Ολοι με φωναζουνε τρελη
που τολμω στο δρομο να φωναξω
κι αν χρειαστει τα στηθη να προταξω
για να κερδισω μια λευτερη ζωη.
Και κανεις τους δεν ρωταει τους λογους,
η ψυχη μου αν βαραινει απ'το αγιαζι.
Μα οσα κι αν μου πουνε, δεν πειραζει.
Παντα λεγανε τρελους τους ιδεολογους.
Ονειροπαρμενους, τραγικα ρομαντικους
και με κυνισμο τους ωμους τους σηκωνουν.
Μα τα βασανα του κοσμου δεν τελειωνουν
στο τιμονι οσο βλεπεις γνωστικους.
Ειναι επειτα κι αυτοι που ανησυχουνε
κι απο αγαπη μονο με μαλωνουν.
Ειναι που οι ανθρωποι οσο μεγαλωνουν
τη φωνη της λογικης ολο και ακουνε.
Θελει ομως τρελα η ελευθερια
και του ερωτα τη φλογα μες στα ματια.
Δεν χωραει μεσα σε γυαλινα παλατια
η γλυκεια κι αθωα της νιοτης αλητεια.
Χριστινα Λελη
29/6/2011
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011
Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011
ΠΑΛΙ ΔΟΥΛΕΜΑ???!!!
Η χτεσινη κολοτουμπα του πρωθυπουργου ηταν κατ΄εμε η απολυτη προσβολη προς το λαο, τους πολιτες που απαιτουν τοσο καιρο ουσοαστικη αλλαγη!
Και τωρα τι κε Παπανδρεου; Αλλαξε ο Μανωλιος κι εβαλε τα ρουχα του αλλιως; Θα κανετε ανασχηματισμο της ιδιας κυβερνησης που θα ασκει διακυβερνηση με τον ιδιο τροπο, ακολουθωντας και παλι την εκβιαστικη πολιτικη του μνημονιου και μας λετε οτι αυτο ειναι η απαντηση σας στις επιταγες του λαου; Που σας ψηφισε και σας εμπιστευτηκε βασιζομενος στα ψευτικα τα λογια τα μεγαλα;Και θα ζητησετε ψηφο εμπιστοσυνης απο ποιον; Απο τους δικους σας; Που δεν τολμουν να αντιταχθουν, καθως θα αντιμετωπιτουν με τον ιδιο δημοκρατικο τροπο που αντιμετωπισατε την κα Σακοραφα και τον Κο Δημαρα οταν αρνηθηκαν να υπογραψουν το μνημονιο-καταδικη της χωρας! Κι αλλο δουλεμα εδω! Ψηφος εμπιστοσυνης στην κυβερνηση=εμπιστοσυνη στην πολιτικη της κυβερνησης=συναινεση! Απο εδω το πατε απο εκει το φερνετε, στα ιδια καταληγουμε, στο να περασει το μεσοπροθεσμο, εστω και με δολιους τροπους!
Ομως εμας αυτα δεν μας καλυπτουν ουτε και μας ξεγελουν!
Απλο ειναι το θεμα, ζηταμε ΛΥΣΕΙΣ! Λυσεις, οχι την κολοκυθια। Απλες ερωτησεις που ζητανε απαντησεις και κανενας σας δεν τις εχει δωσει, παρα καταφευγετε σε τσιτατα και αερολογιες! Ενδεικτικα αναφερω μερικες:
-Γιατι δεν γινεται λογος για τις πολεμικες αποζημιωσεις απο τη Γερμανια προς την Ελλαδα; Πως επιτρεπετε να μιλουν για δικο μας χρεος προς εκεινους αυτοι που μας χρωστανε εδω και τοσα χρονια;
-Πως ειναι δυνατον να βαλετε υπογραφη στη δυνατοτητα εκχωρησης εθνικης περιουσιας; ΕΘΝΙΚΗΣ κε Παπανδρεοιυ, που σημαινει οτι δεν ειναι δικη σας για να την πουλησετε/χαρισετε/δωσετε για εκμεταλλευση!
