ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ...

Σημερα τα ξημερωματα ο Αρχιεπισκοπος Αθηνων και πασης Ελλαδος Χριστοδουλος αφησε την τελευταια του πνοη, μετα απο επταμηνη μαχη κατα του καρκινου. Της αρρωστιας αυτης που κανει τον δυνατο αδυναμο, που διαλυει τα σωθικα και εξευτελιζει τον ανθρωπο οσο καμια αλλη ασθενεια. Ο Αρχιεπισκοπος επελεξε να περασει τις τελευταιες μερες της ζωης του στο σπιτι του, στο κρεβατι του, μαζι με τους δικους του ανθρωπους, διασωζοντας ετσι τα τελευταια ιχνη αξιοπρεπειας που του ειχαν απομεινει και δινοντας την ευκαιρια στον εαυτο του και την οικογενεια του να αποχαιρετιστουν μακρια απο τα αδιακριτα βλεμματα.
Βλεπετε και ο θανατος ακομα, ισως η πιο προσωπικη στιγμη ενος ανθρωπου, γινεται βορα στα Μ.Μ.Ε., αλλος ενας τροπος να αυξησουν τη θεαματικοτητα. Κι ερχονται ολοι σημερα το πρωι, με ενα κενο στο βλεμμα και μια εκπληκτη εκφραση, λες και δεν το περιμεναν οτι θα συνεβαινε αυτες τις ημερες! Και ολως τυχαιως, ειχαν ηδη ολοι ετοιμασει αφιερωματα, αναδρομη στη ζωη του Χριστοδουλου, αλλα δεν το ηξεραν, δεν το περιμεναν! Και ξαφνικα, ολοι οσοι μιλουν για το προσωπο του και το εργο του, εχουν κατι καλο να πουν, τον εκθειαζουν, ξεχνωντας φυσικα οτι λιγα χρονια πριν επεφταν να τον κατασπαραξουν για τη γλωσσα που χρησιμοποιουσε, για το ανατρεπτικο του υφος, για τη θεση που επαιρνε σε αμιγως πολιτικα θεματα! Ας μην αναφερθουμε στο οτι ακομα το σωμα του ειναι ζεστο και ηδη ξεκινησαν οι συζητησεις περι διαδοχης. Αρχιζουν λοιπον τα κορακια να τρωνε τις σαρκες του...και η χωρα κηρυσσεται σε τριημερο πενθος!
Υπαρχουν ομως απο την αλλη μερια εκεινοι οι οποιοι δεν υπολειπτονταν τον Αρχιεπισκοπο. Ηδη εχουν ακουστει πολλα σχολια, για το αν αξιζε να του αποταθει τετοιος φορος τιμης, ερωτησεις οπως "Ποιος ειναι ο Χριστοδουλος για να τεθει η σωρος του σε λαϊκο προσκυνημα;"
Καταρχας, το ζητημα ειναι τυπικο. Ειμαστε μια χωρα που εχει ως επισημο θρησκευμα την Ορθοδοξια και ο ανθρωπος που πεθανε - η καλυτερα κατα την πιστη μας κοιμηθηκε- δεν ηταν απλως ο Χριστοδουλος, αλλα ο θρησκευτικος ηγετης της χωρας. Υπαρχει λοιπον ενα εθιμοτυπικο που πρεπει να τηρηθει και πολυς κοσμος που θελει να τον αποχαιρετησει.
Ομως, το θεμα δεν σταματει εκει, ειναι πολυ κοντοφθαλμη αυτη η προσεγγιση. Την καλυτερη απαντηση σε ολα αυτα την ακουσα στο ραδιοφωνο. Οταν φευγει καποιος που μαζι του εχει συνδεθει η ζωη μας -με τον ενα η τον αλλο τροπο- και εχει επηρεασει την ιστορια και τις εξελιξεις του τοπου μας, αποχαιρετωντας τον, αποχαιρεταμε και ενα κομματι δικο μας, καποια βιωματα. Μπαινει ενα τελος σε μια εποχη και αρχιζει μια καινουργια.
Ο Χριστοδουλος ηταν και θα παραμεινει στην ιστορια και στη μνημη μας ενα αμφιλεγομενο προσωπο. Η ζωη και το εργο του αμφισβητηθηκαν απο πολλους, ομοθρησκους και μη. Πολεμηθηκε και πολεμησε για να φερει καποιες αλλαγες που για αλλους ηταν σωστες και δικαιες και για αλλους οχι. Υπηρχαν σιγουρα πολλες πλευρες του που δεν γνωρισαμε ποτε. Με ολα τα λαθη και τα σωστα του, αγαπηθηκε απο πολυ κοσμο, μισηθηκε ισως απο αλλο τοσο, εφερε την εκκλησια μεσα στα σπιτια των πιστων και την νεολαια μεσα στην εκκλησια.
Ανεξαρτητα με τα πιστευω του καθενος, δεν νομιζω οτι κανεις μπορει να αμφισβητησει τη βαθια επιρροη που ειχε στα θρησκευτικα ζητηματα της χωρας μας η θητεια του ως Αρχιεπισκοπου.
Οποιος κι αν ηταν παντως ο Χριστοδουλος, ηταν πανω απο ολα ενας ανθρωπος που ξεκινησε σημερα να συναντησει το Δημιουργο του, να ερθει αντιμετωπος με την πιστη του, με τις επιλογες του και με τα εργα του. Και σ' αυτη την τοσο δυσκολη και μοναχικη διαδρομη, χωρις καμια διαθεση ουτε κριτικης ουτε αποδοχης, θελω απλα και ανθρωπινα να του ευχηθω "Καλο ταξιδι"...

ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

Καλημερα!
Δεν ξερω ρε παιδια, απο την ημερα που μπηκε το Λυδιακι στο νοσοκομειο, δεν μπορω να γραψω τιποτα, το μυαλο μου ειναι κολλημενο εκει! Σ' αυτο το αγγελουδι που τοσο σκληρα δοκιμαζεται και στα τοσα αλλα αγγελουδια που δεν ξερουμε την ιστορια τους! Μακαρι να πανε ολα καλα! Η ευαισθησια και το δεσιμο αυτης της οικογενειας με εχει καταπληξει! Αποτελουν ολοι τους μαθημα ζωης για εμας, που μελαγχολουμε επειδη μπορει να μη μας φτανουν τα χρηματα να παρουμε εκεινο το πανακριβο φορεμα η επειδη μας την εσπασε το αμορε και δεν καταλαβαινουμε πως καθε στιγμη χωρις αγαπη, καθε στιγμη που δεν αισθανομαστε τυχεροι για οσα εχουμε, ειναι μια στιγμη χαμενη! Λυδια, Ζωη, Ναυτιλε και αδερφακια, σας ευχαριστω πολυ! Ευχομαι καποια μερα, οταν τελειωσει ο εφιαλτης, να σας γνωρισω απο κοντα...θα ειναι τιμη για μενα! Λυδιακι, κουραγιο μωρο μου, κρατησου λιγο ακομα, λιγο και τον εφαγες τον αθλιο! Σου στελνω ενα γλυκο φιλι, μια αγκαλια και το πιο ζεστο μου χαμογελο!

ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΤΟ...

