Ξυπνας λοιπον ενα Κυριακατικο πρωι του Αυγουστου, ενα ηλιολουστο Κυριακατικο πρωι του Αυγουστου...φτιαχνεις τον ελληνικο σου καφε, αραζεις στον καναπε και αναβεις τσιγαρο...μια απλη μερα, συνηθισμενη. Το μονο που σου σπαει τα νευρα ειναι που πρεπει σε λιγο να συνελθεις απο τη χτεσινοβραδυνη κρεπαλη και να ετοιμαστεις και να μπεις σε ψυχολογια δουλειας, γιατι στο γραφειο σε περιμενουν πολλα και διαφορα που δεν ξεχωριζουν αν ειναι Κυριακη η Πεμπτη...αλλα ΟΚ δεν πειραζει, εχεις περασει ενα ομορφο βραδυ και αλλωστε οταν δεχτηκες αυτη τη δουλεια το' ξερες οτι δεν εχει ωραρια και ΣΚ!
Βγαινεις εξω και η ζεστη ειναι αποπνικτικη! Ζεστη και υγρασια που σε κανει να κολλας. Φυσιολογικο σου φαινεται, κατακαλοκαιρο ειναι....τιποτα δεν μαρτυρα την μπορα που θα ακολουθησει...Πας στο γραφειο, γινονται διαφορα που σου σπανε τα νευρα, τελειωνεις τη δουλεια σου κι εκει που οδηγεις χωρις A/C (παντα!) και αισθανεσαι οτι βραζεις - μεσα και εξω!- ξαφνικα, ο ουρανος σκοτεινιαζει, παιρνει ενα πανεμορφο μελαγχολικο γκριζογαλανο χρωμα, που αυτη ειδικα τη στιγμη σου ταιριαζει απολυτα! Εκει που δεν κουνιοταν φυλλο πριν 2 λεπτα, τωρα αρχιζει να φυσαει ενας αερας, αρχικα ζεστος και απαλος, που οσο περναει η ωρα δυναμωνει και παγωνει...μοιαζει να αλλαξε ξαφνικα η μερα, μοιαζει σαν να μην ειναι καλοκαιρι αλλα φθινοπωρο η ισως αρχη της ανοιξης... η μυτη σου πλημμυριζει με τη μυρωδια της βροχης, αυτη τη νωπη αισθηση που σου γεμιζει τα ρουθουνια και τα πνευμονια! Κι αρχιζει να βρεχει....χοντρες σταλες, αραιες στην αρχη, που ομως ολο και πυκνωνουν...ο αερας εχει γινει τωρα πιο δυνατος, ψιλοκρυωνεις, γυρω μυριζει βρεγμενο χωμα. Σταματας το αυτοκινητο και βγαινεις στο δρομο. Περπατας, ο δρομος ειναι αδειος, αλλωστε κοντευει δεκαπενταυγουστος...περπατας και αφηνεις τη βροχη να σε τυλιξει, ανοιγεις τα χερια και τα υψωνεις ψηλα στον ουρανο, ρουφας καθε σταγονα, καθε πνοη του ανεμου, κανεις μια στροφη με τα χερια ψηλα...τι λυτρωτικη βροχη!...μοιαζει να ξεπλενει ολα τα κακως κειμενα...τη νιωθεις να περναει μεσα απο τα ρουχα σου, στα εσωρουχα σου, στο δερμα σου και απο κει στην ψυχη σου...βρεχει πολλη ωρα. Ξαναμπαινεις στο αμαξι μουσκεμα πια, ανοιγεις το ραδιο και αναβεις τσιγαρο...νιωθεις πολυ καλυτερα, πολυ πιο ελευθερη, πολυ πιο ελαφρια...
Σε λιγο, εισαι στον προορισμο σου, φτιαχνεις καφε, απολαμβανεις την παρεα μιας πολυ καλης φιλης, αφηνεις οσα σε πονανε να τρεξουν, να βγουν απο μεσα σου και το αγαπημενο προσωπο σου ζεσταινει την καρδια...χωρις λογια, μονο με την παρουσια, με το χαμογελο και την αγκαλια...κοιτας τη βροχη απο το τζαμι να πεφτει στο δρομο και στο μπαλκονι, που εχει να σκουπιστει απο προπερσι και εχει τωρα μια χοντρη στρωση λασπης...αλλα δεν σε νοιαζει...