-Γιατι δεν ξεκινατε τις περικοπες απο εσας;
Ο μεγαλος πολιτικος Καποδιστριας δεν ειχε καταδεχτει να λαβει ουτε ενα ΕΥΡΩ ως μισθο τη στιγμη που η χωρα ειχε αναγκη τα χρηματα και παραινεσε ολυς να κανουν το ιδιο...
-Γιατι αντι να ζητατε απο το λαο και παλι να βαλει πλατη, δεν στηριζεστε λιγακι στις πλατες των κων Μπομπολα, Βαρδινογιαννη, Κοκκαλη κοκ; Στην επανασταση του 1821 ο ελληνικος στρατος και στολος εξοπλιστηκε απο πλουσιους Ελληνες που διεθεσαν στην πατριδα την περιουσια τους ολη!
Ολοι οι παραοανω ηταν ΕΛΛΗΝΕΣ κι εκαναν το καθηκον προς την πατριδα, οπως θα επρπε κι εσεις ολοι να πραξετε! Εκτος αν δεν ειστε Ελληνες, οποτε πειτε το και σε εμας να ξερουμε και επισημως ποιος κυβερναει αυτον τον ερμο τοπο।
Αλλα, επιτελους, για ονομα του Θεου, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΔΟΥΛΕΜΑ! Εμεις ξυπνησαμε, εσεις ακομα κοιμαστε; Ακομα να συνειδητοποιησετε πως δεν σας παιρνει αλλο; Πως καθε ατοπημα σας φερνει πιο κοντα στην λαϊκη καταδικη; Δεν καταλαβαινετε πως με τις πραξεις, την απραξια σας και την επιμονη σας να αγνοειτε παντελως το κινημα πολιτων που επιμενει να ζηταει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, με το αρνειστε να αναφερετε καν την υπαρξη του, απλα εξοργιζετε και προσβαλλετε τον κοσμο, εντεινοντας τοσο το πεισμα οσο και την οργη του;
ΑΙΔΩΣ κυριοι!
Αλλα βεβαια, ποιος εχασε την ντροπη να τη βρειτε εσεις;
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
Και τωρα τι κε Παπανδρεου; Αλλαξε ο Μανωλιος κι εβαλε τα ρουχα του αλλιως; Θα κανετε ανασχηματισμο της ιδιας κυβερνησης που θα ασκει διακυβερνηση με τον ιδιο τροπο, ακολουθωντας και παλι την εκβιαστικη πολιτικη του μνημονιου και μας λετε οτι αυτο ειναι η απαντηση σας στις επιταγες του λαου; Που σας ψηφισε και σας εμπιστευτηκε βασιζομενος στα ψευτικα τα λογια τα μεγαλα;Και θα ζητησετε ψηφο εμπιστοσυνης απο ποιον; Απο τους δικους σας; Που δεν τολμουν να αντιταχθουν, καθως θα αντιμετωπιτουν με τον ιδιο δημοκρατικο τροπο που αντιμετωπισατε την κα Σακοραφα και τον Κο Δημαρα οταν αρνηθηκαν να υπογραψουν το μνημονιο-καταδικη της χωρας! Κι αλλο δουλεμα εδω! Ψηφος εμπιστοσυνης στην κυβερνηση=εμπιστοσυνη στην πολιτικη της κυβερνησης=συναινεση! Απο εδω το πατε απο εκει το φερνετε, στα ιδια καταληγουμε, στο να περασει το μεσοπροθεσμο, εστω και με δολιους τροπους!
Ομως εμας αυτα δεν μας καλυπτουν ουτε και μας ξεγελουν!
Απλο ειναι το θεμα, ζηταμε ΛΥΣΕΙΣ! Λυσεις, οχι την κολοκυθια। Απλες ερωτησεις που ζητανε απαντησεις και κανενας σας δεν τις εχει δωσει, παρα καταφευγετε σε τσιτατα και αερολογιες! Ενδεικτικα αναφερω μερικες:
-Γιατι δεν γινεται λογος για τις πολεμικες αποζημιωσεις απο τη Γερμανια προς την Ελλαδα; Πως επιτρεπετε να μιλουν για δικο μας χρεος προς εκεινους αυτοι που μας χρωστανε εδω και τοσα χρονια;
-Πως ειναι δυνατον να βαλετε υπογραφη στη δυνατοτητα εκχωρησης εθνικης περιουσιας; ΕΘΝΙΚΗΣ κε Παπανδρεοιυ, που σημαινει οτι δεν ειναι δικη σας για να την πουλησετε/χαρισετε/δωσετε για εκμεταλλευση!
