Σημερα θα μιλησουμε για τις εμμονες...(τελευταια παντως με ολα αυτα τα soul searching και to know us better μπλογκοπαιχνιδα, αισθανομαι σαν να κανω group therapy. Σε λιγο θα ξυπναω το πρωι και θα λεω "Ειμαι η Χριστινα και... ειμαι καλα;;;;"
Λοιπον, νεραϊδενια μου, εσυ που θες να μαθεις αν εχω εμμονες, να σου πω οτι σιγουρα εχω πολλες κι αλλες ακομα που δεν τις εχω ανακαλυψει. Δυο ομως πραγματα με απασχολουν πολυ εντονα: ο θανατος και η βια.
1ον: Ο θανατος
Δεν μπορω να διανοηθω οτι η υπαρξη μας σε αυτη τη γη ειναι τοσο ματαιη και ολες αυτες οι εμπειριες που αποκομιζουμε, ολα τα συναισθηματα που βιωνουμε, μολις κλεινουμε τα ματια πανε στραφι και ολα τελειωνουν εκει. Φοβαμαι πολυ το θανατο, γιατι δεν ξερω τι υπαρχει μετα. Αν ειναι ενας αιωνιος υπνος, θα βαρεθω, αν ειναι ενα ατελειωτο σκοταδι, θα τρελαθω γιατι φοβαμαι το σκοταδι...το χειροτερο ομως που φοβαμαι ειναι που πανε οι αισθησεις μας και οι αναμνησεις μας...αν αισθανομαι τον πονο καθως αποσυντιθεται το σωμα μου, αν ασφυκτιω κατω απο το χωμα, αν η ψυχη μου μενει εγκλωβισμενη σε ενα αψυχο κουφαρι;;;
2ον: Η βια
Με τρομαζει και με σοκαρει η παραμικρη μορφη βιας. Μου ειναι αδυνατον να δω σκοτωμους σε ταινιες, για θριλερ ουτε καν το συζηταμε (αν και λατρευω να διαβαζω Στηβεν Κινγκ), απεχθανομαι καθε τι αιχμηρο, ακομα και τα μαχαιρια τα χρησιμοποιω μονο οταν ειναι απολυτως απαραιτητο. Γενικα, μου φαινεται αδιανοητο, με πληγωνει θα ελεγα, το ποσο κακο μπορει να κανει ανθρωπος σε ανθρωπο η σε ζωο η στη φυση, ποσο βιαιος και απανθρωπος μπορει να γινει, ποσο πραγματικα σκοτεινη ειναι η αλλη πλευρα του εαυτου μας, ποια ειναι τα ορια και αν τελικα υπαρχουν ορια...
1+2: Συνδυασμος
Κατι μεσα μου μου λεει οτι αυτες οι φοβιες δεν ειναι τυχαιες. Ειναι η μνημες απο καποιο αγνωστο παρελθον η "προσεχως" απο σκηνες που υποσυνειδητα ξερω πως θα ζησω. Με λιγα λογια, πιστευω- και αυτη νομιζω ειναι η μεγαλυτερη εμμονη μου- οτι η εχω βιωσει τη βια σε καποια προηγουμενη ζωη και τωρα εχω τα καταλοιπα της, η εχω ασκησει βια σε καποια προηγουμενη ζωη και τωρα εχω μετανιωσει, γι' αυτο κα την αποστρεφομαι τοσο η...αυτο που προαισθανομαι συχνα ειναι οτι σε αυτη τη ζωη θα εχω ενα βιαιο θανατο και θα φυγω πολυ νεα...
Μηπως ειμαι τρελη, μηπως τα' χω χαμενα;;; Γιατρε μου, ΒΟΗΘΕΙΑ!!!!!
Ποιον να προσκαλεσω δεν ξερω. Εμενα παντως αυτη η αναρτηση με ετσουξε λιγακι, αλλα με ανακουφισε κιολας. Χαθηκε ο κοσμος βρε παιδια να μιλησουμε για ζωδια; Τεσπα...
Καλησπερα!
Χριστινα τι γινετε με τα βιβλια?Ποτε θα μου τα στηλεις?Οι μερες περνανε!...Την Τεταρτη θα μπορεσεις να εισαι μαζι μας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εχω στειλει μεηλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήButterfly
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ρωτησω κατι απλο?Δεν ειναι καλυτερα αφου δεν ξερεις τι ειναι μετα τον θανατο ,να σκεφτεσαι οτι υπαρχει κατι ομορφο?Γιατι σωνει και καλα κακο δηλαδη?
Νομιζω οτι η εμμονη σου ειναι αλλου.Στο να εισαι απαισιοδοξη ισως,ε?Λεω τωρα εγω...
