Αντι αλλης αναρτησης, θα αφιερωσω αυτο το ποστ και αυτη τη λεξη στη Μαρια μας.
Αν παρακολουθεις το μπλογκ, η ιστορια της Μαριας ειναι γνωστη λιγο πολυ. Αν δεν ξερεις, να σου πω επιγραμματικα.
Η Μαρια ειναι ενα κοριτσι που εδω και πανω απο δεκα χρονια παλευει με τη νοσο Bechet-Aδαμαντιαδη, μια πολυ σπανια αυτοανοση νοσο, η οποια προσβαλει κυριως το ανοσοποιητικο στο συνολο του, αγγιζοντας ετσι τη σφαιρα της ογκολογιας, της ρευματολογιας, της νευρολογιας κλπ.
Εν ολιγοις, καταστρεφει σταδιακα τον οργανισμο, δημιουργει ελκη, ογκους, κακοηθειες και φρικτους φρικτους πονους.
Αλλα, μη δεις ποτε τη Μαρια ως εναν ανθρωπο ασθενη. Το σθενος της ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστο. Εχει καταφερει να σπουδασει Ψυχολογια, να ολοκληρωσει ενα Μεταπτυχιακο προγραμμα και τωρα ολοκληρωνει το δευτερο! Εχει τη μεγαλυτερη διαθεση για ζωη και την μεγαλυτερη αισιοδοξια που εχω συναντησει. Ειναι ενας αγγελος!
Οταν γεννησα το γιο μου, η Μαρια, η ΦΙΛΗ μου, αυτη που με το ζορι τα εβγαζε περα οικονομικα λογω ολων των νοσηλειων και φαρμακων, μου εστειλε δυο σακουλες δωρα για το μωρο, τον "πριγκηπα" της οπως συνηθιζει να τον αποκαλει.
Δυστυχως, η κατασταση της χειροτερευει. Και το κρατος απεχει φυσικα! Μιλαμε για το Κυπριακο κρατος, η Μαρια ζει στην Κυπρο. Η νοσηλεια της κοστιζει, τα φαρμακα τηςκοστιζουν, η φροντιδα της πλεον ειναι 24ωρη με αποτελεσμα η μητερα της να μην μπορει να βγαζει τα προς το ζειν. Μοναδικη ελπιδα της, οχι για θεραπεια αυτο δεν παιζει, για αξιοπρεπη διαβιωση και μια καποια ποιοτητα ζωης ειναι το εξωτερικο. Το Υπουργειο Υγειας την εχει εγκαταλειψει. Ειναι φορες που ουτε φαρμακα αλλα ουτε και φαγητο δεν εχει. Και πολλοι ανθρωποι την εχουν εγκαταλειψει. Και πολλοι την εχουν βρισει, εξευτελισει, λοιδωρησει, αμφισβητησει... αλλα αυτοι δεν ειναι καν ανθρωποι...
Θα μπορουσα να πω πολλα ακομα για τη δυσκολια της καταστασης της και το ποσο ασχημα βιωνει την καθημερινοτητα, αλλα δεν θα το κανω.. Ουτως η αλλως δεν εχει αναγκη απο λυπηση, ουτως η αλλως τη σιχαινεται. Αγαπη εχει αναγκη και ανθρωπια.
Χρειαζεται βοηθεια. Ετσι απλα.... Ανθρωπινα, χωρις φανφαρες και μελοδραματα. Αν θες να βοηθησεις, στο πλαι δεξια πανω θα βρεις λογαριασμο. Επισης, πλεον εχει και Paypal για οποιον μπορει να προσφερει το ελαχιστο. Στην πραγματικοτητα χρειαζεται μια μεγαλη διοργανωση και ενα τεραστιο ΘΑΥΜΑ. Ομως, δεν πειραζει. Εσυ μην της γυρισεις την πλατη... εστω και με το ελαχιστο. Μη γελιεσαι. Δεν μπορεις να σωσεις τη Μαρια. Την ψυχη σου να σωσεις. Η σωτηρια της Ψυχης ειναι πολυ μεγαλο πραγμα!...
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
Αν παρακολουθεις το μπλογκ, η ιστορια της Μαριας ειναι γνωστη λιγο πολυ. Αν δεν ξερεις, να σου πω επιγραμματικα.
Η Μαρια ειναι ενα κοριτσι που εδω και πανω απο δεκα χρονια παλευει με τη νοσο Bechet-Aδαμαντιαδη, μια πολυ σπανια αυτοανοση νοσο, η οποια προσβαλει κυριως το ανοσοποιητικο στο συνολο του, αγγιζοντας ετσι τη σφαιρα της ογκολογιας, της ρευματολογιας, της νευρολογιας κλπ.
Εν ολιγοις, καταστρεφει σταδιακα τον οργανισμο, δημιουργει ελκη, ογκους, κακοηθειες και φρικτους φρικτους πονους.