-Γιατι δεν ξεκινατε τις περικοπες απο εσας;
Ο μεγαλος πολιτικος Καποδιστριας δεν ειχε καταδεχτει να λαβει ουτε ενα ΕΥΡΩ ως μισθο τη στιγμη που η χωρα ειχε αναγκη τα χρηματα και παραινεσε ολυς να κανουν το ιδιο...
-Γιατι αντι να ζητατε απο το λαο και παλι να βαλει πλατη, δεν στηριζεστε λιγακι στις πλατες των κων Μπομπολα, Βαρδινογιαννη, Κοκκαλη κοκ; Στην επανασταση του 1821 ο ελληνικος στρατος και στολος εξοπλιστηκε απο πλουσιους Ελληνες που διεθεσαν στην πατριδα την περιουσια τους ολη!
Ολοι οι παραοανω ηταν ΕΛΛΗΝΕΣ κι εκαναν το καθηκον προς την πατριδα, οπως θα επρπε κι εσεις ολοι να πραξετε! Εκτος αν δεν ειστε Ελληνες, οποτε πειτε το και σε εμας να ξερουμε και επισημως ποιος κυβερναει αυτον τον ερμο τοπο।
Αλλα, επιτελους, για ονομα του Θεου, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΔΟΥΛΕΜΑ! Εμεις ξυπνησαμε, εσεις ακομα κοιμαστε; Ακομα να συνειδητοποιησετε πως δεν σας παιρνει αλλο; Πως καθε ατοπημα σας φερνει πιο κοντα στην λαϊκη καταδικη; Δεν καταλαβαινετε πως με τις πραξεις, την απραξια σας και την επιμονη σας να αγνοειτε παντελως το κινημα πολιτων που επιμενει να ζηταει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, με το αρνειστε να αναφερετε καν την υπαρξη του, απλα εξοργιζετε και προσβαλλετε τον κοσμο, εντεινοντας τοσο το πεισμα οσο και την οργη του;
ΑΙΔΩΣ κυριοι!
Αλλα βεβαια, ποιος εχασε την ντροπη να τη βρειτε εσεις;
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011
ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΡΕ! ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ!!!
Πουλημενο σκατο, προδοτης του κερατα! Αυτο εισαι! Κι οσοι δεν ειστε προδοτες ειστε απλα ηλιθιοι!!!! Γιατι αλλιως δεν εξηγειται το πεισμα σας να τα διαλυσετε ολα, να διωξετε τον κοσμο απο την πλατεια, να δημιουργησετε μπαχαλο! Ειστε βαλτοι ρε, παρακρατος, ολοι οσοι τα οργανωνετε αυτα και οι ακολουθοι σας αβουλα ηλιθια πλασματα! Σχεδιο ακολουθειτε κι εγινε πιο φανερο απο ποτε σημερα! Μετα απο τοσες μερες ειρηνικων διαδηλωσεων, ηταν αναμενομενο πως σημερα, ΕΙΔΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ, θα ειστε εκει! Δεν γουσταρουν τα αφεντικα σας μαζικη αντιδραση, καπως επρεπε να σπασει το ηθικο του κοσμου...το περιμεναμε αλλωστε...
Κι επειδη ΕΣΥ εισαι πουλημενο τομαρι, ΕΓΩ δεν μπορω να βγω στο δρομο, να διαδηλωσω για το δικιο μου, για την πατριδα μου! Οχι, δεν μπορω, γιατι κι εγω οπως πολλοι αλλοι εχω ενα μωρο στο σπιτι και φοβαμαι! Γιατι οσο εχω απεναντι του υποχρεωση να του φτιαξω εναν καλυτερο κοσμο, αλλο τοσο εχω και να ειμαι διπλα του γερη και δυνατη να τον μεγαλωσω και να του δωσω αρχες, αξιες και αγαπη!...