Δε με θελει, δε με θελει, δε με θελει φετος! Η μια αναποδια μετα την αλλη!
Παμε λοιπον, να αλλαξουμε τα πραγματα και γιατι οχι...τον κοσμο!
Ειναι στιγμες που νιωθω οτι κατι παει παρα πολυ στραβα με τον κοσμο-πολλες στιγμες...ομως ισως να μην εχει χαθει η ελπιδα! Το στοχο μου για τη νεα χρονια μου εδωσε η ιστορια ενος μικρου αγοριου, που μεσα απο ενα σχολικο project πιστεψε οτι μπορει να αλλαξει ο κοσμος...και σχεδον τα καταφερε! Εχετε δει την ταινια με τους Helen Hunt, Kevin Spacey και τον απιστευτο πιτσιρικα Haley Joel Osment το Pay it forward, ελληνιστι Προωθησε το? Ειναι η ιστορια ενος παιδιου με μια αλκοολικη μητερα, εναν πατερα που εφευγε κι ερχοταν κατα βουληση και τους κακοποιουσε και εναν πληγωμενο δασκαλο που του εδωσε το εναυσμα και τη δυναμη να δοκιμασει κατι το ριζοσπαστικο. Η ιδεα ειναι στην ουσια της πολυ απλη, αλλα δυσκολα κανεις θα το σκεφτοταν. Οταν καποιος σου κανει μια χαρη, αντι να την ανταποδωσεις στον ιδιο, να μεταδωσεις τη θετικη ενεργεια, κανοντας 3 καλες πραξεις για καποιους αλλους ανθρωπους, γνωστους η αγνωστους. Η εφαρμογη της δυσκολη, θελει κοτσια και πολυ καλη θεληση...ομως τελικα πηρε διαστασεις σε ολη τη χωρα και καθε φορα που καποιος εκανε κατι καλο για καποιον αλλο του ελεγε απλα: "Προωθησε το". Ταινια θα μου πειτε και σιγα μη γινει αυτο στην πραγματικοτητα. Κι εγω λεω: "Γιατι οχι;" Σας προσκαλω λοιπον ολους να ξεκινησουμε μαζι μια προσπαθεια μεταδοσης της αγαπης και της ανθρωπιας. Σας προσκαλω να ανταποδιδετε καθε τι καλο που σας συμβαινει με 3 καλες πραξεις, οποιες κι αν ειναι αυτες. Περιορισμος δεν υπαρχει στην ανθρωπια και στη φαντασια. Κι αν το εργο δεν ειχε ακριβως αυτο που λεμε Happy End, μπορει ολοι μαζι να καταφερουμε κατι στην πραγματικοτητα...ετσι για να αλλαξει το γουρι! Ετσι, σε πεισμα ολων αυτων που μας κανουν να ξεχναμε την πραγματικη μας φυση, το ρολο μας σ' αυτη τη γη! Λοιπον, δεχεστε την προ(σ)κληση; Τι εχουμε αλλωστε να χασουμε;
Μαζι μπορουμε πολλα, ισως τα παντα!
Για παμε...

ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΣΕ ΒΡΗΚΕ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ?

Ειχα μια φαντασιωση για τη φετινη Πρωτοχρονια! Ηθελα να με βρει το 2008 στην αγκαλια του αγαπημενου μου, σε πολυ προσωπικες στιγμες και μολις θα ακουγαμε τα μπαμ μπουμ απ'εξω να λουζομασταν με σαμπανια! (βασικα δικη του φαντασιωση αλλα μολις μου το ειπε εγινε και δικη μου)! Δυστυχως η ευτυχως οχι μονο δεν μου εκατσε αυτο, αλλα το νεο ετος μπηκε πολυ δυναμικα! Ετσι για το καλο... με το "Χρονια Πολλα" ριξαμε ενα οικογενειακο καυγαδακι-ευτυχως μικρο, καπακι πηγα σε ενα σπιτι για ρεβεγιον οπου οι υπολοιποι το ριξαν στο χαρτι κι εγω αποκοιμηθηκα στον καναπε και για αποκορυφωμα, εριξα στο γυρισμο και ενα καυγαδακι- και παλι ευτυχως μικρο- με το εταιρον ημισυ!!! Αυτη η ενταση και ο εκνευρισμος επικρατησε και ολη την 1η Ιανουαριου...αλλα ευτυχως που δεν ειμαι προληπτικη και δεν πιστευω οτι οπως σε βρισκει ο νεος χρονος σε παει ολη η χρονια. Υπηρξαν χρονιες που μπηκαν παρα πολυ ομορφα και πραγματικα με γονατισαν στη συνεχεια και αλλες που μπηκαν καπως περιεργα και εστρωσαν στην πορεια. Ελπιζω λοιπον, μιας και ειμαι απο φυση αισιοδοξος ανθρωπος, μια χρονια πολυ καλυτερη απο την προηγουμενη και λιγο χειροτερη απο την επομενη, ετσι για να εχω κατι να περιμενω του χρονου. Παντως ενα ειναι σιγουρο...ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΕΤΗ!!!!!!!!!!

Εσας που και πως σας βρηκε το 2008???