου επιτρεπουν αρκετα πραγματα...
Ιδου λοιπον! Οποτε το ακουω συγκινουμαι...



Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Στιχοι:

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί

Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες

Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει

Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Αλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες φωτιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές

Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία

Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου

Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει

Mα η δικιά μου έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες φωτιες
με το ροκ του μέλλοντός μας

Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:

confusedmindblog

mytripssonblog

everydayhappyhome

mystickland

Η ζωή είναι ωραία

Μια αναπνοή  

Butterfly's world