Τωρα το μαθαμε καλα το παιχνιδακι σου, παλιομαλακα! Παντα το ξεραμε, αλλα τωρα αποδειχτηκε περιτρανα!
ΕΣΥ λοιπον με κρατας μακρυα απο το δρομο...
Ομως, ξερω ποιος εισαι και θα ερθει η μερα που ΕΓΩ θα σε κραταω μακρυα απο το δρομο, γιατι ο δρομος θα ειναι πια δικος μου!
Ξερω πως πολλοι βρισκονται στην ιδια θεση με μενα। Εγω θα περιμενω λιγο ακομα μπας και χλαρωσει η ενταση και μπορεσω να παω...
Αλλα κι αν οχι, δεν πειραζει। Γιατι ο αγωνας τωρα αρχισε। Κι αν νομιζεις πουλημενε οτι με το σημερινο καταφερες κατι, γελιεσαι...Εχασα μια μαχη, αλλα οχι τον πολεμο...
Και να θυμασαι πως τον πολεμο τον κυρηξες ΕΣΥ! Εσυ και οι ΕΝΤΟΛΕΙΣ σου...ΕΓΩ αμυνομαι και αυριο που εσυ θα λειπεις, θα ειμαι εκει στο Συνταγμα...και μεθαυριο και για καιρο ακομα...μεχρι ΕΣΥ και οι ΕΝΤΟΛΕΙΣ σου να μην εχετε ουτε θεση αλλα ουτε και λογο να βρισκεστε εκει...
Το νου σου πουλημενοο τομαρι...ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ!!!!
UPDATE: Τελικα πηγα! Δεν αντεξα ουτε μια ωρα!Λογω ασθματος, τα δακρυγονα με πειραξαν! Και πηγα το απογευμα! Φανταζομαι τι κολλαση θα εγινε εκει το πρωι! Κουκουλοφοροι και αστυνομια, παντα σε αγαστη συνεργασια, δηλητηριασαν τον κοσμο, αναμεσα τους ηλικιωμενους και παιδια, τους δηλητηριασαν ετσι απλα! Αλλα, ο κοσμος ηταν εκει, πιο πεισμωμενος απο ποτε! Συνεχιζουμε!!!!
Κι επειδη ΕΣΥ εισαι πουλημενο τομαρι, ΕΓΩ δεν μπορω να βγω στο δρομο, να διαδηλωσω για το δικιο μου, για την πατριδα μου! Οχι, δεν μπορω, γιατι κι εγω οπως πολλοι αλλοι εχω ενα μωρο στο σπιτι και φοβαμαι! Γιατι οσο εχω απεναντι του υποχρεωση να του φτιαξω εναν καλυτερο κοσμο, αλλο τοσο εχω και να ειμαι διπλα του γερη και δυνατη να τον μεγαλωσω και να του δωσω αρχες, αξιες και αγαπη!...
Τωρα το μαθαμε καλα το παιχνιδακι σου, παλιομαλακα! Παντα το ξεραμε, αλλα τωρα αποδειχτηκε περιτρανα!
ΕΣΥ λοιπον με κρατας μακρυα απο το δρομο...
Ομως, ξερω ποιος εισαι και θα ερθει η μερα που ΕΓΩ θα σε κραταω μακρυα απο το δρομο, γιατι ο δρομος θα ειναι πια δικος μου!
Ξερω πως πολλοι βρισκονται στην ιδια θεση με μενα। Εγω θα περιμενω λιγο ακομα μπας και χλαρωσει η ενταση και μπορεσω να παω...
Αλλα κι αν οχι, δεν πειραζει। Γιατι ο αγωνας τωρα αρχισε। Κι αν νομιζεις πουλημενε οτι με το σημερινο καταφερες κατι, γελιεσαι...Εχασα μια μαχη, αλλα οχι τον πολεμο...
Και να θυμασαι πως τον πολεμο τον κυρηξες ΕΣΥ! Εσυ και οι ΕΝΤΟΛΕΙΣ σου...ΕΓΩ αμυνομαι και αυριο που εσυ θα λειπεις, θα ειμαι εκει στο Συνταγμα...και μεθαυριο και για καιρο ακομα...μεχρι ΕΣΥ και οι ΕΝΤΟΛΕΙΣ σου να μην εχετε ουτε θεση αλλα ουτε και λογο να βρισκεστε εκει...