Μετα απο καμια ωρα, η βροχη εχει σταματησει και στο μπαλκονι ξεπροβαλλουν μεσα απο τα συννεφα οι πρωτες δειλες ηλιαχτιδες...
Αυτο ειναι το υπεροχο με τις Αυγουστιατικες μπορες...οτι ξερεις πως αργα η γρηγορα θα περασουν και θα ξαναβγει ο ηλιος!
Καλησπέρα! Αναζωογονητική η βροχή αυτή.. εδώ δεν έβρεξε, αν και πήγαινε προς τα εκεί... μόνο συννέφιασε λίγο.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ηφαιστιωνας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα και σε σενα! Θα περασω μια βολτα να τα πουμε!
Ω ΝΑΙ ΝΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΙ ΜΟΥ οι μπορες περνανε ...η εμεις καλυτερα περναμ μεσα απ αυτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα φιλια μου
@φαραωνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια και σε σενα καλη μου!
Butterfly αν και τα ξαναείπαμε, αυτές οι μπόρες και πόσο μάλλον εν μέση καλοκαιριού είναι οι καλύτερες. Κι ακόμα καλύτερα είναι όσο αφήνουν πίσω τους. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήAn kai apexthanomai ti synnefia, xtes tin apolausa mazi me ti vroxi giati eixa sto pisw meros tou egkefalou ti sigouria oti einai kalokairi, ara parodiki kakokairia :)
ΑπάντησηΔιαγραφήPolla filia!
Kalispera!!
αλήθεια πόσα τραγούδια έχουν γραφτεί για τη βροχή
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σταματας το αυτοκινητο και βγαινεις στο δρομο"....συν τα συνεπακόλουθα...η γοητεία αυτής της θερινής μπόρας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@γιωτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα και απο εδω!
@erasitehnis anthropos
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμενα μου αρεσει και η συννεφια...ειδικα οι βροχερες μερες του χειμωνα με παρεα στο σπιτι η σε ενα καφε κοντα στη θαλασσα να βλεπω τη βροχη απο το τζαμι...
@φυρδην μιγδην
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα σε ποσα και ποσα πραγματα απλα βρισκουμε γοητεια...και την προσπερναμε τις περισσοτερες φορες...
Καλη σου μερα Γλαρενια μου!
@ανεμος5
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τα θυμαμαι ολα, αλλα εχω εδω μερικα:
"Βρεχει παλι αποψε στα δρομακια τα στενα, ομως στη δικη σου τη γωνια ειναι ζεστα..."
"Μια φορα θυμαμαι μ' αγαπουσες, τωρα βροχη..."
"Να πιασει Θεε μου μια βροχη, μια καταιγιδα. Να λεω φταιει η βροχη που δεν σε ειδα. Να πιασει Θεε μου μια βροχη και να κρατησει, να με μουσκεψει ως την ψυχη και να με σβησει..."
Και ποσα ακομα τραγουδια εμπνευσμενα απο τη φυση, που κατα τα αλλα την εχουμε παραμελησει...
Καλωσορισες!
Kalispera,
ΑπάντησηΔιαγραφήSe efharisto gia tin episkepsi sou
sto blog mou (izoimasmiavolta) kai gia ta omorfa kai alithina sou logia.
Poso mou eihe leipsei i mirodia tis vrohis....Pali kala pou etihe kai imoun ekso kai to ezisa...
Filia polla
@ανωνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα και καλωσορισες! Τι εγινε, γιατι ανωνυμια;;;
Σε ολους μας και ειδικα εδω στη χαβουζα της μεγαλουπολης καθε τι που σχετιζεται με φυσικα φαινομενα προκαλει ενθουσιασμο παιδικο σχεδον!
Το γεγονός ότι αυτή η μπόρα θύμιζε τόσο έντονα φθινόπωρο ήταν πολύ ιδιαίτερο..κάτι σαν X-Files..Καλησπέρες διαστημικές...
ΑπάντησηΔιαγραφή@οναρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερες βροχερες και μελαγχολικες...