Ολες οι εμμονες μας εχουν βαθεια αιτια που μπορει ψαχνοντας τα να τα διορθωσουμε και να καλυτερευσουμε την ζωη μας.
Καλη Μεγαλοβδομαδα ναχεις.
φιλια.
Το κομμάτι με το θάνατο με έτσουξε κι εμένα, πολύ. Δεν ξέρω αν είναι λύση κάτι που δεν γνωρίζουμε μορφή να του δίνουμε. Δεν ξέρω αν μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή μας στο έπακρο αν ξέρουμε ότι o θάνατος μας περιμένει σε κάθε γωνιά..Δεν ξέρω και ειλικρινά δεν θέλω να μάθω..Καλησπέρες προβληματισμένες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εμμονές δεν είναι και τόσο κακό πράγμα. Ίσως άμυνες του εαυτού μας. Απλώς, να μη μας κρατάνε πίσω σ'ό,τι προσπαθούμε να κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου.
@faraona
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω...γενικα ειμαι πολυ αισιοδοξος ανθρωπος, πως λεμε χαζο παιδι χαρα γεματο; Καμια φορα βεβαια, με πιανει και μου φαινονται ολα μαυρα και λεω να κοψω το μαλλι αλα emo-style, αλλα μαλλον δεν θα μου παει...Ειναι βλεπεις κι αυτος ο διδυμος που παλευει να βρει την ισορροπια, αλλα μια ο αγγελος διδυμος- μια ο διαολος διδυμος, απαπα! Να θες να αγιασεις και να μην μπορεις!
Καλη Μεγαλοβδομαδα και σε σενα!
@οναρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτα οτι παραμονευει παραμονευει, αλλα αυτο δεν ειναι απαραιτητα αρνητικο να το σκεφτεσαι. Ισα ισα που μπορει αν το συνειδητοποιησουμε χωρις φοβο και παθος (ναι καλα!), να μπορεσουμε να αντιληφθουμε ποσο μοναδικη ειναι η καθε στιγμη, αφου μπορει να ειναι η τελευταια! Εγω προσπαθω να το εφαρμοσω και να μη χαλιεμαι για μικροπραγματα, αλλα ματαια προσπαθω...
@κιτσος-μητσος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ισως να ειναι κι ετσι...αλλωστε ολα τα πραγματα εχουν και αρνητικη και θετικη πλευρα!
Καλωσορισες!
Xριστινα,σχετικα με τα βιβλια:Θελεις να συναντηθουμε καπου αποψε και να μου τα δωσεις?Εγω μπορω να ερθω Πειραια,η οπου αλλου σε βολευει... Τι λες?
ΑπάντησηΔιαγραφήkalimera.
ΑπάντησηΔιαγραφήE-mail den grafeis sto profil sou
@kwstask
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα! Τωρα το ειδα ρε συ! Στη δουλεια δεν μπορω να μπαινω στο μπλογκ συνεχως...
@ανωνυμος
Καλημερα. Το μεηλ μου το γραφει στο μπλογκ μου, αλλα δεν νομιζεις οτι ειναι καλυτερο τετοιες πληροφοριες να τις ζητας με το ονομα σου;
Περασα να σου αφησω τις ευχες μου και εγω....Καλή Ανάσταση να εχεις, να περασεις καλα αυτες τις μερες! Φιλιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστινάκι μου οι εμμονές σου είναι και εμένα από τις μεγαλύτερες φοβίες μου. Όταν αρχίζω να σκέφτομαι το θάνατο με πιάνει τρέλλα. Καλό είναι όσο μπορούμε να σκεφτόμαστε θετικά (άλλωστε είναι κάτι που δεν θα αποφύγουμε). Εμένα με φοβίζει περισσότερο ο τρόπος του θανάτου παρά το μετά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά, καλό Πάσχα και να περάσεις καλά!
Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλα φιλια
@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω αρτιστουλα μου, καλα να περασεις!
@neraidoskoni
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστα να πανε! Εγω και τα δυο φοβαμαι! Καλη Ανασταση!
@φαραονα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη Ανασταση!
Χριστινάκι μου φεύγω για ολιγομήμερες διακοπές!! Καλό Πάσχα μικρή μου! Καλή Ανάσταση και καλή Ξεκούραση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά πολλά φιλάκια κοριτσάκι μου!! :)))
Ειναι λίγο βίαιες και φοβικές οι εμμονές που γράφεις αλλα ανθρώπινες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί χωρίς εμμονές να μην είμασταν το ίδιο όμως.
Ισως ειναι χρήσιμες τελικά.
@cinderella
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο ταξιδι και προσοχη στο δρομο!!!
Να περασεις καλα! Φιλια κι απο μενα!
@tzonakos
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ειναι βιαιες,αλλα....ας μην το σκεφτομαι αλλο.
Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση!
"Σήμερα θα μιλήσουμε..." με ευχές:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ & ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Αν θα σε συμβούλευα σαν φίλος για την εμμονή σου γύρω απο τον θάνατο θα σου έλεγα οτι είναι κάτι που δεν θα το βιώσεις ποτέ,δεν θα το αισθανθείς ποτέ(οτι πέθανες)οπότε καλό είναι να ζείς στο τώρα που το βιώνεις και δεν πρέπει να το αφήσεις να πάει χαμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα αυτό που με ανησυχεί γύρω απο τον θάνατο είναι μην τυχόν και πεθάνω και δεν προλάβω να κάνω αυτά που θέλω.
Όσο αναφορά την βία έχει αρκετές μορφές για μένα..Οι δύο πιο σημαντικές κατα την άποψη μου είναι η σωματική που είναι εμφανής και υπάρχει και η ψυχολογική που είναι και η χειρότερη κατα την άποψη μου και μάλιστα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας(με πρώτους και καλύτερους τους εξουσιαστες)αρέσκεται σε αυτήν χωρίς να νιώθει καμία τύψη.
Την καλησπέρα μου και τις ευχές μου για καλή ανάσταση και καλό πάσχα.Σου εύχομαι γλυκιά μου να περάσεις υπέροχα.
Χριστος Ανεστη
ΑπάντησηΔιαγραφήπεταλουδα μου
http://www.himaira.gr/
ΑπάντησηΔιαγραφήsite gia filozwoys
Kostas
@αμαλθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστος Ανεστη και μακαρι να ανστηθουν και οι ψυχες μας!
@νικος
Καλημερα Νικολα και Χρονια Πολλα!
Οσα και να κανεις παντα θα υπαρχει και κατι αλλο που θες, οποτε δεν υπαρχει περιπτωση να κανουμε ολα οσα θελουμε στη ζωη μας ακομα κι αν παμε 100!
Οσο για τη βια, μεγαλη κουβεντα ανοιξες και τελειωμο δεν εχει!
@φαραονα
Αληθως ο Κυριος!
@ανωνυμος
Σ'ευχαριστω για το συνδεσμο. Χρονια Πολλα!
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓυρίσαμε ή όχι ακόμη;
τελικά η 1η εμμονή απασχολεί κι άλλους..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εμμονές αυτές όμως είναι τελικά που μας κάνουν ανθρώπους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το θάνατο...εχώ εμμονή με τη στιγμή πριν πεθάνω και τον τρόπο όχι τόσο με τον ίδιο το θάνατο.
Χρόνια πολλά όμορφη μου πεταλούδα.
Εξαιρετική δουλειά στο blog.
Kisses
http://basilikikonstantina.blogspot.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Χριστινάκι..Τι έγινε παιδί μου;Δεν έχουμε έμπνευση για νέο post; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να ευχηθώ και πολλά φιλιά.
Χριστός ανέστη πεταλουδίτσα μου...κι ο θανατος δεν υπαρχει...σε μας μενει να το πιστεψουμε και να το νοιώσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή@κιτσος-μητσος
ΑπάντησηΔιαγραφήΓυρισαμε δυστυχως! Αλλα καλα περασαμε στας εξοχας!
@νικος κ
Υπονοεις οτι δεν ειμαι πρωτοτυπη, οτι ειμαι προβλεψιμη δηλαδης, ενα με τη μαζα;Τστστς!
@toymaker
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω καλε μου!
Ναι, ο τροπος του θανατου ειναι το τριτο θεμα, αυτο το "νο 1 και 2 μαζι". Βεβαια, περισσοτερο απο εναν βιαιο θανατο, φοβαμαι ενα θανατο χωρις αξιοπρεπεια...
@νικος
Χρονο δεν εχουμε Νικολα...πνιγομαι!
@cook
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα αν υπαρχει η οχι, θα το μαθουμε μια και καλη...χεχεχε! Το σιγουρο ειναι οτι οπως ολα τα πραγματα, ο θανατος εχει και την καλη του πλευρα...αν πιστευαμε οτι θα ζησουμε για παντα, ποσο θα απολαμβαναμε την καθε εμπειρια; Η καθε στιγμη ειναι μοναδικη επειδη ακριβως υπαρχει η αβεβαιοτητα του αυριο.
@ανωνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε παιδακι μου, τι λινκ μου βαζεις συνεχεια; Συστησου ντε να τα πουμε καλυτερα!!!
Υ.Γ. Βρε μπας κι εχεις καμια σχεση με τον παιχνιδοποιο; Λες να ανοιξω τα λινκ και να εκλυθει ενας θανατηφορος ιος, να τρελανει το πισι μου και να με σκοτωσει; Κατι σε blogspot2.com μου κανει...