Το νου σου πουλημενοο τομαρι...ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ!!!!
UPDATE: Τελικα πηγα! Δεν αντεξα ουτε μια ωρα!Λογω ασθματος, τα δακρυγονα με πειραξαν! Και πηγα το απογευμα! Φανταζομαι τι κολλαση θα εγινε εκει το πρωι! Κουκουλοφοροι και αστυνομια, παντα σε αγαστη συνεργασια, δηλητηριασαν τον κοσμο, αναμεσα τους ηλικιωμενους και παιδια, τους δηλητηριασαν ετσι απλα! Αλλα, ο κοσμος ηταν εκει, πιο πεισμωμενος απο ποτε! Συνεχιζουμε!!!!
Τρίτη 14 Ιουνίου 2011
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ
Ανέκαθεν ο χώρος της πλατείας ήταν χώρος συνάθροισης των κατοίκων, χώρος ανταλλαγής απόψεων και ιδεών, ο κατεξοχήν τόπος κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης।
Με την Αρχαία Αθήνα και την Αγορά της να πρωτοστατούν στη δημιουργία αυτού του θεσμού, η χώρα μας καθόλη τη διάρκεια της πολυετούς και πολυτάραχης ιστορίας της, έβρισκε στην πλατεία τη δυνατότητα της έκφρασης όχι μόνο των ανησυχιών και προβληματισμών της, αλλά και της δημιουργικότητάς της।
Μέχρι πριν ५० χρόνια, ίσως και λιγότερο, όταν ακόμα η επαρχία έσφυζε από ζωή, η πλατεία του χωριού ήταν σημείο αναφοράς και συνάντησης। Εκεί διαδραματίζονταν όλα τα γεγονότα, εκεί γίνονταν οι γιορτές, οι συγκεντρώσεις। Το καφενείο του χωριού, πάντα στην πλατεία, μετατρεπόταν ανάλογα με την περίοδο από χώρο αναψυχής σε χώρο πολιτικού αναβρασμού, καθώς είναι στο αίμα του Έλληνα η έκφραση। Θέλει και πρέπει να εκφράσει την άποψή του με πάθος, ακόμα και να τσακωθεί για να την υπερασπιστεί.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου ιδιαίτερα, στην πλατεία γίνονταν οι λεγόμενες "Λαϊκές Συνελέυσεις" και τα "Λαϊκ'α Δικαστήρια", όπου συνήθως η κατάληξη ήταν κάποια εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες ορισμένων κατοίκων। Αντίστοιχα χρησιμοποίησαν τις πλατείες οι εθνικόφρονες, κάνοντας τους ανθρώπους πλάματα άβουλα, ανήμπορα να εκφράσουν οποιαδήποτε γνώμη, με την απειλή του θανάτου να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια σους। Δυστυχώς, με αυτή τη χρήση της πλατείας, ήρθε και το τέλος της δημοκρατίας στην πλατεία। Ο ρόλος της άλλαξε εκ βαθέων και ακόμα και μετά τη λήξη του Εμφυλίου, οι μνήμες ήταν πολύ νωπές και χρειάστηκε αρκετός καιρός, ώσπου οι κάτοικοι της επαρχίας να ξαναβγούν από το καβούκι τους και να γυρίσουν στις πλατείες τους...