Με πέτυχε πρόσφατα μια τέτοια
ΑπάντησηΔιαγραφήμπόρα,ενώ βρισκόμουν μέσα σε λεωφορείο του κτελ και είχα μελαγχολίσει τρομερά και καθώς με συνεπέρναν σκοτεινιασμένες σκέψεις και ήμουν έτοιμη να ξεσπάσω σε κλάματα, τότε το είδα
έξω απ΄το παράθυρο του πουλμαν.
Ένα λεπτό, λίγο θολωμένο ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ!!Μα φαίνονταν καθαρά τα χρωματά του,πολλά χρόνια είχα να δω ουράνιο τόξο, ένιωσα πολύ τυχερή και όλη η θλίψη μου εξαφανίστηκε αμέσως.Ίσως να ήτανε σημάδι, πως όλα θα παν καλά!
ΟΜΟΡΦΕΣ ΟΙ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΕΣ ΜΠΟΡΕΣ
ΜΙΑ ΧΡΩΜΑΤΙΝΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!
@κιτρινο νουφαρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ουρανιο τοξο εχω να δω πολλα χρονια...
Καλωσορισες!
Καλοκαιρινή μπόρα ίσον εξοχή. Να μυρίσεις το νοτισμένο χώμα, να αφυπνιστούν αισθήσεις που είναι εν υπνώσει στην πόλη. Το κακό είναι ότι πολλές γενιές πλέον γεννιούνται χωρίς αυτά τα αντανακλαστικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποψιάζομαι ότι πολλοί δεν αντιλαμβάνεστε περί τίνος πρόκειται. Μεγάλωσα σε επαρχία, και συνήθως οι καλοκαιρινές μπόρες μας πετύχαιναν πάνω στο παιχνίδι. Δεν προσπαθούσαμε καν να προφυλαχθούμε. Τη δεχόμαστε σαν ευλογία...
Τα σέβη μου, πεταλούδα
(κάποτε τις έπιανα με τα χέρια μου, προσεκτικά, για να μην τις κόψω τα φτερά...)
Αυτές οι καλοκαιριάτικες μπόρες είναι υπέροχες. Άσε που αποτελούν και μια νότα ευτυχίας μέσα στον καύσωνα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μυστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσορισες καλε μου! Περασα απο το μπλογκ σου και πραγματικα ρουφηξα ολες σου τις αναρτησεις με μια ανασα!
Ειμαστε ευαισθητα πλασματα εμεις οι πεταλουδες...αληθεια πιστευεις οτι μπορει η ευαισθησια να κρυβει και βιαιοτητα μεσα της; Η και το αντιστροφο;
@unclescrooge
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπεστρεψες απο τις διακοπες; Πως περασες; Εσενα σε επιασε η βροχη;
Γειά σου πεταλουδάκι στη μέση της βροχής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροχτές χάζευα τους κεραυνούς που έσκιζαν τον σκοτεινιασμένο ουρανό ανάμεσα από τις πολύκατοικίες και οι μουντές λάμψεις από τις αστραπές στα πολύ πίσω και μακρινά σύννεφα!
Πολύ ωραία ήταν!
Και αυτή η μυρωδιά του νωτισμένου χώματος...
Καλησπέρα πεταλουδίτσα!
Άσχετη ερώτηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ενώ άφησα το σχόλιο 6:05μμ η ώρα που υπάρχει από κάτω του είναι 8:05 πμ?
Πεταλούδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήη βιαιότητα δεν κρύβει μέσα της ευαισθησία. Μόνο υπαισθησία, στην καλύτερη πάντα περίπτωση. Η ευαισθησία είναι μια λέξη (σημαίνον) δηλωτική ενός περιεχομένου (σημαινόμενον) μόνον κατά συνθήκην και χάριν επικοινωνίας. Το περιεχόμενο "ευαισθησία" μπορεί να κυμαίνεται από αγάπη έως υποκρισία και ματαιοδοξία. Η ευαισθησία ενίοτε κρύβει ηυξημένη βιαιότητα. Είναι το άλλο πρόσωπο μιας επιθετικότητας, ιδίως όταν η ευαισθησία προκύπτει ως αποτέλεσμα πράξεων ιδιοτέλειας και εσωτερικής ηδονικότητας.