Αλλα, μη δεις ποτε τη Μαρια ως εναν ανθρωπο ασθενη. Το σθενος της ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστο. Εχει καταφερει να σπουδασει Ψυχολογια, να ολοκληρωσει ενα Μεταπτυχιακο προγραμμα και τωρα ολοκληρωνει το δευτερο! Εχει τη μεγαλυτερη διαθεση για ζωη και την μεγαλυτερη αισιοδοξια που εχω συναντησει. Ειναι ενας αγγελος!
Οταν γεννησα το γιο μου, η Μαρια, η ΦΙΛΗ μου, αυτη που με το ζορι τα εβγαζε περα οικονομικα λογω ολων των νοσηλειων και φαρμακων, μου εστειλε δυο σακουλες δωρα για το μωρο, τον "πριγκηπα" της οπως συνηθιζει να τον αποκαλει.
Δυστυχως, η κατασταση της χειροτερευει. Και το κρατος απεχει φυσικα! Μιλαμε για το Κυπριακο κρατος, η Μαρια ζει στην Κυπρο. Η νοσηλεια της κοστιζει, τα φαρμακα τηςκοστιζουν, η φροντιδα της πλεον ειναι 24ωρη με αποτελεσμα η μητερα της να μην μπορει να βγαζει τα προς το ζειν. Μοναδικη ελπιδα της, οχι για θεραπεια αυτο δεν παιζει, για αξιοπρεπη διαβιωση και μια καποια ποιοτητα ζωης ειναι το εξωτερικο. Το Υπουργειο Υγειας την εχει εγκαταλειψει. Ειναι φορες που ουτε φαρμακα αλλα ουτε και φαγητο δεν εχει. Και πολλοι ανθρωποι την εχουν εγκαταλειψει. Και πολλοι την εχουν βρισει, εξευτελισει, λοιδωρησει, αμφισβητησει... αλλα αυτοι δεν ειναι καν ανθρωποι...
Θα μπορουσα να πω πολλα ακομα για τη δυσκολια της καταστασης της και το ποσο ασχημα βιωνει την καθημερινοτητα, αλλα δεν θα το κανω.. Ουτως η αλλως δεν εχει αναγκη απο λυπηση, ουτως η αλλως τη σιχαινεται. Αγαπη εχει αναγκη και ανθρωπια.
Χρειαζεται βοηθεια. Ετσι απλα.... Ανθρωπινα, χωρις φανφαρες και μελοδραματα. Αν θες να βοηθησεις, στο πλαι δεξια πανω θα βρεις λογαριασμο. Επισης, πλεον εχει και Paypal για οποιον μπορει να προσφερει το ελαχιστο. Στην πραγματικοτητα χρειαζεται μια μεγαλη διοργανωση και ενα τεραστιο ΘΑΥΜΑ. Ομως, δεν πειραζει. Εσυ μην της γυρισεις την πλατη... εστω και με το ελαχιστο. Μη γελιεσαι. Δεν μπορεις να σωσεις τη Μαρια. Την ψυχη σου να σωσεις. Η σωτηρια της Ψυχης ειναι πολυ μεγαλο πραγμα!...
Η αναρτηση αποτελει μερος της συμμετοχης μου στο παιχνιδι 24 days' challenge του blog myStick land και συμμετεχουν τα εξης ιστολογια:
mystickland
Είναι ο ωραιότερος τρόπος που έχω ακούσει από άνθρωπο για να ζητάει βοήθεια για άλλον....
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κατάληξή σου απερίγραπτη...
Κοινοποιώ στο fb, να το δουν όσοι γίνεται περισσότεροι..τι να πω για τη δύναμη της Μαρίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό κουράγιο, υπέροχη ιστορία... Προσευχόμαστε όλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια για την ευαισθησία σου, για τον τρόπου το παρουσίασες, για όλα! Που το κατάφερες να το εντάξει μέσα στην πρόκληση....! Υποκλίνομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
@φλωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως ειμαι σε θεση να ξερω εδω και χρονια την ιστορια της, μακαρι να ηταν ενα ψεμμα, αλλα ειναι αλλο ενα θυμα της αδιαφοριας του κρατους και των ανθρωπων. Παντως ειμαστε πολυ πιο ασθενεις εμεις! Ευχαριστω!
@μαρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το κοινοποιησουμε σε οσους περισσοτερους γινεται!
Φιλακια!
@χαρα μια χαρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα και καλωσορισες στο κουκουλι μου! Κι εγω προσευχομαι και ολοι, χρειαζονται πραξεις ωστοσο!
@αιρις
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ειμαστε καλα να γραφουμε και να κανουμε! Την καλησπερα μου! Ευχαριστω!
Α και περιμενω την ιστοριουλααα!