Η συρροή του πληθυσμού στν πρωτεύουσα και η ανάπτυξη της αστικής τάξης συνετέλεσαν εξίσου στην αλλαγή χρήσης της πλατείας και της γειτονιάς। Οι άνθρωποι αποξενώνονται, δεν γνωρίζονται και ο παραδοσιακός καφενές αντικαθίσταται από πολυτελείς καφετέριες και ζαχαροπλαστεία, που ρόλο έχουν τν ψυχαγωγία και όχι την κοινωνικοποίηση। Έτσι, αντί να γίνονται όλοι μια ομήγυρη και να συμμετέχουν στις συζητήσεις, κάθε παρέα αρκείται στην απομόνωση του δικού της τραπεζιού και κατ' επέκταση των δικών της θεμάτων। Εξαίρεση σε αυτό αποτέλεσε για χρόνι η πλατεία των Εξαρχείων, όπου ο καλλιτεχνικός οίστρος ερχόταν να συναντήσει την ορμή της φοιτητικής νεολαίας। Πολλές ζυμώσεις έγιναν στα Εξάρχεια, ζυμώσεις που προφανώς δεν άρεσαν και δε συνέφεραν τους προύχοντες του τόπου। Ως γνωστόν, σε μια κατεστημένη κατάσταση, τα σκπτόμενα μυαλά αποτελούν απειλή। Βάλθηκαν λοιπόν να διαβάλουν την πλατεία με την εισαγωγή ναρκωτικών και άλλων παραγόντων, ώστε να απομακρύνουν τη συγχρωτιζόμενη και συνδιαλεγόμενη νεολαία। Δυστυχώς το κατάφεραν κι έτσι έσβησε και το τελευταίο απομεινάρι "πλατειακής" δημοκρατίας στην Αθήνα।
Όμως...για σταθείτε...κάτι καινούργιο έρχεται να ταράξει τα νερά...στην πιο συμβολικη πλατεία της πόλης, στην Πλατεία Συντάγματος, έξω ακριβώς από το κέντρο λήψης αποφάσεων, το Ελληνικό κοινοβούλιο, κάποιες σκηνές έκαναν την εμφανισή τους, κάποια πηγαδάκια σιγά σιγά σχηματίστηκαν, κάποιες ομάδες εργάζονται πυρετωδώς για την αλλαγή। Ώπα! Ο κόσμος πληθαίνει, γίνεται χείμαρρος, γεμίζει την πλατεία, τα στενά γύρω από τη Βουλή, μιλάει, τραγουδάει, σκέφτεται και ξαναμαθαίνει από την αρχή να συζητάει! Και κάθε βράδυ οι φωνές ενώνονται και μια νέα Αγορά, μια άτυπη και άγουρη Εκκλησία του Δήμου συνεδριάζει και όλοι μπορούν, όλοι συμμετέχουν!
Στις γειτονιές οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στις πλατείες και κάνουν συνελέυσεις, δημιουργούν ομάδες για την καλυτέρευση της διαβίωσής τους, για την επίλυση προβλημάτων, για τη σύσφιξη των σχέσεων...
Μήπως σιγά σιγά ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας κι επιστρέφουμε στις ρίζες μας?
Μήπως σιγά σιγά η Δημοκρατία επιστρέφει στην πλατεια;
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί συμμετοχή στην θεματικη μέρα των μπλογκ με θέμα "η δημοκρατία στην πλατεία"
Με την Αρχαία Αθήνα και την Αγορά της να πρωτοστατούν στη δημιουργία αυτού του θεσμού, η χώρα μας καθόλη τη διάρκεια της πολυετούς και πολυτάραχης ιστορίας της, έβρισκε στην πλατεία τη δυνατότητα της έκφρασης όχι μόνο των ανησυχιών και προβληματισμών της, αλλά και της δημιουργικότητάς της।
Μέχρι πριν ५० χρόνια, ίσως και λιγότερο, όταν ακόμα η επαρχία έσφυζε από ζωή, η πλατεία του χωριού ήταν σημείο αναφοράς και συνάντησης। Εκεί διαδραματίζονταν όλα τα γεγονότα, εκεί γίνονταν οι γιορτές, οι συγκεντρώσεις। Το καφενείο του χωριού, πάντα στην πλατεία, μετατρεπόταν ανάλογα με την περίοδο από χώρο αναψυχής σε χώρο πολιτικού αναβρασμού, καθώς είναι στο αίμα του Έλληνα η έκφραση। Θέλει και πρέπει να εκφράσει την άποψή του με πάθος, ακόμα και να τσακωθεί για να την υπερασπιστεί.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου ιδιαίτερα, στην πλατεία γίνονταν οι λεγόμενες "Λαϊκές Συνελέυσεις" και τα "Λαϊκ'α Δικαστήρια", όπου συνήθως η κατάληξη ήταν κάποια εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες ορισμένων κατοίκων। Αντίστοιχα χρησιμοποίησαν τις πλατείες οι εθνικόφρονες, κάνοντας τους ανθρώπους πλάματα άβουλα, ανήμπορα να εκφράσουν οποιαδήποτε γνώμη, με την απειλή του θανάτου να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια σους। Δυστυχώς, με αυτή τη χρήση της πλατείας, ήρθε και το τέλος της δημοκρατίας στην πλατεία। Ο ρόλος της άλλαξε εκ βαθέων και ακόμα και μετά τη λήξη του Εμφυλίου, οι μνήμες ήταν πολύ νωπές και χρειάστηκε αρκετός καιρός, ώσπου οι κάτοικοι της επαρχίας να ξαναβγούν από το καβούκι τους και να γυρίσουν στις πλατείες τους...