Προτιμώ, βέβαια, την ευαισθησία (όποιο κι αν είναι το περιεχόμενο) από την υπαισθησία. Από την άλλη, η ευαισθησία δεν πρέπει να εξαντλείται στη φόρμα (δάκρυα, αναφιλητά, συμπόνοια κτλ.) αλλά να γίνεται πράξη. Αν δε γίνεται πράξη, καταλήγει υπαισθησία.
Παράδειγμα διαχρονικό, ανθρώπου ευαίσθητου που οδηγείται στην παράνοια είναι ο Δον Κιχώτης.
Να σαι καλά διάφανη(;) πεταλουδίτσα...
Γεια :) Ειχα πρόβλημα και δεν μπόρεσα να αφησω σχόλιο πριν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφαγα 2-3 μπόρες στα τέλη του Ιούλη.
Και μια προχθεσινή κάπου στην επαρχία. Ολες δηλ. στην επαρχία τις έφαγα.
Ειναι πράγματι διαφορετικές αυτες οι μπόρες και ειδικά στην επαρχία όπου μυρωδιές απο το βργμένο χώμα μπερδεύονται με το νερο και νιώθεις αλλιώς, δεν ειναι χειμώνας, δεν κρυώνεις.
Μια φορά κάθησα και βράχηκα, επίτηδες σε μια μπόρα σε κάποιο ορεινό χωριό στην Ηπειρο. Ηταν σαν να πέρναγε μεσα μου και να με καθάριζε.
Κι εγω κοιτούσα ψηλά ...
Πολύ χαίρομαι που η βροχή τα ξέπλυνε όλα τα κακώς κείμενα(και συναισθήματα)σου!Άμα είναι τόσο εύκολο λέω να το κάνω και εγώ..χε χε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μπόρες μοιάζουν με την ζωή μας. Έρχονται ξαφνικά, κάποιες φορές μπορεί να είναι καταστροφικές όμως μετά βγαίνει ο ήλιος και σου χαμογελάει. Καλημέρα να ‘σαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Τραγούδια υπάρχουν άπειρα:
“Βρέχει στην φτωχογειτονιά.”
“Στον Πειραιά συννέφιασε και στην Αθήνα βρέχει.”
“Βροχή και σήμερα .”
“Μια βροχή θα μας σώσει.”
“Βρέξε Θεέ μου όσο θες.”
“Κάθε φορά που θα ‘ρθεις βρέχει.”
“Έπιασε βροχή, έπιασε μπόρα”
@kikop80
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ηταν υπεροχα!
Για την ωρα κατι στις ρυθμισεις μου πρεπει να ειναι, δεν ξερω θα το δω...Καλημερα!
@μυστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομιζω οτι πολυκαταλαβαινω...
Πως μπορει η ευαισθησια να κρυβει ιδιοτελεια; Για μενα η ευαισθησια κρυβει πολλα συναισθηματα μαζι, συμπονοια ναι, ανθρωπια ναι, παραπονο, αναγκη, αγαπη και πολλα αλλα. Βιαιοτητα ισως, με την εννοια του ξεσπασματος. Παντως με τα επιστημονικα με μπερδεψες...
@τζονακος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβως αυτο που λες...σαν να με καθαριζε! Καλημερες εξαγνιστικες!
@νικος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω ξερεις κι εσυ καλα οτι τα κακως κειμενα ξεπλενονται, τα συναισθηματα οχι!
@theogr
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον, τωρα θυμηθηκα και αλλο ενα, που το τραγουδουσε ο πατερας μου στη μητερα μου, οταν εκεινη δουλευε στην Πατρα και πηγαινε να τη δει...
"Μ' επιασε βροχη στο δρομο,
μα εγω δε σταθηκα.
Σαν πουλι στην αγκαλια σου,
ηρθα και ζεσταθηκα.
Κι αν με χτυπησε τ' αγιαζι,
το σακακι μου κι αν σταζει,
σου το λεω δε με νοιαζει
μια και ειμαστε μαζι!
Απ' το τζαμι δες που βρεχει
στην αυλιτσα τη μικρη.
Το γερανι κατι εχει.
Βαλτο μεσα μη βραχει.
Κι αν με χτυπησε τ' αγιαζι,
το σακακι μου κι αν σταζει,
σου το λεω δε με νοιαζει,
μια και ειμαστε μαζι!"
Καμία μπόρα δεν κρατάει για πάντα .. όλες περνουν και φευγουν .. κι ερχονται άλλες , μικροτερες , μεγαλυτερες .. και περνουν κι αυτες .. Ετσι είναι !
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δροσιά τους όμως μες το καλοκαιρι είναι ευπροσδεκτη !
Νομίζω ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο. Την πορεία της λύτρωσης την έχεις χαράξει. Μπορεί όχι συνειδητά ακόμη, αλλά υπάρχει. Οι αφορμές σού μένουν για να την ξεκινήσεις. Και τι ποιο ωραίο από μια λυτρωτική-εξαγνιστική αυγουστιάτικη μπόρα;
ΑπάντησηΔιαγραφή«Αυτό είναι το υπέροχο με τις Αυγουστιάτικες μπορες... θα περάσουν και θα ξαναβγεί ο ήλιος!»
ΑπάντησηΔιαγραφήA ΡΕ ΘΡΥΛΕ ΜΟΥ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΜΠΟΡΑ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΗ...
χαχαχαχα...αστα μυστη..αστα..βούλιαξε ο περαίας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μία λέξη: Λυτρωτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε περισσότερες λέξεις: Με πέτυχε πάνω που πάλευα να στήσω σκηνή και κατέληξα να κοιμηθώ στο αμάξι. Ευτυχώς πέτυχα καλή παρέα ενδιάμεσα και πίναμε ούζα κάτω από καλαμωτή ανυπέρβλητης καντίνας. Για διαβολική σύμπτωση, το σημείο από όπου έσταζε περισσότερο ήταν ακριβώς από πάνω μου. Τελευταίο βράδυ διακοπών που θα μείνει αξέχαστο...
ναι, η αυγουστιάτικη μπόρα, η οποία έφτασε και στα μέρη μας, ήταν μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις τον τελευταίο καιρό :)
ΑπάντησηΔιαγραφήήταν απίστευτα όμορφη και δροσερή :)
Καθαρτήρια πάντα η βροχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όπως λες, φτάνει μέχρι την ψυχή.
Και η ψυχή μας ανταποκρίνεται και μαλακώνει.
Ευτυχώς!
Στέκεσαι ανάμεσα στο δώρο του Ορανού στη Γη και νοιώθεις την ροή της αρχέγονης ενέργειας να σε διαπερνά σαν να ζητάς συγχώρεση και έλεος από τη Φύση που σε ανέχεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά πολλοί έχουμε απολαύσει μια καλοκαιριάτικη μπόρα! Αυτές δεν με τρομάζουν, αντίθετα τις απολαμβάνω. Τις άλλες από Οκτώβρη φοβάμαι, όταν ο ήλιος θα αργεί να βγεί...
Καλό μεσημέρι!!!
@ιφιγενεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη σου μερα! Ναι, ακριβως ετσι ειναι τα πραγματα! Φιλια!
@sdryche
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην το λες...εχω πολυ δρομο ακομα...την πορεια την ψαχνω δεν την εχω χαραξει...αλλα που θα μου παει...
@αμαλθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα κοριτσακι! Απιστευτο κομματι και απιστευτος ο Τερζης γενικα...μα πως το κανεις αυτο με τα λινκ στα σχολια;
@μυστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαβρακι κι εσυ; Αστα να πανε! Μα απο την Ανορθωση;;;;!!!!
@νικος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χαιρεσαι ε;;;
@νεφελικας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσορισες κι εδω!
Πραγματι κατι τετοιες φασεις σου μενουν αξεχαστες και μοναδικα χαραγμενες στη μνημη! Αρκει να μην εισαι γκρινιαρης και να απολαυσεις τη στιγμη...
@suspiria
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως το κοριτσι! Περνα, κατσε, πιες καφε κι ελα να απολαυσουμε τη σημερινη λιακαδα...γιατι θα ακολουθησουν πολλες βροχες το φθινοπωρο!
@παραλληλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πιασει Θε μου μια βροχη και να κρατησει,
να με μουσκεψει ως την ψυχη και να με σβησει...
@5 pink flowers
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσορισες και σ' ευχαριστω για την προσκληση!