Η συρροή του πληθυσμού στν πρωτεύουσα και η ανάπτυξη της αστικής τάξης συνετέλεσαν εξίσου στην αλλαγή χρήσης της πλατείας και της γειτονιάς। Οι άνθρωποι αποξενώνονται, δεν γνωρίζονται και ο παραδοσιακός καφενές αντικαθίσταται από πολυτελείς καφετέριες και ζαχαροπλαστεία, που ρόλο έχουν τν ψυχαγωγία και όχι την κοινωνικοποίηση। Έτσι, αντί να γίνονται όλοι μια ομήγυρη και να συμμετέχουν στις συζητήσεις, κάθε παρέα αρκείται στην απομόνωση του δικού της τραπεζιού και κατ' επέκταση των δικών της θεμάτων। Εξαίρεση σε αυτό αποτέλεσε για χρόνι η πλατεία των Εξαρχείων, όπου ο καλλιτεχνικός οίστρος ερχόταν να συναντήσει την ορμή της φοιτητικής νεολαίας। Πολλές ζυμώσεις έγιναν στα Εξάρχεια, ζυμώσεις που προφανώς δεν άρεσαν και δε συνέφεραν τους προύχοντες του τόπου। Ως γνωστόν, σε μια κατεστημένη κατάσταση, τα σκπτόμενα μυαλά αποτελούν απειλή। Βάλθηκαν λοιπόν να διαβάλουν την πλατεία με την εισαγωγή ναρκωτικών και άλλων παραγόντων, ώστε να απομακρύνουν τη συγχρωτιζόμενη και συνδιαλεγόμενη νεολαία। Δυστυχώς το κατάφεραν κι έτσι έσβησε και το τελευταίο απομεινάρι "πλατειακής" δημοκρατίας στην Αθήνα।
Όμως...για σταθείτε...κάτι καινούργιο έρχεται να ταράξει τα νερά...στην πιο συμβολικη πλατεία της πόλης, στην Πλατεία Συντάγματος, έξω ακριβώς από το κέντρο λήψης αποφάσεων, το Ελληνικό κοινοβούλιο, κάποιες σκηνές έκαναν την εμφανισή τους, κάποια πηγαδάκια σιγά σιγά σχηματίστηκαν, κάποιες ομάδες εργάζονται πυρετωδώς για την αλλαγή। Ώπα! Ο κόσμος πληθαίνει, γίνεται χείμαρρος, γεμίζει την πλατεία, τα στενά γύρω από τη Βουλή, μιλάει, τραγουδάει, σκέφτεται και ξαναμαθαίνει από την αρχή να συζητάει! Και κάθε βράδυ οι φωνές ενώνονται και μια νέα Αγορά, μια άτυπη και άγουρη Εκκλησία του Δήμου συνεδριάζει και όλοι μπορούν, όλοι συμμετέχουν!
Στις γειτονιές οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στις πλατείες και κάνουν συνελέυσεις, δημιουργούν ομάδες για την καλυτέρευση της διαβίωσής τους, για την επίλυση προβλημάτων, για τη σύσφιξη των σχέσεων...
Μήπως σιγά σιγά ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας κι επιστρέφουμε στις ρίζες μας?
Μήπως σιγά σιγά η Δημοκρατία επιστρέφει στην πλατεια;
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί συμμετοχή στην θεματικη μέρα των μπλογκ με θέμα "η δημοκρατία στην πλατεία"