@radio marconi
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στέκεσαι ανάμεσα στο δώρο του Ορανού στη Γη και νοιώθεις την ροή της αρχέγονης ενέργειας να σε διαπερνά σαν να ζητάς συγχώρεση και έλεος από τη Φύση που σε ανέχεται."
Τι ειπες τωρα! Απιστευτο και περα για περα αληθινο!
butterλούδα, να μη γκρινιάζω δηλαδή που εδώ έχουμε μουλιάσει από τη βροχή αυγουστιάτικα?:)
ΑπάντησηΔιαγραφή@heart n soul
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχην καλωσηρθες στο κουκουλι μου!
Κοιτα να δεις, αν μιλαμε για συνεχη βροχη και ασταματητη, θα καταλαβω τη γκρινια σου...αν παλι προκειται για καλοκαιρινη βροχουλα, ε...μπορα ειναι θα περασει!
Αληθεια, που εισαι;
Καλώς σας ξαναβρήκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήεις τας βόρειας Αγγλίας:( Μιλάμε για μούλιασμα! κι έρχεται και χειμώνας!
@heart n soul
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαπα! Ομορφη αλλα βροχερη η Αγγλια συνεχως! Ε στη θεση σου κι εγω θα γκρινιαζα!
ευχαριστώ για την κατανόηση:))
ΑπάντησηΔιαγραφή@heart n soul
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κανει τιποτα...καλο κουραγιο και καλη επιστροφη...οποτε...
απίστευτη η λεκτική φωτογράφηση της αυγουστιάτικης μπόρας!
ΑπάντησηΔιαγραφήπέταξα μαζί σου στο βρόχινο χώμα!
@tovene
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα! Κι εμενα με ταξιδεψε η βροχη...και με ξεπλυνε...και με μουσκεψε ως την ψυχη, που λεει και ο Πασχαλης...
Άνοιξε τ' ουρανού ο θόλος
ΑπάντησηΔιαγραφήπέφτει μιά ατέλειωτη βροχή
μα τη μουτζούρα στην ψυχή
τίποτα δεν ξεπλένει.
Στα πόδια μου ο κόσμος όλος
ένα ποτάμι που κυλά
μα που ποτέ δε σταματά
γιά να με περιμένει.
β.τ.μ.
@β.τ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστω πολυ!
Αυτο ειναι το υπεροχο με τις Αυγουστιατικες μπορες...οτι ξερεις πως αργα η γρηγορα θα περασουν και θα ξαναβγει ο ηλιος
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι όχι μόνο με τις αυγουστιάτικες. και όχι μόνο με τις μπόρες. απλά μερικές μπορεί να διαρκέσουν παραπάνω από άλλες.
μα θα ξαναβγεί ο ήλιος...
όπως τον αντιλαμβάνεται ο καθένας
@basnia
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτη τη λιακαδα περιμενουμε ολοι μετα απο μια μπορα να μας ζεστανει ξανα!
Λιακαδα μετα απο μπορα.. ναι.. εκεινη τη στιγμη που εβρεξε μεσα στο κατακαλοκαιρο .. ήμουν σε παραθαλασσιο μερος.. εκτος αθηνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπεσε το ρευμα, και χαζευαμε τη θαλασσα που φωτιζονταν απο τις καταιγιδες.. Αχ .. φιλια :) καλως σε βρηκα!
@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταζομαι ποσο απολαυστικη θα ηταν η καταιγιδα μεσα στο σκοταδι διπλα στη θαλασσα!
Apo tote ehei na vreksei...
ΑπάντησηΔιαγραφήMou ehei leipsei i vrohi..
I goitia tis...o romantismos tis...
Anipomono na heimoniasei kai na kourniazo ston kanape me ena flitzani zesto kafe kai na koitao tin vrohi apo to tzami....
@valina
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγω αυτο περιμενω...να χουχουλιαζω μπροστα στο τζακι με ενα φλυτζανι ζεστο καφε η ενα ποτηρι κοκκινο κρασι κι εξω να βρεχει η ακομα και να χιονιζει!
Καλως ηρθες στο σπιτακι μου!
Ήλιος, Ήλιος και πάλι Ήλιος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν με ρωτούσαν, πάλι Ήλιο θα διάλεγα να ουμε...
Τι γίνεται όμως με την βροχή που πέφτει στις καρδιές μας...;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρέχει βατράχια απόψε...
Την καλησπέρα μου όμορφη μου πεταλούδα...
Σε ευχαριστω πολυ για το σχολιο γλυκια πεταλουδα...ειναι υπεροχη η βροχη του αυγουστου ειδικα οταν εισαι σε νησι και αναμυγνυεται με την θαλασσα...το θεμα ειναι πως δεν θελω να γινει αναμνηση,και οσο αναφορα την ληθη και το μαγικο νερο της να μου προσφεραν ποτε δεν θα το δεχομουν οσο και αν βασανιστω και πιστεψε με εχω βασανιστει πολυ....καλημερα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@μυστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι σε θελω, αισιοδοξο! Καλημερες ηλιολουστες!
@toymaker
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα! Ασε τη βροχη να στεγνωσει και φτιαξε κι αλλα ομορφα παιχνιδια που να σε κανουν να χαμογελας...βρεχει οντως βατραχια εδω και μερες!
@nefelhgereths
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ληθη δεν εχει μαγικο νερο, ουτε ειναι στο χερι σου να την αρνηθεις η να τη δεχτεις...αν θελει εκεινη να ερθει θα ερθει...και ειναι καλυτερο να εχεις αναμνησεις, εστω που πονανε, παρα να βυθιστεις στην απολυτη ληθη, στο απολυτο σκοταδι...
Εισαι μαλλον μικρος για να το ξερεις αυτο το τραγουδι, αλλα δειχνει το αποτελεσμα της ληθης, οταν αυτη σε αγκαλιαζει εκει που δεν το περιμενεις:
"Ξεφυλλιζοντας αποψε τα ονειρα μου,
να περασει οποως οπως η βραδια μου,
στη δικη σου τη σελιδα εσταματησα
και θυμηθηκα για σενανε πως δακρυσα.
Μα δεν θυμηθηκα το χρωμα των ματιων σου,
ουτε τον ηχο της φωνης σου δεν θυμηθηκα.
Και προσπαθωντας κατι για να θυμηθω,
αποκοιμηθηκα..."
@butterfly...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε παρακαλώ στείλε μου ένα κείμενο...σου σχετικά με τουρισμό και διαχ.κρίσεων και Πέραμα για να το αναρτήσουμε από κοινού!
φιλιά
izabet@chem.uoa.gr
@yannis zabetakis
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαννη καλημερα! Αν θες, γινε λιγο πιο συγκεκριμενος, τι ακριβως θες να φτιαξουμε για να δω τι μπορω να κανω. Στειλε μεηλ στο Christinaleli@hotmail.com
Η μαλλον ασε τωρα ειδα οτι εχεις βαλει το μεηλ σου θα σου στειλω εγω.
ΑπάντησηΔιαγραφήειθε ολες οι μπορες ετσι να περνουν..σε ευχαριστω για τα λινκς βαζω κι εγω
ΑπάντησηΔιαγραφήδες αν θες και σε ενδιαφερει για συμμετοχη το προτζεκτ στο νεο μου μπλογκ http://youmymirror.blogspot.com/
σε ευχαριτω
@5 pink flowers
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ειδα το μπλογκ αυτο...ενδιαφερον μου φαινεται...για πες λεπτομερειες για το θεμα (το ομορφια ειναι πολυ γενικο) και το χρονοδιαγραμμα.
sorry pou tin proigoumeni fora sholiasa san anonimi....
ΑπάντησηΔιαγραφήDen ta eho poli psaksei ta pragmata kai eimai shetika kainourgia....
Elpizo na me sinhoreseis :-) kai afti tin fora na eho katorthosei na fanei to onoma mou!!!!!!
Filia polla!!!!!
@valina
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοριτσακι, μην ανησυχεις απο τη δευτερη φορα φαινεται το ονομα σου...αλλωστε σιγα τη ζημια! Καλη αρχη και φιλια!
Ακριβώς όπως τα λες και ακόμη καλύτερα! Αυτές είναι οι ομορφιές που τις βρίσκεις όταν θες και έχεις ανοιχτές τις κεραίες σου...
ΑπάντησηΔιαγραφή@κιτσος μητσος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντου υπαρχει ομορφια, ακομα και στις χειροτερες στιγμες!